ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΛΑΧΤΑΡΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΖΕΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ




Θα γίνεις πολύ φίλος με τον εχθρό σου

όταν και οι δυό σας πεθάνετε.

Χαλίλ Γκιμπράν.









...ΕΔΩ ΓΙΑ ΦΩΤΟ & ΠΟΙΗΣΗ

...ΕΔΩ ΓΙΑ  ΦΩΤΟ & ΠΟΙΗΣΗ
κλικ στην εικόνα για τα φωτοποιήματα

ΜΙΑ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ


Σε συνέχεια και με συνάφεια με μια παλιότερη ανάρτηση μου το θέμα.
Έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε το σκεπτικό του βίντεο αυτού που δημοσίευσε και μετάφρασε η αντιπληροφόριση.

Ένα άλλο βίντεο μας αποκαλύπτει την συγκλονιστική αλήθεια για το χρήμα!!
ΔΕΙΤΕ ΤΟ



Απαραίτητη σημείωση: Από όπου και αν προέρχεται μια άποψη πάντα αξίζει να την μελετάμε και να βγάζουμε τα απαραίτητα και χρήσιμα συμπεράσματα είτε αρνητικά είναι αυτά είτε θετικά.

ΣΤΟΥΣ ΝΟΜΙΜΟΥΣ Ή ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΟΙΑΖΟΥΜΕ;


Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα άποψη διατυπώθηκε από καθηγητή του Harvard και δημοσιεύτηκε σε μια εφημερίδα (μάλλον Ελευθεροτυπία), συγχωρέστε με που δεν έχω το όνομα του καθηγητή που διαθέτει και blog, ελπίζω πως κάποιος από εσάς θα μας πει και το όνομα του αν διάβασε το συγκεκριμένο άρθρο.

Με την απαραίτητη δική μου διασκευή λέει λοιπόν ο εν λόγω καθηγητής μας, πως σε κάθε πολιτισμένη χώρα ( όπου ανήκει και η Ελλάδα, όπως θέλουμε να πιστεύουμε!), υπάρχει ένα ποσοστό πολιτών 15% που είναι γεννημένοι κατά κάποιον τρόπο να παρανομούν και ένα αντίστοιχο ποσοστό 15% που είναι γεννημένοι να είναι νομοταγείς πολίτες και αυτό ανεξάρτητα από το πόσο αυστηροί είναι οι νόμοι και από το κατά πόσο εφαρμόζονται ή όχι στην κάθε χώρα!!

Το ενδιαφέρον όμως δεν εστιάζεται σ΄ αυτό το 30% του πληθυσμού αλλά στο υπόλοιπο εναπομείναν 70%.

Τι λέει λοιπόν για το ποσοστό του 70% ο καθηγητής μας (που θα συμφωνήσω και εγώ σχεδόν απόλυτα).

Λέει λοιπόν πως αυτό το ποσοστό ανθρώπων-πολιτών, στην συντριπτική του πλειοψηφία, τείνει να μιμηθεί τους νομοταγείς ή τους παράνομους, ευθέως ανάλογα με το κατά πόσον οι νόμοι εφαρμόζονται στην χώρα όπου ζει!!
Δηλαδή αν στη χώρα τους βλέπουν ότι οι νόμοι εφαρμόζονται, τείνουν να μιμούνται τους νομοταγείς αν όχι μιμούνται τους παράνομους!!

Βάζω τα θαυμαστικά γιατί θεωρώ πως οι μεγάλες αλήθειες είναι πράγματι πολύ απλές και συγχρόνως πολύ σύντομες και πως τα πολύ απλά τα λένε αφ' ενός οι πολύ μεγάλοι άνθρωποι γιατί η μεγαλοσύνη τους, τους οδηγεί να γίνονται απλοί και αφ΄ ετέρου οι πολλοί απλοί άνθρωποι γιατί ο κοινός νους που διαθέτουν του οδηγεί στη σοφία!

Συνεχίζοντας λοιπόν, σύμφωνα με την άποψη του καθηγητή (και τη δική μου), η μεγάλη πλειοψηφία στην Αμερική μιμείται, τείνει ή επιθυμεί να μιμείται τους νομοταγείς και η μεγάλη πλειοψηφία, αυτό το 70% που λέγαμε, στην Ελλάδα μιμείται, τείνει ή επιθυμεί να μιμείται τους άλλους, (διάβαζε τους παρανομούντες)!!

Αν σκεφτούμε τον τρόπο με τον οποίο οι νόμοι "εφαρμόζονται" στη χώρα μας και ποια είναι η κυρίαρχη τάση μίμησης των συμπολιτών μας, μάλλον το παραπάνω συμπέρασμα δεν είναι καθόλου αυθαίρετο.

Αν αυτό το 15%, των εκ γενετής νομοταγών όπως τους ονομάσαμε, στην Ελλάδα προσπαθούσαμε να το φτάσουμε με τις δικές μας πράξεις και αυτοκριτικές στο 20 ή και στο 25 και 30% ακόμη, θα λεγόμαστε και θα ήμασταν αφελείς ή πολιτισμένοι και αυτάρκεις;;

Περιμένοντας τα σχόλια σας θα κάνω και μια ερώτηση που ίσως κάποιοι τη θεωρήσουν ακόμη και προβοκατόρικη αλλά δεν είναι τέτοιες οι προθέσεις μου, φαντάζομαι με ξέρετε όλοι τόσο καιρό πια.

Η ερώτηση είναι η εξής:

Την τοποθέτηση κλειστού κυκλώματος από κάμερες στους δρόμους της χώρας μας, η πλειοψηφία των Ελλήνων που την απορρίπτει είναι αυτή η πιο πάνω πλειοψηφία του 15% συν του 70% τελικά ή όχι;;!!

ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΖΑΝ ΕΝΑ ΓΑΪΔΑΡΟ, ΚΙ ΟΜΩΣ ΑΥΤΕΣ ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΖΑΝΕ ΣΤΑ ΔΟΝΤΙΑ...!!



Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης και με βάση το τελευταίο σχόλιο μου σε αυτήν, θα ηθελα φίλοι μου να προσθέσω και μια απλοϊκή σκέψη που μπορούμε να κάνουμε όλοι εμείς οι μη ειδικοί επί των οικονομικών θεμάτων και που είναι η εξής:

Γιατί οι Ελληνικές τράπεζες παρουσιάζονται απρόθυμες να δεχτούν την οικονομική ενίσχυση είτε σε ομόλογα είτε σε κρατικές εγγυήσεις για να αυξήσουν την ρευστότητα τους;

Η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη παρά από το ότι τη ρευστότητα που θα αποκτήσουν εκμεταλλευόμενες τη βοήθεια των 28 δις δεν θέλουν να την διοχετεύσουν σε όλους εμάς για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα μας λόγω της κρίσης, αλλά να την εκμεταλλευτούν οι ίδιες για να στηρίξουν τις δικές τους αδυναμίες και τα σχέδια τους εκείνα ώστε να εξοπλιστούν περισσότερο έναντι της κρίσης αφήνοντας όλους εμάς στο περιθώριο και στις επιπτώσεις της κρίσης που οι ίδιες δημιούργησαν και συντηρούν!!

