ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΛΑΧΤΑΡΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΖΕΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ




Θα γίνεις πολύ φίλος με τον εχθρό σου

όταν και οι δυό σας πεθάνετε.

Χαλίλ Γκιμπράν.









...ΕΔΩ ΓΙΑ ΦΩΤΟ & ΠΟΙΗΣΗ

...ΕΔΩ ΓΙΑ  ΦΩΤΟ & ΠΟΙΗΣΗ
κλικ στην εικόνα για τα φωτοποιήματα

ΠΕΙΝΑ







ΑΣ ΜΗ ΤΟ ΣΠΑΤΑΛΗΣΟΥΜΕ ΚΙ ΑΥΤΟ

Η σπατάλη,

η διαφθορά

και η αναξιοπιστία

εξανέμισαν,

εξαφάνισαν,

εκμηδένισαν

πολλούς πόρους, ευκαιρίες και κεφάλαια από τη χώρα μας.


Χάθηκαν πολύτιμα κεφάλαια από αλόγιστη σπατάλη

Χάθηκαν ανεκτίμητα κεφάλαια στα σκοτεινά σοκάκια της διαφθοράς

Χάθηκε η αξιοπιστία των πολιτικών στα μάτια των πολιτών και το αντίθετο


Χάθηκαν πολλά,
δεν μας έχουν μείνει  πολλά ακόμη,
δεν χάθηκαν όμως όλα.

Υπάρχουν  κάποια κεφάλαια που δεν τα σπαταλήσαμε,
που μένουν απείραχτα ακόμη,
που μένουν ακέραια.


Ένα από αυτά είναι τούτο:
 ένα Κεφαλαίο Κεφάλαιο


Ας μη το σπαταλήσουμε κι αυτό!

Ας το διατηρήσουμε ζωντανό αρχικά

κι ας βρούμε τον τρόπο να το πολλαπλασιάσουμε

και ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΠΑΡΑΓΑΓΟΥΜΕ ΜΕΤΑ!

ΓΙΑΤΙ; ΠΕΣΤΕ ΜΟΥ ΤΟ ΓΙΑΤΙ!

Καλλιτέχνης, γλύπτης, ζωγράφος, λογοτέχνης, συγγραφέας, ποιητής, ηθοποιός, χορευτής...

...αν ένα από αυτά ή και κάποια άλλα που ξεχνώ, είναι το επάγγελμα που θα σας ανακοινώσει ο γιος σας η κόρη σας ότι θέλει να ασχοληθεί, πόσοι από σας, από μας θα λέγαμε πως η πρώτη αντίδραση μας θα ήταν ενθουσιώδης;

Αν μας μιλούσαν για επαγγέλματα, υδραυλικού, μηχανικού αυτοκινήτου, εμπόρου, φούρναρη, μπακάλη, κρεοπώλη, υφαντουργού, αγρότη, παραγωγού, βιοτέχνη...
τι ενθουσιασμό θα είχαμε;

Αν μας πουν πως σκέφτονται να γίνουν γιατροί, μηχανικοί, δικηγόροι, οικονομολόγοι...
τότε τι λέτε, ποία θα ήταν τα συναισθήματα μας;

Αν δε τα παιδιά μας θα είχαν την διάθεση να θέλουν να διοριστούν και στο Δημόσιο, σ΄ αυτό το γνωστό Δημόσιο που όλοι καθυβρίζουμε όποτε μας παρουσιάζετε η ευκαιρία μέσα από τούτα δω τα μπλογκς, που όλοι γνωρίζουμε ότι μόνο οι μισθοί  των Δημόσιων υπαλλήλων απορροφούν το μεγαλύτερο ποσοστό φόρων έμμεσων και άμεσων, ΦΠΑ, τελών κλπ κλπ και αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα για δημόσιες επενδύσεις σε δρόμους σε κτίρια σε πανεπιστήμια ,νοσοκομεία κλπ κλπ και το χειρότερο απ΄ όλα, το γνωρίζουμε κιόλας, ότι ο μεγάλος δημόσιος τομέας εκτός του ό,τι είναι τροχοπέδη για την ανάπτυξη, για τον τόπο μας για τη χώρα μας για την Ελλάδα τελικά είναι επιζήμιος (ένα άκρως επιζήμιο μπούμερανγκ) και για μας τους ίδιους αφού σ αυτή τη χώρα ζούμε όλοι...

