ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΛΑΧΤΑΡΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΖΕΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ




Θα γίνεις πολύ φίλος με τον εχθρό σου

όταν και οι δυό σας πεθάνετε.

Χαλίλ Γκιμπράν.









...ΕΔΩ ΓΙΑ ΦΩΤΟ & ΠΟΙΗΣΗ

...ΕΔΩ ΓΙΑ  ΦΩΤΟ & ΠΟΙΗΣΗ
κλικ στην εικόνα για τα φωτοποιήματα

ΜΝΗΜΟΝΙΟ τα ΝΑΙ και τα ΟΧΙ

Αλήθεια μιλάμε (και μιλάνε και οι πολιτικοί) για το μνημόνιο και οι περισσότεροι δεν το έχουμε (έχουνε) διαβάσει!!

Πόσο σωστό και συνετό είναι να συμφωνούμε ή να διαφωνούμε με κάτι χωρίς να γνωρίζουμε το περιεχόμενο του;

Είναι αλήθεια ότι όταν το διαβάσουμε θα πούμε ΟΧΙ σε όλα ή ΝΑΙ σε όλα  ή μήπως θα υπάρχει και η απάντηση σε μερικά συμφωνώ σε άλλα διαφωνώ;

Αξίζει να κάνουμε μια προσπάθεια να απαντήσουμε στις ερωτήσεις (πιο πάνω) και να δούμε αν πράγματι το δίλλημα μνημόνιο ή όχι είναι αληθινό.



.

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ


Το θαύμα της Δημιουργίας!
 
Το θαύμα της δημιουργίας. Στη θεωρία της πολιτικής επιστήμης, η γέννηση νέων μορφών διαχείρισης συνιστά αναγκαιότητα και επιτακτική ανάγκη του ίδιου του συστήματος. Στη φύση η εξελικτική πορεία της πραγματικότητας αποδεικνύει ότι ο κύκλος της ανανέωσης συντηρεί ζωντανό το ενδιαφέρον για ζωή και δίνει σπουδαίο νόημα στη σημασία του θανάτου. Αν είχαμε την απαραίτητη σοφία να συλλάβουμε την αλήθεια γύρω μας, θα βλέπαμε ότι όλα δοκιμάζονται με τις αναπόφευκτες ανατροπές και σταθεροποιούνται με την εμφάνιση νέων μορφών δράσης και δημιουργίας.


Σε ό,τι αφορά τις δημοκρατίες, η προσπάθεια για αναζήτηση νέων σχημάτων συμμετοχής είναι απαραίτητη , αφού η κατάθεση νέων εμπειριών , σηματοδοτεί την ενίσχυση του πολιτεύματος. Την 6η Μαίου η «ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ,ΞΑΝΑ», ένα νέο πολιτικό κόμμα, ψηφίστηκε από εκατόν τριάντα έξι χιλιάδες Έλληνες , παίρνοντας ποσοστό 2,15%.


Η ιδρυτική συνδιάσκεψη του κόμματος έγινε στις 12 Μαρτίου 2012 και από τότε ξεκίνησε η μεγάλη προσπάθεια γνωστοποίησης των θέσεων και των ιδεών του. Όποιος παρακολουθεί τα μίντια θα διαπίστωσε ότι η προβολή υπήρξε σχεδόν ανύπαρκτη ή αποσπασματική. Μόνο την τελευταία εβδομάδα, πριν τις εκλογές ο πρόεδρος , Θάνος Τζήμερος μπόρεσε να υπερασπιστεί τη φιλοσοφία και τα σχέδια του κινήματος σε μικρές τηλεοπτικές εμφανίσεις. Βέβαια, δεν ήταν λίγες οι φορές που ανέχτηκε την ειρωνεία ή την απαξίωση πολλών συνομιλητών του, που τους διέκρινε η αλαζονεία της κατεστημένης εξουσίας και το θράσος του ανάξιου πολιτικού θύτη. Παράλληλα, δούλεψε σκληρά και ένας μηχανισμός από πυρήνες ανθρώπων, σε όλους τους νομούς της Ελλάδας, με όρεξη, ευγένεια και αποφασιστικότητα για κάτι φανερά ουσιώδες και σημαντικό.


Μέσα , σε δύο μήνες , οι άνθρωποι της «Δημιουργίας» έπεισαν τόσους πολλούς, έχοντας τόσο λίγο ήχο στη φωνή τους. Στηρίχθηκαν στη λογική, στο διάλογο και στην αποκάλυψη της αλήθειας . Όποιος ήρθε σε επαφή μαζί τους, έγινε και ψηφοφόρος τους. Στον προεκλογικό αγώνα, ξοδεύτηκαν λιγότερα από 60000 ευρώ χωρίς καμία χρηματοδότηση , παρά μόνο από τα χιλιάδες μέλη του κόμματος. Η επίκληση της λογικής μπορεί , ξεκάθαρα, να αποδείξει γιατί η «ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΞΑΝΑ» είναι μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση πολιτικής οντότητας.


Το κόμμα αυτό γεννήθηκε από την ιδέα ενός «κανονικού» ανθρώπου ,εργαζόμενου και δημιουργικού, που κάλεσε ένα βράδυ δύο φίλους και το ανακοίνωσε με παρορμητισμό και αποφασιστικότητα. Ο Θάνος Τζήμερος δεν είχε σχέση με την πολιτική των κομμάτων και δεν ήταν πάμπλουτος που βαρέθηκε το χρήμα και επιδίωξε τη δόξα. Η επικοινωνία , στη συνέχεια, διευρύνθηκε από το facebook και το διαδίκτυο, συγκεντρώνοντας το ενδιαφέρον και άλλων «αμήχανων» ανθρώπων.
Ξεκίνησε λοιπόν ένας απόλυτα δημοκρατικός διάλογος , επί ίσοις όροις, όπως ακριβώς θα έπρεπε να γίνεται σε κάθε γνήσια συμμετοχική δημοκρατία. Έτσι, γρήγορα αναδείχτηκαν σημαντικοί άνθρωποι , όχι από την εικόνα, αλλά από το λόγο που πρέπει να αξιώνει το πρόσταγμα της συνείδησης του ανθρώπου. Παράλληλα , σε όλη την Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, δημιουργήθηκαν πυρήνες επικοινωνίας από δυναμικούς ανθρώπους που διαισθάνθηκαν τη σημασία του εγχειρήματος. Το αποτέλεσμα, λοιπόν των εκλογών, αποτελεί δικαίωση του ατόμου που δρα συλλογικά, ταχύτατα και αποτελεσματικά. Σε κάθε περίπτωση, το μεγάλο ζητούμενο της εποχής μας είναι να σπάσουμε το γενικευμένο κομφορμισμό που καταδυναστεύει την πολιτική ζωή του ανθρώπου.


Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός που έχουμε χρέος να τον δημιουργήσουμε. Πρέπει να ξεφύγουμε από την αυταπάτη της αντιπροσώπευσης και να αρχίσουμε να σκεπτόμαστε και να πράττουμε. Για να επιτευχθεί όμως αυτό θα πρέπει οι πολίτες να χειραφετηθούν από τις ιδεολογικές θεωρίες, τις κομματικές και τις άστοχες φαντασιώσεις. Η «ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΞΑΝΑ» ξεπήδησε από το απόλυτο «τίποτα»! Στελεχώθηκε από ανθρώπους που έρχονται από το κομματικό «τίποτα», προχωρά χωρίς εξαρτήσεις από «τίποτα» και δεν περιμένει «έξωθεν» πολιτική βοήθεια με τίποτα! Αυτό το κόμμα ξεκίνησε από το «χάος» της πολιτικής ζωής .


Δεν υπάρχουν καλύτερες συνθήκες για να γεννηθεί ένα θαύμα από την ίδια την πρωτογενή μήτρα της κοινωνίας. Όχι αυτής που λένε , συχνά, οι πολιτικοί αλλά της κοινωνίας των ανθρώπων που είναι έτοιμοι να καταθέσουν τις ανάγκες τους και να παλέψουν γι΄ αυτές. Όσοι ενημερώνονται σωστά ,συνειδητοποιούν ότι τα μέλη αυτού του κόμματος δεν έχουν ιδεολογία, δεν έχουν φόρμες, δεν είναι πολιτικοί, δεν είναι ούτε μνημονιακοί ούτε αντιμνημονιακοί, δεν αναζητούν ταυτότητα γιατί πολύ απλά ,ο καθένας έχει τη δική του. Το πολιτικό μέλλον της Ελλάδας είναι αβέβαιο. Σίγουρα ζούμε ένα μεταβατικό στάδιο εξελίξεων που χρειάζονται διαχείριση και όχι ανευθυνότητα. Οι εκλογές της 6ης Μαίου απελευθέρωσαν δυνάμεις που ακόμα δεν έχουν εκφραστεί. Έβαλαν σε σκέψεις πολλούς που μέχρι χθες πίστευαν ότι δεν υπάρχουν ελπίδες για διεκδικήσεις.


Στη γνήσια δημοκρατία, ο άνθρωπος ξεκινά πάντα, από την αρχή και φτιάχνει το δικό του σπουδαίο νόημα. Ο αυριανός Έλληνας δεν θα είναι ο ίδιος. Γρήγορα, θα ξεκινήσει να βιώνει δυνατά και δημιουργικά την πολιτική του ζωή. Η κατάσταση που διαμορφώνεται δείχνει πως οι αντιδράσεις του πνεύματος, της τεχνολογίας, της επιχειρηματικότητας και της επιστήμης θα σηματοδοτήσουν το νέο ελληνικό κόσμο. Όλοι μας θα δουλέψουμε γι΄ αυτό. Όλοι , κάπου ξυπνήσαμε μετά την 6η Μαίου, στο γραφείο, στο εργαστήριο, στο χωράφι, στο ατελιέ, στο υπολογιστή μας. Δεν θα αφήσουμε τη μήτρα της πανανθρώπινης ελευθερίας να μαραζώσει και να χαθεί. Εμείς που ξέρουμε τι μεγάλο βάρος είναι να είσαι Έλληνας, δε θα μιλήσουμε ποτέ για Ελλάδα ! Μόνο θα σπείρουμε όμορφα , αισθαντικά και με σχέδιο, το σπόρο της «έμπρακτης» ζωής για να φυτρώσει γρήγορα. Εμείς , οι μέχρι χθες αμήχανοι και εγκλωβισμένοι θα εμφανιστούμε , από παντού , για να εξηγήσουμε σε όλους το «θαύμα της δημιουργίας».


Ανδρέας Ζαμπούκας

..αυτό είναι το κίνητρο μου για τη δημιουργία, ξανά! και η Ελλάδα που αξίζει να την κτίσουμε από την αρχή για να χαίρονται τα παιδιά μας να ζουν σ αυτήν, τη τόσο ευλογημένη χώρα που τόσο άγρια λεηλάτησαν οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις με το μηχανισμό του ρουσφετολογικού εκτρώματος που εγκαθίδρυσαν σε όλους τους τομείς της δημόσιας αλλά και ιδιωτικής μας ζωής, (κοινωνικό, πολιτικό, πολιτιστικό.....)

ΤΙ ΘΑ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ;

Να ρωτήσω κάτι...;

Σας πάει η καρδιά να ξανα -ψηφίσετε έναν από τους 300 επειδή είναι γνωστός σας;
Σας πάει η καρδιά να ψηφίσετε έναν δυσαρεστημένο από τους 300 που ίδρυσε καινούργιο κόμμα;


Μήπως η καρδιά σας λέει τέλος πια

Μήπως σας λέει να ψηφίσω κάποιον που μοιάζει σε μας;
ένα απλό εργαζόμενο πολίτη κι όχι πολιτικό;

θα ψηφίσω ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ από την αρχή
θα ψηφίσω ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ για μια νέα γνήσια αρχή.

για ψάξτε το καλύτερα πριν μπείτε στο παραβάν...



ΛΕΥΚΗ ΨΗΦΟΣ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ απεναντίας...