Η διαρκής προσπάθεια τους είναι να τροποποιήσουν τους όρους αυτής της οικονομικής στήριξης και έρχονται σε διαβουλεύσεις φανερές ή κρυφές με στελέχη της κυβέρνησης για να επιτύχουν τους στόχους τους.
Από την κυβέρνηση και από τα ΠΡΟΣΩΠΑ που θα παίξουν καθοριστικό και εποπτικό ρόλο σε αυτή τη συμφωνία θα εξαρτηθεί και το κατά πόσον θα βγούμε και εμείς ωφελημένοι από το όλο σκηνικό.



Πόσο αισιόδοξοι μπορεί να είμαστε ότι η κυβέρνηση θα σταθεί στο πλάι μας και δεν θα υποκύψει στις κερδοβόρες επιδιώξεις των τραπεζών;;;

Πως μπορούμε να ελπίζουμε ότι τελικά οι τράπεζες θα συμβιβαστούν σε μια λύση που κυρίως θα ωφελήσει εμάς;

Ποιοί θα είναι εκείνοι οι επίτροποι-σύμβουλοι που θα τοποθετηθούν από αύριο όπως μαθαίνω στις τράπεζες και που αποφεύγοντας τους πειρασμούς θα καταφέρουν να ελέγξουν και να κατευθύνουν το όλο σχέδιο προς τη σωστή κατεύθυνση της άμβλυνσης δηλ. των επιπτώσεων της κρίσης προς στους πολίτες;

ΕΝΑ "ΜΙΚΡΟΠΟΣΟ" 28 ΔΙΣ ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙ...


Ένα ερώτημα έθεσε ο φίλος μου "προεδρική δημοκρατία" είναι κάποιο από τα κόμματα σε θέση να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα;
Γιατί όλοι σιωπούν;

ΟΙ ΩΦΕΛΗΜΕΝΟΙ ΜΙΑΣ ΚΑΛΑ ΠΡΟΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΗΣ ΚΡΙΣΗΣ!!


Θα προσπαθήσω με απλά λόγια να πω δύο κουβέντες για την περιβόητη πια κρίση και πάντα με τη πιθανότητα (αν όχι βεβαιότητα) οι στοχασμοί μου αυτοί να μη στοχεύουν σωστά εφ όσον οι παράμετροι που υπεισέρχονται σε κάθε προσπάθεια ανάλυσης μιας παγκόσμιας κρίσης είναι και πολλοί και πολύπλοκοι.
Είναι φυσικό και αναπόφευκτο πως οι υποθέσεις που αναγκαστικά πρέπει να γίνουν από μέρους μου, είναι ατεκμηρίωτες και στηρίζονται μόνο στην όση εμπειρία και γνώση απέκτησα από την ενασχόληση μου με την πολιτική όλα αυτά τα χρόνια.

Έχουμε όλοι ακούσει και είναι αλήθεια, πως σε κάθε κρίση κάποιοι επωφελούνται κάποιοι καταστρέφονται, κάποιοι συνεχίζουν και επιβιώνουν.
Ποιοι είναι αυτοί που επωφελούνται λοιπόν γιατί το ποιοι ζημιώνουν δεν είναι καθόλου δύσκολο να το υπονοήσουμε.
και εξηγούμαι:

Οι, με γεωμετρική πρόοδο, αυξανόμενοι ρυθμοί της εισόδου της νέας τεχνολογίας στην παραγωγική διαδικασία στον αιώνα που σχεδόν αισίως ακόμη περπατάμε, αποτελεί εκείνο το κατάλληλο πλαίσιο που φαίνεται να οδηγεί κατά κύριο λόγο στην κρίση που ξεσπά από τη μια έως την άλλη άκρη του πλανήτη μας.
Είναι όμως αυτή η αιτία του προβλήματος ή αποτελεί μόνο την εμφανή παράμετρο και την αφορμή για να ξεσπάσει μια κρίση πολλαπλά ωφέλιμη σε όσους με μαεστρία κατευθύνουν το όχημα της κρίσης που μέρα με τη μέρα την ωθούν, την επεκτείνουν και έντεχνα την διογκώνουν διεθνώς;

Η αύξηση αυτή του ρυθμού εισόδου της νέας τεχνολογίας στην παραγωγή, οδηγεί αναγκαστικά και μοιραία στην αντικατάσταση του ανθρώπινου δυναμικού που θα απαιτούνταν, από εξελιγμένες μηχανές και συστήματα υπολογιστών.
Στην πορεία αυτή ο αριθμός των εξειδικευμένων και υψηλού επιστημονικού επιπέδου εργαζομένων που απαιτείται συνεχώς περιορίζεται, αφού αρκούν λίγοι πια επιστήμονες αιχμής οι οποίοι με τις γνώσεις και τις έρευνες τους να μπορούν να εξελίσσουν τις μηχανές και τους υπολογιστές σε τέτοια υψηλά επίπεδα που η ανάγκη και οι θέσεις εργασίας για νέους επιστήμονες συνεχώς να μειώνεται και μάλιστα με γρήγορους φθίνοντες ρυθμούς.
Η πληθώρα λοιπόν επιστημόνων που εκεί αποβλέπουν όλα τα συστήματα παιδείας που θέλουν να λένε πως σέβονται τον πολίτη και την αποστολή τους, είναι μια πορεία που αρχικά φαίνεται πως αντί να δίνει λύσεις χειροτερεύει το πρόβλημα εργασίας, αμοιβών και ανεργίας, μια και η ανεργία ακόμη και επιστημόνων αιχμής βαίνει συνεχώς διογκούμενη!

Κάθε σύγχρονη λοιπόν επιχείρηση η οποία μέχρι σήμερα απασχολούσε εξειδικευμένους επιστήμονες εισάγοντας καθημερινά την νέα τεχνολογία στην παραγωγική της διαδικασία βρίσκει αναγκαστικά πως έχει πλεόνασμα επιστημόνων στη δύναμη της και οδηγείται μοιραία στην απόφαση απολύσεων, αφού στη διαδικασία παραγωγής της χρειάζεται μάλλον χειριστές κομπιούτερ (και μάλιστα σε πολύ μικρότερο αριθμό από τους επιστήμονες που έχει στη δύναμη της), παρά υψηλά αμειβόμενο επιστημονικό προσωπικό. Τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα φυσικά για τους υπόλοιπους εργαζόμενους με μικρή ή καθόλου εξειδίκευση. Δεν είναι άσχετο και καθόλου τυχαίο το γεγονός, ότι σε προκηρύξεις θέσων διανομέων σε επιχειρήσεις υποβάλλουν τα δικαιολογητικά και τα βιογραφικά τους επιστήμονες με ερευνητική εργασία και με πτυχία ανώτερων και ανώτατων σπουδών.