...ΓΙΑΤΙ ΠΕΣΤΕ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΤΟΤΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΥΤΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ;;;

Ξέρω θα μου πείτε, πως τα παιδιά πρέπει να περάσουν από πανεπιστήμια και εκεί θα συμφωνήσω ΑΠΟΛΥΤΑ μαζί σας και θα σας πω ελάτε να ζητήσουμε και να κάνουμε σχολές πανεπιστημίου για όλα τα επαγγέλματα για όλες τις τέχνες, για όλες τις επαγγελματικές πτυχές που δεν έχουν πανεπιστημιακή μόρφωση, που είναι απαξιωμένα στην συνείδηση μας στη συνείδηση των Ελλήνων γονέων, των Ελλήνων -και όχι των άλλων λαών- πολύ πιθανόν μόνον των Ελλήνων!! Και βέβαια θα σας πω ακόμη -για να μη με παρεξηγήσετε- πως είναι απόλυτα απαραίτητος ο Δημόσιος τομέας σε μια σειρά από επαγγέλματα και κυρίως σε λειτουργήματα καθηγητές, δάσκαλους, νοσηλευτές, γιατρούς και κάμποσους άλλους, αλλά μετρήσιμους και μετρημένους

Αλλά όταν όμως θα μου πείτε πως χαίρεστε που τα παιδιά σας αποφασίσανε να γίνουν Δημόσιοι υπάλληλοι, γιατί,πέστε μου γιατί -στη σημερινή Ελλάδα με αυτά τα συγκεκριμένα προβλήματα- θα πρέπει να ενθουσιαστείτε, να επαναπαυτείτε, να αισθάνεστε δικαιωμένοι, αφού γνωρίζετε πως ο μέγιστος Δημόσιος τομέας είναι βραχνάς, θηλιά αγχόνης στον λαιμό της κοινωνίας μας;;

Το έχετε ακούσει αυτό είμαι βέβαιος ,απλά κάνετε, κάνουμε όλοι, πως δεν το ακούσαμε, πως δεν το καταλαβαίνουμε!!

Όσο πιο μικρός καταφέρουμε να είναι ο Δημόσιος τομέας, με την απαραίτητη υψηλή τεχνογνωσία και με άψογη μηχανοργάνωση, τόσο πιο ευέλικτος και αποτελεσματικός θα είναι και όσο πιο μεγάλος με επιστημονική κατάρτιση ο παραγωγικός, ο ιδιωτικός τομέας, με ενσωμάτωση όλων των νέων ειδικοτήτων αιχμής, τόσο πιο πολλοί φόροι θα περισσεύουν για ανάπτυξη, για έργα υποδομών, κοινωφελή ιδρύματα, για συντάξεις κλπ αλλά και για καλούς και υψηλούς μισθούς των λίγων αλλά απόλυτα αποτελεσματικών δημοσίων υπαλλήλων. Και το σπουδαιότερο τόσο λιγότερα κάθε χρόνο δάνεια θα χρειαζόμαστε από τους εξωτερικούς παράγοντες για να καλύψουμε τα ελλέιματα μας.

Αν παραμείνουμε (με την νοοτροπία που δυστυχώς έχουμε σήμερα) στην ίδια γνωστή και στάσιμη κατάσταση, τόσο περισσότερα ελλείμματα θα δημιουργούμε, τόσο πιο πολύ δημόσιο χρέος θα σωρεύουμε κάθε χρόνο και όλο και πιο πολύ θα εξαρτόμαστε από τους χρηματοδότες και δανειστές μας που μας «εξυπηρετούν» πρόθυμα αλλά τους πληρώνουμε όχι με χρήμα αλλά με αίμα, γιατί όλοι οι δανειστές μας μόνο με αίμα τρέφονται, το δικό μου, το δικό σου, το δικό μας και αργότερα όταν θα έχουν «εισπράξει» όλο το αίμα μας θα αρχίσουν να «εισπράττουν» και το σώμα μας, μέχρι καταβρόχθισης.