ΠΙΝΑΚΑΣ 1


ΚΟΜΜΑΤΑ
ΨΗΦΟΙ
ΠΟΣΟΣΤΟ %
ΝΔ
22
30,56
ΔΗΜΑΡ
13
18,06
ΚΚΕ
12
16,67
ΠΑΣΟΚ
11
15,28
ΣΥΡΙΖΑ
9
12,50
ΛΑΟΣ
5
6,94
ΣΥΝΟΛΟ ΕΓΚΥΡΩΝ
72
100,00
ΛΕΥΚΑ
28

ΣΥΝΟΛΟ ΨΗΦΙΣΑΝΤΩΝ
100

Δεν επιτρέπεται ένας ψηφοφόρος που θέλει να αποδοκιμάσει συνολικά το πολιτικό σύστημα της χώρας (και δεν μπορεί σήμερα να πει κανείς πως θα είχε άδικο) να επιλέγει τη λευκή ψήφο ως έκφραση αυτής του της επιθυμίας.
Η λευκή ψήφος θα ήταν πραγματικά μια αποδοκιμασία του πολιτικού συστήματος μόνο αν  στην καταμέτρηση μετρούσε σαν έγκυρη ψήφος. Αυτό όμως δεν ισχύει στον Ελληνικό εκλογικό νόμο. Ένας πολίτης -πόσο μάλλον ένας πολίτης που θέλει να είναι ενεργός- είναι υποχρεωμένος αυτό να το γνωρίζει πολύ καλά πριν πάει να ρίξει λευκό στην κάλπη.

Η λευκή ψήφος «επιτυγχάνει» ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιδιώκει ο ψηφοφόρος. Ενισχύει αντί να εξασθενεί τα ποσοστά των κομμάτων που υποτίθεται ότι με την λευκή  ψήφο του προσπαθεί να αποδοκιμάσει ή να τιμωρήσει.

Το παράδειγμα που παραθέτω είναι απλά μαθηματικά και εξηγούν με την αλάνθαστη μαθηματική  ακρίβεια την αλήθεια όσων προανέφερα.
Στον πρώτο πίνακα κάνουμε την υπόθεση ότι γίνονται εκλογές και το σύνολο όσων πήγαν να ψηφίσουν ήταν 100 πολίτες. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα τα κόμματα λάβανε τους ψήφους που αναφέρονται στον Πιν.1 και τα λευκά ήταν 28. Σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο τα κόμματα θα έβγαζαν τα αντίστοιχα ποσοστά που αναφέρονται στην τελευταία στήλη, αφού τα λευκά προσμετρούνται σαν άκυρα και δεν λαμβάνονται υπόψη στην εξαγωγή των ποσοστών των κομμάτων.



ΠΙΝΑΚΑΣ 2



ΚΟΜΜΑΤΑ
ΨΗΦΟΙ
ΠΟΣΟΣΤΟ %
ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΣΟΣΤΟΥ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑ
ΝΔ
22
22,00
28%
ΔΗΜΑΡ
13
13,00
ΚΚΕ
12
12,00
ΠΑΣΟΚ
11
11,00
ΣΥΡΙΖΑ
9
9,00
ΛΑΟΣ
5
5,00
ΤΑ ΛΕΥΚΑ ΣΕ ΜΙΚΡΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΜΟΙΡΑΣΜΕΝΑ
28
28,00
ΜΟΝΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ  ΚΑΝΕΝΑ ΛΕΥΚΟ ΣΤΗΝ ΚΑΛΠΗ ΠΙΑ
ΣΥΝΟΛΟ ΨΗΦΙΣΑΝΤΩΝ
100
100,00





Στον Πιν.2 τώρα έχουμε τις ίδιες ψήφους στα έξι κόμματα, πάλι το σύνολο των ψηφισάντων είναι 100 ψηφοφόροι, μόνο που αυτή τη φορά όσοι είχαν την πρόθεση να ρίξουν λευκή ψήφο στην κάλπη επέλεξαν να ψηφίσουν μικρά κόμματα εκτός των έξι (6) κομμάτων που αναγράφονται στον πίνακα και εκπροσωπούνται στη σημερινή βουλή με αντιπροσώπους των.  Το 30,56% πχ που θα είχε η ΝΔ -στην πρώτη περίπτωση- θα γινόταν αμέσως 22% αν όσοι είχαν την πρόθεση να ρίξουν λευκό άλλαζαν γνώμη και ψήφιζαν κάποιο από τα μικρά κόμματα. Παρατηρούμε  λοιπόν ένα καταποντισμό των ποσοστών των κομμάτων κατά 28% όσο ακριβώς και το ποσοστό των ψηφοφόρων που ήταν μεν αποφασισμένοι να ρίξουν στην κάλπη λευκό αλλά αποφάσισαν πως η διαμαρτυρία τους έχει φωνή μόνο μέσα από μια έγκυρη και όχι λευκή (ή συνειδητά άκυρη) ψήφο.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν πόσο δύσκολο καθίσταται πια, το πρώτο κόμμα να αποκτήσει αυτοδυναμία ακόμη και με αυτόν τον εκλογικό νόμο που νοθεύει τη λαϊκή βούληση.
Νομίζω πως δεν χρειάζεται να πω περισσότερα οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους.

Αν επιθυμείτε λοιπόν να αποδοκιμάσετε το πολιτικό σύστημα και τους πολιτικούς που μας φέρανε σε αυτό το σκαλοπάτι, αν επιθυμείτε να δώσετε το μήνυμα σας και αυτό να πονέσει και τα κόμματα που μας ταλαιπωρούν τόσα χρόνια, η λύση και η πρόταση είναι μία και μοναδική:

Στις εκλογές που έρχονται καμία λευκή ψήφος (καμία συνειδητά άκυρη) στην κάλπη. Βρείτε ένα κόμμα μικρό και υποστηρίξτε το με ΕΓΚΥΡΗ ΨΗΦΟ.

Μόνον έτσι μπορούμε να εκφράσουμε με ενεργητικό αλλά και αποτελεσματικό τρόπο την αποδοκιμασία μας. Μόνον έτσι μπορεί να αρχίσει να κινείται μια διαδικασία αλλαγής του σάπιου πολιτικού συστήματος και των πολιτικών που μας κυβέρνησαν 40 χρόνια   και μας έχουν οδηγήσει με τα σφάλματα, τις παραλείψεις και τις ιδιοτελείς σκοπιμότητες τους στην άσχημη κατάσταση που όλοι βιώνουμε σήμερα. 




ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΛΕΥΚΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ


Ολη η αλήθεια για τα λευκά ψηφοδέλτια και τον εκλογικό νόμο
Τι λέει ο εκλογικός νόμος  - Ποια κόμματα ευνοεί το Λευκό, το Ακυρο και η Αποχή! Για να σταματήσει επιτέλους η  ΣΚΟΠΙΜΗ εκστρατεία παραπλάνησης του Ελληνικού Λαού!




Αναδημοσίευση από AegeanTimes.gr

Παρατηρούμε  εδώ και ένα χρόνο, μια ευρύτατη προσπάθεια παραπλάνησης του εκλογικού σώματος, από συγκεκριμένα πολιτικά κέντρα εξουσίας, η οποία δυστυχώς αναπαράγεται από ανθρώπους οι οποίοι παρασύρονται από την λαμπερή κεντρική ιδέα των κέντρων αυτών!

Συγκεκριμένα, στο διαδίκτυο, κυκλοφορεί ειδικά το τελευταίο διάστημα, μια είδηση «μαϊμού» σχετικά με την λευκή ψήφο! «Λυτοί και δεμένοι» λοιπόν, καλούν τον κόσμο να ψηφίσει λευκό στις εκλογές, διότι όπως ισχυρίζονται, αν υπάρχουν 51% λευκά επί του συνόλου των ψηφισάντων, τότε οι εκλογές ή ακυρώνονται ή επαναλαμβάνονται ή το αποτέλεσμά τους είναι .. Αντισυνταγματικό, ανάλογα με την έκδοση που διαχέεται αυτή η εσφαλμένη πληροφορία στο διαδίκτυο.

Η αλήθεια απέχει παρασάγγας από αυτά που γράφονται!

Σύμφωνα με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο, η Λευκή ψήφος πλέον αθροίζεται και συν-προσμετρείται με τα Ακυρα. Δεν υπάρχει πιο ξεκάθαρη διατύπωση στο Φύλλο εφημερίδας της Κυβέρνησης (ΦΕΚ) της 7ης Φεβρουαρίου 2006, στο οποίο αναφέρεται ο νέος εκλογικός νόμος.
Πρόκειται για τον εκλογικό νόμο 3434/2006 (νόμος Παυλόπουλου), στο Αρθρο 1, του οποίου αναφέρεται ρητά ότι «τα λευκά ψηφοδέλτια ΔΕΝ προσμετρούνται στα έγκυρα».

Ξεκάθαρα, σε τέτοιο βαθμό που δεν επιτρέπει καμία αμφισβήτησή του! Προφανώς όμως αυτό δεν πτοεί τα κέντρα παραπλάνησης του εκλογικού σώματος, τα οποία διατείνονται ότι το 51% των Λευκών, ακυρώνει τις εκλογές !!!

Πουθενά, σε κανένα σημείο του νόμου 3434/06 δεν αναφέρεται το παραμικρό! Από κανένα άρθρο του Συντάγματος δεν προκύπτει κάτι ανάλογο!

Ασχετα με την προσωπική μου άποψη, αυτή είναι η πραγματικότητα!

Προσωπικά θεωρώ, ότι θα έπρεπε να υπήρχε μια πρόβλεψη για το λευκό και την σχέση του με τα έγκυρα ψηφοδέλτια και θα ήταν δημοκρατικά σωστό οι πολίτες , να έχουν τρόπο να εκφράσουν ότι κανένα κόμμα να μην μπορεί να σχηματίσει Κυβέρνηση, αν κι εφόσον κανένα δεν αντιπροσωπεύει την θέλησή τους! Συμφωνώ ότι αν το 51% των ψηφοφόρων, ψήφιζε λευκό, τότε θα έπρεπε να είχαμε επανάληψη των εκλογών στη χώρα! Το βρίσκω δίκαιο!

Αυτή τη στιγμή όμως στη χώρα μας, δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο με το ισχύον νομικό καθεστώς που διέπει τις εκλογές στην Ελλάδα!
Και σίγουρα, το να αναπαράγει κάποιος μια ψευδή ή φανταστική τέτοια δήλωση, έχει κάποιο σκοπό!

Το σίγουρο είναι, ότι αν το σύνολο των λευκών ήταν 99,99% και πήγαινε μόνο ο κ.Παπανδρέου για παράδειγμα να ψηφίσει το κόμμα του, τότε θα συγκέντρωνε το 100% των έγκυρων ψήφων και το κόμμα του θα λάμβανε ΚΑΙ τις 300 έδρες της βουλής!!!

Σας γράφω αυτό το υπερβολικό από κάθε άποψη παράδειγμα, για να κατανοήσετε ότι με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο, ακόμη κι αυτό μπορεί να συμβεί, μιας και δεν υπάρχει ουδεμία πρόβλεψη για τέτοια ενδεχόμενα!

Και ο σκοπός είναι ένας και μοναδικός!

Να αυξήσουν τα ποσοστά τους τα κόμματα που θα μπουν στην Βουλή! Περισσότερο το πρώτο κόμμα, λιγότερο το δεύτερο και ούτω καθεξής!
Πως γίνεται αυτό;

H ερώτηση που τίθεται από εκατοντάδες αναγνώστες μας εδώ και καιρό και μας οδήγησε στο παρόν άρθρο είναι μία :

Aν ψηφίσω λευκό ποιος ευνοείται τελικά;

Σύμφωνα με όσα έγραψα προηγουμένως, αντιλαμβάνεται κανείς ότι τα άκυρα και τα λευκά δεν προσμετρούνται στη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος. Το σίγουρο είναι ότι πριμοδοτούν το κόμμα που θα συγκεντρώσει το μεγαλύτερο ποσοστό. Αν και ένα άκυρο ψηφοδέλτιο, όπως και ένα λευκό, εκφράζουν διαμαρτυρία ή κάποιο λάθος του ψηφοφόρου που δεν ακολούθησε πιστά όσα λέει ο νόμος για τα ψηφοδέλτια .