Όμως οι απόλυσεις και μάλιστα οι μαζικές σε συνθήκες ομαλής οικονομικής γενικής κατάστασης, επιφέρει οργανωμένες και δυναμικές αντιδράσεις από τους εργαζόμενους και απαιτεί και υπέρογκα ποσά αποζημιώσεων από τις επιχειρήσεις και αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να ελεγχθεί και που μπορεί να εξελιχθεί σε μια μικρή ή μεγαλύτερη ή και παγκόσμια εξέγερση με απρόβλεπτες φυσικά συνέπειες για το μέλλον και το συμφέρον των οικονομικά ισχυρών.

Ποια λοιπόν θα μπορούσε να είναι μια «έξυπνη» διαδικασία που και τις απολύσεις ανώδυνα να προωθήσει και τις αποζημιώσεις λόγω απόλυσης να μειώσει και το παγκόσμιο σύστημα να μη κλονίσει επικίνδυνα;

Η λύση και η απάντηση στο ερώτημα αυτό φαίνεται να έρχεται από μόνη της.

Η «εφεύρεση» μιας παγκόσμιας κρίσης!!

Μια παγκόσμια οικονομική κρίση μπορεί να καλύψει και να δικαιολογήσει κάθε αυταρχικό μέτρο που θα επιβαλλόταν όσο και αυστηρό κι αν ήταν αυτό, στο όνομα της εξόδου από αυτή την κρίση.
Το δούρειο ίππο εισόδου της κρίσης στις ζωές μας για να σκορπίσει τον πανικό στον πλανήτη αποτέλεσαν οι Τράπεζες και το τραπεζικό κατεστημένο που κυβερνά τον πλανήτη.
Το σύνθημα, αν θέλετε η αφορμή, για να ξεκινήσει το υποχθόνιο σχέδιο της τεχνητής και πολλαπλά ωφέλιμης για τους κρατούντες κρίσης ήταν: δανείστε χρήματα σε αυτούς που δεν μπορούν να εγγυηθούν ότι θα τα επιστρέψουν. Τα δάνεια τα ονομαζόμενα υψηλού ρίσκου.
Η αντίστροφη μέτρηση είχε ήδη αρχίσει. Καθημερινά χιλιάδες οι απολυμένοι αλλά και εκατομμύρια οι απελπισμένοι που ήταν πρόθυμοι να δεχτούν οποιοδήποτε μέτρο όσο και σκληρό κι αν ήταν για να αποφύγουν το σκληρό πρόσωπο της ανεργίας και το τέρας που ονομάστηκε παγκόσμια κρίση.

Ο σκοπός φαίνεται πως άρχισε να ικανοποιείται με αρκετή έως μέγιστη επιτυχία.
Απολύθηκαν και κάθε μέρα απολύονται εκατομμύρια εργαζόμενοι από τις επιχειρήσεις όλου του πλανήτη με ελάχιστες λαϊκές αντιδράσεις και ακόμη πιο ελάχιστες αποζημιώσεις, οι επιστήμονες περιόρισαν τις φιλοδοξίες τους και περιμένουν έναν οποιοδήποτε διορισμό θεωρώντας ευτυχία την αμοιβή τους με τα ψίχουλα των 600€ και 700€.!
Οι πολίτες δέχονται χωρίς σχεδόν καμιά ουσιαστική διαμαρτυρία και αντίδραση τη οικονομική στήριξη των τραπεζών από τα δικά τους λεφτά λες και τους τα χρωστάγαμε παρόλο που οι περισσότερες Τράπεζες παρέμεναν προκλητικά και δυναμικές και κερδοφόρες!!!
Πως αλλιώς εξηγείται το γεγονός ότι ενώ η κρίση ξεκίνησε υποτίθεται από τα δάνεια υψηλού ρίσκου των Τραπεζών, σήμερα οι Τράπεζες να παρουσιάζονται ως οι πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις και όλοι οι υπόλοιποι που δεν είχαν καμία ανάμειξη στα δάνεια αυτά να πλήττονται περισσότερο;
Αν αυτό δεν είναι τέχνασμα, με σκοπό την χωρίς αντίδραση κατακρήμνιση των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων, τι άλλο μπορεί να είναι;

Το συμπέρασμα που μπορεί αβίαστα να εξαχθεί είναι πως όταν αποφασιστεί από τους ελέγχοντες η κρίση να τελειώσει, οι πιο πολλές μεγάλες πολυεθνικές και μη επιχειρήσεις θα έχουν «ξεσκαρτάρει» (δεν μου αρέσει ο όρος αλλά είναι ο μόνος που μπορεί να περιγράψει με ακρίβεια την αλήθεια και την κυνικότητα με την οποία έχει σχεδιαστεί αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα που ονομάστηκε παγκόσμια οικονομική κρίση) από το περίσσιο επιστημονικό και άλλο προσωπικό τους και θα ατενίζουν το μέλλον τους το οικονομικό τους μέλλον με σαδιστική αισιοδοξία και προοπτική, μόνο που πίσω τους θα έχουν σπείρει τον πανικό και την υποτέλεια σε όλους τους εργαζόμενους αλλά και στις μικρές επιχειρήσεις, στους εργαζόμενους και στις επιχειρήσεις που δεν θα τους αναλογεί κανένα μερίδιο από τα θετικά της εξόδου από αυτή την κρίση. Μια προοπτική που θα είναι στηριγμένη και θεμελιωμένη πάνω στα συντρίμμια της εξαθλίωσης της ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων.

Είναι όμως άραγε μόνο αυτός ο σκοπός το μοναδικό όφελος από αυτή τη καλά σχεδιασμένη κρίση ή υποκρύπτονται και αποσιωπούνται και άλλα σημεία του σχεδίου;

Όπως για παράδειγμα η βίαιη ανακατανομή εισοδήματος από όλους εμάς προς όλους αυτούς που σχεδιάζουν και εφαρμόζουν το σχέδιο!
Όπως επίσης και η προοπτική να οδηγηθούμε έντεχνα σε αποδοχή μιας ενιαίας και παγκόσμιας κυβέρνησης που θα επιδιωχτεί να αποτελέσει στα μάτια μας στα μάτια όλων των πολιτών του κόσμου, τη μόνη λύση για διέξοδο και «σωτηρία» από την παρούσα καλοστημένη και άρτια μελετημένη κρίση!

