ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΛΑΧΤΑΡΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΖΕΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ




Θα γίνεις πολύ φίλος με τον εχθρό σου

όταν και οι δυό σας πεθάνετε.

Χαλίλ Γκιμπράν.









...ΕΔΩ ΓΙΑ ΦΩΤΟ & ΠΟΙΗΣΗ

...ΕΔΩ ΓΙΑ  ΦΩΤΟ & ΠΟΙΗΣΗ
κλικ στην εικόνα για τα φωτοποιήματα

ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ.

Η εκκλησια, η πολιτεια, η κοινωνια, καθοριζουν τα ορια τους και αυτοματως ετσι ρυθμιζονται και τα περιθωρια τους.
Ο ανθρωπος ειναι το μόνο πλασμα στη γη που δεν εχει ορια, ειναι απεριοριστος, μπορει να φτασει οπου τον οδηγει η φαντασια του και προς την καλη αλλα και προς την κακη μερια και αρνητικα και θετικα, παρολο που το κακο με το καλο και το αρνητικο με το θετικο μπερδευονται σκοπιμα ή οχι απο τον ιδιο πολλες φορες. Μιλαμε τοτε για τα ελαστικα ορια που τεντωνουν τοσο οσο να χωρεσουν μεσα τους και τις δικες μας πραξεις, αποψεις, παρατυπιες ή ακομη και ανομιες και που αυτα τα ορια μπορει να φτανουν και στο άπειρο (απεριοριστα).

Απο την αλλη μερια υπαρχουν τα ορια της Εκκλησιας τα οποια ειναι τα πιο μικρα και αυτα που με περισσοτερη δυσκολια διευρυνονται (ανελαστικα, δογματικα). Υπαρχουν τα ορια της πολιτειας (νομιμα) που υπερκαλυπτουν τα της Εκκλησιας και τα ορια της κοινωνιας που συνηθως ειναι πιο διευρυμενα απο τα δυο πιο πανω. Τα ορια της πολιτειας ειναι οι νόμοι της, της κοινωνιας τα ορια ειναι και τα συναισθηματα και οι αγραφοι νομοι. Ενα παραδειγμα: η πολιτεια τους ναρκομανεις τους αντιμετωπιζει ως παρανομους η κοινωνια ως ασθενεις, η πολιτεια λοιπον τους τοποθετει στα περιθωρια της, η κοινωνια μεσα στα ορια της.

Εγραφα σε ενα σχολιο μου, στο φιλο μου τσουκνιδα κατι σαν κι αυτο: Η εκκλησια συγχωρει παντα και ολους και μεσα και εξω απο τα ορια της, η πολιτεια συγχωρει λιγους και ελαχιστες φορες, εξω απο τα ορια της (απονομη χάρης π.χ.), η κοινωνια ποτέ και κανεναν εξω απο τα ορια της.

Ο απιθανος και ατελης ανθρωπος, εμεις ολοι δηλαδη, καθε φορα που αισθανομαστε ασφυκτικα σε καποια ορια και επειδη δεν μας αρεσει να ανηκουμε στα περιθωρια, αναζηταμε με παθος τη διευρυνση των οριων που μας καταπιεζουν
και πραγματι η αναζητηση αυτη στεφεται απο επιτυχια τις πιο πολλες φορες και αυτο δεν χρηζει αλλης αποδειξης, αρκει να ανατρεξουμε στη ιστορια και στις τεραστιες μετατροπες οριων και περιθωριων που εχουν συντελεστει ανα τους αιωνες.
Η επιδιωξη αυτη βεβαιως μπορει να θεωρειται κατα βασην θεμιτη, αλλα οσο αυτη η επιδιωξη ειναι θεμιτη αλλο τοσο, το να θεωρουμε την μη αμεση διευρυνση των οριων απαραδεκτη και καταδικαστεα, απλα και μονο γιατι εμας ετσι μας βολεψε την συγκεκριμενη στιγμη, ειναι και παραλογο και ακατανοητο και ηθικα ασταθες...

Τα παραπανω με αφορμη τη θεση της Εκκλησιας και την αρνητικη γνωμη και κριτικη της περι του συμφωνου ελευθερης συμβιωσης που προωθειται απο την πολιτεια και που η κοινωνια θα το αποδεχτει εστω και με αντιρρησεις.

Γνωριζω οτι την αποψη μου πολλοι θα τη δειτε ως συντηρητικη, αλλα πριν μου τα ψαλλετε, θα ηθελα να μου απαντησετε στα εξης 2 ερωτηματα μου:

1)Γιατι οσοι ζητουν το συμφωνο ελευθερης συμβιωσης το ζητουν ως συμβολαιογραφικη πραξη και δεν το ζητουν πρωτα ως κανονικο μυστηριο μεσα απο την εκκλησια και να παλαιψουν για την αιτημα αυτο; Αν δεχονται την εκκλησια και την πιστη αυτο πρεπει πρωτα απ' ολα να διεκδικησουν, αν δεν δεχονται την εκκλησια, τοτε γιατι στενοχωριουνται για την αρνητικη αποψη της;

2) Καθε φορα που ανακυπτει ενα θεμα στην κοινωνια η εκκλησια αυτοματως θα πρεπει να αναπροσαρμοζει τα ορια της για να γινεται αρεστή;

Αγαπαμε καποιον και με τα ελαττωματα του και με τα προτερηματα του, ετσι και την εκκλησια ή την αγαπαμε ή οχι.
Το ζητουμενο ειναι η πολιτεια να κανει τη δουλεια της, η εκκλησια τη δικη της, ανεξαρτητα η μια απο την αλλη, ας μη το ξεχναμε.

Με αφορμη μια αναρτηση του φιλου τσουκνιδα

26 σχόλια:

  1. Δε θεωρώ πως είμαι συντηρητικός και ούτε πραγματικά με ενδιαφέρει η γνώμη της εκκλησίας για τετοια ζητήματα.
    Απλά θεωρώ πως το σύμφωνο διαβίωσης είναι παράλογο, ένας ακόμη ευτελισμός στους ήδη εξευτελισμένους θεσμούς, μια ακόμη αλλοτριωτική προσπάθεια για να γκρεμιστεί η οικογένεια και όσα αυτή πρεσβεύει.
    Αν κάποιος δε θέλει θρησκευτικό κάνει πολιτικό γάμο, είναι μια πολύ απλή διαδικασία, όλα τα υπόλοιπα είναι ψευτομοντερνισμοί από ανθρώπους που θεωρούν πως έτσι έχουν κάτι να πουν και ένα σημείο στο οποίο να δηλώνεται η ανύπαρκτη επαναστατικότητα τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. vagnes, ως προς την εκκλησία έχεις δίκιο, οφείλει να προστατεύσει τα δίκαιά της, όπως αυτή τα εννοεί, τις αρχές της. Όποιος δεν συμφωνεί, δικαίωμά του, κάνει την πορεία του και η πολιτεία οφείλει να τον κατοχυρώσει νομικά. Αυτό το συμβόλαιο αν κατάλαβα καλά, είναι κάτι πιο ελεύθερο, λιγότερο δεσμευτικό από τον πολιτικό γάμο. Κατοχυρώνει αυτούς που συμβιώνουν ελεύθερα και δεν θέλουν να παντρευτούν και τα παιδιά τους. Στην εποχή μας οι άνθρωποι χωρίζουν με τον ίδιο σχεδόν ρυθμό που παντρεύονται, και εγώ πιστεύω ότι αυτό δεν είναι αναγκαστικά κατά του γάμου, αφού συχνά επαναλαμβάνουν το...αμάρτημα.
    Κατά του γάμου είναι οι μίζεροι, συμβατικοί γάμοι που υπάρχουν μόνο για τα προσχήματα, κοινωνικά και προσωπικά. Αυτοί οι γάμοι θα δημιουργήσουν όλο και πιο πολλούς μονήρεις ανθρώπους, ανίκανους να αγαπήσουν και να αγαπηθούν, να δεσμευθούν και να συνυπάρξουν. Ό,τι λοιπόν κάνει πιο αληθινή, πιο ελεύθερη, πιο ουσιαστική τη συνύπαρξη των ανθρώπων και τους ζευγαρώνει όμορφα και ταιριαστά, καλό κι ευλογημένο είναι. Άλλωστε ο νέος αρχιεπίσκοπος το είπε καλύτερα: "Η ζωή προχωράει"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ετσι γνωριστήκαμε φίλε vagnes. Σε εκείνο το κείμενο που έγραψες για τον φίλο που χάσατε και ζήτησε να καεί στην πυρά όπως ο ένδοξος Αχιλλέας, ο Αγαμέμνονας και η Μαρία Κάλλας. Αν θυμάσαι και τότε είχα υπερασπιστεί την τελευταία του επιθυμία.

    Η ευρύτητα του πνeυματος σου που αναυλίζει από τα γραπτά σου δεν μου επιτρέπει να σε αποκαλέσω συντηρητικό. Απλά θα διαφωνήσω σε καίρια τμήματα του κειμένου σου.

    Ας τα πάρουμε από την αρχή. Πολύ σωστά έγραψες ότι «Η εκκλησια συγχωρει παντα και ολους, η πολιτεια σχεδον ποτέ και λιγους, η κοινωνια ποτέ και καννεναν». Το ζήτημα είναι ότι από την εκκλησία δεν ζητήσαμε συγχώρεση. Αν σκοτώσω κάποιον και με βάλει φυλακή η πολιτεία και με αποκληρώσει η κοινωνία είναι φυσικό επακόλουθο της πράξης μου. Το αν κοιμηθώ με κάποια και ακολούθως μας αποκαλέσει η εκκλησία «πόρνους» (άσχετα αν μας συγχωρέσει στα 80 μας) είναι κάτι που δεν το θέλω γιατί δεν ζήτησα τη γνώμη της. Γενικά την γνώμη μας τη δίνουμε κατόπιν άδειας και πάντα με ευγένεια.

