Οι Έλληνες δεν συζητούν διχογνωμούν...
...είπε κάποιος σε μια εκπομπή της ΝΕΤ, συγχωρέστε με ξεχνάω το όνομα του και με σημάδεψε η άποψη του.
Είμαστε πράγματι έτσι οι Έλληνες;
Έχουμε πάντα αντίθετες γνώμες;
Προσπαθούμε πάντα να έχουμε αντίθετες γνώμες;
Ακόμη και όταν συμφωνούμε, θα βρούμε τον τρόπο να διχογνωμήσουμε;
Είμαστε ανασφαλείς;
Θέλουμε να έχουμε τον τελευταίο λόγο;
Είμαστε αθεράπευτα καχύποπτοι με τις γνώμες των άλλων;
Ή μήπως λόγω των κόμπλεξ που κουβαλάμε από διάφορες αιτίες, θέλουμε να το "παίζουμε" αυθεντίες για κάθε τι είτε το θέμα το γνωρίζουμε είτε όχι;
Μήπως αυτό μας το ελλάτωμα είναι αυτό που μας καθηλώνει σε παρα πολλούς τομείς της κοινωνικής και πολιτικής ζωής μας;
Τι συμβαίνει επιτέλους με εμάς;
Είναι τιμή να λέμε Έλληνες είμαστε και ως Έλληνες θα πεθάνουμε ή είναι μια εμμονή που μας κρατάει δεμένους στο παρελθόν;
Καλησπερα & καλο μηνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεωρω οτι πολλοι απο μας ειμαστε "ξερολες" και μιλαμε για τα παντα σα να γνωριζουμε ολα τα θεματα πολυ καλα, ενω φυσικα δε συμβαινει αυτο.
Επισης παιζει ρολο οτι πολλοι προσπαθουμε μεσω της συζητησης να επιβληθουμε στον αλλο και να τονωσουμε το εγω μας.
Το προβλημα ειναι οτι δεν ακουμε οταν συζηταμε, και πολλες φορες παρακολουθωντας μια κουβεντα ειναι σα να παρακολουθεις δυο παραλληλους μονολογους.
Μαλλον δεν εχουμε την κουλτουρα του διαλογου ως λαος, αλλά του μονολογου.
Εγω πάλι απεχθάνομαι της γενικεύσεις, "οι ¨ελληνες αυτό¨, ¨οι ¨Ελληνες το άλλο¨οι άλλοι το παράλο. Δεν μπορεί να είναι όλοι το ίδιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σωστό θα ήταν:
Πολλοί Έλληνες είναι έτσι, είναι αλλιώς ...κλπ
Σαν λαός έχουμε κάποια κοινά στοιχεία. Δεν μπορώ ούτε κι εγώ να γενικεύσω, αλλά ας πούμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων είναι φωνακλάδες (δηλαδή μιλάνε δυνατότερα από άλλους λαούς), διασκεδάζουν πιο έντονα, κουνάνε περισσότερο τα χέρια τους και εκφράζουν τα συναισθήματα τους πιο έντονα σε μία συζήτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι σπάνια κάποιος Ελληνας θα μείνει εκτός μίας συζήτησης ακόμα και αν δεν ξέρει πολλά για το θέμα. Γενικά εκφράζουμε την άποψη μας επι παντός επιστητου.
Αυτά τα λίγα για αρχή. Τουλάχιστον αυτά έχω παρατηρησει στους Ελληνες εδώ στο εξωτερικό. Πάντως για να λέμε και κάποια θετικά η συζήτηση όταν έχει μέσα Ελληνες είναι πιο ενδιαφέρουσα. Εχει μεγαλύτερη ένταση και παρακινεί και άλλους να συμμετέχουν.
Καλή εβδομάδα φίλε vagnes!
θα συνυπογράψω το σχόλιο του φίλου μου Νίκου Λιολιόπουλου,προσθέτοντας ότι θέλουμε να είμαστε σε όλα μέσα,έστω και επιφανειακά...
ΑπάντησηΔιαγραφήVAGNES, καλό μήνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλίμονο αν δεχτούμε ότι έτσι έχουν τα πράγματα. Τότε τα παρατάμε.
Το αν τα πράγματα είναι έτσι ή αλλιώς θα φανεί μέσα από το εγχείρημα που ξεκινάμε.
Σε ότι αφορά αυτό που με ρώτησες σχετικά με την κατάταξη των blogs, η κατάταξη, με βάση τη google, εξαρτάται από τον αριθμό των blogs που κάνουν αναρτήσεις για συγκεκριμένο blog και ταυτόχρονα έχουν μέσα στην ανάρτηση link που παραπέμπει στο συγκεκριμένο blog. Αναφέρομαι σε αναρτήσεις και όχι στα links που είναι στα πλάγια της σελίδας. Τα ρομπότ της google περνώντας μέσα από τα blogs, είναι προγραμματισμένα να ακολουθούν τα links που περιέχονται στις αναρτήσεις και έτσι μπορούν και κατατάσσουν αυτόματα οποιοδήποτε blog. Η google θεωρεί αυτό τον τρόπο ασφαλέστερο από την επισκεψιμότητα, καθόσον εκλαμβάνει τα links, μέσα στις διάφορες αναρτήσεις, ως ένα είδος ψήφου εμπιστοσύνης από τον κόσμο της μπλογκόσφαιρας προς το συγκεκριμένο blog.