Ανακάλυψαν την κρίση την σχεδίασαν με κάθε λεπτομέρεια πέταξαν εκατομμύρια ανθρώπους στα περιθώρια της φτώχειας, της εξαθλίωσης, ακόμη και της αυτοκτονίας, δημιουργούν συνειδητά μια Αφρική της πείνας στην καρδιά της Ευρώπης και της Αμερικής και συνεχίζουν ακάθεκτοι για νέα κέρδη και νέες επελάσεις στα εισοδήματα μας, στη ποιότητα της ζωής μας, του ελεύθερου χρόνου μας και τόσων άλλων αγαθών που με κόπους και αγώνες κατακτήθηκαν.

Η συνειδητοποίηση της αλήθειας είναι ίσως το πρώτο βήμα της άμυνας μας και αρωγός στην προσπάθεια μας για απόκρουση της ενορχηστρωμένης επίθεσης.

Ένα δεύτερο βήμα ίσως να είναι και η βεβαιότητα που πρέπει να αποκτήσουμε για την αντικατάσταση των πολιτικών μας εκείνων ηγεσιών που εξυπηρετούν με τη στάση τους, την ανοχή τους, τη συνενοχή ακόμη και τη συμμετοχή τους τα υποχθόνια αυτά σχέδια του διεθνούς κατεστημένου.

Ένα άλλο και πιο σπουδαίο βήμα θα ήταν να διδαχτούμε και να ακολουθήσουμε τα φωτεινά παραδείγματα μιας αυτόνομης και ανεξάρτητης ανάπτυξης σχεδιασμένης στα μέτρα μας και χωρίς να περιμένουμε και πολλά από την πολιτεία, όπως το παράδειγμα της Ανάβρας.

Η ενεργός πολιτική συμμετοχή μας στα κοινά πρέπει να αποτελεί το ύψιστο καθήκον μας, στην προσπάθεια να περισώσουμε ότι μπορεί να περισωθεί χωρίς να γυρίζουμε την πλάτη μας στο μέλλον.

Η εξουσία όμως στα χέρια των πολιτών που αποτελεί το ζητούμενο και που ψευδεπίγραφα πολλά συστήματα λένε πως υποστηρίζουν, ας μην είμαστε αφελείς, είναι ένα όνειρο που μάλλον είναι δύσκολο να πραγματοποιηθεί σε τούτο τον πλανήτη, σε τούτη τη ζωή...


...ίσως στην άλλη...

...αυτές εν ολίγοις οι απόψεις ενός συνήθως ύποπτου αισιόδοξου, αλλά ενίοτε και απαισιόδοξου vagnes...

ΕTVΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ...


...η συμβολή μου και η συμβουλή μου για ένα ολόκληρο χρόνο χωρίς αυτή την τηλεόραση και όχι για μιας μόνο ημέρας σιωπή...

Δείξτε την αγάπη στο σύντροφό σας (14 φλεβάρη είναι σήμερα μη ξεχνιέστε) αφαιρέστε την απο την TV...


-Χαίρετε
-Χαίρετε...
-Eίμαστε από το κανάλι MegaStarAlfaAntAlter TV
-Παρακαλώ περάστε, τι θα θέλατε;
-Να ξέρετε...ήρθαμε αν ενδιαφέρεστε να εγγραφείτε στα νέα προγράμματα παρακολούθησης του καναλιού μας για τη φετεινή χρονιά.
-Τι προγράμματα έχετε ετοιμάσει;
-Έχουμε ετοιμάσει τις καλύτερες κουτσομπόλικες πρωινές εκπομπές
-Αχά τι άλλο
-Έχουμε εμπλουτίσει τα δελτία ειδήσεων με περισσότερα παράθυρα , έχουμε φέτος και μπαλκονόπορτες να χωράνε όλοι οι ειδικοί επί των θεμάτων
-Αχά για συνεχίστε
-Να έχουμε και μεσημεριανές εκπομπές που μιλάνε πως ξύπνησαν και πως και που σκοπεύουν να κοιμηθούν οι τραγουδιστές, οι ηθοποιοί και οι διάφοροι επώνυμοι…
-Αχά κάτι άλλο;
-Έχουμε ριάλιτυ σόου που θα αναδείξει νικητή αυτόν που θα καταφέρει να είναι ο πιο άσεμνος συνολικά…
-Ωραία φτάνει τι θέλετε τώρα από μένα;
-Να αν ενδιαφέρεστε να εγγραφείτε ήρθαμε για τη ετήσια συνδρομή.
-Αχά..πάνω στην ώρα και είχα μείνει από χρήματα. Πείτε μου πόσα δίνετε για να την ανοίξω αυτό το χρόνο;
-!!!!!!!!;;;;;;;;;....


ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ.
ΑΣ ΠΕΤΑΞΟΥΜΕ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ ΜΑΣ.
ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΚΑΔΟΥΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ ΘΑ ΤΑ ΞΑΝΑΒΡΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ.


Αλήθεια πως θα διαμορφωνότανε η ακροαματικότητα αν έπρεπε να πληρώνουμε το κάθε πρόγραμμα που βλέπουμε;;;


ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΟΥΤΟΠΙΑ ΜΙΛΑΤΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ;;;

αναδημοσιέύω, με τη μεγαλύτερη χαρά που είχα μέχρι σήμερα, από τον φίλο μου σχολιαστή



Η ουτοπία βρίσκεται ...στην Μαγνησία...

Οταν φίλος (που εργάζεται στην Ευρωπαική Επιτροπή) μου έστειλε το κείμενο που ακολουθεί, δεν πίστευα στα μάτια μου... Αλλά επιβεβαίωσα την αλήθεια των γραφομένων, από την αναζήτηση στο διαδίκτυο...

Ναι... είναι αλήθεια... η Ανάβρα ΥΠΑΡΧΕΙ, δεν είναι φανταστική....

Πριν όμως σχολιάσω, σας παρακαλώ να διαβάστε την περιγραφή που ακολουθεί... με προσοχή, δεν θα χάσετε... τα δικά μου σχόλια ακολουθούν.

ΠΡΟΤΥΠΟ ΧΩΡΙΟ-ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ!

Πρόκειται για ένα απομακρυσμένο ορεινό χωριό που κατάφερε μετά από συστηματική προσπάθεια, όχι μόνο να σταθεί όρθιο, αλλά να γίνει πρότυπο ανάπτυξης. Για τη μεγάλη ανατροπή που έρχεται από την Ανάβρατου νομού Μαγνησίας.
Στις δυτικές πλαγιές της Οθρυος, σε υψόμετρο 1.000 μέτρων και σε απόσταση 40 χιλιομέτρων από την κοντινότερη κωμόπολη (τον Αλμυρό), οι 700 κάτοικοι, όλοι τους κτηνοτρόφοι, απολαμβάνουν εισοδήματα από 30 έως 100 χιλιάδες ευρώ και μια ποιότητα ζωής που μπορεί να συγκριθεί μόνο με την πλούσια Ελβετία.

