vagnes: ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ...

ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ...

κι η τιμωρία...

8 σχόλια:

Μαρια Νικολαου16 Μαρτίου 2010 στις 7:27 π.μ.
Eπίσης μας συναρπάζει να δείχνουμε άλλοι και να γινόμαστε άλλοι αργότερα.
Δεν ξέρω το γιατί.
Άνθρωποι γαρ...

Καλημέρα Vagnes
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
vagnes17 Μαρτίου 2010 στις 2:39 π.μ.
...σε πολλούς αρέσει να φοράνε αλλεπάλληλες μάσκες Μαρία μου
και το γιατί είναι επειδή τους βολεύει να πετυχαίνουν σκοπούς και "σκοπούς".

Όσο για τις επιθυμίες μας, ζητάμε συνεχώς, αποκτάμε διαρκώς και
δεν χαιρόμαστε τα αποκτηθέντα δυστυχώς...
...αυτοί που ελέγχουν τις επιθυμίες τους απολαμβάνουν τα αποκτηθέντα και είναι πιο ευτυχείς.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
logia17 Μαρτίου 2010 στις 9:14 π.μ.
λάθος ερμηνεία της δημοκρατίας και της ευημερίας...
γεμίσαμε τις ζωές μας "θέλω",
μεταλλαχθήκαμε σε κυνηγούς επιθυμιών,
ζούμε σε μια ατέλειωτη αναμονή,
πορευόμαστε μια διαδρομή που δεν έχει ποτέ τέλος!
μα η "τιμωρία" σου η μουσική, μάλλον χάδι για τα αυτιά μας

καλημέρα
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος17 Μαρτίου 2010 στις 2:28 μ.μ.
χωρίς επιθυμίες δεν θα προχωρούσαμε πιο πέρα.
εάν δεν επιθυμούσαμε ένα παιδί ,δεν θα υπήρχαμε.
εάν δεν επιθυμούσαμε να είμαστε με τον καλό μας δεν θα είχαμε σχέσεις.
εάν δεν επιθυμούσαμε να εξηγήσουμε τί είναι αυτά τα φώτα στον ουρανό ,δεν θα ξέραμε τίποτε για το σύμπαν.
Αν,αν....
Οι επθυμίες είναι ο στόχος μας,όλα τα υπόλοιπα είναι η διαδρομή.Όταν πετυχαίνεις το στόχο σου χαίρεσαι για λίγο ,αλλά βάζεις ένα νέο για να έχει νόημα η ζωή σου.
Όσο πιο δύσκολος ο στόχος τόσο πιο μεγάλη η διαδρομή αλλά και η χαρά όταν τον πετυχαίνεις.
Αυτό σημαίνει ότι η επιθυμία είναι αυτό παίζει ρόλο ,ενώ το τίμημα έχει να κάνει με το τί θυσιάζεις για να πετύχεις το στόχο σου.
Αν ο στόχος είναι αγνός και προς όφελος της κοινωνίας το τίμημα που θα πληρώσεις θεωρώ πως θα σου φαίνεται πάντα μικρό...
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
vagnes17 Μαρτίου 2010 στις 9:22 μ.μ.
πολλά λάθη λογία μου,
τα θέλω μας κατάφεραν να μας κάνουν να μη χαιρόμαστε τα έχω μας...

...ωραίο τραγούδι και η Πασπαλά επίσης
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
vagnes17 Μαρτίου 2010 στις 9:48 μ.μ.
Οι επιθυμίες μας έγιναν ο στόχος ενώ θα έπρεπε να είναι η διαδρομή προς ένα στόχο που θέλουμε να κατακτήσουμε ανω/φίλη μου.

Επιθυμούμε να έχουμε επιθυμίες χωρίς να απολαμβάνουμε αυτό που πετύχαμε από τις επιθυμίες μας αυτό θέλω να πω καλή μου φίλη.

Ένα παράδειγμα αποκτήσανε κάποιοι, με κόπους και θυσίες, σπίτι στην εξοχή και ποτέ δεν πήγαν να καθίσουν εκεί και τελικά το πουλήσανε. Ήταν απλά μια επιθυμία που μόλις πραγματοποιήθηκε έπαψε να έχει ενδιαφέρον το αποτέλεσμα της.

Η οικογένεια τα παιδιά μας, οι σχέσεις μας από τη μια και οι επιστήμες και οι επιτυχημένες έρευνες, από την άλλη, ήταν επιθυμίες που κατέληξαν σε στόχους που είτε εκμεταλλευόμαστε είτε απολαμβάνουμε και φυσικά αυτό είναι ζωή και απολαυστικό και χρήσιμο και ωφέλιμο
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος18 Μαρτίου 2010 στις 11:32 μ.μ.
vagnes

Πάλι θα διαφωνήσουμε.
Άλλο η επιθυμία μας κι άλλο ο πόθος μας για την ύλη.
Επιθυμώ να μάθω ,να γνωρίσω, να δημιουργήσω κάτι που είναι δύσκολο κι άλλο ποθώ μία ferrari.

Ναι οι υλιστικοί μας πόθοι έχουν ως τίμημα να μην χαιρόμαστε τη ζωή.
Σε αυτό συμφωνούμε.
Οι πόθοι αυτοί δεν είναι όμως στόχος μας ,είναι ουτοπία στόχος είναι ο λάθος δρόμος προς το στόχο.
Θέλω τα χρήματα γιατί έτσι θα αποκτήσω αναγνώριση.
Λάθος....
θα έχω αναγνώριση με την ακέραιη προσωπικότητά μου, με τις γνώσεις μου με την αγάπη προς τη ζωή....ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΧΟΣ ..ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
vagnes20 Μαρτίου 2010 στις 4:05 μ.μ.
...μα καλή μου ανω/φίλη για λάθος στόχους μιλάω και γω και δεν διαφωνούμε πουθενά.
Είναι λάθος πολλές φορές οι υλικοί στόχοι γι αυτό και δεν τους απολαμβάνουμε όταν τους κατακτούμε.

Επιθυμίες για λάθος στόχους,
επιθυμίες για σωστούς στόχους,
τα σύνορα μεταξύ αυτών των δύο εξαρτώνται από τον κάθε άνθρωπο, την ηθική του, την ποιότητα του, τη μόρφωση του, την κοινωνία στην οποία ζει, κοκ
Μακάρι να μπορούσαμε εμείς -να υπήρχε εκείνη η μαγική συνταγή- να καθορίσουμε αλάνθαστα αυτά τα σύνορα...
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις