ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΛΑΧΤΑΡΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΖΕΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ




Θα γίνεις πολύ φίλος με τον εχθρό σου

όταν και οι δυό σας πεθάνετε.

Χαλίλ Γκιμπράν.









...ΕΔΩ ΓΙΑ ΦΩΤΟ & ΠΟΙΗΣΗ

...ΕΔΩ ΓΙΑ  ΦΩΤΟ & ΠΟΙΗΣΗ
κλικ στην εικόνα για τα φωτοποιήματα

...η νικητηριος δυναμη


Αφου δεν μπορουμε με την επιστημη να εξηγησουμε την δημιουργια του κοσμου,
αφου δεν καταφεραμε παρα μονο τη σεληνη να γνωριζουμε και αυτη μερικως,
αφου καννενας μας δεν μπορεσε να μετρησει τους πλανητες με ακριβεια,
αφου κανενας δεν μπορει να μας πει ποιος ειναι ο προτελευταιος αριθμος πριν το απειρο...

Αφου κανενας δεν μπορεσε να φωτογραφησει ή να μας σχεδιασει εστω, ενα σκιτσο της ψυχης μας ενα σκιτσο των συναισθηματων μας, παει να πει πως δεν υπαρχουν;
Αφου το μυαλουδακι μας δεν γνωριζει τις νεες ανακαλυψεις και αποκαλυψεις, παει να πει πως δεν θα γινουν αλλες;
Αφου κανενας δεν εχει φωτογραφια απο τη Γεννηση Του, παει να πει πως δεν Γεννηθηκε;
Αφου η πιστη φωτιζει το δρομο μιας καλυτερης ζωης, γιατι να διαλεξω το σκοτεινο μονοπατι;

Προσεξτε αν η ψυχη και τα συναισθηματα σας ξαφνου γεμισουν φως, τοτε να ειστε σιγουροι οτι Γεννηθηκε, οτι Γεννιεται καθε χρονο τετοια μερα.

ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ

Οι σημαντικοτερες -τρεις- προϋποθεσεις που ειναι ικανες να μεταστρεψουν ΣΗΜΕΡΑ τους πολιτες απο τις προσφατες πολιτικες τους επιλογες, ειναι

Α)η υπαρξη ενος ΝΕΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΜΕ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ στο οποιο

Β)θα ηγειται ενας ΝΕΟΣ ηγετης, με ενα

Γ)προγραμμα με εμφαση και ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ προς τη δικαιοτερη ανακατανομη εισοδηματων προς οφελος τους.

Ας δουμε πως τα δυο κομματα ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπισαν και αντιμετωπιζουν την μετεκλογικη τους πρακτικη και κατα πόσον βαδιζουν προς το παραπανω ζητουμενο.

Το ΠΑΣΟΚ στις προσφατες εκλογες υπεστη ηττα ωστοσο αποφασισε και εξελεξε τον ιδιο αρχηγο απαξιωνοτας και απομυθοποιωντας συγχρονως, αρκετα απο τα αξιολογα και ΔΗΜΟΦΙΛΗ στελεχη του.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, κατα γενικη ομολογια, κερδισε και παρολο που ο Α.Αλαβανος θεωρηθηκε επιτυχημενος ως αρχηγος, παραιτειται και παραχωρει τη θεση σε οποιον προκυψει αρχηγος απο το προγραμματισμενο συνεδριο. Απεδειξε εμπρακτως πως δεν ειναι αρχηγομανης και υπεδειξε πως υπαρχουν νεοτεροι και ικανοτεροι που αξιζει να ειναι αρχηγοι του κομματος. Καμια απαξιωση απεναντιας θα λεγαμε. Πιο πιθανος ΝΕΟΣ αρχηγος φαινεται να ειναι με διαφορά ο Α.Τσιπρας.

Ας εξετασουμε τωρα ποιες και ποσες απο τις τρεις προϋποθεσεις λειπουν-αν λειπουν- απο το καθε κομμα.

Απο το ΠΑΣΟΚ λειπει ο ΝΕΟΣ αρχηγος και το ΝΕΟ κομμα δεν ειναι καθολου σιγουρο οτι μπορει να προκυψει απο το Συνεδριο του Φεβρουαριου. Απομενει λοιπον μονο η προσηλωση στο ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ που απο μονη της δεν φαινεται ικανη να εγγυηθει μια επανοδο στην εξουσια. Οι δυο λοιπον πρωτες προϋποθεσεις απεχουν πολυ απο το να εκπληρουνται.
Το ΠΑΣΟΚ ομως ακομη και την τριτη προϋποθεση μερικως την πληρει, της δικαιης δηλαδη ανακατανομης εισοδηματος και λεω μερικως γιατι και σε αυτο το σημειο εχει κλονιστει η ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ στη συνειδηση των πολιτων, που πιστευουν πως η πολιτικη του ΠΑΣΟΚ τα τελευταια χρονια εχει μετατοπιστει δεξιοτερα, ασχετως αν αυτο ειναι αληθες ή ειναι αποτελεσμα της σκληρης κριτικης που δεχτηκε ολο αυτο τον καιρο απο ολα τα αλλα κομματα αλλά και απο την (αυτοκαταστροφικη) κριτικη δικων του στελεχων.

Απο την αλλη μερια ο ΣΥΡΙΖΑ πληρει με βεβαιοτητα την δευτερη προύποθεση του ΝΕΟΥ και ΔΗΜΟΦΙΛΟΥΣ αρχηγου.
Το προγραμμα του ΑΞΙΟΠΙΣΤΑ ειναι προσανατολισμενο προς την δικαιη ανακατανομη εισοδηματων προς οφελος των ασθενεστερων αρα πληρει και την τριτη προϋποθεση.
Μενει μονο η πρωτη προϋποθεση να μπορεσει να επιβεβαιωθει. Δηλαδη στο συνεδριο που ερχεται να καταφερει να κατεβασει ενα ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ και να ξεφυγει απο τα φοβικα συνδρομα του παρελθοντος, που το κρατουσαν καθηλωμενο στα μικρα ποσοστα του.

Το συμπερασμα που βγαινει αβιαστα, κατα την αποψη μου απο τα παραπανω, ειναι το εξης:
Με τις διαδικασιες που εχουν δρομολογηθει απο τα δυο κομματα, μεγαλυτερη ελπιδα για ανατροπες και προοπτικη φαινεται πως αποκτουν οι πολιτες απο τα τεκταινομενα στον ΣΥΡΙΖΑ παρα απο τα αντιστοιχα του ΠΑΣΟΚ. Οι ΕΛΠΙΔΕΣ αυτες και οι ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ συνηθως εκφραζονται στις εκλογες με δυναμικο τροπο.

Τα ερωτηματα που προκυπτουν μοιαζουν αυτονοητα (και για το ΠΑΣΟΚ αμείλικτα)
Απο ποια δεξαμενη ψηφοφορων θα αντλησει ο ΣΥΡΙΖΑ την επιβραβευση αυτων των κινησεων του;
Πως πρεπει το ΠΑΣΟΚ να αντιμετωπισει την ηδη διαφαινομενη αυτη κατασταση και κριση;
Ειναι αραγε αναγκαιο να υποστει το ΠΑΣΟΚ και τριτη ηττα για να αποδειχτει σε ολους τους δυσπιστους -στελεχη, μελη, φιλους και ψηφοφορους- οτι η πορεια του δεν ειναι στη σωστη κατευθυνση;

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΧΩΡΙΣΤΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ

Η υποκρισια παντα κυβερνουσε παντα ηταν- και θα ειναι- στην εξουσια.

Το συστημα προβαλλοντας -ιδε TV και ΜΜΕ- καθ' υπερβολη τις αρνητικες πλευρες της κοινωνιας, δημιουργει φοβικα συνδρομα στον πολιτη με στοχο παντα να τον οδηγει στον ατομικισμο και στο φοβο απεναντι στον συνανθρωπο του.
Ο ατομικισμος με τη σειρα του γεννα την ανασφαλεια, που οδηγει τον πολιτη στις αρνητικες πρακτικες, που καθημερινα ζουμε στον τοπο μας. Αναζητηση δουλειας με πλαγιους τροπους, εξυπηρετηση απο το παραθυρο, ρουσφετι, αδιαφανεις συναλλαγες, διαπλοκη, παρανομος χρηματισμος, μη τηρηση νόμων, ασεβεια προς τα δικαιωματα των συνανθρωπων, παρατυπιες ενιοτε και παρανομιες, για να αναφερω μονο μερικες.
Οσο αυτες οι αρνητικες πρακτικες δεν δημοσιοποιουνται, το συστημα δουλευει ρολοϊ.

Ομως παντα υπαρχουν καποιοι που φωναζουν, που διαμαρτυρονται, που ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΟΥΝ τις ενστασεις τους, που δεν αποδεχονται τα στραβα και βεβαια αυτο ανεξαρτητα απο το αν οι προθεσεις τους ειναι καλες ή οχι. Ανεξαρτητα δηλαδη αν η επιδιωξη του ενος ειναι γνησια και αποσκοπει ειλικρινα στην επιλυση του προβληματος και η επιδιωξη του άλλου απλως αποβλεπει στα οικονομικα και γενικα οφελη και συμφεροντα του ιδιου ή αυτων που τον κατευθυνουν και πιθανον τον χρηματοδοτουν.
Το συστημα, απο αυτη τη δημοσιοποιηση των ενστασεων, εχει στη διαθεση του δυο επιλογες:
Η πρωτη επιλογη ειναι να "θάψει" το θεμα, γιατι δεν βλεπει να οφελειται απο τη συνεχιση της κρισης, δινοντας τις σχετικες οδηγιες "ταφής" στα ΜΜΕ, οπου προθυμως

και με το αζημιωτο φυσικα, το θεμα τερματιζεται, χωρις μια δικαιη επιλυση ή εστω μια σαφη απαντηση και δεσμευση.
Η δευτερη επιλογη ειναι να αναδειξει και να μεγενθυνει το προβλημα αν προσδοκα
πολιτικα ή αλλα οφελη.

Στη δευτερη αυτη περιπτωση το συστημα -φαινομενικα μονο- δειχνει να κλονιζεται και στην προσπαθεια του να πεισει πως νοιαζεται για την αληθεια και τη δικαιοσυνη, αντι να διορθωσει τα κακως κειμενα που γεννουν τις συγκεκριμενες παραβατικες καταστασεις, αναζητα το εξιλαστηριο θυμα που θα σηκωσει ολο το βαρος της κρισης και εξαντλει στο προσωπο του υποκριτικα ολη την αυστηροτητα του.
Το "κερδος" πολλαπλο για το αητητο συστημα, εξωθεν καλη μαρτυρια περι διαφανειας κλπ κλπ, εκτονωση της κρισης, απαλλαγη απο τις φωνες των διαμαρτυρομενων (γνησιους ή μη), απαλλαγη μονιμη ή προσωρινη απο το προσωπο που ηταν η αφορμη για την εμφανιση της κρισης, πιθανοτητα επιλυσης του προβληματος με αλλαγη προσωπου και στρατηγικης στο θεμα που προεκυψε.Τα προσωπα δεν ειχαν ουτε εχουν καμια απολυτως αξια (τοσο κυνικα) οταν δεν μπορουν να εξυπηρετησουν το συμφερον του συστηματος.

Για να κανω πιο συγκεκριμενα τα πιο πανω, θα αναφερω ενα μονο επικαιρο παραδειγμα.

Υποχρεωθηκε σε παραιτηση ο Β. Μαγγινας και η παραιτηση του εγινε αμεσα αποδεκτη (και ετσι φυσικα επρεπε να γινει).

Η ανευρεση και διακριβωση των αδικηματων που ορθως βαρυνουν τον Β.Μαγγινα, θα αναζητουνταν ακομη και αν ηταν απλος βουλευτης ή υπουργος σε αλλο Υπουργειο ή εχει να κανει μονο με τη θεση του στο Υπουργειο Απασχολησης και τη σχεση του με το ασφαλιστικο;
Κανεις αλλος Υπουργος δεν κανει παρανομιες ή παρατυπιες ομοιες (διορισμο, αυθαιρετα, λαθραπασχοληση) ή παρομοιες με του Β. Μαγγινα;
Οι ενοχοι του πορισματος Ζορμπα (ομολογα) που ειναι πιο σοβαρο αδικημα απο του Β Μαγγινα και αφορα και το φλεγον θεμα του ασφαλιστικου, ποτε θα δημοσιοποιηθουν;
Πότε δημοσιοποιουνται παρατυπιες και παρανομιες Υπουργων, βουλευτων, πολιτων, κλπ;

Η απαντηση μοιαζει να ειναι εμφανης και αυτονοητη, οταν το συστημα κρινει, οτι η δημοσιοποιηση βολευει και οφελει πολλαπλα.

ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΒΟΛΕΥΕΙ ΚΥΒΕΡΝΑ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ.

ΠΑΣΟΚ και ΕΜΠΝΕΥΣΗ


΄Ενα κόμμα που θέλει να προχωρήσει στη σύγχρονη πραγματικότητα με αποφασιστικά βήματα, θα πρέπει να δει τη νέα γενιά και τα προβλήματα της, πρώτα απ' όλα.

Η νέα γενιά σήμερα, κατά το μεγαλύτερο ποσοστό της, επιλέγει για το εργασιακό μέλλον της την σιγουριά που προσφέρει μια θέση στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα.
Αν αναλογιστούμε πως αυτός ο Δημόσιος τομέας απο πλευράς ανάπτυξης, παραγωγικότητας και αξιοκρατίας, βρίσκεται στα χαμηλότερα επίπεδα των χωρών της ΕΕ, μοιραία θα αναρωτηθούμε γιατί άραγε οι σημερινοί νέοι τη δουλειά του Δημόσιου υπάλληλου την έχουν ως την πρώτη τους επιλογή.
Η προφανής απάντηση φυσικά, ειναι ότι τους εξασφαλίζει σιγουριά και αποφυγή κάθε μελλοντικού κινδύνου και ρίσκου. Εξασφαλίζονται επίσης απο τον κίνδυνο αποτυχίας μιας δικής τους ιδιωτικής επιχείρησης.
Σύμφωνοι, αλλά πόσο υγιές ειναι αυτό σήμερα για τους νέους μας και τη χώρα μας γενικότερα, σε ένα περιβάλλον παγκοσμιοποιημένης οικονομίας;

Αν οι νέοι μιάς χώρας, δεν είναι αυτοί που θα αναζητήσουν το δρόμο και τη νέα πορεία μέσα στη σύγχρονη πραγματικότητα ποιοι θα το κάνουν;

Τα σοσιαλιστικά κόμματα οφείλουν με μια γνήσια αυτοκριτική να παραδεχτούν πως για την τάση αυτή των νέων, σοβαρό μερίδιο ευθύνης φέρουν τα ίδια.
Ο αριστερός (χρήσιμος για άλλα θέματα) προσανατολισμός των κομμάτων αυτών (και του ΠΑΣΟΚ) όλα αυτά τα χρόνια, εξιδανίκευε άκριτα ότι ηταν Δημόσιο και δαιμονοποιούσε, επίσης άκριτα, κάθε προσπάθεια ιδιωτικοποίησης. Ο λανθασμένος αυτός προσανατολισμός γέννησε ταμπού, που δύσκολα μπορούσε να ξεπεράσει ο απλός και κυρίως ο νέος πολίτης.

Από την άλλη μεριά, στην Ελλάδα τουλάχιστον, δεν έγινε καμμιά προσπάθεια απεξάρτησης απο τις πελατειακές σχέσεις κόμματος-πολιτών και εφαρμογής μιας αξιοκρατικής πρακτικής προσλήψεων (πλήν ΑΣΕΠ που σήμερα έχει αποδυναμωθεί) και αν αυτό μπορεί κανείς να το "δικαιολογήσει" σε ένα δεξιό κόμμα, για ενα σοσιαλδημοκρατικό είναι απολύτως απαράδεκτο και αυτοκαταστροφικό. Για κάθε έναν που "εξυπηρετείται" υπάρχουν πολλαπλάσιοι που αδικούνται που ούτε ξεχνούν ούτε συγχωρούν.

Ο αντίκτυπος των πρακτικών αυτής της πολιτικής επηρέαζε και δυστυχώς στην Ελλάδα επηρεάζει ακόμη την κρίση των νέων που είναι βέβαιο κάτω απο άλλες συνθήκες θα κατευθυνονταν σε αναζητήσεις εργασίας, που και τους ίδιους θα ικανοποιούσαν αλλά και την Ελλάδα θα βοηθούσαν να προχωρήσει με σίγουρα βήματα στην νέα διεθνή πραγματικότητα.

Με άλλα λόγια, ο νέος πάντα θα αναζητά το όραμα την έμπνευση τη φαντασία αλλά και τη υποστήριξη εκείνη, που σε ελάχιστο χρόνο θα μπορούσε να του αλλάξει τον προσανατολισμό του, προς μια κατέυθυνση υγιούς αναζήτησης ιδεών και ευκαιριών για ιδιωτικές, πρωτότυπες δουλειές και την απεξάρτηση του απο τη νοσηρή και υποτιμητική, για όλους, ανεύρεση μιας θέσης στο Δημόσιο, μιας ακόμη θέσης στο Δημόσιο, που προσφέρει πρόσθετη γραφειοκρατία και αναξιοκρατία και αφαιρεί κάθε ελπίδα για υγιή αναδιάρθρωση και ανάπτυξη.
Το ερώτημα είναι τον νέο, που πάντα έχει τη διάθεση και την φλόγα της αναζήτησης, ποιος έχει την υποχρέωση να τον στηρίξει στην προσπάθεια του αυτη και στον απεγκλωβισμό του απο τις παθογόνες καταστάσεις που τον περιβάλλουν;

Το ΠΑΣΟΚ, στη προσυνεδριακή συζήτηση που ανοίγει, σαν έναν απο τους πρώτους του στόχους, θα πρέπει να έχει την παραγωγή εκείνης της πολιτικής που θα δώσει ξανά το όραμα και την έμπνευση στους νέους και θα τους οδηγήσει σε μιά ανακατεύθυνση εργασιακών επιλογών με κύριο σκοπό την απεμπλοκή τους απο τα φοβικά ένστικτα της αποτυχίας και την έμπρακτη (οικονομική και με κίνητρα) στήριξη κάθε ιδιωτικής πρωτοβουλίας (των νέων), στην προσπάθεια τους για ίδρυση υγιών μικρών και μεσαίων πρωτότυπων επιχειρήσεων.

Η αριστερή στροφή που επιχειρείται, θα πρέπει να εστιαστεί στην αναδιανομή του εισοδήματος προς όφελος των εργαζομένων, μέσα απο τέτοιες υγιείς και παραγωγικές προτάσεις και όχι μέσα απο επιδοματικές και χαριστικές ή απαλλακτικές παρεμβάσεις, που όλοι ξέρουμε και ζούμε σήμερα που οδηγούν.

Τα πολιτικά αδιέξοδα, που όλα τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της ΕΕ, τουτη την εποχή καλούνται να επιλύσουν, μόνο με την αποδοχή της σύγχρονης πραγματικότητας και την δική τους αλλαγή κατεύθυνσης θα μπορέσουν να μείνουν πιστά στις αρχές που τα γέννησαν.

Γιατί για να παραμείνει κανείς πιστός στις αξίες του, πρέπει συνεχώς να αλλάζει, σεβόμενος και ακολουθωντας το διεθνές περιβάλλον που ζεί, πόσο μάλλον ενα κόμμα.