Εδώ ο κόσμος δεν φεύγει προς τα αστικά κέντρα, αλλά επιστρέφει στο χωριό του. Με ποσοστό ανεργίας στο μηδέν και με μέσο όρο ηλικίας τα 40 έτη, ο πληθυσμός διπλασιάστηκε μέσα στα τελευταία 15 χρόνια.

Οι υποδομές του υποδειγματικές:





Το αιολικό πάρκο, που δίνει έσοδα 100.000 ευρώ ετησίως στην κοινότητα, τα τρία υπερσύγχρονα κτηνοτροφικά πάρκα που στεγάζουν το χειμώνα (όταν η Ανάβρα αποκλείεται από τα χιόνια) 25.000 ζώα, το πρότυπο σφαγείο, που θυμίζει χειρουργείο, το διώροφο πάρκινγκ των 60 θέσεων, το γυμναστήριο με τα τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα, τα γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, το λαογραφικό μουσείο και φυσικά το περιβαλλοντικό-πολιτιστικό πάρκο, έκτασης 240 στρεμμάτων.


Η κοινωνική μέριμνα κατέχει πρώτιστη θέση: νηπιαγωγείο και δημοτικό του «κουτιού», αγροτικό ιατρείο (πάντοτε στελεχωμένο),δωρεάν στέγαση για τους δασκάλους και τους γιατρούς, «Βοήθεια στο σπίτι», σχεδιασμός για γηροκομείο, ακόμα και για πισίνα!

Πoιο είναι άραγε το μυστικό της επιτυχίας; Πώς μια μειονεκτική περιοχή κατάφερε το «θαύμα»;




Η μάχη με τη μιζέρια άρχισε τις αρχές της δεκαετίας του '90, όταν τα ηνία της κοινότητας πήρε ο Δημήτρης Τσουκαλάς, ένας άνθρωπος που άφησε την Αθήνα για να γυρίσει στο χωριό του και να προσφέρει στη γενέτειρά του. Με ένα διάλειμμα 4 χρόνων, είναι από τότε κοινοτάρχης της Ανάβρας.

Η κατάσταση που συνάντησε ήταν απελπιστική. Τα γελάδια, οι χοίροι και τα πρόβατα κυκλοφορούσαν ελεύθερα στο χωριό. Στους χωματόδρομους.
Δεν υπήρχε πουθενά άσφαλτος. Το χειμώνα περπατούσες μέσα στη λάσπη, το καλοκαίρι η σκόνη σε έπνιγε.

«Προτεραιότητά μας ήταν η κατασκευή κτηνοτροφικών πάρκων για να μπει
τέλος στην αναρχία που επικρατούσε. Με φως, νερό και σωστή δόμηση, σταβλίζουν τα ζώα τους το χειμώνα. Τους υπόλοιπους μήνες βόσκουν ελεύθερα στα βουνά. Αυτός είναι και ο λόγος που το κρέας τους φημίζεται για την ξεχωριστή γεύση του. Η κτηνοτροφία είναι η πηγή των εισοδημάτων στην Ανάβρα», λέει ο πρόεδρος της κοινότητας. «Ισως εγώ είμαι ο πιο φτωχός του χωριού, αφού η σύνταξη που παίρνω από τη ΔΕΗ, όπου έφυγα με το βαθμό του επιθεωρητή, κυμαίνεται στα 2.500 ευρώ».

Βάσεις ανάπτυξης
Η πρόοδος συνεχίστηκε με την κατασκευή του σφαγείου βιολογικής γραμμής, το μοναδικό δημόσιο στην Ελλάδα, με πιστοποίηση από τη ΔΗΩ. Ετσι μπήκε τάξη και δημιουργήθηκε η βάση για την ανάπτυξη της βιοκτηνοτροφίας, με συνέπεια οι παραγωγοί να κερδίζουν σημαντικά ποσά από τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με χρήματα της οποίας έγιναν οι παραπάνω υποδομές.

Ξύπνιος, σχολαστικός και με όραμα ο πρόεδρος παρακολουθεί ανελλιπώς κάθε κοινοτικό πρόγραμμα και το εκμεταλλεύεται δεόντως. Το μεγαλύτερο επίτευγμά του, όπως λέει ο ίδιος, είναι ότι κατάφερε να αλλάξει τη νοοτροπία των συγχωριανών του. Στην αρχή έφεραν αντιρρήσεις στα σχέδιά του, αλλά με επιμονή και υπομονή τούς έπεισε. Τώρα τους καλεί να δημιουργήσουν τυποποιητήρια για τα προϊόντα τους, ώστε να ολοκληρωθεί το φάσμα της βιολογικής παραγωγής.

Η Ανάβρα δεν βάσισε την ανάπτυξή της στο κράτος. Ηθελε έσοδα δικά της. Ετσι, πριν από τρία χρόνια ολοκλήρωσε το έργο του αιολικού πάρκου, με τις 20 ανεμογεννήτριες και ανάδοχο την ισπανική εταιρία Gamesa.

ΕΡΓΑ – ΜΟΝΤΕΛΟ
• 3 οργανωμένα κτηνοτροφικά πάρκα
• Υπερσύγχρονο βιολογικό σφαγείο
• Αιολικό πάρκο
• Περιβαλλοντικό – πολιτιστικό πάρκο
• Ολοήμερο νηπιαγωγείο και δημοτικό
• Μόνιμο αγροτικό ιατρείο
• «Βοήθεια στο σπίτι»
• Διώροφο πάρκινγκ 60 θέσεων
• Λαογραφικό μουσείο
• Αίθουσα πολιτιστικών εκδηλώσεων
• Ξενώνας για δασκάλους και γιατρούς
• Γήπεδο ποδοσφαίρου και μπάσκετ
• Δημοτικό γυμναστήριο
• Εκχιονιστικά μηχανήματα
• Σύγχρονο οδικό δίκτυο
• Χώροι αναψυχής
• Παραχώρηση οικοπέδων σε άστεγους

• Μόνιμο καταφύγιο θηραμάτων, σε έκταση 8.000 στρεμμάτων
• Υδροηλεκτρικό εργοστάσιο (προσεχώς)
• Σύστημα τηλεθέρμανσης (προσεχώς)

• Πισίνα (προσεχώς)
• Γηροκομείο (προσεχώς)

Εσοδα
Το ρεύμα το αγοράζει η ΔΕΗ, ενώ η κοινότητα για τη χρήση του χώρου, που της ανήκει, εισπράττει έως και 100.000 ευρώ το χρόνο. Υπό δημοπράτηση βρίσκεται και η ανάπτυξη υδροηλεκτρικού εργοστασίου, από το νερό των πηγών της Ανάβρας.
Από εκεί θα εισπράττονται άλλες 100.000 ευρώ. Η επιστροφή στις ρίζες είναι μια σταθερή πολιτική για τον κ. Τσουκαλά. Για να ενισχυθεί κι άλλο ο πληθυσμός, έκανε επέκταση του οικισμού και δίνει οικόπεδα σε άστεγους δημότες στο μισό της αντικειμενικής τους αξίας και με αποπληρωμή σε 5 δόσεις.