    Υπάρχουν κάποιοι (σαν κι εμένα) που είναι υποχρεωμένοι να γνωρίζουν τα όρια της πολιτείας και της κοινωνίας, αλλά δεν θέλουν καν να ξέρουν τα όρια της εκκλησίας. Δεν θέλουν να τους χαλάνε την ησυχία οι ρασοφόροι με τις προσβλητικές δηλώσεις τους. Σου λέω ένα παράδειγμα. Ο Ανθιμος αποκάλεσε (σε ζωντανή σύνδεση) πορνεία την σχέση πριν το γάμο. Θα μπορούσα και εγώ να κρεμάσω ένα πανό με υβριστικό περιεχόμενο για τον Ανθιμο έξω από το σπίτι μου; Αυτός έχει δικαίωμα να με βρίζει, αλλά εγώ όχι. Το χειρότερο δε είναι ότι αυτόν τον πληρών εγώ με τους φόρους μου γιατί είναι δημόσιος υπάλληλος.

    Τώρα θα απαντήσω στα δύο ερωτήματα που έθεσες. Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι εύκολη και θα σου απαριθμήσω πολλούς λόγους, αλλά όχι όλους γιατί μπορεί να θέλει κάποιος άλλος να προσθέσει κάποιον.
    Α)Μπορεί να μην μπαίνουν σε εκκλησίες. Πως κάποιος δεν θέλει να πηγαίνει στα μπουζούκια, έτσι κάποιος μπορεί να μην θέλει να πηγαίνει σε εκκλησίες. Προφανώς θα έχει τους λόγους του, αλλά δεν είναι του παρόντος.
    Β)Γιατί σε μία ευτυχισμένη μέρα της ζωής του να μην θέλει να πληρώσει τον κάθε δημόσιο υπάλληλο. Επίσης μπορεί να τον ενοχλεί που το μυστήριο δεν γίνεται στα ελληνικά αλλά σε κάποια άλλη γλωσσα που δεν καταλαβαίνει.
    Γ)Γιατί μπορεί να μην θέλουν να έχουν σχέση με τα μυστήρια, και επομένως να μην θέλουν να «διαπραγματευτούν» με την εκκλησία για κανένα αίτημα που το θεωρούν αναφαίρετο δικαίωμα τους.

    Η δεύτερη ερώτηση έχει πιο εύκολη απάντηση. Μπορεί να δέχονται την εκκλησία, αλλά να διαφωνούν με κάποιες επιλογές της (όπως το να κυκλοφορούν οι μητροπολίτες με θωρακισμένα τζιπ και πολυτελή αυτοκίνητα). Ετσι διαφωνούν και με αυτό και το δηλώνουν δυνατά.
    Αν πάλι δεν δέχονται την εκκλησία, δεν καταλαβαίνουν με ποιο δικαίωμα εκφράζει τη γνώμη της για έναν νόμο του κράτους. Δηλαδή ο Ανθιμος ως τι βγήκε στην τηλεόραση να κάνει δηλώσεις; Γιατί δεν έβγαλαν και τον μούφτη, τον βουδιστή, τον ραβίνο; Κάποιοι είναιπιο ίσοι από τους άλλους και αυτό ενοχλεί όλους εμάς που δεν δεχόμαστε την εκκλησία (βάζω και τον εαυτό μου μέσα).

    Το ζητουμενο ειναι η πολιτεια να κανει τη δουλεια της και η δουλειά της δεν είναι να συναλλάσεται, να συνδιαλέγεται και να συγκυβερνά με τους μητροπολίτες. Η εκκλησία πάλι πρέπει να κάνει τη δουλειά της χωρίς ακραίους χαρακτηρισμούς που παραπέμπουν σε ποδοσφαιρκό αγώνα.