Η αξιολόγηση και η κατάλληλη επιμόρφωση

Επιμορφωση ειναι, η παροχη προσθετων γνωσεων επαγγελματικης και επιστημονικης καταρτισης.

Αξιολογω σημαινει κατατασσω καποιους συμφωνα με την αξια του καθενος.
Για να καταταξω καποιους συμφωνα με την αξια τους, πρεπει να διαπιστωσω με καποιον τροπο, πως παρεχουν το εργο τους και τι αποτελεσματα αυτο (το εργο) εχει.
Στην περιπτωση που η αξιολογηση αφορα τους εκπαιδευτικους, αυτοι που μπορουν να διαπιστωσουν τα πιο πανω ειναι: 1) οι μαθητες, 2)οι συναδελφοι καθηγητες, 3)οι συμβουλοι αξιολογησης, 4)οι ίδιοι.

Με διάφορα ερωτηματολογια και με ανωνυμια, για να υπαρχει αντικειμενικοτητα και ελευθερια εκφρασης της καθε αποψης, γινεται η συγκεντρωση και η αξιολογηση του εργου του καθε εκπαιδευτικου καθως και ο εντοπισμος των ελλειψεων των εκπαιδευτικων υποδομων.

Τα επιμορφωτικα σεμιναρια θα ερθουν εκ των υστερων για να βοηθησουν τα αδυνατα σημεια των εκπαιδευτικων και του εκπαιδευτικου συστηματος γενικοτερα.
Κανενας δεν χανει τη δουλεια του, σε κανεναν δεν επιβαλλονται κυρωσεις, κανενας δεν ελεγχεται με την αυστηρη εννοια του ορου. Ανταμειβονται ηθικα και οικονομικα ομως, οσοι παρουσιαζουν αισθητες βελτιωσεις της αποδοσης και της προσφορας τους στο κοινωνικο συνολο.
Η αξιολογηση μπορει αξιοπιστα να υποδειξει ποιοι ειναι αυτοι που εκαναν τη μεγαλυτερη προοδο. Τα υπερ και τα κατα του καθε σχολειου θα καταγραφονται καθε χρονο και θα αποτελουν το μετρο συγκρισης, για την αποδοση των συνεχων προσπαθειων βελτιωσης.
Αυτη η διαδικασια δεν ειναι δυνατον να αδικησει καννεναν.

Η παρακολουθηση επιμορφωτικων σεμιναριων, πρεπει απαραιτητα να στηριζεται στις αποδειγμενες ελλειψεις που προκυπτουν απο την πιο πανω διαδικασια αξιολογησης και πρεπει να ειναι υποχρεωτικη και οχι προαιρετικη, απο τους εκπαιδευτικους, οπως σημερα συμβαινει.
Η υπαρξη των σοβαρων προβληματων στη παιδεια, που ολοι συμφωνουμε πως υπαρχουν, δεν λυθηκαν (απεναντιας θα ελεγα) με τα αποσπασματικα και χωρις εντοπισμο των
πραγματικων εκπαιδευτικων ελλειψεων, σεμιναρια που άλλοι παρακολουθουσαν και άλλοι, δικαιως ισως, τα απαξιωναν.

Με άλλα λογια η αξιολογηση προηγειται και εντοπιζει τα προβληματα, η επιμορφωση ακολουθει και η στοχευμενη χρηματοδοτηση τα επιλυει.
Πολλες φορες άλλα προβληματα πρεπει να επιλυθουν στην επαρχια πχ άλλα στην Αθηνα και στις μεγαλες πολεις.

Η διαγνωση της ασθενειας προηγειται, μετα ερχεται η συνταγη και στο τελος το καταλληλο φαρμακο καθε φορα θεραπευει. Δεν νοειται να καταναλωνουμε φαρμακα (επιμορφωση) χωρις να ξερουμε απο τι πασχουμε (αξιολογηση).

Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΚΑΙ Η ΡΩΣΙΔΑ!

1967 Ταξιαρχος 44 χρονων αποστρατευεται με το βαθμο του στρατηγου, για να αναλαβουν τη διοικηση του στρατου, οι φιλικωτεροι και κοντινοτεροι προς τους συνταγματαρχες της χουντας.
Η συνταξη του παχυλη, οπως ολων των στρατηγων άλλωστε, αγνωστο το ακριβες υψος της.
Ο αποστρατος στρατηγος 80 χρονών χανει την συζυγο του, εν έτει 2003.
Το 2005 δεν αντεχει τη μοναξια του και παντρευται μια Ρωσιδα 22 χρόνων, σωστο μπουμπουκι.
Το 2007 ο στρατηγος πεθαινει φυσιολογικα, (χωρις να βαλει το χερακι της η αλλοδαπη), πληρης ημερων και χρονων σε ηλικια 84 χρονων.
Η Ρωσιδα σημερα ειναι 24 χρονων και παιρνει μια συνταξη ουχι ευκαταφρονητη, που επισης δεν γνωριζω το υψος της, παρολο που το δικο της υψος ειναι κοντα τα δυο μετρα.
Αν η Ρωσιδα παρει τα χρονια του εκλιποντος στρατηγου, θα εισπραττει τη συνταξη του (της) για άλλα 60 χρονια.
Με δεδομενο οτι ο αποθανων στρατηγος, λογικα μπηκε στο στρατευμα σε ηλικια, ας πουμε, 24 χρονων πληρωσε για τη συνταξη του στον ασφαλιστικο του φορεα εισφορες για περιπου 20 χρονια.
Αν κανουμε τους υπολογισμους, για 20 χρονια πληρωμενων στο δημοσιο εισφορων, ο στρατηγος και η Ρωσίς συνολικα εισεπραξαν και θα εισπραξουν συνταξη για 100χρονια. Ναι δεν εκανα λαθος στην προσθεση ειναι 100 χρονια.
Δεν ξερω μόνον στην περιπτωση που η Ρωσιδα αποφασισει και αυτη να παντρευτει στα 80 της ενα Ρουμανο ας πουμε, αν θα μεταβιβαστει και παλι ενα ποσοστο απο την αρχικη συνταξη. Ελπιζω τουλαχιστον, πως αυτο δεν μπορει να επιτρεπεται, αλλοιώς να μη πω τη φραση μου, μπορει να παρακολουθουν και μικρα παιδια...

Μετα απ' αυτο ευκολα μπορουμε να καταλαβουμε ολοι γιατι ειναι τοσο "γοητευτικοι" καποιοι ηλικιωμενοι κυριοι και επιπλεον γιατι κατεβαινουν πολλες Ρωσιδες και αλλες εθνικοτητες, στην Ελλαδα ΚΑΙ ΒΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΓΓΕΛΙΕΣ εδω ΚΑΙ αλλου.
.
Αλλά βεβαιως εκεινο που δεν θα καταλαβουμε ποτε, ειναι γιατι η κυβερνηση προσπαθει να λυσει το ασφαλιστικο με αυξηση εισφορων και οριων συνταξιοδοτησης σε συνδυασμο με τη μειωση των συνταξεων και δεν κοιταζουν να κλεισουν αυτες τις τρυπες που κατασπαραζουν τις εισφορες των ασφαλισμενων και προκαλουν τη δικαια αγανακτηση ολων.

Και βεβαια υπαρχουν κι' άλλες τρυπες το ιδιο φαρδιες και εισφορο-αδηφάγες και που θα εχουμε την ευκαιρια να περιγραψουμε μια άλλη φορα!!!! Και βεβαια υπαρχουν και λυσεις.

ΥΓ: Το πιο πανω περιστατικο ειναι πραγματικο γεγονος

ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΙΜΗ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ;


Πριν ξεκινησουμε να αναζητουμε αντικειμενικα κριτηρια αξιολογησης στην Παιδεια για παραδειγμα, θα πρεπει να απαντησουμε σε ενα βασικο ερωτημα:
Γιατι χρειαζεται αξιολογηση ενα πνευματικο Ιδρυμα, ενας πανεπιστημιακος δασκαλος;
"Για να επωφεληθει η κοινωνια (φοιτητες, επιχειρησεις, δημοσια διοικηση κλπ) απο την αξιοσυνη τους" φαινεται να ειναι η ορθη και προφανης απαντηση.

Η πολιτεια δηλαδη οσους αποφοιτους δεν απορροφηθουν απο ιδιωτικες επιχειρησεις, να τους αξιοποιησει στη δημοσια διοικηση αναλογα με την αξια του ο καθενας στην καταλληλη θεση. Με άλλα λογια να εφαρμοσει αξιοκρατικο συστημα παντου.
Για να ευχαριστησει δε τους αξιους καθηγητες τους, ετσι ωστε να συνεχισουν το εργο τους με την ιδια αποδοτικοτητα, θα πρεπει να τους ανταμειβει ηθικα και οικονομικα. Να δημιουργει με άλλα λογια μια ευγενη αμιλλα και ενα ισχυρο κινητρο, μεταξυ των καθηγητων αλλά και των φοιτητων, ωστε παλι η ολη κατασταση να οδηγει σε επιπροσθετο ανταποδοτικο κερδος για την κοινωνια.

Αν αυτη την αυτονοητη διαδικασια εφαρμογης, εκμεταλευσης και στηρηξης της αξιολογησης στην πραξη δεν μπορει να την εγγυηθει με αξιοπιστια μια κυβερνηση, ενα κομμα εξουσιας, ποιος ο λογος να επιζητουμε αξιολογηση καθηγητων, φοιτητων και πανεπιστημιων;

Η καθιερωση λοιπον της αξιολογησης θα πρεπει να ειναι το δευτερο απαραιτητο μερος μιας εξυγιαντικης προσπαθειας. Το πρωτο μερος θα πρεπει να ειναι η αξιοπιστια των κυβερνησεων και των κομματων, καθως και η διαπιστωση που πρεπει να αποδεικνυεται καθημερινα, της αποφασης ολων για τη στηριξη της αξιοκρατιας. Ειναι ακατορθωτο, ακατανοητο να επιθυμουμε να κτισουμε πρωτα τον δευτερο οροφο, ενω μας λειπει ο πρωτος.