Μετανάστες σε... ορεινό παράδεισο «Δεν μας λείπει τίποτα. Εγώ, παρόλο που γεννήθηκα στην Αθήνα, ήρθα στο χωριό των γονιών μου, μόλις γνώρισα εδώ, κατά τη διάρκεια των διακοπών, το σύζυγό μου τον Παναγιώτη. Κάναμε τρία παιδιά. Δουλεύουμε με τον άνδρα μου φροντίζοντας τα 100 γελάδια που έχουμε. Πηγαίνουμε γυμναστήριο, πίνουμε τα τσιπουράκια μας στις 5 ταβέρνες του χωριού και αν θέλουμε νυχτερινή ζωή πεταγόμαστε μέχρι τον Δομοκό ή τον Αλμυρό», λέει η Νίκη Μηλιώνη.

Οι ηλικιωμένοι αισθάνονται ασφάλεια με τη μόνιμη παρουσία της αγροτικής γιατρού. Η Ελένη Τριανταφύλλου δέχεται 8 με 9 άτομα καθημερινά στο ιατρείο. Πήγε στην Ανάβρα στις 5 Αυγούστου και για τους επόμενους 9 μήνες που θα μείνει εκεί νιώθει τυχερή που βρέθηκε σε ένα τόσο φιλικό περιβάλλον. Μάλιστα, δεν επιβαρύνεται από την τσέπη της, γιατί μένει σε διαμέρισμα που της παραχώρησε η κοινότητα (όπως και οι τρεις δάσκαλοι).

Ο Αποστόλης Καπέλος και ο Πολύζος Κανατούλης είναι δυο νέοι κτηνοτρόφοι. Παίκτες στην ποδοσφαιρική ομάδα του χωριού (Α.Ο. ΟΘΡΥΣ), κάθονται στο καφενείο και συζητούν πώς θα αντιμετωπίσουν τον ΔΟΜΟΚΟ, την ισχυρότερη ομάδα της περιοχής. Περηφανεύονται για την προαγωγή στην Α' Ερασιτεχνική, αλλά και για τα επιτεύγματα του χωριού τους. «Να πάτε να δείτε το περιβαλλοντικό πάρκο», μας λένε. Συναντάμε έναν παράδεισο.
Αιωνόβια πλατάνια, σε μια διαδρομή πέντε χιλιομέτρων, με γεφύρια, παιδικές χαρές, πετρόκτιστη διακόσμηση και με τους λαγούς και τα ελάφια να ξεπετάγονται μέσα από τα ξέφωτα, με φόντο τον υδάτινο κόσμο του Ενιππέα (παραπόταμου του Πηνειού).

Εδώ κρατάει ακόμα το έθιμο της δρυστέλας, όπου οι νοικοκυραίοι πλένουν ρούχα και χαλιά με τα ορμητικά νερά των πηγών. Μια περιφραγμένη έκταση, συνολικού εμβαδού 240 στρεμμάτων, που αποτελεί ταυτόχρονα και μουσείο παράδοσης. Αλλη μια ευκαιρία για να εισπράττει η κοινότητα έσοδα, καθώς πολλά σχολεία εκδηλώνουν ενδιαφέρον για επίσκεψη και αναμένεται να μπει συμβολικό εισιτήριο για τα έξοδα συντήρησής του.

Το πλέον μεγαλόπνοο σχέδιο, αυτή την περίοδο, είναι η επικείμενη εγκατάσταση συστήματος τηλεθέρμανσης. Με προϋπολογισμό 1.700.000 ευρώ (από ευρωπαϊκά κονδύλια) και με μελέτη από το ΤΕΙ Κοζάνης η Περιφέρεια έχει πει ήδη το «ναι». Ενας κεντρικός λέβητας θα τοποθετηθεί στο πάνω μέρος του χωριού και από εκεί θα διοχετεύονται υπόγειοι αγωγοί από τους δρόμους της Ανάβρας με καυτό νερό. Το κάθε σπίτι θα συνδέεται με το σύστημα και θα έχει ολόκληρο το χειμώνα ζεστό νερό και θέρμανση, με μια ελάχιστη επιβάρυνση. Θα λειτουργεί με την καύση βιομάζας (κοπριές των ζώων, ξερά φύλλα, άχυρο κ.ά).

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ..... ΑΞΙΖΕΙ...

>>>τι άλλο να προσθέσω εγώ μπροστά σε τούτο το παράδειγμα παρά να υπογραμμίσω τα σπουδαία που συμβαίνουν και θα εξακολουθήσουν να συμβαίνουν σε τούτη την κοινότητα παρόλη την τρέχουσα κρίση<<<

Η θέληση, ο ηγέτης, η απόλυτη ανταποδοτικότητα, τα κίνητρα, κινούν και νικούν τα πάντα ακόμη και την Ελληνικη νοοτροπία...
Δείτε και το βίντεο

Η ΚΡΙΣΗ ΑΚΟΥΜΠΑ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΝ...




Περηφανεύεται η κυβέρνηση ότι δεν μας άγγιξε η κρίση όπως άλλες χώρες!!


Πρέπει να υπενθυμίσω στην Κυβέρνηση πως η κρίση αγγίζει τις παραγωγικές χώρες.

Εμείς το μόνο που παράγουμε τα τελευταία χρόνια είναι σκά ΝΔ αλα (δείτε και το σχετικό βίντεο) και μάλιστα τα κουκουλώνουμε κιόλας (απορώ πως δεν έχουν σκεφτεί ακόμη να ζητήσουν επιδοτήσεις από ΕΕ για τα κουκουλώματα).


Είναι όπως ακριβώς σε μια καταστροφή, αυτός που έχει θα χάσει ο φτωχός δεν έχει να χάσει τίποτα.

ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΦΤΩΧΟΙ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΦΤΩΧΟΙ πώς να μας ακουμπήσει η κρίση.

Μ αρέσει όμως που το ότι δεν μας ακουμπάει η κρίση, προσπαθούν να μας πείσουν πως είναι δικό τους επίτευγμα.

Τρομάρα τους...

ΥΓ:...θα λείψω τρεις μέρες αλλά μη το εκλάβετε σαν ευκαιρία να μη μου κάνετε σχόλια...

ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑ ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΝΑ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟ;


Μόλις άκουσα το βαρυσήμαντο διάγγελμα του πρωθυπουργού μας αποφάσισα πως πράγματι ήρθε εκείνη η ώρα να σοβαρευτούμε και να στρωθούμε στη δουλειά ώστε να αποφύγουμε όσο είναι δυνατόν τις επιπτώσεις της σπάνιας και βαθιάς οικονομικής κρίσης που μαστίζει όλο τον πλανήτη.

