ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΛΑΧΤΑΡΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΖΕΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ




Θα γίνεις πολύ φίλος με τον εχθρό σου

όταν και οι δυό σας πεθάνετε.

Χαλίλ Γκιμπράν.









...ΕΔΩ ΓΙΑ ΦΩΤΟ & ΠΟΙΗΣΗ

...ΕΔΩ ΓΙΑ  ΦΩΤΟ & ΠΟΙΗΣΗ
κλικ στην εικόνα για τα φωτοποιήματα

ΟΙ ΩΦΕΛΗΜΕΝΟΙ ΜΙΑΣ ΚΑΛΑ ΠΡΟΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΗΣ ΚΡΙΣΗΣ!!


Θα προσπαθήσω με απλά λόγια να πω δύο κουβέντες για την περιβόητη πια κρίση και πάντα με τη πιθανότητα (αν όχι βεβαιότητα) οι στοχασμοί μου αυτοί να μη στοχεύουν σωστά εφ όσον οι παράμετροι που υπεισέρχονται σε κάθε προσπάθεια ανάλυσης μιας παγκόσμιας κρίσης είναι και πολλοί και πολύπλοκοι.
Είναι φυσικό και αναπόφευκτο πως οι υποθέσεις που αναγκαστικά πρέπει να γίνουν από μέρους μου, είναι ατεκμηρίωτες και στηρίζονται μόνο στην όση εμπειρία και γνώση απέκτησα από την ενασχόληση μου με την πολιτική όλα αυτά τα χρόνια.

Έχουμε όλοι ακούσει και είναι αλήθεια, πως σε κάθε κρίση κάποιοι επωφελούνται κάποιοι καταστρέφονται, κάποιοι συνεχίζουν και επιβιώνουν.
Ποιοι είναι αυτοί που επωφελούνται λοιπόν γιατί το ποιοι ζημιώνουν δεν είναι καθόλου δύσκολο να το υπονοήσουμε.
και εξηγούμαι:

Οι, με γεωμετρική πρόοδο, αυξανόμενοι ρυθμοί της εισόδου της νέας τεχνολογίας στην παραγωγική διαδικασία στον αιώνα που σχεδόν αισίως ακόμη περπατάμε, αποτελεί εκείνο το κατάλληλο πλαίσιο που φαίνεται να οδηγεί κατά κύριο λόγο στην κρίση που ξεσπά από τη μια έως την άλλη άκρη του πλανήτη μας.
Είναι όμως αυτή η αιτία του προβλήματος ή αποτελεί μόνο την εμφανή παράμετρο και την αφορμή για να ξεσπάσει μια κρίση πολλαπλά ωφέλιμη σε όσους με μαεστρία κατευθύνουν το όχημα της κρίσης που μέρα με τη μέρα την ωθούν, την επεκτείνουν και έντεχνα την διογκώνουν διεθνώς;

Η αύξηση αυτή του ρυθμού εισόδου της νέας τεχνολογίας στην παραγωγή, οδηγεί αναγκαστικά και μοιραία στην αντικατάσταση του ανθρώπινου δυναμικού που θα απαιτούνταν, από εξελιγμένες μηχανές και συστήματα υπολογιστών.
Στην πορεία αυτή ο αριθμός των εξειδικευμένων και υψηλού επιστημονικού επιπέδου εργαζομένων που απαιτείται συνεχώς περιορίζεται, αφού αρκούν λίγοι πια επιστήμονες αιχμής οι οποίοι με τις γνώσεις και τις έρευνες τους να μπορούν να εξελίσσουν τις μηχανές και τους υπολογιστές σε τέτοια υψηλά επίπεδα που η ανάγκη και οι θέσεις εργασίας για νέους επιστήμονες συνεχώς να μειώνεται και μάλιστα με γρήγορους φθίνοντες ρυθμούς.
Η πληθώρα λοιπόν επιστημόνων που εκεί αποβλέπουν όλα τα συστήματα παιδείας που θέλουν να λένε πως σέβονται τον πολίτη και την αποστολή τους, είναι μια πορεία που αρχικά φαίνεται πως αντί να δίνει λύσεις χειροτερεύει το πρόβλημα εργασίας, αμοιβών και ανεργίας, μια και η ανεργία ακόμη και επιστημόνων αιχμής βαίνει συνεχώς διογκούμενη!

Κάθε σύγχρονη λοιπόν επιχείρηση η οποία μέχρι σήμερα απασχολούσε εξειδικευμένους επιστήμονες εισάγοντας καθημερινά την νέα τεχνολογία στην παραγωγική της διαδικασία βρίσκει αναγκαστικά πως έχει πλεόνασμα επιστημόνων στη δύναμη της και οδηγείται μοιραία στην απόφαση απολύσεων, αφού στη διαδικασία παραγωγής της χρειάζεται μάλλον χειριστές κομπιούτερ (και μάλιστα σε πολύ μικρότερο αριθμό από τους επιστήμονες που έχει στη δύναμη της), παρά υψηλά αμειβόμενο επιστημονικό προσωπικό. Τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα φυσικά για τους υπόλοιπους εργαζόμενους με μικρή ή καθόλου εξειδίκευση. Δεν είναι άσχετο και καθόλου τυχαίο το γεγονός, ότι σε προκηρύξεις θέσων διανομέων σε επιχειρήσεις υποβάλλουν τα δικαιολογητικά και τα βιογραφικά τους επιστήμονες με ερευνητική εργασία και με πτυχία ανώτερων και ανώτατων σπουδών.

Όμως οι απόλυσεις και μάλιστα οι μαζικές σε συνθήκες ομαλής οικονομικής γενικής κατάστασης, επιφέρει οργανωμένες και δυναμικές αντιδράσεις από τους εργαζόμενους και απαιτεί και υπέρογκα ποσά αποζημιώσεων από τις επιχειρήσεις και αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να ελεγχθεί και που μπορεί να εξελιχθεί σε μια μικρή ή μεγαλύτερη ή και παγκόσμια εξέγερση με απρόβλεπτες φυσικά συνέπειες για το μέλλον και το συμφέρον των οικονομικά ισχυρών.

Ποια λοιπόν θα μπορούσε να είναι μια «έξυπνη» διαδικασία που και τις απολύσεις ανώδυνα να προωθήσει και τις αποζημιώσεις λόγω απόλυσης να μειώσει και το παγκόσμιο σύστημα να μη κλονίσει επικίνδυνα;

Η λύση και η απάντηση στο ερώτημα αυτό φαίνεται να έρχεται από μόνη της.

Η «εφεύρεση» μιας παγκόσμιας κρίσης!!

Μια παγκόσμια οικονομική κρίση μπορεί να καλύψει και να δικαιολογήσει κάθε αυταρχικό μέτρο που θα επιβαλλόταν όσο και αυστηρό κι αν ήταν αυτό, στο όνομα της εξόδου από αυτή την κρίση.
Το δούρειο ίππο εισόδου της κρίσης στις ζωές μας για να σκορπίσει τον πανικό στον πλανήτη αποτέλεσαν οι Τράπεζες και το τραπεζικό κατεστημένο που κυβερνά τον πλανήτη.
Το σύνθημα, αν θέλετε η αφορμή, για να ξεκινήσει το υποχθόνιο σχέδιο της τεχνητής και πολλαπλά ωφέλιμης για τους κρατούντες κρίσης ήταν: δανείστε χρήματα σε αυτούς που δεν μπορούν να εγγυηθούν ότι θα τα επιστρέψουν. Τα δάνεια τα ονομαζόμενα υψηλού ρίσκου.
Η αντίστροφη μέτρηση είχε ήδη αρχίσει. Καθημερινά χιλιάδες οι απολυμένοι αλλά και εκατομμύρια οι απελπισμένοι που ήταν πρόθυμοι να δεχτούν οποιοδήποτε μέτρο όσο και σκληρό κι αν ήταν για να αποφύγουν το σκληρό πρόσωπο της ανεργίας και το τέρας που ονομάστηκε παγκόσμια κρίση.

Ο σκοπός φαίνεται πως άρχισε να ικανοποιείται με αρκετή έως μέγιστη επιτυχία.
Απολύθηκαν και κάθε μέρα απολύονται εκατομμύρια εργαζόμενοι από τις επιχειρήσεις όλου του πλανήτη με ελάχιστες λαϊκές αντιδράσεις και ακόμη πιο ελάχιστες αποζημιώσεις, οι επιστήμονες περιόρισαν τις φιλοδοξίες τους και περιμένουν έναν οποιοδήποτε διορισμό θεωρώντας ευτυχία την αμοιβή τους με τα ψίχουλα των 600€ και 700€.!
Οι πολίτες δέχονται χωρίς σχεδόν καμιά ουσιαστική διαμαρτυρία και αντίδραση τη οικονομική στήριξη των τραπεζών από τα δικά τους λεφτά λες και τους τα χρωστάγαμε παρόλο που οι περισσότερες Τράπεζες παρέμεναν προκλητικά και δυναμικές και κερδοφόρες!!!
Πως αλλιώς εξηγείται το γεγονός ότι ενώ η κρίση ξεκίνησε υποτίθεται από τα δάνεια υψηλού ρίσκου των Τραπεζών, σήμερα οι Τράπεζες να παρουσιάζονται ως οι πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις και όλοι οι υπόλοιποι που δεν είχαν καμία ανάμειξη στα δάνεια αυτά να πλήττονται περισσότερο;
Αν αυτό δεν είναι τέχνασμα, με σκοπό την χωρίς αντίδραση κατακρήμνιση των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων, τι άλλο μπορεί να είναι;

Το συμπέρασμα που μπορεί αβίαστα να εξαχθεί είναι πως όταν αποφασιστεί από τους ελέγχοντες η κρίση να τελειώσει, οι πιο πολλές μεγάλες πολυεθνικές και μη επιχειρήσεις θα έχουν «ξεσκαρτάρει» (δεν μου αρέσει ο όρος αλλά είναι ο μόνος που μπορεί να περιγράψει με ακρίβεια την αλήθεια και την κυνικότητα με την οποία έχει σχεδιαστεί αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα που ονομάστηκε παγκόσμια οικονομική κρίση) από το περίσσιο επιστημονικό και άλλο προσωπικό τους και θα ατενίζουν το μέλλον τους το οικονομικό τους μέλλον με σαδιστική αισιοδοξία και προοπτική, μόνο που πίσω τους θα έχουν σπείρει τον πανικό και την υποτέλεια σε όλους τους εργαζόμενους αλλά και στις μικρές επιχειρήσεις, στους εργαζόμενους και στις επιχειρήσεις που δεν θα τους αναλογεί κανένα μερίδιο από τα θετικά της εξόδου από αυτή την κρίση. Μια προοπτική που θα είναι στηριγμένη και θεμελιωμένη πάνω στα συντρίμμια της εξαθλίωσης της ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων.