    Δεν θα μπορέσω να ανταπαντήσω άμεσα σε αυτά που θα μου γράψεις, αλλά θα επανέλθω από την Τρίτη το βράδυ που επιστρέφω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ενα κειμενο με πολυ συζητηση.Εκκλησια πολιτεια,κοινωνια.Ποιος ειναι αυτος που καθοριζει τα ορια τους.Μαλλον σε αυτους ειναι απεριοριστα.Ο ανθρωπος πιστευω ειναι ο μονος με περιορισμενα ορια.Δεν ειναι ελευθερος .Εχει τα απειρα μη.Εχει τα ηθικα προτυπα ισως παλαιων κοινωνικων αναγκων.Τα ορια της πολιτειας ειναι οι νομοι της.Ας εξελιχθουν.Εχομε μεινει πολυ πισω.Τα ορια της κοινωνιας ,τραμπαλιζοντε αναλογα με τα συμφεροντα.Ισχυρη πλανη.Τα ορια της εκκλησιας εχουν μεινει στο Προ Χριστου.
    Το παραδειγμα με τους ναρκομανεις χωρις να ειμαι ειδικη νομιζω οτι η πολιτεια κατι προσπαθει να κανει.Η κοινωνια τους δινει μια και πανε ακομα πιο κατω.Δεν τους αποδεχεται.Η εκκλησια σαν περιθωριακους αρνειται να τους φιλοξενησει.Δεν συγχωρει οπως ο Χριστος.Δεν συγχωρει ευκολα ολους αυτους που ξεφευγουν απο τα ορια της.Τα ορια που εχει δημιουργησει η ιδια η εκκλησια και οχι η θρησκεια.Τι ειναι εκεινο που θα ενοχλησει αν αποδεχτει το συμφωνο ελευθερης συμβιωσης;Εδω καθημερινα συμβαινουν τοσα και τοσα που θα επρεπε να αντιδρασει πιο δυναμικα.
    Σε μια εκπομπη στην ΕΤ3 ,που δυστυχως την προλαβα στο τελος μιλουσαν για τα μεταλλαγμενα.Καποιος Ελληνας βιολογος εθεσε το ερωτημα οτι αφου εφαγε φυστικι με γονιδιο ανθρωπινο θα πρεπει να θεωρειτε κανιβαλος.Ολοι απαντησαν Φυσικα ναι.Θεματα ηθικης πολυ πιο σοβαρα απο το συμφωνο ελευθερης συμβιωσης.
    Οι απαντησεις στα ερωτηματα σου κατα την γνωμη μου
    1)Ειναι σιγουροι οτι η εκκλησια θα αρνηθει.Εδω δεν επετρεψαν την τελεση γαμου Δανου χριστιανου με Ελληνιδα.Εγινε σε ενα εξωκλησι.
    2)Θα πρεπει να ειναι πιο πλατια σε αντιληψη.Ισως τωρα λογω καλυτερου μορφωτικου επιπεδου στους κυκλους της εκκλησιας να γινονται αποδεκτες τετοιυ ειδους καινοτομιες.
    Δεν εισαι συντηριτικος Vagnes.Εισαι ενας πολυ ομορφος ανθρωπος που σε αγγιζουν τα γεγονοτα της πορειας μας σε αυτο που λεμε ζωη.
    Καλο σου βραδυ .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φίλε Βάγκνες έχεις δίκαιο «Η εκκλησια συγχωρει παντα και ολους, η πολιτεια σχεδον ποτέ και λιγους, η κοινωνια ποτέ και καννεναν».
    Θα έβαζα όπως πάντα μία υποσημείωση: Η Εκκλησία ως νόημα ναι, δεν είμαι σήμερα σίγουρος ως οργάνωση.
    Δεν φαντάζεσαι από πόσο μέσα έχω γνωρίσει την οργάνωση Εκκλησία και στα καλά της και στα κακά της.
    Ίσως το μάθεις, αν κάποτε καθίσουμε και πιούμε ένα κρασί μαζί.
    Διαβάζοντας και αυτά που γράφει το πράσσινο λικέρ, να πω αυτό θα χάσει η Εκκλησία (ως οργάνωση πάντα) βγάζοντας τέτοιες ανακοινώσεις: την δυνατότητα να μιλά για τόσο σημαντικά υπαρκτικά προβλήματα σαν αυτά που αναφέρει και το πράσσινο λικέρ και να προβληματίζει πολλούς, είτε συμφωνήσουν σε όλα μαζί της, είτε όχι.
    Γιατί η αποστολή της Εκκλησίας είναι να μεταμορφώσει τον κόσμο μέσω της αγάπης και όχι να αποκτήσει ιδεολογικά πιστούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. α, και το θέμα της "πορνείας" δεν είναι σημερινό..
    η εκκλησία, ειδικά για αυτό, πάμπολες φορές αναπροσάρμοσε τα όρια της...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. μπαρντόν, αλλά ξέχασα να σε ευχαριστήσω για την αναφορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σε ολους τους φιλους μου με τις αποψεις που εκφραζει ο καθενας αισθανομαι την ακατανικητη αναγκη να πω πρωτα απολα ενα ευχαριστω που μοιραζονται την ψυχη τους μαζι μου.
    Σας ευχαριστω ολους και ειμαι πολυ τυχερος που σας γνωρισα σε τουτη τη διασταυρωση ιδεων και αποψεων.
    Διαβαζοντας τον καθενα σας ξεχωριστα νοιωθω τι θησαυρος ειναι ο ανθρωπος οταν ειναι αληθινος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Vagnes και εγω νιωθω πολυ τυχερη που σε διαβαζω και σε ευχαριστω που φιλοξενεις τις αποψεις μου.
    Ας σου ευχηθω καλο βραδυ και θα φτιαξω για ολους σας μια ζεστη βιεννεζικη σοκολατα (μου την θυμισε ο Ndn με το ταξιδι του).Να εχομε ολοι ενα πολυ γλυκο βραδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Θα συμφωνησω αντωνιε και θα προσθεσω πως ο φοβος για αναληψη ευθυνών απο τους νεους καθως και ο μεγαλυτερος εγωκεντρισμος, εγωϊσμος και ατομικισμος του σημερα εν σχεσει με παλαιοτερα, οδηγουν στην αναγκη θεσμοθετησης συμφώνων διαβιωσης.
    Οι γαμοι δεν πηγαινουν καλα απο τον συνδυασμο των πιο πανω παρα απο τη μη νομοθετηση νεων διαταξεων ελευθερης συμβιωσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Φιλε μου ταξιδεμενε πραγματι η γνωριμια μας ξεκινησε σε μια πολυ δυσκολη στιγμη για μενα, καλα θυμασαι.