Όπως και να έχει, η ψήφος αυτού που έριξε λευκό ή άκυρο, είναι δηλαδή μία ψήφος που λογικά δεν θα πήγαινε ποτέ στα κόμματα εξουσίας. Αυτό λέει η λογική τουλάχιστον!

Ομως, επειδή δεν καταμετρείται, ουσιαστικά βοηθάει το πρώτο κόμμα να επιτύχει πιο εύκολα τα όρια της αυτοδυναμίας. Σε δεύτερο βαθμό, βοηθά τα υπόλοιπα κόμματα που θα πιάσουν τελικά το πλαφόν του 3%, να εμφανίσουν υψηλότερο ποσοστό, από αυτό που πραγματικά θα είχαν εάν -ιδανικά- ψήφιζαν όλοι οι εκλογείς. Με απλά λόγια, αν τα λευκά προσμετρούνταν στα ΕΓΚΥΡΑ ψηφοδέλτια, θα έριχναν τα ποσοστά των κομμάτων ! Τώρα αυτός που ψηφίζει ΛΕΥΚΟ διαμαρτυρόμενος ενάντια στα κόμματα, στην ουσία ΤΑ ΒΟΗΘΑ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΟΥΝ ΤΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΤΟΥΣ !!!

Αυτό είναι η απόλυτη αλήθεια όσο παράδοξο κι αν ακούγεται!!!

Αυτό μάλιστα επετεύχθη , μετά από προσφυγές που έκαναν βουλευτές που δεν εκλέχτηκαν όσο ίσχυε παλιότερα τα λευκά να προσμετρούνται στα έγκυρα! Τις κέρδισαν στα δικαστήρια, δικαιώθηκαν, πήραν τις βουλευτικές έδρες με αποτέλεσμα να αναγκαστεί το κράτος να αλλάξει τον εκλογικό νόμο μιας και υπήρχαν δικαστικές αποφάσεις που στηρίζονταν σε αυτό.

Επί της ουσίας δηλαδή τα λευκά και τα άκυρα πλέον ΔΕΝ έχουν απολύτως καμία διαφορά με βάση τον εκλογικό μας νόμο, άσχετα αν η πρόθεση του ψηφοφόρου είναι διαφορετική!

Οσο για το θέμα της μη προσέλευσης της κάλπες αυτό έχει ως εξής:
Ο ψηφοφόρος που δεν πάει να ψηφίσει, το κάνει στην Ελλάδα περισσότερο κυρίως γιατί αρνείται να συμμετάσχει στην διαδικασία και λιγότερο γιατί το αμελεί ή αδυνατεί!

Επί της ουσίας, η πρακτική του «δεν ψηφίζω» βοηθά τους ισχυρούς κομματικούς μηχανισμούς και ειδικά τα κόμματα που την δεδομένη χρονική στιγμή, έχουν μεγαλύτερη εκλογική συσπείρωση!

Για παράδειγμα, αν η ΝΔ έχει μεγάλη εκλογική συσπείρωση ως κόμμα τότε όλο και περισσότεροι θα προσέλθουν να ψηφίσουν!
Αν το ΠΑΣΟΚ έχει μικρή συσπείρωση τότε την μέρα των εκλογών θα υποστεί εκλογική συντριβή, πολύ απλά διότι μεγάλο τμήμα των ψηφοφόρων του δεν θα πάει να ψηφίσει.

Συνεπώς, η αποχή από τις εκλογές, βοηθά τα κόμματα που έχουν μεγάλη συσπείρωση κατά την άποψή μου άνω του 80% ενώ τα κόμματα που θα πάνε στις εκλογές με συσπείρωση κάτω του 45%, θα υποστούν μια οδυνηρότατη εκλογική ήττα που όμοιά της δεν θα έχουν ξαναδεί!
Συνεπώς, με τα σημερινά δεδομένα του 2012, αν ένας ψηφοφόρος της ΝΔ που έχει υψηλό βαθμό συσπείρωσης δεν προσέλθει να ψηφίσει, τότε το κακό για το συγκεκριμένο κόμμα είναι μικρό! Αν όμως ένας ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ δεν προσέλθει τότε στην ουσία τιμωρεί το κόμμα του!

Αυτή είναι η πραγματική κατάσταση με τον εκλογικό μας νόμο και όλα τα άλλα που ισχυρίζονται κάποιοι , αποτελούν παραπλάνηση του Ελληνικού λαού και των ψηφοφόρων και όσοι το συνεχίζουν , χρειάζονται επειγόντως μια βρεγμένη σανίδα! Ο καθείς για τον λόγο που συνεχίζει να το κάνει!

Είτε από άγνοια είτε για να προσκομίσει μεγάλο κομματικό όφελος από την άγνοια του κόσμου!

Και επειδή η εκστρατεία παραπληροφόρησης καλά κρατεί, και όλο και θα βρεθούν ορισμένοι που θα επιμείνουν στους ψευδείς ισχυρισμούς τους δημοσιεύουμε σήμερα, την απάντηση του υπουργείου Εσωτερικών, σε ερώτημα που είχε υποβάλει επισήμως, τον Αύγουστο του 2011, ο κ. Παντελής Γιαμαρέλλος, από όπου προκύπτει ο ψευδής ισχυρισμός, όσων υποστηρίζουν ότι με την λευκή ψήφο του 51% των ψηφοφόρων, μπορεί να ακυρωθούν οι εκλογές. Ετσι ώστε να σταματήσει εδώ και τώρα η αήθης αυτή εκστρατεία παραπλάνησης του Ελληνικού λαού από συγκεκριμένα κέντρα και παράκεντρα εξουσίας!






  ΦΕΚ του νόμου 3434/06 Νόμος Παυλόπουλου:


ΝΑΙ ΣΤΟ € ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ



ΝΑΙ ΣΤΟ € 
ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ
ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΤΕ
ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΕΤΕ



Ηγέτη ψάχνουμε όχι ζήτουλες...