Είναι όμως άραγε μόνο αυτός ο σκοπός το μοναδικό όφελος από αυτή τη καλά σχεδιασμένη κρίση ή υποκρύπτονται και αποσιωπούνται και άλλα σημεία του σχεδίου;

Όπως για παράδειγμα η βίαιη ανακατανομή εισοδήματος από όλους εμάς προς όλους αυτούς που σχεδιάζουν και εφαρμόζουν το σχέδιο!
Όπως επίσης και η προοπτική να οδηγηθούμε έντεχνα σε αποδοχή μιας ενιαίας και παγκόσμιας κυβέρνησης που θα επιδιωχτεί να αποτελέσει στα μάτια μας στα μάτια όλων των πολιτών του κόσμου, τη μόνη λύση για διέξοδο και «σωτηρία» από την παρούσα καλοστημένη και άρτια μελετημένη κρίση!

Ανακάλυψαν την κρίση την σχεδίασαν με κάθε λεπτομέρεια πέταξαν εκατομμύρια ανθρώπους στα περιθώρια της φτώχειας, της εξαθλίωσης, ακόμη και της αυτοκτονίας, δημιουργούν συνειδητά μια Αφρική της πείνας στην καρδιά της Ευρώπης και της Αμερικής και συνεχίζουν ακάθεκτοι για νέα κέρδη και νέες επελάσεις στα εισοδήματα μας, στη ποιότητα της ζωής μας, του ελεύθερου χρόνου μας και τόσων άλλων αγαθών που με κόπους και αγώνες κατακτήθηκαν.

Η συνειδητοποίηση της αλήθειας είναι ίσως το πρώτο βήμα της άμυνας μας και αρωγός στην προσπάθεια μας για απόκρουση της ενορχηστρωμένης επίθεσης.

Ένα δεύτερο βήμα ίσως να είναι και η βεβαιότητα που πρέπει να αποκτήσουμε για την αντικατάσταση των πολιτικών μας εκείνων ηγεσιών που εξυπηρετούν με τη στάση τους, την ανοχή τους, τη συνενοχή ακόμη και τη συμμετοχή τους τα υποχθόνια αυτά σχέδια του διεθνούς κατεστημένου.

Ένα άλλο και πιο σπουδαίο βήμα θα ήταν να διδαχτούμε και να ακολουθήσουμε τα φωτεινά παραδείγματα μιας αυτόνομης και ανεξάρτητης ανάπτυξης σχεδιασμένης στα μέτρα μας και χωρίς να περιμένουμε και πολλά από την πολιτεία, όπως το παράδειγμα της Ανάβρας.

Η ενεργός πολιτική συμμετοχή μας στα κοινά πρέπει να αποτελεί το ύψιστο καθήκον μας, στην προσπάθεια να περισώσουμε ότι μπορεί να περισωθεί χωρίς να γυρίζουμε την πλάτη μας στο μέλλον.

Η εξουσία όμως στα χέρια των πολιτών που αποτελεί το ζητούμενο και που ψευδεπίγραφα πολλά συστήματα λένε πως υποστηρίζουν, ας μην είμαστε αφελείς, είναι ένα όνειρο που μάλλον είναι δύσκολο να πραγματοποιηθεί σε τούτο τον πλανήτη, σε τούτη τη ζωή...


...ίσως στην άλλη...

...αυτές εν ολίγοις οι απόψεις ενός συνήθως ύποπτου αισιόδοξου, αλλά ενίοτε και απαισιόδοξου vagnes...

28 σχόλια:

  1. VAGNES, πολύ ανεβασμένο σε βλέπω. τα έχεις πάρει...!!!, όπως λέμε εμείς οι νεοέλληνες. Πάντως είσαι απόλυτα εύστοχος.
    Ξέρεις, η κατάρρευση των δύο αμερικάνικων οικονομικών κολοσσών, μου θύμισε την κατάρρευση των δίδυμων πύργων. Τότε απλώθηκε το ξεθωριασμένο πια φάντασμα της τρομοκρατίας σε όλο τον πλανήτη. Τώρα απλώνεται το φάντασμα της οικονομικής κρίσης. Το δικό μας πολιτικοοικονομικό κατεστημένο, φυσικά θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί την κατάσταση υπέρ αυτού, με το δικό του ελληνοραγιάδικο τρόπο.
    Με ενδιαφέρον και αγωνία περιμένω τα σχόλια της μπλογκοπαρέας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ελπιζω να διαβασουν πολλοι αυτο το αρθρο μπας και ξεστραβωθουν.
    Ευγε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Και μια και με εφτιαξες με αυτα που εγραψες. Κανε ενα κοπο να αναζητησεις τις δηλωσεις Σαρκοζι στο ταξιδι του στη Ν. Αμερικη.
    Μιλησε για "νεο ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ συστημα"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ...φιλε μου νεο πολιτ. συστ. το διεθνές καπιταλιστικό σύστημα δεν κάνει τίποτα αλλο από το να ψάχνει ευκαιρίες για κέρδη, όταν δεν τις βρίσκει τις "κατασκευάζει"...

    ...τα όρια αντοχής αυτής της τακτικής δεν γνωρίζουμε ακόμη.
    Μηπως ήρθε ο καιρός να τα γνωρίσουμε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ...σ' ευχαριστώ Οδυσσέα αλλά βοήθησε με δεν μπόρεσα να βρω τις δηλώσεις Σαρκοζί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ καλό το άρθρο και πολύ εύστοχο!
    Αυτό που με εξοργίζει πραγματικά είναι η ανοχή και η υποτέλεια του κόσμου στην εξώφθαλμη λεηλασία των τραπεζών με αφορμή την "κρίση".
    Και μάλιστα όταν κάθε μέρα αποκαλύπτεται πού πάνε αυτά τα χρήματα,η κατασπατάληση προς όφελος των τραπεζιτών και των ολίγων.
    Αυτή τη στιγμή πάρα πολλές επιχειρήσεις καταστρέφονται επειδή ξαφνικά οι τράπεζες έπαψαν να τις τροφοδοτούν με δάνεια ή άλλαξαν τους όρους δανεισμού μενομερώς,όταν πήραν δις από τα δικά μας χρήματα χωρίς να θεωρούν ότι πρέπει να δώσουν λογαριασμό ούτε αυτοί ούτε η "γαλαντώμος" κυβέρνηση που υποθηκεύει το μέλλον μας για τις σκοπιμότητές της.
    Σ' αυτό βοηθάει και η ανύπαρκτη ουσιαστικά αντιπολίτευση (μείζονα-ελάσσονα) που παίζει μία χαρά το παιχνιδάκι της στήριξης του συστήματος.
    Το χρέος παράγει χρήμα και σκλάβους.
    Σκλάβοι οι εργαζόμενοι και μικρότεροι επιχειρηματίες και χρήμα για τα αφεντικά των πολιτικών (τους τραπεζίτες και μεγαλοεπιχειρηματίες)Στην Ελλάδα έχουμε το "προνόμιο" να είναι και τα δύο σε ένα.(Δείτε ποιοι είναι οι τραπεζίτες...)
    Όμως μήπως δε φταίμε και εμείς;
    Η ανοχή μας δεν τους έχει αφήσει ασύδοτους;

    Είχα κάνει κάποια αντίστοιχη ανάρτηση με σχετικά videos στην παρακάτω διεύθυνση:
    http://bloggingvsmanipulation.blogspot.com/2009/01/m.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Φίλε Vagnes,

    Χαίρομαι που διαβάζω τις επιφυλάξεις της αρχής, γιατί, κατά την άποψή μου, δεν έχεις δίκιο, όσον αφορά στο πρώτο μέρος, την "δημιουργία" της κρίσης..

    Δεν υπάρχει κανένας "μηχανισμός" που να επιβάλλει διεθνείς κρίσεις. Το μέγεθος του "αντικειμένου" είναι απόλυτα απαγορευτικό. Και δεν υπάρχει κανένας που να ΘΕΛΕΙ μιά διεθνή οικονομική κρίση, γιατί απλά είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να ελεγχθεί. Ειναι αδύνατο να πάρει συγκεκριμμένη "κατεύθυνση", και σίγουρα μπορεί να στραφεί και εναντίον αυτών που την δημιούργησαν.

    Από την άλλη, μιά κρίση πάντα "ξεκαθαρίζει" το τοπίο... και ΝΑΙ, δίνει ευκαιρείες να "απαλλαγεί" το σύστημα από τα "βαρίδια" του (αυτά που το σύστημα θεωρεί βαρίδια), εδώ έχεις απόλυτο δίκιο... θα ΓΙΝΟΥΝ εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις, θα ΜΕΙΩΘΟΥΝ κόστη... είναι όπως το κάψιμο του δάσους, καίγονται τα "ξερά", το δάσος "κλαδεύεται" και είναι έτοιμο να ξαναγενηθεί, φρέσκο και δυναμικό... ωα πάει "μπροστά" (ότι και αν σημαίνει το "μπροστά")....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Φίλε Sxoliastis, δεν ξέρω πως τη είδες τη δουλειά.
    Διακρίνω μία μοιρολατρία στα λόγια σου.
    Πάντως εγώ δεν είμαι διατεθειμένος να παίξω το ρόλο του ξερού για να ζήσει το χλωρό, ο κάθε τραπεζίτης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ...στην προσπάθεια να μη καταρρεύσει το σύστημα όλα επιτρέπονται φίλε μου antinemeci. Καταστρώνονται σχέδια από παντού τα παιχνίδια είναι χοντρά και εξοντωτικά. Οι αλλεπάλληλες κρίσεις βοηθούν κάποιους να ανεβούν και κάποιοι χάνουν το παιχνίδι ίσως οριστικά.
    Οι πολίτες είναι ανίσχυροι και αντικειμενικά και επιστημονικά άσχετοι για να παρακολουθήσουν τι φταίει.
    Οι αποφάσεις αυτών που κινούν τα νήματα τους πολίτες τους εκλαμβάνουν σαν πιόνια και εκεί ίσως αποδειχτεί πως κάνουν το μεγαλύτερο λάθος τους.
    Εκεί είναι η ελπίδα γιατί αν σήμερα πούμε πως η κεφαλή του σώματος είναι οι μεγαλοκαρχαρίες του πλούτου, τότε τα χέρια είναι οι επιστήμονες και όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι αποτελούν τα πόδια και καμία κεφαλή δεν κατόρθωσε ποτέ να κάνει τίποτα χωρίς χέρια και χωρίς πόδια,.
    Κεφαλή και άκρα πρέπει να καταλάβουν πως ότι ο ένας χρειάζεται τον άλλον αν θέλουμε κάποτε να φτάσουμε σε μια ανθρώπινη λογική σε μια λογική που να σέβεται ο ένας τον άλλον σε ένα πλανήτη που να τον κατοικούν άνθρωποι και όχι κανίβαλοι.
    Πολύ δύσκολο όμως αυτό όταν έχουμε να κάνουμε με το άπληστο και αδηφάγο κέρδος που το έχουμε τοποθετήσει υπεράνω του ανθρώπου ακόμη και του θεού.
    Ελπίδα μας τα δικαιώματα μας να μη περιμένουμε να τα ικανοποιήσουν οι υπάρχοντες κομματικοί μηχανισμοί.
    Ελπίδα μας οι δημοσκοπήσεις στις μόνες που πιστεύουν οι αρχηγοί να αλλάξουν σε τέτοιο βαθμό που να χάσουν τον ύπνο τους, όπως πολλοί συνάνθρωποι μας σήμερα χάνουν τη δουλειά τους και την ίδια τη ζωή τους.

    το ποστ που με παραπέμπεις δεν βγαίνει μήπως κάτι παρέλειψες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. σχολιαστή ίσως είναι υπερβολή αυτό που λέω αλλά το λέω με την έννοια ότι κάποιοι μεγαλοκαρχαρίες που δεν έχουν πειραχτεί από την κρίση κατευθύνουν την κρίση προς τα μονοπάτια που θα τους αποφέρουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερα οφέλη, αδιαφορώντας ή αμελώντας ίσως και τον κίνδυνο στο λάκκο που πάνε να σκάψουν για τους άλλους να πέσουν οι ίδιοι μέσα.

    Τα αλληλοσυγκρουόμενα και αφανή πολλες φορές συμφέροντα που οδηγουν και στις μονομερείς και αλληλοαναιρούμενες πολιτικές των κρατών εντείνουν αντί να περιορίζουν την κρίση και με αυτή την οπτική μιλώ πως εκμεταλλέυονται και οι μεν και οι δε την κρίση για απολύσεις κλπ που αναφέρω και στην ανάρτηση μου και βέβαια ούτε αυτοί ξέρουν ποιος από όλους θα βγει τελικά κερδισμένος, αλλά το σίγουρο είναι ότι κάποιοι μεγάλοι θα κερδίσουν τελικά κάποιοι άλλοι θα χάσουν και εμείς όλοι σίγουρα θα είμαστε από τη μεριά των χαμένων.
    Αλλά οι "νικητές" πάντα αρέσκονται να βλέπουν ηττημένους γιατί νομίζουν ετσι μπορούν να τους επιβάλλουν πιο εύκολα τις σκληρές αποφάσεις τους για να εξασφαλίζουν τα υπερκέρδη τους.

    Εδώ λοιπόν είμαστε και συμφωνώ τουλάχιστον με σένα σε τούτο, ότι είμαστε ανώριμοι ως λαός να πράξουμε κάτι σωστό για να διαφυλάξουμε κάποιες αξίες, γιατί πρώτα εμείς οι ίδιοι δεν πιστεύουμε σε αξίες, μας έχουν κάνει να πιστευουμε σε πράγματα και σε ατομικά συμφέροντα και έτσι είμαστε ανίσχυροι.
    Όμως μια κρίση μια ανεργία μια φτώχεια ισως και μια πείνα δεν είναι εύκολο να ελεγχθεί και μπορεί ακόμη και μας τους Έλληνες να μας οδηγήσει σε κάποια συνειδητοποίηση σε κάποια ωριμότητα.

    Το ρόλο το δικό μας να ψάξουμε να βρούμε ποιος πρεπει να είναι εμείς που αγανακτούμε με όλα όσα βλέπουμε γύρω μας να γίνονται. Και ένας πρώτος ρόλος θα πρέπει να είναι η ενότητα μας που και αυτή έχει χάσει κάπως(;) την αξία της στην Νεοελληνική πραγματικότητα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Φίλε Vagnes ο συλλογισμός σου για το πως ξεκίνησε η κρίση και πως πήρε τέτοιες διαστάσεις είναι φοβάμαι λανθασμένος. Η κρίση δεν ξεκίνησε επειδή οι τράπεζες δάνεισαν σε ανθρώπους που δεν είχαν να ξεπληρώσουν τα σπίτια τους, αλλά επειδή αυτά τα χρήματα που μελλοντικά θα ελάμβαναν έγιναν τραπεζικά προιόντα στα οποία έβαζαν άλλοι τα χρήματα τους κ.ο.κ. Αποτέλεσμα είναι όταν ήρθε η ώρα του pay back να μην έχουν να καλυψουν τις υποχρεώσεις τους. Το περιεγραψα πολύ απλοικά, αλλά θέλω να πω ότι ο "μετασχηματισμός" (κατι σαν την "δομηση" ομολόγων) ήταν ο λόγος που κατέρρευσε το σύστημα και όχι ο δανεισμός.

    Μία τέτοια κριση δεν μπορεί να προκληθεί από κανέναν. Ούτε μπορεί και να τιθασευτεί από κανέναν. Δεν νομίζω κανένας να ήθελε ατή την κρίση και σίγουρα ο λόγος δεν ήταν οι δουλειές μας. Θα μπορούσαν να μας απολύσουν και χωρίς να γίνει όλο αυτό. Ισα-ίσα το γεγονός ότι έσκασε η φούσκα θα κάνει πολύ δυσκολότερη τη δουλειά επαναφοράς ενός "συστήματος".

    Αυτό που σίγουρα θα δεχτώ είναι ότι με πρόσχημα την κριση γίνονται περισσότερες απολύσεις από όσες χρειάζονταν για να ανακάμψει η εταιρία. Για παράδειγμα είναι λογικό ότι δεν θα παράγει η Sony όσες τηλεοράσεις παρήγαγε πέρυσι γιατί δεν θα τις πουλήσει, αλλά είναι παράλογο να λέει η Exxon Mobil (που ανακοίνωσε τα μεγαλύτερα κέρδη στην παγκόσμια ιστορία) ότι παγώνει ένα έργο επειδή η τιμή του πετρελαίου έίναι τα 40 δολλάρια. Μαζι με τα ξερά καίγονται και κάποια χλωρά ιδιαίτερα σε χώρες με πολύ χαλαρούς μηχανισμούς ελέγχου όπως η Ελλάδα.

    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Vagnes για το ποστ, δοκίμασέ το πάλι γιατί το δοκίμασα και παραπέμπει.
    Αν δε βγει μπορείς να πας στο blog μου στην ανάρτηση με τίτλο "Το μεγάλο κόλπο..." (Ιανουάριος)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. φίλε μου ξενιτεμένε ndn υποστήριξα ότι η αφορμή ήταν η κρίση με τα δάνεια και όχι το ξεκίνημα και η αιτία της κρίσης. Οι απολύσεις είναι οι παράπλευρες, αλλά επιθυμητές όμως απώλειες.

    Το ψητό είναι αλλού.

    Τα δάνεια υψηλού ρίσκου και η μετοχοποίηση των οφειλών θα έπρεπε να θίξει αυτούς που τα διαχειρίστηκαν και όχι να επεκταθούν σε όλη την οικονομία και σε όλη τη γη σχεδόν ταυτόχρονα ακόμη και σε επιχειρήσεις που δεν είχαν καμία σχέση με τα τοξικά ομόλογα.

    Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας έκανε τις τεράστιες επιχειρήσεις να επιθυμούν μια κρίση, έναν πόλεμο στην ουσία, για να δοκιμάσουν τις επεκτατικές τους δυνάμεις σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερες κλίμακες.
    Αυτό νομίζω είναι η αιτία της κρίσης. Η ασφυξία που αισθάνονταν οι πολυεθνικές εταιρείες από την ύπαρξη του ανταγωνισμού και τη δυσκολία επανεπένδυσης των κερδών τους.

    Η κρίση θα "θανατώσει" αρκετούς κολοσσούς και το έργο θα έχει επιτυχή κατάληξη για τους επιζώντες.
    Και βέβαια τα πρώτα θύματα θα είμαστε εμείς.
    Αυτό λίγο έως καθόλου τους νοιάζει, γιατί ένας (κυνικός) κανόνας λέει πως το 20% του πληθυσμού κάνει το 80% του τζίρου και αυτοί όλοι ενδιαφέρονται γι αυτό το 20% Νίκο μου το υπόλοιπο 80 το αμελούν…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Εγώ τώρα που νομίζω ότι είναι όλοι χαμένοι ζώντας σε μια κοινωνία που αποσυντίθεται και σε έναν πλανήτη που ψυχομαχάει είμαι πολύ άρρωστη, γιατρέ μου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ...εσύ είσαι η φωνή της χαμένης συνείδησης τους γυριστρούλα μου και έχεις υγεία μυαλού που δεν κινδυνεύει από τις κρίσεις να χαθεί.
    Το διαρκές κυνήγι μέχρι θανάτου του κέρδους(στην κυριολεξία) είναι εκείνο το μικρόβιο για το οποίο υπάρχει η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή να το εξοντώσει, αλλά κανένας από αυτούς που αναφέρω δεν είναι πρόθυμος να την ακολουθήσει.

    Στην ιστορία, εσύ θα ξέρεις και καλύτερα, ο άνθρωπος πάντα είχε αυτοκαταστροφικές διαστροφές και ήταν πρόθυμος να διακινδυνεύσει τις ζωές των άλλων και τη ζωή του ακόμη αρκεί αυτό να φανταζόταν ότι θα του εξασφάλιζε κύρος χρήμα και περισσότερη εξουσία.
    Πολλές φορές αντί να βρει αυτό που έψαχνε έσπερνε τον θάνατο και τον όλεθρο σε μεγάλα και αθώα τμήματα των ανθρώπων και της ανθρωπότητας.
    Αυτό το υλικό είναι μέσα στον άνθρώπο από τη γέννεση του, ευτυχώς ίσως κάνει πολλές εξαιρέσεις, αλλά αυτό είναι το γενετικό υλικό που φέρνει και προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τις διάφορες κρίσεις και πολέμους.

    ...σε βρίσκω λοιπόν μέσα στη μεγάλη ομάδα των εξαιρέσεων, απόλυτα υγιή αφού ούτε επίσκεψη δεν θα σου χρεώσω...:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ΓΥΡΙΣΤΡΟΥΛΑ, έχεις χιούμορ, άρα μη φοβάσαι. Είσαι απόλυτα υγιής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Πιστεύω οτι πίσω απο την οικονομική κρίση κρύβονται παιγνίδια των ισχυρών της γής.Πρίν κάποια χρόνια το παιγνίδι γινόταν ανάμεσα στο δολλάριο και το γιαπωνέζικο γιέν. Εκτοτε,δυνάμωσε η Κίνα, η Ινδία και μπάινουν και αυτές οι χώρες στο παιγνίδη. Μετα αυτή η κατανομή του πλούτου είναι τόσοσ άδικη. Βλέπεις την ανισότητα σε όλο της το μεγαλείο,με το θάνατο χιλιάδων πεινασμένων στις χώρες της Αφρικής.
    Και φυσικά έρχονται οι μεγάλες τράπεζες και οι πολυεθνικές να βρούν ευκαιρία να κάνουν τα δικά τους.Τοποθετήσεις ρευστού χρήματος εκεί που θέλουν, απολύσεις προσωπικού κτλ.
    Πολύπλοκο το θέμα vagneς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Vagnes Δε βρηκα το αρθρο που μου ειχε τραβηξει το ενδιαφερον κοιτα ομως αυτα οταν εχεις χρονο