    Το προβλημα που προσπαθουμε να φωτισουμε ειναι τι ακριβως επιτυγχανει η θεσμοθετηση ενος συμφωνου συμβιωσης που οι αλλοι δυο τροποι δεν μπορουν να εξασφαλισουν.
    Αν πραγματι δηλαδη επιλυουν καποια προβληματα σχεσεων των δυο συζυγων που αλλως θα οδηγουσαν σε χωρισμο.
    Ομως αυτο που φαινεται να διασφαλιζεται, αρχικα τουλαχιστον, ειναι η αποφυγη γραφειοκρατικων και δικαστικων διαδικασιων για ενα ενδεχομενο διαζυγιο.
    Δηλαδη, αν ο συλλογισμος μου ειναι σωστος, βρισκουμε ενα τροπο για πιο ευκολα διαζυγια, ενω αυτο που θα επρεπε να αναζητουμε ειναι πως να κανουμε πιο ευτυχισμενα τα ζευγαρια ωστε στην αγκαλια τους να απολαμβανουν αγαπη και ζεστασια τα παιδια τους μεγαλωνοντας σε ενα περιβαλλον γεματο θετικα και οσο το δυνατον λιγοτερα αρνητικα συναισθηματα.
    Αν ο καθε ενας απο τους γονιους με ενα σκισιμο του συμβολαιου του μπορει να εξαφανιστει απο τις ευθυνες που δημιουργει μια οικογενεια, τοτε θα γεμισουμε ακομη περισσοτερο τους νεους μας με συναισθηματικη ανασφαλεια και ανωριμοτητα, που θα αποτελεσει ενα ισχυρο χτυπημα στο μελλοντικο χτισιμο μιας υγιους οικογενειας.
    Αυτος ειναι ο φοβος μου, ανεξαρτητα αν θελεις απο το τι πιστευει η εκκλησια για το ιδιο θεμα.
    Η συμβιωση δυο ανθρωπων κατω απο κοινη στεγη δεν μου φαινεται πως θα πρεπει να μοιαζει σαν συμβαση μισθωσης ακινητου που οποτε κρινει ο καθενας απο τους συμβαλλομενους μπορει να αποχωρει αν κατι παραβιαστει απο την συμβαση.!
    Δεν μπορω να ειμαι αισιοδοξος για αυτη τη σχεση οταν αντικαταστησουμε την εννοια συζυγοι με τη ψυχρη λεξη συμβαλλομενοι.

    Με αυτο το σκεπτικο δινω το δικιο στη εκκλησια (εξω απο τις Ανθιμο-κορωνες και τα παρομοια)που μελημα της ειναι η διασωση των γαμων και οχι η απαξιωση των και αυτο ασχετως αν δεν καταφερνει να σωσει πολλους απο αυτους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. gyristroula ειπες το πιο κρισιμο:
    "Ό,τι λοιπόν κάνει πιο αληθινή, πιο ελεύθερη, πιο ουσιαστική τη συνύπαρξη των ανθρώπων και τους ζευγαρώνει όμορφα και ταιριαστά, καλό κι ευλογημένο είναι" και αυτο πραγματι πρεπει να αναζηταμε σε καθε σχεση.