Εκεί όμως που είχα αποφασίσει να συνδράμω και εγώ με όλες μου τις δυνάμεις στο ξεπέρασμα της επερχόμενης κρίσης και μάλιστα άρχισα να καταστρώνω και τα πρώτα πλάνα μου, έρχεται ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης (ποτέ δεν κατάλαβα γιατί τι λένε αξιωματική αντιπολίτευση!) και με αυτά που μου λέει με πείθει πως ο πρωθυπουργός δεν τα ζύγισε σωστά τα πράγματα και οι επιπτώσεις της κρίσης δεν θα εμφανιζόταν σε τέτοιο βαθμό αν ήταν αυτός πρωθυπουργός στη θέση του τωρινού.

Εκεί λοιπόν που άρχισα να χαλαρώνω και να ξαναπαίρνω τα πάνω μου, βγαίνει η υπαξιωματική αντιπολίτευση και μου λέει πως η αξιωματική λέει ψέματα για να με ξεγελάει και να μου υφαρπάζει την ψήφο μου, αφού και οι δυο τους στην ουσία δεν έχουν καμιά διαφορά!!
Ως ευκολόπιστος και καλοπροαίρετος πολίτης πείθομαι πως η υπαξιωματική στηρίζοντας τον πρωθυπουργό μας πράττει ορθώς(;) και ξανά τίθεμαι σε επιφυλακή.

Έλα όμως που έρχεται και η παρακάτω αντιπολίτευση η ανθυποαξιωματική και μου λέει να μην ακούσω κανέναν από τους παραπάνω γιατί ο καθένας από αυτούς εξυπηρετεί αλλότρια συμφέροντα από τα δικά μου και με βάζει σε ένα προβληματισμό και φτάνω σε ένα σημείο που δεν ξέρω τι να κάνω βρε παιδιά.

Ποιος απέμεινε λέω να με ξεμπερδέψει και βλέπω πως έχει απομείνει το τελευταίο κόμμα και ακούω τον αρχηγό να λέει ανέκδοτα και ευφυολογήματα εναντίον όλων των άλλων, αντί να πάρει μια θέση να ξέρω με σιγουριά να μην την ακολουθήσω.

Αμέσως μου ‘ρχεται στο μυαλό πως δεν θα πρέπει να είμαι και τόσο έξυπνος ώστε να μπορώ να μεταφράζω και να κατανοώ τα μηνύματα τους και κείνη τη στιγμή τα μηνύματα των κομμάτων ξαφνικά ξεκαθάρισαν στο μυαλό μου, μεταμορφώθηκαν και έγιναν απολύτως κατανοητά στο περιορισμένων διαστάσεων μυαλό μου.

Σαν σε ενόραση είδα πως τόσα χρόνια τα κόμματα μου έλεγαν πως το μήνυμα vagnes που θέλουμε να σου μεταδώσουμε είναι ένα και μοναδικό.
ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΠΕΝΤΕ(5) ΜΗ ΜΑΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΑΙ.

Κοίτα να δεις λέω όλα αυτά τα χρόνια τα κόμματα το λέγανε καθαρά και ενώ εγώ τακτικά τους έστελνα το μήνυμα μου, δεν λάβαινα το δικό τους μήνυμα!!
Μην εμπιστεύεσαι κανέναν μου λέγαν και μου ξαναλέγαν.

Ελάτε όμως φίλοι μου που εγώ δεν μπορώ να ζήσω χωρίς να εμπιστεύομαι κανένα και κανέναν!


Ελάτε που έχω μεγαλώσει με την βεβαιότητα πως τίποτα δεν μπορούμε να καταφέρουμε στη ζωή μας χωρίς εμπιστοσύνη!

Ελάτε που όταν μιλάμε για πολιτισμό το πρώτο στοιχείο του είναι η εμπιστοσύνη.

Ελάτε που για να στρωθούμε όλοι στη δουλειά, για να σηκώσουμε τη χώρα ψηλά το πρώτο πράγμα που χρειαζόμαστε είναι η εμπιστοσύνη στα πρόσωπα, στους θεσμούς, στους συμπολίτες μας και πως όταν το κάνουμε αυτό σε κάποιους άλλους δεν θα τους επιτρέπεται να καταστρώνουν σχέδια για να μας υπονομεύουν!

Η εμπιστοσύνη ότι η πολιτεία, οι πολιτικοί, η κυβέρνηση μας, δουλεύουν για όλους εμάς και τα συμφέροντα μας μπορεί να μας κινητοποιήσει και να μας ενώσει σε μια κοινή και γιγαντιαία προσπάθεια για να ξεφύγουμε από το μίζερο σήμερα και να ατενίζουμε το αύριο με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αισιοδοξία.

Τι με θα με συμβουλεύατε λοιπόν να κάνω;

Χρειάζομαι επειγόντως κάποιους να εμπιστευτώ να ψάξω να βρω αξιόπιστους πολιτικούς ή να βρω κάτι άλλο που να κάνει την ίδια δουλειά. Να εξασφαλίζει δηλ. σε ένα ικανοποιητικό βαθμό το επίπεδο εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας που λείπει από τους πολιτικούς.

Μπορείτε σας παρακαλώ να φανταστείτε ένα τρόπο να βγω από αυτή την κρίση;

Να βγω και να βγούμε από την κρίση εμπιστοσύνης;

Αν ξεπεράσουμε στην Ελλάδα την τεράστια κρίση εμπιστοσύνης που δεκάδες χρόνια μας δυναστεύει, τότε έχουμε πολλές ελπίδες να βγούμε αλώβητοι και απο την άλλη κρίση, την οικονομική κρίση...

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΟΧΙ ΠΑΛΙ ΕΚΛΟΓΕΣ!!!




Όχι ξανά εκλογές δεν θέλουμε ούτε αντέχουμε άλλες εκλογές, αλλαγή του πολιτικού συστήματος θέλουμε να μη μας εκβιάζετε με ψεύτικα διλήμματα ξανά και ξανά.

Αντί να ψάχνετε πότε σας ευνοούν οι δημοσκοπήσεις, ψάξτε πως θα ευνοήσετε όλους εμάς που γι αυτό το λόγο σας ψηφίσαμε, δεν νομίζετε πως έφτασε ο καιρός να το κάνετε κι αυτό.

Πουλάτε τις εκλογές σαν καραμέλα που μπορεί να απαλύνει όλες τις πίκρες μας και να λύσει ως δια μαγείας όλα τα προβλήματα μας.

Ως πότε θα ανεχόμαστε να μας κοροϊδεύετε;
Ως πότε θα ανεχόμαστε να μας κοροϊδεύουν;

ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΡΟΕΔΡΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, να τελειώνουμε με τα παραμύθια των εκλογών και της διαρκούς εκλογολογίας.


Αντιγράφω από το ιστολόγιο του φίλου http://hassapis-peter.blogspot χωρίς άλλα δικά μου σχόλια, αντιγράφω με link για να έχει μεγαλύτερη απήχηση και επιτυχία για να ακουγεται όλο και πιο πολύ η φωνή μας...

ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΔΙΧΟΓΝΩΜΉΣΟΥΜΕ...!!!


Οι Έλληνες δεν συζητούν διχογνωμούν...

...είπε κάποιος σε μια εκπομπή της ΝΕΤ, συγχωρέστε με ξεχνάω το όνομα του και με σημάδεψε η άποψη του.

Είμαστε πράγματι έτσι οι Έλληνες;

Έχουμε πάντα αντίθετες γνώμες;

Προσπαθούμε πάντα να έχουμε αντίθετες γνώμες;

Ακόμη και όταν συμφωνούμε, θα βρούμε τον τρόπο να διχογνωμήσουμε;

Είμαστε ανασφαλείς;

Θέλουμε να έχουμε τον τελευταίο λόγο;

Είμαστε αθεράπευτα καχύποπτοι με τις γνώμες των άλλων;

Ή μήπως λόγω των κόμπλεξ που κουβαλάμε από διάφορες αιτίες, θέλουμε να το "παίζουμε" αυθεντίες για κάθε τι είτε το θέμα το γνωρίζουμε είτε όχι;

Μήπως αυτό μας το ελλάτωμα είναι αυτό που μας καθηλώνει σε παρα πολλούς τομείς της κοινωνικής και πολιτικής ζωής μας;

Τι συμβαίνει επιτέλους με εμάς;

Είναι τιμή να λέμε Έλληνες είμαστε και ως Έλληνες θα πεθάνουμε ή είναι μια εμμονή που μας κρατάει δεμένους στο παρελθόν;

ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Ετικέτες

πολιτική (82) ποίηση (70) κοινωνία (69) πολιτική σάτυρα (12) πολίτης (11) σάτιρα (10) σύνθεση (10) άνθρωπος (9) Επανω-πολιτικη (7) παιδεία (7) φιλοσοφείν (7) Ελλάδα (6) αυτοκριτική (6) ευχές (6) θρησκεία (6) πολιτική ηγεσία (6) ψήφος (6) ΠΑΣΟΚ (5) άποψη (5) Οικονομική κρίση (4) νέοι (4) παιχνιδι (4) φωτογραφία (4) bloggers (3) ΝΔ (3) Πίστη (3) αγανακτισμένοι (3) αξιοκρατία (3) αξιολόγηση (3) αφιέρωση (3) ζωή (3) κοινωνική συνείδηση (3) κρίση (3) νέα κυβέρνηση (3) υγεία (3) φιλία (3) χιούμορ (3) ψυχολογία (3) 28δις (2) Έλληνες (2) Δημοκρατικοί (2) Ομπάμα (2) Προεδρική Δημοκρατία (2) ΣΥΡΙΖΑ (2) ανέκδοτο (2) αντίο (2) αποχή (2) απόψεις (2) βατοπέδι (2) δημοσκόπηση (2) εκλογές (2) ευρωεκλογές (2) ευχή (2) καθημερινότητα (2) κριτική (2) ποδήλατο (2) πολιτική πρόταση (2) πολιτική ωριμότητα (2) συνέδριο (2) συνδιάσκεψη (2) συνεργασία (2) τεστ (2) τηλεόραση (2) τράπεζες (2) χ (2) χοίροι (2) ... ... ... (1) 1821 (1) 1989 (1) 2009 (1) NO INDIA (1) blogs (1) e-διαδήλωση (1) slide (1) viza (1) Γιώργος (1) Δημόσιο (1) Διεθνισμος (1) Ελληνικη γλωσσα (1) Επανω-προτασεις (1) Ευρώπη (1) Ιωαννινα (1) ΜΜΕ (1) Μαρία (1) ΟΛΠ (1) ΟΤΕ (1) Π.Ο.Υ. (1) Παπανδρέου (1) Πολυτεχνείο (1) Σημίτης (1) αγάπη (1) αγώνες (1) αδικία (1) αθωπνορς (1) αισιοδοξία (1) αισχος (1) αισχροκέρδεια (1) ακρόαμα (1) αλλαγη νομων (1) αμπελοφιλοσοφείν (1) αναξιοπιστία (1) ανεργία (1) αντίδραση (1) αξία (1) αξιοπιστία (1) αποδοχή (1) αποτέλεσμα (1) αποτέφρωση (1) αποτελέσματα (1) αποψη (1) αριστερά (1) ασυδοσία (1) ασφαλιστικό (1) αυτάρκεια (1) βάση του 10 (1) βίοι παράλληλοι (1) βιντεοσυνθέσεις (1) βουλή (1) γέλιο (1) γνωριμία (1) γρίππη (1) δάνειο (1) δημοσιευμένο άρθρο (1) δημοσιο (1) διάγγελμα (1) διάλειμμα (1) διαμαντι (1) διαμαρτυρία (1) διαπίστωση (1) διαπλοκή (1) δράση (1) εαυτός (1) ειρωνία (1) ελευθερία (1) ελπίδα (1) επιλογή (1) επιμόρφωση (1) επιχειρήσεις (1) επιχειρηματικότητα (1) εργασία (1) ευθύνη (1) εφαρμογή νόμων (1) εφεγαλκος (1) ηγέτης (1) ηλικία (1) θοες (1) ιατρική (1) ιστορία (1) κήπος (1) κίνητρα (1) καθηγητές (1) καπιταλισμός (1) καταλήψεις (1) κοινή λογική (1) κοινότητα (1) κοσμημα (1) κυβέρνηση (1) κόμματα (1) κόσμος (1) λευκό (1) λιμάνια (1) μέτρα (1) μαργαριτάρια (1) μνήμες (1) μουσική (1) νέα γενιά (1) νέο κόμμα (1) οικονομια (1) ομαδικο μυθιστορημα (1) ορφάνια (1) παγκοσμιοποίηση (1) παιδιά (1) παραμύθι (1) περιπετεια (1) πλανήτης (1) πλούτος (1) ποδόσφαιρο (1) πολίτευμα (1) πολη (1) πολιτική ποίηση (1) πολιτικο διλλημα (1) πολιτικό λογοπαίγνιο (1) προανακριτική (1) προβληματισμός (1) πρωταπριλιά (1) ραδιόφωνο (1) σκάνδαλο (1) σοφία (1) σπίτι (1) συναίσθημα (1) συντεχνίες (1) σύμπνοια (1) σύμπτωση (1) σύνθημα (1) σύνοδος (1) σύστημα (1) τύχη (1) φάρμακα (1) φθινόπωρο (1) χρήμα (1) χόμπυ (1) ψωμί (1) ωριμότητα (1) ωριμότητα πολιτική (1)

η ωρα κανει καλα τη δουλειά της, ΕΜΕΙΣ;