Ένα κόμμα που κοντεύει να γίνει μια κουκίδα στον ορίζοντα του παρελθόντος.
Μια κουκίδα που ψάχνει για αρχηγό νομίζει πως κάποτε θα ξαναγίνει κόμμα!!

Μια χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία και τον Πολιτισμό δεν έχει ανάγκη από αρχηγούς κουκίδων.

Έναν Ηγέτη ψάχνει να τον βάλει στην πρώτη γραμμή και να τον στείλει στην Ευρώπη 
να τους διδάξει πως η κρίση για να ξεπεραστεί δεν θέλει μνημόνια επιτόκια και κουρέματα,
θέλει Πολιτισμό και Δημοκρατία των πολλών, όχι των λίγων
Και αυτόν τον πολιτισμό μόνο ένας Ηγέτης μπορεί να τον μεταλαμπαδεύσει,
αν αυτός ο Ηγέτης προκύψει να είναι και Έλληνας ακόμη καλύτερα.

Υπάρχει κανένας τέτοιος εκεί μέσα στην κουκίδα σας κε Γιώργο κε Ευάγγελε κα Άννα;
Μη ψάχνετε θα σας απαντήσει ο λάος αν σταματήσετε επιτέλους να μιλάτε 
και  προσπαθήσετε να ακούσετε έστω και για μια φορά.

Ακούτε την ηχώ ακούτε την ΙΧΟ;
Αν όχι διαβάστε την ανάποδα.
ΟΧΙ
Το τι θα κάνετε σαν κουκίδα καθόλου δεν μας ενδιαφέρει
Γι αυτό που νοιαζόμαστε είναι για το μέλλον της πατρίδας μας για το μέλλον των παιδιών μας
που όλοι εσείς τα έχετε ξεχάσει σαν να μην υπάρχουν
σαν να μη γεννήθηκαν ποτέ.

Όμως εμείς που τα γεννήσαμε τα πονάμε όπως πονάμε και για την πατρίδα
γι αυτό αναζητούμε τον Ηγέτη και εσείς δεν διαθέτετε κανέναν.
Κάντε λοιπόν στην άκρη  και να ο Ηγέτης θα φανεί
Πάντα έρχεται στην πιο κατάλληλη ώρα.
ΕΝΑΝ ΗΓΕΤΗ ψάχνουμε όχι ζήτουλες.



Αν όχι τώρα... πότε;



Η καταλληλότερη περίοδος για να μαθαίνουμε αλήθειες μεγάλες και μικρές (που μένουν καλά κρυμμένες σε ήσυχες περιόδους) είναι κατά την εποχή των μεγάλων κρίσεων. Μια τέτοια κρίσιμη  εποχή  ζούμε σήμερα ζούμε τώρα, ίσως αυτή η εποχή να είναι και η πιο οδυνηρή για τη χώρα αλλά και γενικότερα ακόμη και για το μέλλον της Ευρώπης και όχι μόνον.

Αν τώρα μετά όλα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας, αν τώρα που η οικονομική κρίση και οι επιλογές και πρακτικές όσων κυβερνήσεων ήταν υπεύθυνες για την διακυβέρνηση της χώρας, μας έχουν οδηγήσει στο έσχατο σκαλοπάτι, αν ακόμη και τώρα η εναλλακτική πρόταση της Αριστεράς (αν υπάρχει τέτοια πρόταση) δεν μπορεί να βγει ξεκάθαρη και χωρίς συμπλεγματικά ή άλλα σύνδρομα και να διεκδικήσει ψήφο Κυβερνητικής εξουσίας, πότε θα μπορέσει;
Αν σήμερα που οι δημοσκοπήσεις που έρχονται στο φως της δημοσιότητας και αποτυπώνουν τον καταποντισμό των λεγόμενων κομμάτων  εξουσίας και την άνοδο όλων των υπολοίπων, αν λοιπόν και σήμερα που τα ποσοστά εμφανίζονται ενθαρρυντικά για την Αριστερά δεν υπάρξει μια αφύπνιση των ηγεσιών αλλά και της βάσης της Αριστεράς σε μια νέα κατεύθυνση που να οδηγεί σε μια βιώσιμη κυβερνητική εκδοχή ή συνεργασία, πότε θα υπάρξει;
Αν σήμερα λοιπόν και μέχρι τις εκλογές, που είναι προ των πυλών, δεν υπάρξει αυτή η εναλλακτική πρόταση που θα καταφέρει όχι να λύσει οριστικά, αλλά να βελτιώσει έστω και στο ελάχιστο την κοινωνική αλλά κυρίως την οικονομική μας ζωή, πότε και πόσο αργότερα θα υπάρξει;

Αν λοιπόν σήμερα δεν θα υπάρξει μια τέτοια θαρραλέα πρόταση, πρόσκληση, πρόκληση, αλήθεια τότε ποιά είναι η χρησιμότητα της Αριστεράς, γιατί να συνεχίζει να υπάρχει ως εναλλακτική πολιτική οντότητα;
Αν η Αριστερά συνεχίζει την μονότονη, κουραστική αλλά εκεί που φτάσανε τα πράγματα καταστροφική πρακτική των διαπιστώσεων και των καταγγελιών, που εκ του αποτελέσματος φανήκαν ανίσχυρες να αναχαιτίσουν τις δραματικές εξελίξεις μιας οικονομικής κρίσης, τότε ποιά είναι η σκοπιμότητα που αυτή η πολιτική πρακτική μπορεί να θεωρηθεί ως η πιο κατάλληλη και αποτελεσματική για να βγούμε από τα αδιέξοδα; Πώς μπορεί η συνέχιση μιας τέτοιας πρακτικής  να είναι αποτελεσματική και το κυριότερο αντικειμενικά να είναι αθώα; Ως πότε η Αριστερά θα συνεχίζει να παίζει το ρόλο του αλαζόνα τελάλη «ιεροκήρυκα» των δεινών μας; Δεν θα ήταν άραγε χρήσιμο για όλους, οι ηγεσίες της κάτι να διδαχτούν και από τις έντονα ακομμάτιστες κινητοποιήσεις των απανταχού «αγανακτισμένων» πολιτών;
Τώρα που τα κάστρα των προκαταλήψεων των αγκυλώσεων και των ταμπού των πολιτών σχετικά με την πολιτική και τα κόμματα που τους κυβέρνησαν σχεδόν έχουν καταρρεύσει, αν τώρα η Αριστερά δεν προσφέρει βιώσιμη Κυβερνητική λύση, τι άλλο περιμένει ώστε να το κάνει, πότε θα το κάνει; Όταν θα έχουν χαθεί πια όλα και θα μας κουνάει το χέρι της λέγοντας, εγώ καλά σας τα έλεγα;