    Ομως να εδω βλεπω πως τις δυνατοτητες προς την κατευθυνση αυτη δεν τις διαθετει το συμφωνο συμβιωσης, γιατι περαν του ευκολου χωρισμου δεν υπογραμμιζει ουτε υποστηριζει τιποτα πιο ουσιαστικο, ανθρωπινο και συναισθηματικο.
    Θα φτασουμε στο σημειο να περηφανευομαστε για την ποιοτητα της συμβασης και του νομικου μας, παρα για την ποιοτητα της συμβιωσης μας.
    Θα ειμαστε μεν ατομικα κατοχυρωμενοι, αλλα συζυγικα, οικογενειακα, κοινωνικα και συναισθηματικα αιωρουμενοι και ανασφαλεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ο ανθρωπος του κοσμου εχει φτασει σε απιθανες κορυφες, Πρασινο λικερ, με αυτη την εννοια το απεριοριστο των ενεργειων.
    Οι ανθρωποι που βλαπτουν αλλους συνανθρωπους και συνακολουθα την κοινωνια δεν ειναι ευκολο να περιοριστουν ή να εκλειψουν οτι και νόμο να ψηφισουμε.
    Η απολυτη ελευθερια χωρις ορια και νόμους, νομιζω θα μεταμορφωνε την κοινωνια σε κατι πολυ χειροτερο, που δεν μπορει κανενας μας να φανταστει.

    Η εκκλησια συγχωρει οποιον ταπεινα της το ζητησει. Ολους αν ολοι το ζητησουν. Αλλοι βεβαιως επιζητουν αυτη τη συγχωρεση αλλοι τη θεωρουν περιττη και ειναι απολυτο δικαιωμα τους.

    Την ερωτηση σου, τι ειναι εκεινο που θα ενοχλησει την εκκλησια ωστε να αποδεχτει το σύμφωνο, θα την αντιστρεψω και θα ρωτησω τι ειναι εκεινο που θα ωφελησει τα ζευγαρια απο αυτο το συμφωνο.
    Οπως και στα πιο πανω σχολια μου ειπα, η μονη διαφορα που θα επιφερει αυτη η ρυθμιση (κατα την αποψη μου) ειναι η διευκολυνση των διαζυγιων που αυτο δεν επιφερει καποια ποιοτικη αναβαθμιση, γιατι λοιπον να υποστηριχθει, αφου καθε αλλο παρα αποτελει το ζητουμενο σε μια συμβιωση.

    Οσο και σκληροπυρηνικοι να φαινονται (και ειναι αρκετοι ειναι αληθεια) οι ιερωμενοι, παντα υπαρχει ενα εκκλησακι, ενα ξωκλησι ενα μοναστηρι ενας παππας που θα μας περιμενει με ανοικτη αγκαλια να μας ζεστανει και τις ανησυχιες μας να θεραπευσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. καπιτ κουμ (και πρασινο λικερ) η αποστολη της εκκλησιας ειναι πραγματι να μεταμορφώνει τον κόσμο μέσω της αγάπης (και πολλες φορες ουτε αυτο κανει με επιτυχια), αλλα η μεταμορφωση αυτη δεν επιτυγχανεται διευκολυνοντας τα διαζυγια.

    Αν ζητουσαμε απο την εκκλησια, πχ να μεσολαβει αυτη, ωστε με τη βοηθεια της να αποτραπει ενα διαζυγιο προς οφελος του ζευγαριου και των παιδιων τους, θα ημουν απολυτως θετικος να το αναζητησουμε και να αγριεψουμε αν η εκκλησια το αρνιοταν. Ομως το να ζηταμε να προσυπογραψει και να αποδεχτει μια συμβολαιογραφικη συμβαση συμβιωσης, που δεν προσφερει τιποτα αλλο θετικο απ' οτι ο θρησκευτικος ή ο πολιτικος γαμος, ειναι κατι που τουλαχιστον εγω δεν μπορω να το αιτιολογησω και να το στηριξω στη λογικη αν οχι αποκλειστικα στο δογμα και την πιστη.
    Η θρησκεια, ο γαμος, τα ιδανικα, εκεινο που κυριως χρειαζονται ειναι η πιστη σ'αυτα, οχι θεσμους και συμφωνιες που να διευκολυνουν την απαξιωση τους.

    Η πολιτεια ας το θεσμοθετησει,
    η εκκλησια ας μη το αποδεχτει,
    εμεις δε ας μη το χρησιμοποιησουμε ως:
    "στριβειν δια του αραβωνος" μετονομαζομενον εις:
    "στριβειν δια του...συμφωνου ελευθερης συμβιωσης"