    http://www.politis.com.cy/cgibin/hweb?-A=843192&-V=archivearticles

    http://www.kerdos.gr/Default.aspx?t=print.aspx&aid=949223&ant=103

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ...αυτή ακριβώς είναι και η δική μου άποψη φίλε μου Λεοντόκαρδε, σχεδόν πάντα πίσω από οικονομικές κρίσεις κρύβονται τα υποχθόνια σχέδια αυτών που θέλουν περισσότερη εξουσία, περισσότερα κέρδη περισσότερη επιρροή κλπ
    Αδιαφορούν για το τι και πόσο κακό μπορεί να προκαλέσουν στον κόσμο, αρκεί τα σχέδια τους να τους προσφέρουν αυτά που προσδοκούν.
    Άπληστα αχόρταγα και αδίστακτα συμφέροντα που αρέσκονται στην καταστροφή εφ όσον πιθανολογούν ότι αυτό θα τους είναι "ωφέλιμο".
    Τα θέματα αυτά είναι όντως πολύπλοκα και λέμε πως χρειάζονται ανάλυση από ειδικούς.
    Αυτοί οι ειδικοί είναι όμως που σχεδιάζουν και εκτελούν τις καταστάσεις που ζούμε.
    Δεν είναι δύσκολο να συμπεράνουμε πως οι ειδικοί είναι καλοί για τα συμφεροντα τα δικά τους και των αφεντικών τους αλλά άκρως επικίνδυνοι για τα δικά μας συμφέροντα. των πολιτών τα συμφέροντα. της γης μας τα συμφέροντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. ...Οδυσσέα θα τα διαβάσω αμέσως μόλις βρω το χρόνο.
    Στην ανάρτηση αυτή είχες αφήσει σχόλιο πάντως, πες μου αν την βλέπεις, δεν την έχω αποσύρει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Υπάρχει κόσμος που πιστεύει ότι το σύγχρονο οικονομικό σύστημα είναι τέλειο και έχει τη δυνατότητα να διορθώνεται και να βελτιώνεται απο μόνο του και γι΄αυτό πιστεύουν πως η κρίση είναι απλώς μέρος μιας αναπόφευκτης πραγματικότητας. Εγω όμως συμφωνώ ότι όλη η συλλογιστική του συγχρονου οικονομικού συστήματος είναι λάθος γιατί αποβλέπει στην κατανάλωση, την υπερπαραγωγή και επιβραβεύει την απληστία. Πρέπει να στραφούμε στη φύση και σε ενα πιο συνετο τρόπο διαβίωσης. Η πείνα που υπάρχει στον τρίτο κόσμο είναι αποτέλεσμα της απομακρυνσης των κατοίκων απο τη φύση και τις παραδοσιακές μεθόδους διαβίωσης. Αλλωστε κατα τη διαρκεια της κατοχής στην Ελλάδα νεκρούς απο πείνα είχαμε στην Αθήνα και όχι στα χωριά. Θέλω να πιστεύω ότι το μέλλον μας είναι στην επαρχία και το φαντάζομαι κι εγω κάπως σαν την Αναβρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. γοργόνα καλως ήρθες...
    ...χρειάζεται αυτόνομη ανάπτυξη όσο το δυνατόν, για να υπάρχουν και ποιοτικά χαρακτηριστικά, όπως και στο παράδειγμα της Ανάβρας.

    Εμείς τι κάνουμε;
    Ενώ κατηγορούμε τα κόμματα και τις κυβερνησεις για την πρακτική τους και τα έργα τους, τρέχουμε από πίσω σαν σκυλάκια και επαίτες της φιλευσπλαχνίας τους, που είναι δεδομένο ότι δεν υπάρχει.
    Ακόμη και στις δημοσκοπήσεις ψηφίζουμε σαν δούλοι και οπαδοί.

    Πως να πάει ο τόπος πιο μπροστά αν επιλέγουμε αυτούς που μας κρατάνε τόσο καιρό πίσω;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Καλησπέρα vagnes, και καλώς σας βρίσκω όλους εδώ.

    Το ότι η σημερινή «κρίση» είναι τεχνητή και προσχεδιασμένη, έστω κι αν όχι σε όλες της τις λεπτομέρειες, είναι κάτι που μπορεί με μελέτη των υπαρχόντων δεδομένων να γίνει αντιληπτό.

    Υπήρχαν εδώ και χρόνια οικονομολόγοι, οι οποίοι την αποδείκνυαν μέσω μαθηματικών μοντέλων και από ανασκοπήσεις οικονομικών και ιστορικών μοντέλων. Και έλαβαν και Νόμπελ για αυτό αν δεν απατώμαι..

    Από μια μικρή ιστορική ανασκόπηση, μπορεί επίσης να γίνει αντιληπτό ότι οι «κρίσεις» συμβαίνουν στο σύστημα κατά τακτά χρονικά διαστήματα, και δεν είναι εφεύρημα των σημερινών ημερών ή «αρχόντων».

    Αν και συμβαίνουν με αυξημένη συχνότητα τα τελευταία χρόνια. Όπως με το χρηματιστήριο, τα ομόλογα, την πρόσφατη «κρίση» του πετρελαίου και τώρα τούτη εδώ των τραπεζών.

    Είναι φανερό, ότι θέλουν να τρομοκρατήσουν τον κόσμο, έτσι ώστε να χειραγωγείται πιο εύκολα απ΄ αυτούς, να μη μιλά, να μην απεργεί, να μην διεκδικεί.. Και επίσης να Μην Σκέφτεται τίποτα άλλο παρά όσα αυτοί θα του πουν.

    Έτσι ώστε να είναι και ευχαριστημένους όπως είπες με τα 700 ευρουλάκια, κι όλα καλά..

    Και μετά θα έρθει και η «Παγκόσμια» κυβέρνηση..

    Λες και δε μας διαφεντεύουν και τώρα κάτι λίγες πολυεθνικές, και κάποιοι που ούτε πατρίδα, ούτε θεό έχουν, πέρα απ’ το χρήμα..