Τι λέτε δεν θα πρέπει αυτά να τα πούμε και σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που μονίμως μας κυβερνούν;

Αλλά για να τα πούμε και να τα απαιτήσουμε θα πρέπει πρώτα εμείς να τα χωνέψουμε και να καταλάβουμε. Να καταλάβουμε δηλαδή ότι το μέλλον μας, το μέλλον των παιδιών μας δεν έρχεται μέσα από μια τρύπα στο δημόσιο που ανακαλύψαμε και χώσαμε  (άκου χώσαμε!!!)  το δικό μας παιδί, γιατί για να είναι ασφαλές και ελεύθερο το δικό μας το παιδί, θα πρέπει να είναι ασφαλές και ελεύθερο και το παιδί του γείτονα, του φίλου, του συμπολίτη, του κάθε Έλληνα και αυτό δεν γίνεται μέσα από τρύπες και παράθυρα αλλά μέσα από πόρτες και μυαλά ορθάνοιχτα.

ΤΟ ΑΤΟΜΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΩΣ ΙΣΟΠΕΔΩΤΗΣ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ


Αφού τα αρπακτικά είναι μόνιμα νηστικά

Για ποιό Καλλικράτη να μιλήσουμε
για ποιά Ελλάδα να ελπίσουμε;

Μόνιμα νηστικά τσακάλια
περιμένουν στη σκοτεινή πλευρά,

να κατασπαράξουν

κάθε κόπο
κάθε πλούτο
κάθε θυσία
κάθε ελπίδα
κάθε φόρο,
για να χορτάσουν την κενότητα τους

Ασύστολα!

Ασυνείδητα!!

Εγκληματικά!!!

Σταγόνες σοφίας




Ρώτησα ένα σοφό

τι πρέπει να κάνω

για να του μοιάσω


και κείνος μου απάντησε:



Να ακούς.



ΑΚΟΜΗ ΘΑ ΕΨΑΧΝΑ...




ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΩ

Χάθηκα

Έψαχνα να με βρω παντού
Μάταια

Μια μάνα  είπε
θα πάρει καιρό να γεννηθώ

Την πίστεψα

Ήξερε από γέννα.

ΜΗ ΞΕΔΙΨΑΣΤΕ




ΤΙ  ΚΙ ΑΝ



Τι κι αν χορτάσανε




τις κουβέντες τις βαριές,




τι κι αν μπουχτίσανε



τα λόγια τα παχιά


Διψαλέοι,


βουτάνε στην πηγή



που νόημα ζωής



αδιάκοπα αναβλύζει.

ΑΣ ΜΗ ΤΟ ΚΡΥΒΟΥΜΕ ΑΛΛΟ...



Υπάρχει ένας κανόνας χωρίς μάλιστα  σπουδαίες εξαιρέσεις:
ΟΛΟΙ λέμε καλά λόγια για κάποιον που έφυγε από τούτη τη ζωή, ακόμη κι αν ήταν εχθρός μας.

Ο κανόνας όμως που θα είχε αξία για τη ζωή για την ζωή όλων μας, δεν είναι αυτός αλλά ο άλλος:

ΟΛΟΙ να προσφέρουμε έργα και καλές πράξεις στους ζωντανούς, γιατί αυτό  ΜΟΝΑΧΑ έχουν ανάγκη όσοι ζουν, γιατί αυτό έχουμε ανάγκη όλοι μας -ας μη το κρύβουμε άλλο-.

Με αυτό σαν κανόνα ακόμη και οι εχθροί μας -σε προσωπική βάση- θα μπορούσαν να είναι λιγότερο εχθρικοί και η ζωή μας ακόμη πιο λαχταριστή.

ΕΥΧΟΜΑΙ τη νέα χρονιά να βαδίσουμε ΟΛΟΙ όσοι έχουμε την ίδια γνώμη,  το δρόμο που θα μας φέρει πιο κοντά στην προσωπική πραγματοποίηση του κανόνα αυτού...........όλα τα άλλα ...  έπονται

ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Ετικέτες

πολιτική (82) ποίηση (70) κοινωνία (69) πολιτική σάτυρα (12) πολίτης (11) σάτιρα (10) σύνθεση (10) άνθρωπος (9) Επανω-πολιτικη (7) παιδεία (7) φιλοσοφείν (7) Ελλάδα (6) αυτοκριτική (6) ευχές (6) θρησκεία (6) πολιτική ηγεσία (6) ψήφος (6) ΠΑΣΟΚ (5) άποψη (5) Οικονομική κρίση (4) νέοι (4) παιχνιδι (4) φωτογραφία (4) bloggers (3) ΝΔ (3) Πίστη (3) αγανακτισμένοι (3) αξιοκρατία (3) αξιολόγηση (3) αφιέρωση (3) ζωή (3) κοινωνική συνείδηση (3) κρίση (3) νέα κυβέρνηση (3) υγεία (3) φιλία (3) χιούμορ (3) ψυχολογία (3) 28δις (2) Έλληνες (2) Δημοκρατικοί (2) Ομπάμα (2) Προεδρική Δημοκρατία (2) ΣΥΡΙΖΑ (2) ανέκδοτο (2) αντίο (2) αποχή (2) απόψεις (2) βατοπέδι (2) δημοσκόπηση (2) εκλογές (2) ευρωεκλογές (2) ευχή (2) καθημερινότητα (2) κριτική (2) ποδήλατο (2) πολιτική πρόταση (2) πολιτική ωριμότητα (2) συνέδριο (2) συνδιάσκεψη (2) συνεργασία (2) τεστ (2) τηλεόραση (2) τράπεζες (2) χ (2) χοίροι (2) ... ... ... (1) 1821 (1) 1989 (1) 2009 (1) NO INDIA (1) blogs (1) e-διαδήλωση (1) slide (1) viza (1) Γιώργος (1) Δημόσιο (1) Διεθνισμος (1) Ελληνικη γλωσσα (1) Επανω-προτασεις (1) Ευρώπη (1) Ιωαννινα (1) ΜΜΕ (1) Μαρία (1) ΟΛΠ (1) ΟΤΕ (1) Π.Ο.Υ. (1) Παπανδρέου (1) Πολυτεχνείο (1) Σημίτης (1) αγάπη (1) αγώνες (1) αδικία (1) αθωπνορς (1) αισιοδοξία (1) αισχος (1) αισχροκέρδεια (1) ακρόαμα (1) αλλαγη νομων (1) αμπελοφιλοσοφείν (1) αναξιοπιστία (1) ανεργία (1) αντίδραση (1) αξία (1) αξιοπιστία (1) αποδοχή (1) αποτέλεσμα (1) αποτέφρωση (1) αποτελέσματα (1) αποψη (1) αριστερά (1) ασυδοσία (1) ασφαλιστικό (1) αυτάρκεια (1) βάση του 10 (1) βίοι παράλληλοι (1) βιντεοσυνθέσεις (1) βουλή (1) γέλιο (1) γνωριμία (1) γρίππη (1) δάνειο (1) δημοσιευμένο άρθρο (1) δημοσιο (1) διάγγελμα (1) διάλειμμα (1) διαμαντι (1) διαμαρτυρία (1) διαπίστωση (1) διαπλοκή (1) δράση (1) εαυτός (1) ειρωνία (1) ελευθερία (1) ελπίδα (1) επιλογή (1) επιμόρφωση (1) επιχειρήσεις (1) επιχειρηματικότητα (1) εργασία (1) ευθύνη (1) εφαρμογή νόμων (1) εφεγαλκος (1) ηγέτης (1) ηλικία (1) θοες (1) ιατρική (1) ιστορία (1) κήπος (1) κίνητρα (1) καθηγητές (1) καπιταλισμός (1) καταλήψεις (1) κοινή λογική (1) κοινότητα (1) κοσμημα (1) κυβέρνηση (1) κόμματα (1) κόσμος (1) λευκό (1) λιμάνια (1) μέτρα (1) μαργαριτάρια (1) μνήμες (1) μουσική (1) νέα γενιά (1) νέο κόμμα (1) οικονομια (1) ομαδικο μυθιστορημα (1) ορφάνια (1) παγκοσμιοποίηση (1) παιδιά (1) παραμύθι (1) περιπετεια (1) πλανήτης (1) πλούτος (1) ποδόσφαιρο (1) πολίτευμα (1) πολη (1) πολιτική ποίηση (1) πολιτικο διλλημα (1) πολιτικό λογοπαίγνιο (1) προανακριτική (1) προβληματισμός (1) πρωταπριλιά (1) ραδιόφωνο (1) σκάνδαλο (1) σοφία (1) σπίτι (1) συναίσθημα (1) συντεχνίες (1) σύμπνοια (1) σύμπτωση (1) σύνθημα (1) σύνοδος (1) σύστημα (1) τύχη (1) φάρμακα (1) φθινόπωρο (1) χρήμα (1) χόμπυ (1) ψωμί (1) ωριμότητα (1) ωριμότητα πολιτική (1)

η ωρα κανει καλα τη δουλειά της, ΕΜΕΙΣ;