    Αλλωστε την ελευθερια προσφερει η αναζητηση της αγαπης και της συντροφικοτητας και οχι η απροσκοπτη επιδιωξη του χωρισμου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γενικα (αφορμη απο ndn)
    Οι νομοι του κρατους πολλες φορες ειναι παραλογοι αλλα αν παρανομησουμε θεωρουμε φυσικο επακολουθο την τιμωρια μας.
    Οι νομοι της εκκλησιας πολλες φορες ειναι και αυτοι παραλογοι, γιατι ομως αν παραβουμε αυτους τους νομους μας πειραζει να τιμωρηθουμε;
    Ποια η διαφορα;
    Μηπως γιατι βαθια μεσα μας ολοι πιστευουμε και μας φοβιζει η ενδεχομενη τιμωρια;
    Ή ειναι κατι αλλο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. κανείς δεν είπε να το αποδεχτεί βάγκνες. Τουλάχιστον όχι εγώ.
    Άλλο να μην το αποδεχτεί και να τοποθετηθεί αγαπητικά και θεραπευτικά απέναντί του και άλλο να τρομοκρατήσει η τρομοκρατημένη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Vagnes ,
    Όταν οι ιστορικοί του μέλλοντος μας θα ιστορούν το φαινόμενο των blogs πιθανά να αναφέρουν σαν παράδειγμα best practice αυτή σου την ανάρτηση.
    Όμως θα διαφωνήσω μαζί σου σε τούτα,
    1ον Η πίστη δεν χρειάζεται απαραίτητα μεσίτη για να εκφραστεί. Άλλο η πίστη και άλλο το οικοδόμημα, το «πολιτικό» οικοδόμημα που την εκπροσωπεί επί της ....γης. Σε οποιαδήποτε θρησκεία, σε οποιαδήποτε χώρα, σε οποιονδήποτε πολίτη. Η πίστη είναι η ζωώδης ανάγκη του θηλαστικού, η όποια «εκκλησία» απλά την καλουπώνει.

    2ον όσον αφορά το «γάμο», και λέγοντας γάμο εννοώ την σχέση που δημιουργείς ως «ασφαλή» συμβίωση, απλά φορτώνεις μια διαπροσωπική σχέση με ασφαλείς δικλείδες και όχι μόνο κοινωνικές αλλά πολύ προσωπικές. Ο γάμος είναι οι αλυσίδες που δένεις τον άλλον, οι αλυσίδες - ενδοιασμοί που πρέπει να ξεπεράσει. Το σπίτι, τα αντικείμενα, η οικονομική σχέση, τα παιδιά, οι φίλοι, οι γείτονες, ο κοινωνικός περίγυρος, οι γονείς, τα διαδικαστικά, ο χρόνος και ο κόπος που έχει να καταβάλλει κάποιος για να απαγκιστρωθεί.
    Στο μυαλό μου έχω σχηματικά την διαφορά του γάμου από μια σχέση συμβίωσης
    Έχω την εικόνα αυτού του παιχνιδιού, μου διαφεύγει το όνομα του, που βάζεις τα ξυλαράκια το ένα πάνω στο άλλο, και αν κάτι πάει στραβά όλο αυτό το οικοδόμημα καταρρέει.
    Ε, στους γάμους η διαφορά είναι ότι τα ξυλαράκια δεν τα ακουμπάς, δεν τα τοποθετείς το ένα πάνω στο άλλο. Τα κολλάς. Με ότι κόλλα διαθέτεις κάθε στιγμή. Και αυτό σπάει. Αλλά το άλλο καταρρέει.
    Το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης είναι μια λίγο πιο ρευστή κόλα. Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο.

    Υ.Γ. σε ευχαριστώ που έβαλες σχόλιο για το δημοψήφισμα. Πως μπορώ να το κάνω σαν στοιχείο της σελίδας του blog μου;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αναρωτιέμαι γιατί θα έπρεπε κάποιος άλλος να παίρνει αποφάσεις για το αν θα συνεχίσω να ζω με κάποιον ή όχι και στην προκειμένη περίπτωση η εκκλησία. Ακόμα κι αν θέλουμε να δώσουμε ευκαιρίες σε μια παρατεταμένη συμβίωση θα πρέπει να το αποφασίζουμε εντελώς μόνοι και θα έλεγα, όσο γίνεται πιο ανεπηρέαστοι, ώστε να φέρουμε και τις αποφάσεις μας σε πέρας χωρίς δράματα, δλδ συνειδητά. Ως προς το 'σύμφωνο συμβίωσης'αυτό προτείνεται για λόγους καθαρά οικονομικούς φαντάζομαι και οτι απλά δεν φέρνει σε δύσκολη θέση κάποιους που έχουν κοινα περουσιακά στοιχεία. Γενικότερα το θέμα συμβίωση-γάμος-σχέση θα πρέπει να το απαλλάξουμε απο προκαταλήψεις και στερεότυπα και να το μετατρέψουμε σε μια ζωντανή και ανθρώπινη εξέλιξη μέσα στην ζωή μας. Είμαι σίγουρη οτι απο εκεί θα μάθουμε να είμαστε και πιο αποτελεσματικοί και συνεργάσιμοι μέσα στη κοινωνία. Ολα τα άλλα μου φαίνονται απλά δικαιολογίες για να μην αλλάζει τίποτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Katerin πρωτα η διαδικασια για το δημοψηφισμα που ειναι καλη ιδεα και θα το κανω και γω.
    1)Επιλεγεις τη διευθυνση http://www.petitiononline.com/syn0803/petition.html με αντιγραφη (copy)
    2)απο το ιστολογιο πατας [προσαρμογη]
    3)επιλεγεις προσθηκη νεας σελιδας (add a page element)
    4)απο το παραθυρο που αναδυεται, πατας [προσθηκη στο ιστολογιο] απο τη "λιστα συνδεσμων"
    5) στο νεο παραθυρο κάνεις στη "διευθυνση URL νεου ισοτοπου" επικοληση (paste) την παραπανω διευθυνση http:// κλπ
    6)πατας [προσθηκη συνδεσμου]
    7)πατας [αποθηκευση αλλαγων]
    πας στο ιστολογιο σου και ok