Αν λοιπόν η Αριστερά με τις κατατεμαχισμένες συγκεντρώσεις και αγώνες της δεν  κατανοεί πως δεν μπορεί να κρύβεται άλλο πια πίσω από τα λόγια και την «ασπίδα» ανευθυνότητας που της προσφέρει η μόνιμη αντιπολίτευση, τότε είναι καλύτερα και για την Αριστερά αλλά κυρίως για μας, να πάψει να υπάρχει. Να πάψει να υπάρχει με την παρούσα μορφή ώστε από αυτή την εξέλιξη να μπορέσουν  να ξεπηδήσουν νέα κόμματα και ηγέτες με σθένος και προοπτική μελλοντικής εναλλακτικής κυβερνητικής εξουσίας, κόμματα που  θα πιστεύουν πως η δημοκρατία της μιας αμετακίνητης άποψης, αφενός δεν είχε και ποτέ δεν θα ‘χει πειστικές λύσεις και αφετέρου είναι αδιανόητο (αν μη τι άλλο) να ονομάζεται δημοκρατία. 


Μήπως όμως όλη αυτή η κατάσταση υποκρύπτει κάτι πιο σοβαρό μήπως έχει μια βαθύτερη μια γενικότερη εξήγηση; Μήπως υπό τον φόβο της αποκάλυψης μιας γύμνιας εφαρμόσιμων προτάσεων και λύσεων  (ακόμη και σε παγκόσμιο επίπεδο) η αριστερά δεν κάνει τίποτα άλλο από το να εφευρίσκει τρόπους ώστε να συγκαλύπτεται όσο το δυνατόν αυτή η αλήθεια από τους πολίτες;  Μήπως γι’ αυτό και σε κάθε εκλογική αναμέτρηση πανηγυρίζει ακόμη και για τα μηδαμινά ποσοστά που λαμβάνει; Πανηγυρίζει (πιθανόν) όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά γιατί κατάφεραν και πάλι να πείσουν (να παραπλανήσουν θα ήταν η σωστότερη έκφραση) κάποιους ψηφοφόρους να τους ψηφίσουν, και χάρις αυτών των ψήφων εξασφάλισαν: - την είσπραξη των θετικών(;) του κοινοβουλευτισμού (μισθούς αυξημένα προνόμια κλπ), - την απαλλαγή τους και την απομάκρυνση τους από κάθε είδους κυβερνητικές ευθύνες-μπελάδες και τέλος -την διαιώνιση του γνωστού ρόλου των, της εκ του ασφαλούς και αφ’ υψηλού κριτικής προς  τους πάντες και τα πάντα (εκτός από τους εαυτούς των φυσικά!)!. Με ένα σμπάρο δηλ όχι μόνο δύο αλλά πολλά -πολλά τρυγόνια.
Μήπως αυτή είναι η αλήθεια της; Όταν η αριστερά ακόμη και τα μικρότερα των εσωτερικών προβλημάτων της τα λύνει με διασπάσεις και διαγραφές, είναι δυνατόν με αυτή την άκαμπτη λογική και πρακτική να λύσει τα πολύ σοβαρότερα προβλήματα της χώρας που χρειάζονται εκτός των άλλων κυρίως συναίνεση και συνεννόηση (χαρακτηριστικά που λείπουν τραγικά από την αριστερά) ειδικά σε τούτη την πιο κρίσιμη περίοδο;
 Ας μη γελιόμαστε, τελικά την διακυβέρνηση από την αριστερά τη φοβάται περισσότερο η ίδια η αριστερά!

Η λύση λοιπόν δεν είναι η Αριστερά, η λύση δεν θα έρθει μέσα από την Αριστερά, μέσα από τον κομμουνισμό, πουθενά δεν ήρθε. Η λύση είναι αδύνατον να έρθει μέσα από τον καπιταλισμό που μόνη και ιερή επιδίωξη του είναι το κέρδος, το ασύδοτο, το ασύστολο κέρδος με όποιο τίμημα ακόμη και με το θάνατο του ανθρώπου ακόμη και με το θάνατο της γης. Λύση πια δεν μπορεί εκ της φύσης του να προσφέρει  ο καπιταλισμός και τα όποια παρακλάδια του.

Η λύση θα έρθει μέσα από φωτισμένα μυαλά που θα γνωρίζουν πως η χώρα η Ευρώπη, ο πλανήτης χρειάζεται νέα εκκίνηση, νέα θεωρία, νέα έμπνευση, νέες ιδέες, νέα πρακτική, νέες πολιτικές προσωπικότητες που θα  έχουν ως όραμα τον άνθρωπο, τον τόπο, τη γη μας.
Πολιτικοί που δεν θα γίνονται ζητιάνοι και υπηρέτες παγκόσμιων λεσχών.
Πολιτικοί που δεν θα υπηρετούν ούτε τον καπιταλισμό ούτε τον κομμουνισμό, αλλά τον Άνθρωπο, τις ξεχασμένες ανθρώπινες αξίες, τον Ανθρωπισμό (ή όπως αλλιώς μπορούμε να τον ονομάσουμε), γιατί μόνον αυτός μπορεί να δώσει απαντήσεις ζωής.
Υπάρχουν τέτοιοι πολιτικοί; Όσο υπάρχουν άνθρωποι υπάρχει και η ελπίδα να αφυπνιστούν  αυτοί οι πολιτικοί γιατί ΝΑΙ υπάρχουν, είναι πολλοί και δεν είναι μακριά η στιγμή που θα συνειδητοποιήσουν την Αξία τους και τη Δύναμη τους, που θα συνειδητοποιήσουν πως ο πλανήτης για να έχει ελπίδες επιβίωσης χρειάζεται να στηριχτεί στον Άνθρωπο και μόνον και πουθενά αλλού. Η κρίση που κάθε μέρα που περνάμε βαθαίνει και πιο πολύ θα αποτελέσει εκείνο το ισχυρό κίνητρο ώστε αυτοί οι πολιτικοί και οι πολίτες να φανούν στο προσκήνιο, να αναδειχτούν  και να αποτελέσουν τους μελλοντικούς ηγέτες των ελπίδων μας.
Αν αυτό δεν γίνει τώρα ίσως να μη γίνει ποτέ.




ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Ετικέτες

πολιτική (82) ποίηση (70) κοινωνία (69) πολιτική σάτυρα (12) πολίτης (11) σάτιρα (10) σύνθεση (10) άνθρωπος (9) Επανω-πολιτικη (7) παιδεία (7) φιλοσοφείν (7) Ελλάδα (6) αυτοκριτική (6) ευχές (6) θρησκεία (6) πολιτική ηγεσία (6) ψήφος (6) ΠΑΣΟΚ (5) άποψη (5) Οικονομική κρίση (4) νέοι (4) παιχνιδι (4) φωτογραφία (4) bloggers (3) ΝΔ (3) Πίστη (3) αγανακτισμένοι (3) αξιοκρατία (3) αξιολόγηση (3) αφιέρωση (3) ζωή (3) κοινωνική συνείδηση (3) κρίση (3) νέα κυβέρνηση (3) υγεία (3) φιλία (3) χιούμορ (3) ψυχολογία (3) 28δις (2) Έλληνες (2) Δημοκρατικοί (2) Ομπάμα (2) Προεδρική Δημοκρατία (2) ΣΥΡΙΖΑ (2) ανέκδοτο (2) αντίο (2) αποχή (2) απόψεις (2) βατοπέδι (2) δημοσκόπηση (2) εκλογές (2) ευρωεκλογές (2) ευχή (2) καθημερινότητα (2) κριτική (2) ποδήλατο (2) πολιτική πρόταση (2) πολιτική ωριμότητα (2) συνέδριο (2) συνδιάσκεψη (2) συνεργασία (2) τεστ (2) τηλεόραση (2) τράπεζες (2) χ (2) χοίροι (2) ... ... ... (1) 1821 (1) 1989 (1) 2009 (1) NO INDIA (1) blogs (1) e-διαδήλωση (1) slide (1) viza (1) Γιώργος (1) Δημόσιο (1) Διεθνισμος (1) Ελληνικη γλωσσα (1) Επανω-προτασεις (1) Ευρώπη (1) Ιωαννινα (1) ΜΜΕ (1) Μαρία (1) ΟΛΠ (1) ΟΤΕ (1) Π.Ο.Υ. (1) Παπανδρέου (1) Πολυτεχνείο (1) Σημίτης (1) αγάπη (1) αγώνες (1) αδικία (1) αθωπνορς (1) αισιοδοξία (1) αισχος (1) αισχροκέρδεια (1) ακρόαμα (1) αλλαγη νομων (1) αμπελοφιλοσοφείν (1) αναξιοπιστία (1) ανεργία (1) αντίδραση (1) αξία (1) αξιοπιστία (1) αποδοχή (1) αποτέλεσμα (1) αποτέφρωση (1) αποτελέσματα (1) αποψη (1) αριστερά (1) ασυδοσία (1) ασφαλιστικό (1) αυτάρκεια (1) βάση του 10 (1) βίοι παράλληλοι (1) βιντεοσυνθέσεις (1) βουλή (1) γέλιο (1) γνωριμία (1) γρίππη (1) δάνειο (1) δημοσιευμένο άρθρο (1) δημοσιο (1) διάγγελμα (1) διάλειμμα (1) διαμαντι (1) διαμαρτυρία (1) διαπίστωση (1) διαπλοκή (1) δράση (1) εαυτός (1) ειρωνία (1) ελευθερία (1) ελπίδα (1) επιλογή (1) επιμόρφωση (1) επιχειρήσεις (1) επιχειρηματικότητα (1) εργασία (1) ευθύνη (1) εφαρμογή νόμων (1) εφεγαλκος (1) ηγέτης (1) ηλικία (1) θοες (1) ιατρική (1) ιστορία (1) κήπος (1) κίνητρα (1) καθηγητές (1) καπιταλισμός (1) καταλήψεις (1) κοινή λογική (1) κοινότητα (1) κοσμημα (1) κυβέρνηση (1) κόμματα (1) κόσμος (1) λευκό (1) λιμάνια (1) μέτρα (1) μαργαριτάρια (1) μνήμες (1) μουσική (1) νέα γενιά (1) νέο κόμμα (1) οικονομια (1) ομαδικο μυθιστορημα (1) ορφάνια (1) παγκοσμιοποίηση (1) παιδιά (1) παραμύθι (1) περιπετεια (1) πλανήτης (1) πλούτος (1) ποδόσφαιρο (1) πολίτευμα (1) πολη (1) πολιτική ποίηση (1) πολιτικο διλλημα (1) πολιτικό λογοπαίγνιο (1) προανακριτική (1) προβληματισμός (1) πρωταπριλιά (1) ραδιόφωνο (1) σκάνδαλο (1) σοφία (1) σπίτι (1) συναίσθημα (1) συντεχνίες (1) σύμπνοια (1) σύμπτωση (1) σύνθημα (1) σύνοδος (1) σύστημα (1) τύχη (1) φάρμακα (1) φθινόπωρο (1) χρήμα (1) χόμπυ (1) ψωμί (1) ωριμότητα (1) ωριμότητα πολιτική (1)

η ωρα κανει καλα τη δουλειά της, ΕΜΕΙΣ;