Η αξιοκρατια και η αξιοπιστια πρεπει να ειναι ο κανονας και οχι η εξαιρεση. Τοτε και η αξιολογηση θα εχει την χρησιμοτητα και την αξια που της πρεπει για να την καθιερωσουμε, τοτε και η καθιερωση της δεν θα εχει σπουδαιους λογους να αμφισβητειται απο κανεναν.

Με απλα και λιγα λογια, αξιοπιστια προεκλογικων λογων και μετεκλογικων πραξεων, εμπρακτη αποδειξη σεβασμου της αξιοκρατιας και στο τελος δικαια και αντικειμενικα κριτηρια αξιολογησης σε ολους τους τομεις, που μπορουμε ευκολα να προτεινουμε ολοι μας και να εφαρμοσουμε για το καλο της χωρας μας.

Ποσο ευκολο ειναι αραγε αυτο να ξεκινησει να γινεται εφαρμοσιμο στην Ελλαδα, αν δεν αλλαξει ριζικα η νοοτροπια μας (πολιτων και πολιτικων) που λεει: Εγω να βολευτω και να επωφεληθω θελω των νοσηρων καταστασεων και ας πανε να κουμπουριαστουν ολοι οι άλλοι, με τις θεωριες τους περι αξιοκρατιας, αξιολογησης, αξιοπιστιας και άλλα κουραφεξαλα...
Υπαρχουν αραγε τροποι να ξεπεραστουν αυτα τα εμποδια;

Αν πιστευτε πως μπορουν να επιλυθουν τα αδιεξοδα, τοτε σας περιμενουμε, οι φιλοι μου κι' εγω στους "φακελους προτασεων" να μας αναπτυξετε τις προτασεις σας.
Η παρουσιαση των φακελων εχει ηδη αναρτηθει και στο papandreou.gr

ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Τα σημερινα σχολεια αφαιρουν τον πολυτιμο ελευθερο χρονο των μαθητων οπως αλλωστε και τα φροντιστηρια. Οι μαθητες ομως, δεν κανουν καταληψεις στα φροντιστηρια, τα θεωρουν χρησιμα και αναγκαια για την περαιτερω πορεια τους, ενω τα σχολεια φαινεται πως οχι.
Πόσοι αραγε καθηγητες θεωρουν τα σχολεια χρησιμα;
Οι επιδοσεις πολλων καθηγητων ειναι αξιοζηλευτες στα απογευματινα αμοιβομενα ιδιαιτερα μαθηματα τους και ουδολως στα πρωινα. Σε πολλους η μοναδικη χρησιμοτης των σχολειων (θα το πω κυνικα) ειναι η αναζητηση απογευματινων πελατων.

Ποια κυβερνηση εσκυψε σοβαρα να βρει τροπο να καταργησει την μαστιγα της ιδιωτικης παραπαιδειας που εκμηδενιζει τον ελευθερο χρονο των παιδιων και εξουθενωνει οικονομικα ολες τις οικογενειες;
Ειναι τοσο δυσκολο αραγε να βρεθει μια λυση;
Πόσοι καθηγητες αραγε, θελουν να καταργηθουν τα φροντιστηρια;

Νομιζουν καποιοι, οτι τα παιδια και οι γονεις δεν διαθετουν τις ικανοτητες για να αντιληφθουν αυτη την υποκρισια;

Τα φροντιστηρια ομως ειναι χρησιμα για καποιους:
για την κυβερνηση να εισπραττει φορους και να μειωνει την ανεργια,
για τους καθηγητες Δημ.Υπαλ. να εισπραττουν τα μαυρα απογευματινα εισοδηματα τους,
για τους ιδιωτες καθηγητες να διατηρουν ευρωστες οικονομικα επιχειρησεις.

Μετα ολοι οι πιο πανω ζητανε ευθυνες γιατι οι μαθητες κανουν καταληψεις. Καταλαμβανουν εναν χωρο αχρηστο, ενα χωρο που ηδη εχουν "καταστρεψει", πολιτικα κομματα, ασυνειδητοι καθηγητες και εξυπνοι(;) επιχειρηματιες.

Οι καταληψεις ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΟΥΝ καταργηση της ιδιωτικης παραπαιδειας. Οι καταληψεις φωναζουν δωστε αξια στη Δημοσια παιδεια, για να κατοικησουμε εντος της.
Αν η πολιτεια, η κυβερνηση, αγαπα την δημοσια παιδεια οπως δηλωνει, μπορει να το αποδειξει μόνον με αμεσα μετρα για την καταργηση της παραπαιδειας. Το πρωτο αποφασιστικο βημα, ειναι η καταργηση των Πανελληνιων εξετασεων και η ελευθερη εισαγωγη στα Πανεπιστημια, χωρις να λαμβανεται υποψη ο βαθμος απολυτηριου.
Λυπαμαι αλλα την αληθεια δεν μπορουμε να την κρυψουμε απο τα ματια των παιδιων ποσο μαλλον των πιο μεγαλων (παιδιων)...
Αυτα με καλη προθεση και με αληθινα λογια

Προτασεις υπαρχουν πολλες, οπως μερικες στους φακελους αλλά και οι καθηγητες αν θελησουν μπορουν να προσφερουν περισσοτερες καθως και ολοι οσοι εχουν ενδιαφερουσες προτασεις που λυνουν προβληματα και βοηθουν την ανυψωση του επιπεδου της παιδειας μας.
Η αποδοχη απο τους καθηγητες και μαθητες λειπει και η αποφασιστικοτητα απο την κυβερνηση να δεχθει και να εφαρμοσει νεες προτασεις, γιατι το όλον θεμα εχει φτασει πλεον στα ακρα, δεν γινεται να παει παρακατω.

ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ


17 Νοεμβρη 1973

Τεταρτη πρωι 14 Νοεμβρη 1973, γενικη συνελευση στο αμφιθεατρο στο κτιριο Γκίνη με θεμα, να γινουν ελευθερες εκλογες, να διαλυθουν τα διορισμενα συμβουλια των δηθεν εκπροσωπων των φοιτητων και να φυγουν οι διορισμενοι αχρηστοι καθηγητες απο το Πολυτεχνειο.
Ενας απ' αυτους τους καθηγητες, μας εξεταζε, ζυγιζοντας, ναι καλα ακουσατε, ζυγιζοντας στη ζυγαρια τις εργασιες μας, χωρις να ανοιξει τους φακελους.
Δεν ειναι μορφωση αυτη δεν μας αξιζουν τετοιοι καθηγητες, αγανακτουσαμε αλλά δεν μπορουσαμε να το φωναξουμε, μας επνιγε το βαθυ σκοταδι που ειχαν επιβαλλει οι φασιστες.

Φτανει πια, θελουμε μορφωση, ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΟΙΤΗΤΑ ΣΤΗ ΠΑΙΔΕΙΑ, εξω οι χουντικοι ουρανοκατεβατοι αναξιοι καθηγητες, εξω ολοι οι διορισμενοι, θελουμε την Παιδεια ανταξια μας. Εξω η χουντα απο τα πανεπιστημια.
Φτανει πια θελουμε θα καλυτερευσουμε την παιδεια αλλά αυτο δεν μπορει να γινει χωρις να καλυτερευσουμε την Ελλαδα, χωρις να κερδισουμε την Ελευθερια.
Φτανει πια, θελουμε αξιοπρεπεια στη δουλεια μας, δεν μας αρκουν τα ψωροκόμματα που μας πετανε, θελουμε γλυκο δικο μας Ψωμι σε μια Ελλαδα Ελευθερη με την Παιδεια για οδηγο.

ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ. Σας μιλα ο ραδιοφωνικος σταθμος των ελευθερων αγωνιζομενων φοιτητων, των ελευθερων αγωνιζομενων Ελληνων, ειμαστε απορθητοι απο παντου δεν μπορουν να μας νικησουν ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ, ΚΑΤΩ Ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ...

Ασθενοφορα περνουν την Πατησιων ανοιξτε. Υπαρχουν τραυματιες; Οχι ειναι το καμουφλαζ για να σπασουν τα μπολκα και να ριξουν απο μεσα τα δακρυγονα και ριχνουν δακρυγονα ασταματητα, χωρις να μπορουν να μας σταματησουν. Ολοι εκει κανείς δεν φευγει ο σκοπος ειναι ιερος, ο στοχος η ελευθερια...

Τανκς πολλα τανκς εναντιον αοπλων φοιτητων. Δεν μπορουν να μας επιτεθουν ειμαστε αοπλοι, οι φανταροι ειν' αδερφια μας. Αδερφια μας φανταροι δεν θα μας χτυπησατε ειμαστε αοπλοι για ολη την Ελλαδα αγωνιζομαστε και για σας, ελατε μαζι μας μη μας χτυπησετε...

Σε γνωριζω απο την οψη που με βιά μετραει τη γη
Σε γνωριζω απο την κοψη του σπαθιου την τρομερη...
Απ' τα κοκκαλα βγαλμενη των Ελληνων τα ιερα...
Χαιρε ω Χαιρε Ελευθεριά, τραγουδαμε στον σταθμο...

Η πυλη πεφτει, η τιμημενη και ματωμενη σημαια κατω απο τις ερπύστριες τυλιγμενη, προσπαθωντας μάταια να εμποδισει την εκπορθηση, νεκροι φοιτητες στη πυλη, παλης ξεκινημα νεοι αγωνες οδηγοι της ελπιδας οι πρωτοι νεκροι, οχι αλλα δακρυα...

Οχι άλλα δακρυα, θυμησου γενιά του Πολυτεχνειου ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΔΑΚΡΥΑ εισαι εξουσια πια γενιά του Πολυτεχνειου, δωσε τιμη στο αιμα των νεκρων που ανοιξαν το δρομο της Ελευθεριας. Δωσε στα παιδια μας την Παιδεια που αξιζουν, μοιραστε το Ψωμι πιο δικαια, χωρις Παιδεια και δικαιο Ψωμι, η Ελευθερια μας στενη εως ανυπαρκτη, τιμηστε τους νεκρους μας, συμφοιτητες και συναγωνιστες μας...

Το φως χρειαζεται ρευμα...


-Γυναικα γιατι δεν εχουμε ρευμα;
-Δεν πληρωσα τον λογαριασμο.
-Αφου σου αφησα λεφτα.
-Τα ξοδεψα αλλου.
-Που αλλού;
-Πηγα να ψηφισω.
-Αντι να πληρωσεις το ρευμα τα χαλασες στην ψηφο;
-Δεν τα χαλασα. Στο ρευμα εριξα ολα τα λεφτα.
-Τοτε γιατι δεν εχουμε φως;
-Δεν βγηκε το ρευμα.
-Ποιος βγηκε;
-Αυτος που του ειχαμε πει πριν τεσσερα χρονια να μας αλλαξει τα φωτα.
-Σοβαρα θες να σε πιστεψω;
-Αυτο ειπε κι αυτος. Θελει τωρα λεει να τον πιστεψουμε στα σοβαρα και δυσκολευομαι να καταλαβω πως χωρις το ρευμα, θα αναψουν τα φωτα ξανα;
-!!!!;;;!!

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΙΚΗ










Χαιρετιζω την πρωτη νικη, εντος εδρας, του Γιωργου Παπανδρεου.
Ευχομαι να τις εκατοστησει και στα εντος και στα εκτος εδρας "παιχνιδια" και να ερθει γρηγορα η στιγμη της κατακτησης του "πρωταθληματος" και του σχετικου επαθλου.

ΗΓΕΤΕΣ και ηγετες



Σχολιο στο φιλο elias με γενικοτερο και επικαιρο ενδιαφερον


Χωρις τον Λενιν θα πετυχαινε ποτε η Ρωσσικη επανασταση;
Χωρις τον Μαο, η κινεζικη;
Χωρις Τσε και Φιντελ της Κουβας;
Στα δικα μας
Χωρις τον Ανδρεα θα πετυχαινε το εργο της ΑΛΛΑΓΗΣ στην Ελλαδα;
(θα πειραξω τωρα λιγο τον φιλο Παναγιωτη και αλλους, αλλά πραγματικα για να ολοκληρωσω τον συλλογισμο μου)
Χωρις τον Γιωργο θα πετυχαινε ποτέ 2 τετραετιες ο Καραμανλης;!!

Αυτο που θελω να πω, λοιπον ειναι οτι καμμια συμμαχια διασπαρτων και μη πολιτων (οχι απαραιτητα αριστερων φιλε elias, δεν ηταν αριστεροι στη Ρωσια το 1917, πολιτες απλοι ενωμενοι κατω απο εναν Ηγετη με Η κεφαλαίο, ηταν)δεν μπορει να κανει ουτε ενα βημα Επανω, χωρις τον καταλληλο Ηγετη.
Ενας απλος ηγετης μπορει αναλογα με τα ποιοτικα του χαρακτηριστικα να διαχειριστει και να βελτιωσει λιγοτερο ή περισσοτερο, υπαρχουσες καταστασεις και συνθηκες, που και αυτο φυσικα ειναι χρησιμο και καλοδεχουμενο.
Ενας απλος ηγετης μπορει να προχωρησει μπροστα, δεξια, αριστερα, ή και πισω καμμια φορα, αλλά παντα στο ιδιο επιπεδο, ποτέ ομως Επανω, σε Άλλο επιπεδο.

Ενας ομως πραγματικος Ηγετης, μπορει να γυρισει τη χωρα αλλά ακομη και τον κοσμο ολοκληρο αναποδα, ειτε βεβαιως προς το καλο ειτε προς το κακο αναλογα κι' αυτος με τα ποιοτικα ή οχι χαρακτηριστικα του.
Τα ποιοτικα χαρακτηριστικα του μεγαλου Ηγετη, με πρωτευοντα αυτα της ευφυιας, της διορατικοτητας και της τολμης, μπορουν να συνενωσουν υπο την Ηγεσια του τεραστια κομματια πολιτων οχι απαραιτητα ιδιων ιδεολογιων.
Ο μεγαλος Ηγετης ειναι ο ιδιος μια ιδεολογια, που συνενωνει ετεροκλητα στρωματα πολιτων υπο την καθοδηγηση του.
Μόνον αυτοι που εκπροσωπουν τα συμφεροντα που θιγονται, δεν συνενουνται υπο την ηγεσια του. Αυτοι παντα μόνο μεταξυ τους εκαναν και κανουν συνενωσεις.

Αλλά αυτο, φιλε elias και αγαπητοι φιλοι, ειναι ενα παραμυθι απιαστο στο βαθμο που επιθυμουμε ολοι.
Πρεπει προς το παρον τουλαχιστον μεχρι να γεννηθει ο επομενος προφητης και Ηγετης, να αρκεστουμε στους υπαρχοντες δεν γινεται αλλοιως.
Προσοντα αρχηγικα να αναζητησουμε, γιατι ο εχων τα περισσοτερα (οπως αυτα που σου ανεφερα στο σχολιο μου στην προηγουμενη αναρτηση σου εδω) γνωριζει και οσμιζεται οτι τη δυναμη που αποκτα, την οφειλει πρωτιστα στην επαφη του με τους πολιτες, την κοινωνια και την αναζητηση και προωθηση λυσεων στα προβληματα της.

Απο κει ξεκινουν οι ηγετες που φιλοδοξουν καποτε να γινουν Ηγετες με Ητα κεφαλαίο και οχι να ανοιξουν και να κλεισουν καποια παρενθεση, δυσκινητοι και χωμενοι μεσα στις ναρκισσιστικες ηγετικες τους πολυθρονες.

Με τη ΛΟΓΙΚΗ ή με το ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ;











-Τι θα ψηφισεις την Κυριακη;
-Ανδρεα
-Τι Ανδρεα, δεν υπαρχει Ανδρεας
-Τι υπαρχει;
-Παπανδρεου Γιωργος, Βενιζελος Βαγγελης, Σκανδαλιδης Κωστας
-Τοτε Παπανδρεου Γιωργο
-Γιατι Παπανδρεου;
-Γιατι ειναι παιδι του Ανδρεα
-Μηπως ψαχνεις να βρεις τον Ανδρεα στο Γιωργο;
-Και τι να ψηφισω;
-Βενιζελο Βαγγελη
-Αυτος εγινε Καραμανλης
-Πότε εγινε Καραμανλης ο Βενιζελος;
-16 Σεπτεμβριου το βραδυ
-Πως εγινε αυτο;
- Δεν ξερω πως εγινε, το ειπε ο Ανδρεας, δηλαδηηηη....ο Γιωργος
-Ο Παγκαλος τον ειπε Φυρερ και Ντουτσε, εγινε ξαφνικα και Φυρερ ο Βενιζελος;
-Καλά παιρνεις στα σοβαρα αυτα που λεει ο Παγκαλος;
-Ναι, αλλά ο Παγκαλος λεει να ψηφισουμε Γιωργο. Να μην τον παρω στα σοβαρα;
-!!!!!!;;;!!

Με τη ματιά του...μυρμηγκιού

Ειμαστε ή μας βλεπουν σαν μυρμηγκια;













Εκτός ελαχίστων εξαιρεσεων



Δεν ξερω αν εχουμε καταλαβει στο ΠΑΣΟΚ, οτι αν χασαμε, χασαμε απ' αυτους που ΔΕΝ ΜΑΣ ΨΗΦΙΣΑΝ και οχι απ' αυτους που μας ψηφισαν!
Με αλλα λογια αυτοι που ΔΕΝ μας ψηφισαν, ΔΕΝ ηθελαν ουτε ΠΑΣΟΚ ουτε Γιωργο Παπανδρεου (ΓΑΠ) ουτε ΠΑΣΟΚ με προεδρο ΓΑΠ.

Η Εθνικη συνδιασκεψη αν καταλαβα καλα, μετα τις αναλυσεις που εκανε, προτεινε, εκτός ελαχιστων εξαιρεσεων, να ξαναψηφισουμε ΓΑΠ για προεδρο του ΠΑΣΟΚ, γιατι δεν ειδα κανενα να χειροκροταει τον Βενιζελο (ΒΒ) και τον Σκανδαλιδη, πλην ελαχιστων εξαιρεσεων.

Αν ελαχιστες εξαιρεσεις ειναι ενα ποσοστο 40% περιπου, συμφωνα με τις δημοσκοπησεις, που παιρνουν ΒΒ και Σκανδαλιδης μαζι, τοτε συμπεραινω πως ελαχιστες εξαιρεσεις ψηφισαν ΠΑΣΟΚ, γιατι και το ΠΑΣΟΚ το ιδιο ποσοστο (μια δυο μοναδες παρακατω) πηρε στις προσφατες εκλογες.

Εκεινο που φοβαμαι ομως πολυ, (που η Εθνικη συνδιασκεψη εδειξε να μη φοβαται καθολου), ειναι το αλλο, μηπως στις επομενες εκλογες ΔΕΝ μας ψηφισει αυτο το 40%, ΕΚΤΌΣ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΕΞΑΙΡΕΣΕΩΝ.

ΠΑΛΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΚΑΛΑ;


Σχολιο στο ιστολογιο του Μιμη Ανδρουλακη

Τον Παπανδρεου ή τον Βενιζελο ή τον Σκανδαλιδη, οποιος απο τους τρεις βγει Προεδρος, μπορω να τους "διωξω" σε 4 χρονια, συμφωνα με το καταστατικο, τον Καραμανλη με τον Παπανδρεου στην προεδρια του ΠΑΣΟΚ, μπορει να μας πει κανείς τον τροπο πως να τον "διωξουμε" απο την εξουσια;

Απο τους πολλους που ρωτησα ενας μου εδωσε μια καθαρη απαντηση, ειπε: "θα φθαρει απο την εξουσια ο Καραμανλης και θα πεσει απο μόνος του"
και τοτε καταλαβα γιατι οι περισσοτεροι θελουνε τον Γιωργο, ειναι πιο καλος στο δικομματικο παιχνιδι απο τους αλλους δυο!

Αναποδος, παραλογος και ανυπομονος, πρεπει να ειμαι εγω, οχι οι υπολοιποι. Τι εγινε δηλαδη κι' αν ο Καραμανλης θα κυβερνα ως το 2015!!!;
2015;; Ακουσαμε καλα;
Απο αξιωματικη αντιπολιτευση θα μας μετονομασουν σε αξιωματικη συνταξιοδοτηση.

Ενα που καταλαβα αυτες τις μερες ηταν, οτι η αποφαση του πολιτικου συμβουλιου, για επιμηκυνση της προεκλογικης περιοδου εγινε για να οφεληθει το ΠΑΣΟΚ και οχι ο Γιωργος, ή παλι κανω λαθος.

Ενα αλλο που καταλαβα ειναι, οτι μερικοι στηριζουν το Γιωργο ηθικα περισσοτερο απ' οτι πολιτικα και μενα, του αναποδου, παλι μου μοιαζει πως αν δεν ειχαν ηθικη υποχρεωση οι ανθρωποι αυτοι, θα στηριζαν πολιτικα καποιον απο τους αλλους δυο.

Τελος ενα που δεν καταλαβα, ειναι οτι τις αποφασεις του συνεδριου του 2008, δεν μπορει ο Βενιζελος ουτε ο Σκανδαλιδης να τις υλοποιησει, ενω ο Παπανδρεου μπορει. Καταλαβα σωστα αυτη τη φορα ή παλι οχι;

Προσπαθουν να κανουν αυτους που δεν θα ψηφισουν Γιωργο, να νοιωσουν ενοχές, ξεχνωντας οι ιδιοι τις μεχρι χτες ένοχες σιωπες τους που μας οδηγησαν στις αλλεπαλληλες ηττες. Χωρις ποτέ να μας εξηγησουν, γιατι οι νικες πρεπει να στηριζονται στην απαξιωση των διεκδικητών.
Η προσφατη διεκδικηση της εξουσιας, στην απαξιωση του Καραμανλη στηριχτηκε και εφερε την προσφατη μεγαλη ηττα.
Χρησιμοποιωντας την ιδια αποτυχημενη τακτικη, εναντιον συντροφων αυτη τη φορα, προετοιμαζουν την επομενη μας ηττα;;;

Συγνωμη αν καποιους πικραινω, απο αγωνια για το αυριο διακατεχομαι, και νομιζω εχουμε ακομη τον καιρο και την πολυτελεια(;), να το προβληματισουμε λιγο παραπανω.

ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ή ΕΠΙΔΕΙΞΗ "ΜΟΔΑΣ"



Το συνεδριο του ΠΑΣΟΚ το 2005, κατεληξε σε μια πολιτικη αποφαση-ψηφισμα.
Αφου εληξαν οι εργασιες του Συνεδριου, η πολιτικη αυτη αποφαση πακεταριστηκε και τοποθετηθηκε στα συρταρια. Εκτοτε δεν βγηκε απο εκει ουτε να παρει αερα ουτε να φρεσκαριστει εστω.

Στην Εθνικη συνδιασκεψη ακουστηκαν παλι εξοχες ιδεες, θεσεις, αποψεις, προτασεις, λυσεις απο ιδεολογους συνεδρους, που στοχο ειχαν (η πλειοψηφια τους) την ειλικρινη διαθεση για επιλυση και εκτονωση των προβληματων που συσσωρευτηκαν και μαστιζουν κομμα και κοινωνια. Υπηρξαν βεβαιως και οι ανειλικρινεις φλογερές (ισως φλογεροτερες των προηγουμενων) τοποθετησεις που αυτες ειχαν στοχο να διασκεδασουν τις ενοχές της προτερης απραξιας και απαξιας των πολιτικων αποφασεων του συνεδριου (οσο πιο φλογερές τοσο μεγαλυτερες οι τυψεις και οι ενοχές) που παρολα αυτα ειναι και θα πρεπει να ειναι κι' αυτες καλοδεχουμενες.

Αν αυτες λοιπον οι καλοδεχουμενες προτασεις με το περας της συνδιασκεψης, συσκευαστουν σε πακετο και τοποθετηθουν παλι στα συρταρια, τοτε δεν θα μιλαμε για εθνικη συνδιασκεψη, αλλά για "εθνικη επιδειξη μοδας υψηλης ραπτικης και κοπτικης" (κοψε ραψε κοινως).
Με άλλα λογια θα μιλαμε για επιδειξη συγγραφικων, ρητορικων και ιδεολογικων ικανοτητων με μοναδικο σκοπο τη προσωρινη "εκτονωση" της κρισης.

ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ομως, δεν ειναι αυτο που βαζουμε στα συρταρια
ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ και αυτο που καναμε μεχρι σημερα (4 χρονια τωρα) δεν ηταν εργο ηταν παρεργο με σκοπο να προξενησουμε μεγαλυτερη φθορα στον "αντιπαλο" ειτε ο αντιπαλος ηταν εκτός κομματος (ΝΔ πχ) ειτε εντος... που και την ιδεολογια προδιδει και την ΑΛΛΑΓΗ δεν προωθει, ισως μόνο την ΑΠΑΛΛΑΓΗ.

Αν θελετε η ψηφος των πολιτων να στηριζεται στο κριτηριο της ΑΠΑΛΛΑΓΗΣ και οχι της ΑΛΛΑΓΗΣ τοτε περιμενετε, η ΝΔ καποτε θα φθαρει και θα πεσει. Το "αλανθαστο" συστημα του δικομματισμου θα σας φερει ξανα στην εξουσια.

Αν ετσι λοιπον θελετε να συνεχισουμε, απαλλαξτε μας απο την παρουσια σας φιλοι ηγετες οσο το δυνατον γρηγοροτερα.
Αν παλι οχι, οι αγκαλιες του λαου της κοινωνιας, υπαρχει ελπιδα να ξανανοιξουν.

ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ ΣΑΡΚΟΖΙ


Οι αποδοχές του γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί υπερδιπλασιάστηκαν με σημερινή νομοθετική απόφαση της Κάτω Βουλής, ώστε να "ευθυγραμμιστούν" με εκείνες του πρωθυπουργού της Γαλλίας... http://www.news247.gr/News.htm

Ο διαλογος που εγινε μετα απ' αυτο, μεταξυ του Προεδρου και ενος συμβούλου του:

-Νικολά τι ειναι αυτο που εκανες
-Τι εκανα;
-Εξισωσες το μισθο του Προεδρου με αυτον του πρωθυπουργου
-Ειμαι δικαιος δεν θελω να αδικω τον πρωθυπουργο
-Το μισθο του Προεδρου αυξησες, οχι του πρωθυπουργου
-Μου τα μπερδευεις εγω εξισωση εκανα, οχι αυξηση
-Τι εξισωση μου λες ο προεδρος επαιρνε 8.000€ και τωρα θα παιρνει 20.000€
-Και γιατι ειναι κακο αυτο;
-Γιατι δεν ειναι σωστο να το αποφασιζει αυτος που θα τα παιρνει
-Δεν το αποφασισε αυτος που θα τα παιρνει, εγω το αποφασισα
-Μα Κε Προεδρε, εσυ εισαι ο Προεδρος, το ξεχασες;
-Ρε τη ζημια καλα λες, εγω ειμαι ο Προεδρος και νομισα ηταν Προεδρος η Σεγκολεν
-Ειναι δυνατον να εχεις κανει τετοιο λαθος;
-Θα το διορθωσω το λαθος, θα ψηφισω να παιρνω 19.000€ καθαρα...
-!!!!!!!;;;!!!;

ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ... ΣΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ



Αναρωτηθηκατε ποτε γιατι οι ανθρωποι, εμεις με αλλα λογια, μιμουμαστε με μεγαλυτερη ευκολια το κακο παρα το καλο που βλεπουμε διπλα μας;

Θα προσπαθησω μια πρωτη προσεγγιση-εξηγηση στο γιατι, με την ελπιδα οτι θα βοηθησετε να προωθησουμε την ερμηνεια του φαινομενου πιο ψηλα και πιο βαθια.

Απο τη φυση τους ολοι οι ανθρωποι στη γη, εχουν και προτερηματα και ελαττωματα.

Με τα ελαττωματα μας, οδηγουμαστε στη μιμηση ή την επινοηση των κακων πραξεων, γιατι ετσι εχουμε αμεση ατομικη "κερδοφορια" υλικων ή και πνευματικων αγαθων και ενδεχομενως μακροπροθεσμο ατομικο ζημιογονο ρισκο αλλά σιγουρα ζημιογονα κοινωνικη προσφορα.

Με τα προτερηματα μας, οδηγουμαστε στη μιμηση ή στην επινοηση καλων πραξεων, που αποκαλυπτουν μεσο-μακροπροθεσμη ατομικη και κοινωνικη κερδοφορια αλλά εμπεριεχουν, ενιοτε, και ζημιογονο ατομικο αποτελεσμα (οπως πχ οταν λες την αληθειες χωρις περιστολες).

Οι διαφορές δεν ειναι δυσδιακριτες, οπως απο πρωτη ματια ισως να φαινεται.
Επιλεγουμε πιο ευκολα να μιμηθουμε το κακο (και οχι ολοι φυσικα) για το αμεσο συμφερον και την κερδοφορια που προσφερει ή για αλλο λογο;
Μηπως το επιλεγουμε, επειδη τα ελλαττωματα μας υπερισχυουν παντοτε των προτερηματων μας;
Αν ναι, για πιο λογο γινεται αυτο;

Σε προηγουμενη μου αναρτηση με τιτλο, "ο Αδαμ η Ευα... και ο Σοσιαλισμος" αναφερω:
"Αν ενα πολιτικο συστημα λοιπον φιλοδοξει να επιβιωσει, πρεπει αναγκαστικα να "επενδυσει" στα εμφυτα ελαττωματα του ανθρωπου, να τα αξιοποιησει και να τα εκμεταλλευτει, προς οφελος του".
Αυτο το συστημα υπαρχει και ειναι ο καπιταλισμος κατα την αποψη μου.

Μπορει να υπαρξει, να δημιουργηθει αραγε ενα συστημα, που να επενδυει στα προτερηματα του ανθρωπου και να εχει ελπιδες να επιβιωσει;
Η απαντηση μου ειναι ΝΑΙ και δεν χρειαζεται να δημιουργηθει υπαρχει ήδη, δεν ειναι αλλο απο τον Χριστιανισμο(με μιγμα Ινδουϊσμου ισως) και την πιστη στα πανανθρωπινα ιδεωδη του. Η απαγγιστρωση του απο το κατεστημενο που τον εκμεταλλευται, του λειπει . Θα ζουσε 2.007 χρονια αν δεν ειχε απαντησεις;
Το ερωτημα που τιθεται ειναι αν μπορει να καταφερει αυτο που δεν καταφεραν αλλα συστηματα, να εκτοπισει τον καπιταλισμο.

Ο ΕΝΤΜΟΥΝΤ ΜΠΟΥΡΓΚ ειχε πει:
"Το μόνο που χρειαζεται για το θριαμβο του κακου, ειναι να μη κανουν τιποτα οι καλοι ανθρωποι"
Γραφτηκε ως επιλογος στη ταινια για τη βιογραφια του Χιτλερ...

Το κλαμα δεν ειναι αρκετο για το φιλο μου Γιωργο...

Γεια σου αγαπημενε φιλε μου Γιωργο μας αφησες Κυριακη βροχερο και μουντο πρωινο για το δρομο που δεν γυριζει πισω
Δεν μπορεσαν τα ΟΧΙ της ημερας, των παιδιων σου, της γυναικας σου και τα δικα μας να αποτρεψουν το χαμο σου φιλε μου γλυκε
Γιατι ομως ετσι αποφασισες να κανεις το τελευταιο σου ταξειδι οχι απο τη θεση του οδηγου αλλα απο τη ΒΑΡΙΑ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΣΟΥ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ στη Βουλγαρια για να κανεις τεφρα τα ομορφα σου ματια το σωμα σου το μυαλο σου τις ιδεες σου και τα ονειρα που ειχες στην ψυχη σου να γινουν σταχτη;;;;;;;;
Πληγωθηκαμε βαθια ολοι οι φιλοι σου απο το χαμο σου δεν μπορουσαμε να σε δουμε να παλευεις τοσο ανισα μ' αυτη τη καταρα που σε βρηκε, δεν ηθελες ουτε εσυ να σε βλεπουμε, περιμεναμε οτι θαβγαινες και παλι νικητης, τοσες και τοσες φορες πολεμησες με γενναιοτητα και κερδισες,αλλα τουτη ηταν αγιατρευτη πληγη γλυκε μου φιλε αγαπημενε.
Πως να μη κλαιω που δεν ηθελες να σε δουμε και δεν τολμησα να παρακουσω ο αχρηστος τη εντολη σου.
Πως να σε δω τωρα μεσα σ'ενα δοχει.. ουτε τη λεξη δεν μπορω να γραψω.
Πως καταφερες να μας πεισεις ξανα και παλι ιδεολογε μου, οτι τιποτα δεν σου αντιστεκεται. θελαμε να το πιστεψουμε και αυτο οπως τοσα αλλα που μας ειπες και τα πραγματοποιησες.

Συγχωρα, συγχωρεσε μας ολους μας φιλε μου που δεν μπορεσαμε να κανουμε τιποτα για να σε κλεψουμε και να σε ξεστρατισουμε απο τα κοφτερα δοντια που σε λαβωσαν
Πως τις τυψεις μου να σβησω;; Που το κερακι μου ν' αναψω για να ακουσω τα παραπονα σου απο μενα

"Ειναι τοσα τα πραγματα που μπορεσα να μαθω απο εσας,αλλα πραγματικα δεν θα μου χρησιμευσουν πολυ,γιατι οταν θα με κλεισουν μεσα σε εκεινο το κουτι δυστυχως θα εχω πεθανει".
Gabriel Garsia Markes.

Ειναι τοσα τα πραγματα που θα μπορουσαμε να μαθουμε απο εσενα,που πραγματικα θα μας χρησιμευαν πολυ,γιατι οταν θα σε κλεισουν σταχτη μεσα σε εκεινο το κουτι δυστυχως θα εχεις πεθανει".

Πως να σου πω Φιλε μου, αν σε παρηγορει, πως αυτη η ασθενεια γεμισε τον παραδεισο που εσυ απαρνιεσαι με την εντολη σου;;
Συγχωρησε τον θεε μου αξιζει η ψυχη του να σωθει, παρακληση στην εκκλησιά θα κανουμε οι φιλοι του.

Φιλε μου πολυαγαπημενε ας ειναι αυτη σου η τελεταια επιθυμια οροσημο για μια συζητηση που θα γινει στη μνημη σου και θα μπορεσει και η δικη σου ψυχη να γευτει και να αναπαυτει,
γιατι ειν' αθανατη η ψυχη
ακομη κι' αν την καψεις
το δρομο της θα βρει για να διαβει
εκει π' ανθρωπου λογικη χωρις βοηθεια θεϊκη
δεν γινεται απο μονη της να φτασει

Αντιο φιλε στο μακρυνο σου ταξειδι καλο δρομο.....

Ο ΑΔΑΜ Η ΕΥΑ ...ΚΑΙ Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ



Εκ πρωτης οψεως καμια ομοιοτητα, αν ομως εστιασουμε στο ον που λεγεται ανθρωπος θα βρουμε πολλες, αξιζει τον κοπο να τις δουμε

Ο θεος δημιουργησε τον παραδεισο.
Ο θεος επλασε τον Αδαμ και την Ευα και τους καλεσε να ζησουν στον παραδεισο.
Η μονη δεσμευση τους, η απαγορευση καταναλωσης του γνωστου καρπου.
Ως ανθρωποι ατελείς ομως οι προπάτορες μας Αδαμ και Ευα, ζηλεψαν τον απαγορευμενο καρπο και ο οφις(το φιδι αν θελετε) ηταν μόνον η αφορμη για να τον γευτουν.
Εκδιωχτηκαν με οργη απο τον παραδεισο.

Αυτα μεχρι εδω ειναι γνωστα σε ολους. Θα προσπαθησω λοιπον τωρα, να τονισω τις ομοιοτητες με τον σοσιαλισμο, για να ειμαι συνεπης με τον συνειρμο που γεννα ο τιτλος.

Ο Μαρξ εμπνευστηκε (δημιουργησε) τη θεωρια του σοσιαλισμου.
Ο Λενιν εγκατεστησε (επλασε) στην πραξη το σοσιαλισμο στην Σοβιετικη Ενωση και καλεσε τους Σοβιετικους να ζησουν με το συστημα αυτο.
Η μονη δεσμευση τους, η απαγορευση "καταταναλωσης" καπιταλιστικων καρπων (υλικων και πνευματικων).
Ως ανθρωποι ατελεις ομως και οι Σοβιετικοι, ζηλεψαν τους απαγορευμενους καπιταλιστικους καρπους και ο Γκορμπατσωφ (ο Γιελτσιν αν θελετε) ηταν μόνον η αφορμη για να τους γευτουν.
Εκδιωξαν (οι Σοβιετικοι και οι άλλοι) με οργη το σοσιαλιστικο συστημα.

Οι ανθρωποι ειναι γνωστο, εκ φυσεως, ειναι αδυναμοι, περιεργοι, εγωϊστες, αχορταγοι, απληστοι μεταξυ των αλλων.

Αν ενα πολιτικο συστημα λοιπον φιλοδοξει να επιβιωσει, πρεπει αναγκαστικα να "επενδυσει" στα εμφυτα ελλατωματα του ανθρωπου, να τα αξιοποιησει και να τα εκμεταλλευτει, προς οφελος του.

Ο καπιταλισμος φαινεται μεχρι στιγμης τα καταφερνει περιφημα! Συνεχιζει να ζει και να μεγαλωνει (παγκοσμιοποιηση), γιατι το μόνο που χρειαζεται για να επιβιωνει, ειναι ανθρώπους αδυναμους, περιεργους, εγωιστες, αχορταγους, απληστους και απο αυτους η ανθρωποτης εχει πολλους, ολους ΑΥΤΟΥΣ, ολους ΕΜΑΣ σε τελευταια αναλυση.

Ποιος θα εμπνευστει ενα πολιτικο συστημα που θα "εκμεταλλευται" τα εμφυτα προτερηματα μας;;;

ΤΟ ΠΗΔΗΜΑ ΣΤΗ ΡΟΔΟ


Σχολιο στο ιστολογιο του Μιμη Ανδρουλακη (ΣΗΜ: Ροδος ειναι ο επιθυμητος στοχος)

Τη Ροδο που μας περιγραφεις Μιμη, πραγματι την βλεπουμε, μας αρεσει, την εγκρινουμε, την επαυξανουμε, την αναλυουμε, κανουμε τις απαραιτητες συνθεσεις, τις απαραιτητες διορθωσεις, προτεινουμε τις λυσεις, ακουμε τις αποψεις, προβληματιζομαστε, δεχομαστε τις αποψεις του Μιμη, του οποιουδηποτε εχει να προτεινει κατι θετικο...το πηδημα για να μας φερει μεσα στη Ροδο ή εστω πιο κοντα της δεν βλεπουμε πολυ καθαρα, ποιος μπορει να μας το κανει.