    Χάρηκα που σας βρήκα, καλό ξημέρωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Επίσης θα ήθελα να ζητήσω την άδειά σου να το αναδημοσιεύσω στο ιστολόγιο μου, Κοινωνικοί Διάλογοι.

    http://kdialogoi.blogspot.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. ...καλως ήρθες nefelovati και είναι χαρά μου να αναδημοσιεύσεις την ανάρτηση αυτή εκεί που θέλεις.
    Θα επισκεφτώ σύντομα το χώρο αυτό να τα πούμε και από εκεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. SYMFWNW APOLYTA ME TON ´´NEO POLITIKO SYSTHMA´´!XAIROMAI IDIAITERA POY YPARXOYN ANTHRWPOI OI OPOIOI SKEFTONTAI OPWS ESY!TOYS XREIAZOMASTE!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

σπείρε μια σκέψη, κάθε σπόρος είναι μια λαχτάρα.

ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Ετικέτες

πολιτική (82) ποίηση (70) κοινωνία (69) πολιτική σάτυρα (12) πολίτης (11) σάτιρα (10) σύνθεση (10) άνθρωπος (9) Επανω-πολιτικη (7) παιδεία (7) φιλοσοφείν (7) Ελλάδα (6) αυτοκριτική (6) ευχές (6) θρησκεία (6) πολιτική ηγεσία (6) ψήφος (6) ΠΑΣΟΚ (5) άποψη (5) Οικονομική κρίση (4) νέοι (4) παιχνιδι (4) φωτογραφία (4) bloggers (3) ΝΔ (3) Πίστη (3) αγανακτισμένοι (3) αξιοκρατία (3) αξιολόγηση (3) αφιέρωση (3) ζωή (3) κοινωνική συνείδηση (3) κρίση (3) νέα κυβέρνηση (3) υγεία (3) φιλία (3) χιούμορ (3) ψυχολογία (3) 28δις (2) Έλληνες (2) Δημοκρατικοί (2) Ομπάμα (2) Προεδρική Δημοκρατία (2) ΣΥΡΙΖΑ (2) ανέκδοτο (2) αντίο (2) αποχή (2) απόψεις (2) βατοπέδι (2) δημοσκόπηση (2) εκλογές (2) ευρωεκλογές (2) ευχή (2) καθημερινότητα (2) κριτική (2) ποδήλατο (2) πολιτική πρόταση (2) πολιτική ωριμότητα (2) συνέδριο (2) συνδιάσκεψη (2) συνεργασία (2) τεστ (2) τηλεόραση (2) τράπεζες (2) χ (2) χοίροι (2) ... ... ... (1) 1821 (1) 1989 (1) 2009 (1) NO INDIA (1) blogs (1) e-διαδήλωση (1) slide (1) viza (1) Γιώργος (1) Δημόσιο (1) Διεθνισμος (1) Ελληνικη γλωσσα (1) Επανω-προτασεις (1) Ευρώπη (1) Ιωαννινα (1) ΜΜΕ (1) Μαρία (1) ΟΛΠ (1) ΟΤΕ (1) Π.Ο.Υ. (1) Παπανδρέου (1) Πολυτεχνείο (1) Σημίτης (1) αγάπη (1) αγώνες (1) αδικία (1) αθωπνορς (1) αισιοδοξία (1) αισχος (1) αισχροκέρδεια (1) ακρόαμα (1) αλλαγη νομων (1) αμπελοφιλοσοφείν (1) αναξιοπιστία (1) ανεργία (1) αντίδραση (1) αξία (1) αξιοπιστία (1) αποδοχή (1) αποτέλεσμα (1) αποτέφρωση (1) αποτελέσματα (1) αποψη (1) αριστερά (1) ασυδοσία (1) ασφαλιστικό (1) αυτάρκεια (1) βάση του 10 (1) βίοι παράλληλοι (1) βιντεοσυνθέσεις (1) βουλή (1) γέλιο (1) γνωριμία (1) γρίππη (1) δάνειο (1) δημοσιευμένο άρθρο (1) δημοσιο (1) διάγγελμα (1) διάλειμμα (1) διαμαντι (1) διαμαρτυρία (1) διαπίστωση (1) διαπλοκή (1) δράση (1) εαυτός (1) ειρωνία (1) ελευθερία (1) ελπίδα (1) επιλογή (1) επιμόρφωση (1) επιχειρήσεις (1) επιχειρηματικότητα (1) εργασία (1) ευθύνη (1) εφαρμογή νόμων (1) εφεγαλκος (1) ηγέτης (1) ηλικία (1) θοες (1) ιατρική (1) ιστορία (1) κήπος (1) κίνητρα (1) καθηγητές (1) καπιταλισμός (1) καταλήψεις (1) κοινή λογική (1) κοινότητα (1) κοσμημα (1) κυβέρνηση (1) κόμματα (1) κόσμος (1) λευκό (1) λιμάνια (1) μέτρα (1) μαργαριτάρια (1) μνήμες (1) μουσική (1) νέα γενιά (1) νέο κόμμα (1) οικονομια (1) ομαδικο μυθιστορημα (1) ορφάνια (1) παγκοσμιοποίηση (1) παιδιά (1) παραμύθι (1) περιπετεια (1) πλανήτης (1) πλούτος (1) ποδόσφαιρο (1) πολίτευμα (1) πολη (1) πολιτική ποίηση (1) πολιτικο διλλημα (1) πολιτικό λογοπαίγνιο (1) προανακριτική (1) προβληματισμός (1) πρωταπριλιά (1) ραδιόφωνο (1) σκάνδαλο (1) σοφία (1) σπίτι (1) συναίσθημα (1) συντεχνίες (1) σύμπνοια (1) σύμπτωση (1) σύνθημα (1) σύνοδος (1) σύστημα (1) τύχη (1) φάρμακα (1) φθινόπωρο (1) χρήμα (1) χόμπυ (1) ψωμί (1) ωριμότητα (1) ωριμότητα πολιτική (1)

η ωρα κανει καλα τη δουλειά της, ΕΜΕΙΣ;