Για παράδειγμα όταν εγώ κάνω μία ανάρτηση που έχει μέσα το δικό σου link, τότε παίρνεις πόντους στην κατάταξη. Αυτή τη στιγμή είμαι σε θέση να γνωρίζω την κατάταξη που έχει το blog σου, όπως φυσικά και το δικό μου και επιπλέον γνωρίζω πόσα blogs έχουν δικά σου links στις αναρτήσεις τους, καθώς και σε πόσες αναρτήσεις.
VAGNES, αν ξαφνικά αποφάσιζαν μόνο 450 blogs (στην Ελλάδα)να αντέγραφαν απλώς μία ανάρτησή σου με το link επάνω, σαν αυτές που βάζω εγώ, αυτό αρκούσε για να πάει το blog στην πρώτη θέση και από εκεί φυσικά το παιχνίδι με την εξουσία παίζεται διαφορετικά.
Επειδή αυτό το νούμερο μπορεί να μοιάζει μικρό, αλλά στην πραγματικότητα είναι άπιαστο (το πρώτο blog αυτή τη στιγμή αναφέρεται σε αναρτήσεις 445 άλλων blogs, ενώ το πέμπτο σε μόλις 179).
Αυτή τη στιγμή στη χώρα μας ο αριθμός των blogs πλησιάζει τις 40.000.
VAGNES, εδώ πρέπει να παιχτεί το παιχνίδι. Μία κίνηση συνεργασίας ελεύθερων bloggers, από 30-50 blogs, είναι ικανότατος αριθμός για να πάει όλη την ομάδα στις πρώτες 100 θέσεις.
Το μόνο που πρέπει να κάνει η ομάδα είναι τα αναρτά ο ένας τις αναρτήσεις του άλλου με τα links επάνω στις αναρτήσεις. Μόνο αυτό.
Όλα αυτά τα γράφω και για τα άλλα παιδιά που σε διαβάζουν και θέλουν να συμμετέχουν στην προσπάθεια.
Αύριο θα αναρτήσω και εγώ κάποιες σκέψεις μου γύρω από κάποιες γενικές αρχές και προτάσεις για ένα νέο πολιτικό σύστημα.
Θα τα ξαναπούμε. Πάντως, η ανάρτησή σου είναι απόλυτα επίκαιρη σε σχέση με την προσπάθεια που πάμε να ξεκινήσουμε και θα αποδείξει του λόγου το αληθές.
VAGNES, η παραπομπή σε άλλη ανάρτησή σου μέσα στο ίδιο blog, δεν μετράει στην κατάταξη. Μετράει όμως στην επισκεψιμότητα. Όταν κάποιος κάνει κλικ πάνω στο σύνδεσμο, αυτό μετράται σαν νέα επίσκεψη. Θα έχεις προσέξει ότι τα δημοσιογραφικά blogs κάνουν συνεχείς παραπομπές μέσα στα κείμενά τους ή κόβουν το κείμενο και λένε "διαβάστε περισσότερα". Το τελευταίο το κάνουν και για να ανεβάζουν την επισκεψιμότητα και για να είναι πιο εύπεπτες οι αναρτήσεις, να υπάρχει δηλαδή εναλλαγή θεμάτων και να μην κουράζουν με μακροσκελή κείμενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης πατώντας το κουμπί F5, αυτό εμφανίζεται σαν νέα επίσκεψη. Όμως η google τα έχει προβλέψει όλα αυτά, γι' αυτό και εφαρμόζει το σύστημα που σου ανέφερα.
Επομένως εκείνο που χρειαζόμαστε είναι αναρτήσεις των κειμένων των φίλων της ομάδας, με link φυσικά μέσα στο κείμενο. Μάλιστα εγώ προτείνω να εμφανίζεται η πρώτη παράγραφος της ανάρτησης και στη συνέχεια να υπάρχει παραπομπή, "διαβάστε περισσότερα" για να είναι και εύπεπτο, χωρίς να καταλαμβάνει χώρο η ανάρτηση και να αυξάνει και την επισκεψιμότητα.
Βλέπεις VAGNES, δεν χρειάζεται να βγούμε στους δρόμους. Τα όπλα μας είναι ένα πληκτρολόγιο και μία οθόνη και φυσικά ικανός χρόνος δυστυχώς. Βλέπεις, στους δημοσιογράφους, αυτή είναι η δουλειά τους. Όμως δεν πρέπει να αφήσουμε το χρόνο να μας νικήσει.
VAGNES, αυτό το σχόλιο θα το αναρτήσω και στα δικά σου σχόλια για να το διαβάσουν τα παιδιά που διαβάζουν το blog σου.