Γιατι πηδηματα γνωρισαμε αρκετα αλλα μου φαινεται δεν ηταν στη σωστη κατευθυνση κατα Ροδο μερια. Το πρωτο ηταν το πηδημα απο την κυβενηση στην αντιπολιτευση.
Το δευτερο ηταν απο το 41% και πανω στο 39% και κατω. Το αλλο πηδημα ηταν απο το "αλλαξε τα ολα" στο "μη πειραζεις τιποτα". Ενα αλλο πηδημα ηταν αυτο απο το "αφουγκραζομαστε, κατανοουμε και προτεινουμε" στο "δεν ακουμε ουτε βλεπουμε ουτε προβλεπουμε". Ενα αλλο πηδημα ηταν απο την πολιτισμενη και προγραμματικη αντιπολιτευση στην οξεία και καταγγελτικη υστερια. Ενα γενικο πηδημα για να μη τα πολυλογω ηταν απο το "κερδισα" στο "εχασα".

Θα κανω μια υποθεση σε αυτο το σημειο και θα πω τουτο: Αν, (λεω ΑΝ) δεν κατεθετε κανενας αλλος υποψηφιοτητα για προεδρος στο ΠΑΣΟΚ, θα ειχαμε μια απολυτα ηρεμη ατμοσφαιρα θα ειχε γινει ισως και η επανεκλογη, χωρις πιθανον να χρειαζοταν ουτε πολιτικα-εθνικα συμβουλια, εθνικες συνδιασκεψεις και συνεδρια.
Ολα θα ηταν πιο πολιτισμενα και θα μετα-πηδουσαμε απο αυτον που εκανε τα λαθη οπως και ο ιδιος παραδεχτηκε, σε αυτον που δεν θα τα εκανε στο μελλον οπως ο ιδιος υποσχεθηκε, θα μετα-πηδουσαμε απο το καλο και ηπιο παιδι στον αυστηρο και ανυποχωρητο εφηβο. Παλι θα ειχαμε κανει ενα πηδημα ενα μετα-πηδημα αυτη τη φορα, οχι για κανενα αλλο λογο, αλλά γιατι ουδεις στο ΠΑΣΟΚ δεν θα εβλεπε οτι μετα απο μια και δυο ήττες το πιο αυτονοητο θα ηταν, να θεσει κι' αυτος υποψηφιοτητα.

Ομως οι υποψηφιοτητες ειναι δεδομενες πια και το ερωτημα που τιθεται ειναι σαφες οπως τιθεται απο τον Μιμη και ειναι το εξης:

Εχουμε ο Πρόεδρος και όλοι μας τα ψυχικά και πολιτικά αποθέματα για να εκπληρώσουμε ένα καθήκον που το 2004 θα ήταν ανάβασις του «ΥΜΜΗΤΟΥ» και τώρα του «ΟΛΥΜΠΟΥ»;

και με δεδομενο, οπως ο Μιμης ξαναλεει, οτι :

Οι «χρυσές ευκαιρίες» στην πολιτική για έναν ηγέτη είναι το πολύ δύο, σπάνια τρεις, όσες και οι πιθανότητες ΑΙΦΝΙΔΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ.

Ερωτω χωρις να περιμενω απαντηση αλλα με την ελπιδα προβληματισμου απο ολους μας:

Ποιος απο τους τρεις ηγετες μπορει να φτασει στο στοχο (που ειναι η Ροδος) ανεβαινοντας μονο τον "Υμμητο" χωρις να ριψοκινδυνευσει στον "Ολυμπο";

Με ποιον απο τους τρεις αρχηγους εχουμε περισσοτερες "χρυσες ευκαιριες";

Με ποιον απο τους τρεις αρχηγους εχουμε τη μεγαλυτερη πιθανοτητα να τον κατευθυνουμε προς την Ροδο και αυτος να μας ακολουθησει που ειναι ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ;

Ποιος απο τους τρεις υποψηφιους για να εχει μεγαλες πιθανοτητες αναληψης της εξουσιας πρεπει να αλλαξει τον εαυτο του, (πραγμα οχι ευκολο για οσους γνωριζουν ψυχολογια);

Θελουμε τη Ροδο; Πρεπει να αποφασισουμε με ποιον ολοι μαζι θα κανουμε το πιο μεγαλο αλμα(πηδημα) στη σωστη κατευθυνση πια, χωρις συναισθηματικες ή "ιδιοτελεις " δεσμευσεις και σκεψεις.

ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Ετικέτες

πολιτική (82) ποίηση (70) κοινωνία (69) πολιτική σάτυρα (12) πολίτης (11) σάτιρα (10) σύνθεση (10) άνθρωπος (9) Επανω-πολιτικη (7) παιδεία (7) φιλοσοφείν (7) Ελλάδα (6) αυτοκριτική (6) ευχές (6) θρησκεία (6) πολιτική ηγεσία (6) ψήφος (6) ΠΑΣΟΚ (5) άποψη (5) Οικονομική κρίση (4) νέοι (4) παιχνιδι (4) φωτογραφία (4) bloggers (3) ΝΔ (3) Πίστη (3) αγανακτισμένοι (3) αξιοκρατία (3) αξιολόγηση (3) αφιέρωση (3) ζωή (3) κοινωνική συνείδηση (3) κρίση (3) νέα κυβέρνηση (3) υγεία (3) φιλία (3) χιούμορ (3) ψυχολογία (3) 28δις (2) Έλληνες (2) Δημοκρατικοί (2) Ομπάμα (2) Προεδρική Δημοκρατία (2) ΣΥΡΙΖΑ (2) ανέκδοτο (2) αντίο (2) αποχή (2) απόψεις (2) βατοπέδι (2) δημοσκόπηση (2) εκλογές (2) ευρωεκλογές (2) ευχή (2) καθημερινότητα (2) κριτική (2) ποδήλατο (2) πολιτική πρόταση (2) πολιτική ωριμότητα (2) συνέδριο (2) συνδιάσκεψη (2) συνεργασία (2) τεστ (2) τηλεόραση (2) τράπεζες (2) χ (2) χοίροι (2) ... ... ... (1) 1821 (1) 1989 (1) 2009 (1) NO INDIA (1) blogs (1) e-διαδήλωση (1) slide (1) viza (1) Γιώργος (1) Δημόσιο (1) Διεθνισμος (1) Ελληνικη γλωσσα (1) Επανω-προτασεις (1) Ευρώπη (1) Ιωαννινα (1) ΜΜΕ (1) Μαρία (1) ΟΛΠ (1) ΟΤΕ (1) Π.Ο.Υ. (1) Παπανδρέου (1) Πολυτεχνείο (1) Σημίτης (1) αγάπη (1) αγώνες (1) αδικία (1) αθωπνορς (1) αισιοδοξία (1) αισχος (1) αισχροκέρδεια (1) ακρόαμα (1) αλλαγη νομων (1) αμπελοφιλοσοφείν (1) αναξιοπιστία (1) ανεργία (1) αντίδραση (1) αξία (1) αξιοπιστία (1) αποδοχή (1) αποτέλεσμα (1) αποτέφρωση (1) αποτελέσματα (1) αποψη (1) αριστερά (1) ασυδοσία (1) ασφαλιστικό (1) αυτάρκεια (1) βάση του 10 (1) βίοι παράλληλοι (1) βιντεοσυνθέσεις (1) βουλή (1) γέλιο (1) γνωριμία (1) γρίππη (1) δάνειο (1) δημοσιευμένο άρθρο (1) δημοσιο (1) διάγγελμα (1) διάλειμμα (1) διαμαντι (1) διαμαρτυρία (1) διαπίστωση (1) διαπλοκή (1) δράση (1) εαυτός (1) ειρωνία (1) ελευθερία (1) ελπίδα (1) επιλογή (1) επιμόρφωση (1) επιχειρήσεις (1) επιχειρηματικότητα (1) εργασία (1) ευθύνη (1) εφαρμογή νόμων (1) εφεγαλκος (1) ηγέτης (1) ηλικία (1) θοες (1) ιατρική (1) ιστορία (1) κήπος (1) κίνητρα (1) καθηγητές (1) καπιταλισμός (1) καταλήψεις (1) κοινή λογική (1) κοινότητα (1) κοσμημα (1) κυβέρνηση (1) κόμματα (1) κόσμος (1) λευκό (1) λιμάνια (1) μέτρα (1) μαργαριτάρια (1) μνήμες (1) μουσική (1) νέα γενιά (1) νέο κόμμα (1) οικονομια (1) ομαδικο μυθιστορημα (1) ορφάνια (1) παγκοσμιοποίηση (1) παιδιά (1) παραμύθι (1) περιπετεια (1) πλανήτης (1) πλούτος (1) ποδόσφαιρο (1) πολίτευμα (1) πολη (1) πολιτική ποίηση (1) πολιτικο διλλημα (1) πολιτικό λογοπαίγνιο (1) προανακριτική (1) προβληματισμός (1) πρωταπριλιά (1) ραδιόφωνο (1) σκάνδαλο (1) σοφία (1) σπίτι (1) συναίσθημα (1) συντεχνίες (1) σύμπνοια (1) σύμπτωση (1) σύνθημα (1) σύνοδος (1) σύστημα (1) τύχη (1) φάρμακα (1) φθινόπωρο (1) χρήμα (1) χόμπυ (1) ψωμί (1) ωριμότητα (1) ωριμότητα πολιτική (1)

η ωρα κανει καλα τη δουλειά της, ΕΜΕΙΣ;