Από την εφημερίδα ΝΕΑ αντιγράφω...έτσι χωρίς σχόλια δικά μου, αλλά μόνο με το σχόλιο ένός από τους φοιτητές του...
Η ΕΙΔΗΣΗ
Την παραίτησή του υπέβαλλε σήμερα ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Χρήστος Κίττας.
Απευθύνοντας μια συγκινητική και συναισθηματικά φορτισμένη επιστολή προς τα ΜΜΕ, εξήλθε χθες από το Ιπποκράτειο Νοσοκομείο ο πρύτανης του Πανεπιστημίου της Αθήνας κ. Χρ. Κίττας, ο οποίος νοσηλευόταν έπειτα από τον πρόσφατο τραυματισμό του.
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ... (χωρίς δικό μου σχόλιο)
«Από τη στιγμή που 18 ή και 20 χρονών παιδιά, τα οποία θα μπορούσαν να είναι μαθητές μου ή εγγόνια μου, βιαιοπραγούν και καταστρέφουν τον ναό της ελεύθερης σκέψης, τον ναό της Παιδείας, εγώ έχω στερέψει, έχω πεθάνει ψυχικά».
«Θα ήθελα να παρακαλέσω τους αρχηγούς των κομμάτων, τους λειτουργούς των ΜΜΕ, την ακαδημαϊκή και γενικά την εκπαιδευτική κοινότητα, να μην ασχοληθείτε ακόμα μια φορά με το δένδρο και χάσετε το δάσος», αναφέρει ο κ. Κίττας και προσθέτει:
«Δεν έχει καμία σημασία ο όποιος σωματικός μου τραυματισμός. Μαζεύω, λοιπόν, ό,τι απέμεινε μέσα μου, αντλώντας δύναμη από την αγάπη μου και μόνο για τη νεολαία μας, έστω κι αν κομμάτι της με πρόδωσε, και απευθύνω έκκληση να μην αναλωθείτε και πάλι σε ατέρμονες συζητήσεις, σε αδικαιολόγητες κομματικές αντεγκλήσεις και περίπλοκες αναλύσεις, χωρίς καμία ουσιαστική πρόταση. Η μοναδική ελπίδα της χώρας μας, τα νιάτα μας, περιμένουν άλλα από όλους εσάς. Μην τους προδώσετε.
Εγώ δεν μπορώ πια να προσφέρω τίποτα παραπάνω. Ευτυχώς όταν είχα ακόμα δυνάμεις στις 3 Νοεμβρίου 2009 απέστειλα στον Πρωθυπουργό και στους αρχηγούς των κομμάτων αναλυτική, ίσως και προφητική, επιστολή για τις θέσεις μου για όλα αυτά που μας πληγώνουν τόσο πολύ. Αν κάποιος από τους αρχηγούς θέλει να τη δημοσιοποιήσει μπορεί να το κάνει. Ίσως οι σκέψεις μου εκείνες να φανούν χρήσιμες.
Τελειώνω με μια ευχή: να μην πάψετε να ασχολείστε με τα προβλήματα της Παιδείας και της νεολαίας μόλις χαμηλώσουν τα φώτα της επικαιρότητας. Δεν θα υπάρξουν πολλές άλλες ευκαιρίες».
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΑΠΟ ΦΟΙΤΗΤΗ ΤΟΥ... (έτσι χωρίς σχόλια κι αυτό)
Πραγματικά πολύ συγκινητικό το μήνυμα του κου Κίττα, αλλά και πολύ υποκριτικό. Αφήνει να εννοηθεί ότι ενδιαφέρεται για τη νεολαία της χώρας, ενώ δεν πρόσφερε τίποτα σε αυτή από όποια θέση κι αν ήταν. Για παράδειγμα, ως καθηγητής στην Ιατρική Σχολή της Αθήνας δεν καταδέχθηκε ούτε μια φορά να παρουσιαστεί στο αμφιθέατρο, τουλάχιστον κατά τη διάρκεια των δικών μου σπουδών. Ως πρόεδρος της Σχολής δε, αναλώθηκε μόνο στις "συναλλαγές" με συγκεκριμένη φοιτητική παράταξη και στο πώς να εξασφαλίσει την Πρυτανεία του Παν. της Αθήνας. Ως πρύτανης τέλος είναι υπεύθυνος για το χάλι του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Επιστολές όλοι ξέρουν να γράφουν, αλλά πραγματικές καινοτομίες φέρνουν μόνο αυτοί που πραγματικά νοιάζονται και δεν είναι αυτή η περίπτωση του κου Κίττα. Δεν επικροτώ εκείνους που τον έστειλαν στο νοσοκομείο - για εμένα πρόκειται για μια αγέλη ηλιθίων και άχρηστων ατόμων που δε σέβονται την ανθρώπινη ζωή και που για κάποιο απροσδιόριστο λόγο θεωρούν τους εαυτούς τους επαναστατες - αλλά δεν μπορώ να διαβάζω τέτοια λόγια από τον κο Κίττα. Δεν υπήρετησε την νεολαία από κανένα από τα πόστα που είχε ως τώρα, παρά μόνο τα δικά του συμφέροντα και τις προσωπικές του φιλοδοξίες. Είναι συνυπεύθυνος για ότι συνέβη και θα συνεχίζει να γίνεται...
Ευχαριστώ.
...αρκεί, άραγε, ο καθένας από εμάς να βγάλει (μόνο) τα συμπεράσματα του;;