Νομίζω, vagnes, ότι κάνουμε πιο πολύ διάλογο καφενείου, άτυπο και χαβαλετζίδικο. Δεν ξέρουμε τι σημαίνει διάλογος θεσμοθετημένος, μέσα από όργανα. Συνελεύσεις συνδικαλιστικές, τοπική αυτοδιοίκηση, σύλλογοι, κόμματα συζητάνε για να εκφωνήσει ο καθένας ένα μονόλογο και όπως ήρθαν, φεύγουν, χωρίς να έχουν επηρεαστεί καθόλου. Δεν γνωρίζουν τι σημαίνει διαλέγομαι: ακούω τον άλλον, κατανοώ την άποψή του, μετακινούμαι, τον πλησιάζω, βρίσκουμε κοινά σημεία, διαμορφώνουμε από κοινού ένα αποτέλεσμα. Αυτά προϋποθέτουν έναν πολιτικό πολιτισμό, που δυστυχώς δεν τον διαθέτουμε και μια ουσιαστική παιδεία που αυτή κι αν είναι ανύπαρκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή...μόνο όταν ακούμε μαθαίνουμε,
ΑπάντησηΔιαγραφήτο δύσκολο όμως είναι
πως να μάθουμε να ακούμε Αντώνη.
Όταν μιλάμε λέμε αυτά που ήδη τα ξέρουμε.
Αυτός που είπε η σιωπή είναι χρυσός είχε μάθει πως όταν ακούει κερδίζει, γι αυτό το είπε.
Νίκο είδες που θέλεις να διχογνωμήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπαμε ο κανόνας είναι αυτός που σημαίνει πως υπάρχουν πάντα και παντού οι εξαιρέσεις.
φιλε μου ndn
ΑπάντησηΔιαγραφήζωντανή συζήτηση άλλο τίποτα
μεσογειακό ταπεραμέντο βλέπεις νομίζω και οι Ιταλοί και οι Ισπανοί είναι πολυλογάδες και φωνακλάδες.
Όμως εκείνο που θέλω να παρατηρήσω είναι πως δύσκολα αλλάζει γνώμη κάποιος που συζητά έντονα και με απόλυτο τρόπο.
Σε πολλές συζητήσεις έχει τύχει να πει κάποιος κάτι και να τον διακόψει ένας άλλος διαφωνώντας και αμέσως μετά να πει τα ίδια πράγματα με άλλα λόγια.
Αυτό σημαίνει πως δεν άκουγε περίμενε να διακόψει να πει τα δικά του και όταν δεν ακούμε τον άλλον σίγουρα οδηγούμαστε στη διχογνωμία εκτός των άλλων.
...στο χιονισμένο Λονδίνο πως τα περνάς φίλε;
...δεν λέμε να μη συμμετέχουμε σε μια συζήτηση φίλε μου vad όχι, ούτε αυτό θα ήταν σωστό νομίζω, να συμμετέχουμε και να πούμε και την άποψη μας ας είναι και κουτή, αλλά σε αυτή την περίπτωση να δίνουμε μεγάλη προσοχή και πιο πολύ χρόνο σε αυτόν που ξέρει περισσότερα για το θέμα και όχι να προσπαθούμε να πούμε το ανάποδο και να προσπαθούμε εναγωνίως να βρίσκουμε και επιχειρήματα που τις περισσότερες φορές είναι υπερβολικά αν όχι παράλογα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκεί που μένεις και εργάζεσαι εσύ πες μας τι συμβαίνει, πως συζητάνε οι άνθρωποι εκεί;
...νεο πολιτικο συστημα σε ευχαριστώ για τις γνώσεις που μας μεταφέρεις εδώ, ελπίζω να είναι χρήσιμες και για όλους τους φίλους μου που με επισκέπτονται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈβαλα και φωτό από κει που μου είπες...θα τα πούμε
...διδασκόμαστε γυριστρούλα μου από τους "διάλογους" της Ελληνικής Βουλής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυζητάνε συζητάνε διχογνωμούν μέχρι τσακωμού αλλά προς τι;
Αφού στο τέλος ψηφίζουν σαν να είναι ζόμπι.
Όλοι ψηφίζουν μετά από την ύπνωση που λέγεται μαντρί αφού το σύστημα της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας που έχουμε, δεν τους επιτρέπει ούτε την παραμικρή διαφωνία.
Διαφωνία σημαίνει διαγραφή από το κόμμα και αυτό εξακολουθούμε να το ονομάζουμε Δημοκρατία.
Οι κομματικοί μονόλογοι της Βουλής μεταφέρονται και σε εμάς με το χαρακτηριστικό της ταμπέλας. Προσπαθώ να δω που ανήκει ο συζητητής μου πολιτικά ή κοινωνικά ή ηλικιακά αν θες ώστε να του κολλήσω την κατάλληλη ταμπέλα και να σταματήσω από κει και πέρα να τον ακούω και να προβληματίζομαι γι αυτά που λέει!!!