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Σιγουρα Ελενη πρεπει να διαχωρισουμε την απλη σχεση και συμβιωση απο την αποφαση για γαμο και δημιουργια οικογενειας δεν χωραει καμμια αμφιβολια.

    Το συμφωνο ελευθερης συμβιωσης ειναι μια τριτη δυνατοτητα συναψης γαμου.
    Για τη μεγαλη κριση που περνα σημερα ο γαμος, δεν φταιει σιγουρα ο τροπος συναψης του. Αρα δεν προσφερει κατι θετικο η θεσμοθετηση ενος αλλου τριτου τροπου.
    Οι σχεσεις των ανθρωπων εγιναν προβληματικες απο αλλες και πολλες αιτιες.
    Κυρια αιτια κατα την αποψη μου ειναι η προωθηση ως εικονα (απο ΜΜΕ κλπ) ενος "μοντελου" ανθρωπου που ειτε απο φοβο ειτε απο εγωϊσμο και εγωκεντρισμο νομιζει οτι ο ατομικισμος ειναι προτιμοτερη και πιο ευχαριστη αποψη ζωης, απο τη εγγαμο ζωη με τους απαραιτητους αλλα ανεπιθυμητους συμβιβασμους, απαλλαγμενη μαλιστα απο τα προσθετα βαρη και υποχρεωσεις που απαιτει μια ολοκληρωμενη οικογενεια. Πραγμα που απεχει πολυ απο το να ειναι πραγματικοτητα.
    Πολλες αλλες αιτιες που θελουν πολυ συζητηση βεβαιως.

    Πρεπει να βρουμε τροπους να μετατρεψουμε τη ζωη δυο ανθρωπων σε μια ευχαριστη περιπετεια σε μια ζωντανή και ανθρώπινη εξέλιξη μέσα στην ζωή μας, οπως πολυ σωστα λες, το συμφωνο συμβιωσης δεν βλεπω πως μπορει να βοηθησει στην κατευθυνση αυτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Αυτό! "Πρεπει να βρουμε τροπους να μετατρεψουμε τη ζωη δυο ανθρωπων σε μια ευχαριστη περιπετεια σε μια ζωντανή και ανθρώπινη εξέλιξη μέσα στην ζωή μας" καινα κάνουμε την 'γεωγραφία' μας πολλές φορές και μ' εναν άνθρωπο όταν το επιλέξουμε(κι αυτό θέλει χρόνο). Είναι τόσο ενδιαφέρον μερικές φορές το ταξείδι που μας αποζημιώνει για την διάρκεια και την συνεχή επαναφορά της πυξίδας στο ίδιο πρόσωπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Katerin υπαρχουν πολλων ειδων ιδανικα που πιστευει ο καθενας απο μας και που διψαμε να ακολουθησουμε την πορεια τους.
    Τη πορεια αυτη μπορει να μη την περπατησουμε ποτέ αν δεν μας τραβηξει με το παθος και την πιστη και αξιοπιστια του ενας ηγετης. Χωρις ηγετες (πολιτικους, πνευματικους, θρησκευτικους) οι διαδρομες καθιστανται ποθητες μεν αλλα δυσβατες και σκοτεινες δε και μας απωθουν τελικα απο του να τις περπατησουμε μονοι μας.
    Ο ηγετης ειναι το φως που μπορει να μας οδηγησει στο στοχο με αποφασιστικοτητα και σιγουρια.

    Τα χειροτερα δεσμα ειναι αυτα που βαζουμε εμεις οι ιδιοι στα συναισθηματα μας που μας κρατουν μακρυα απο την αγαπη, τη ζωη γενικα οχι τα δεσμα του γαμου που μπορει να ειναι ή να γινει ευλογια, μελωδια ευχαριστης συντροφιας, αγαπης, συμπονιας, εχεμυθης εξομολογησης, και κατανοησης. Εξομολογητης, ψυχαναλυτης, φιλος, βοηθος, συμπαραστατης μπορει να γινει ο συντροφος.
    Η αβεβαιοτητα, η ανασφαλεια και ο φοβος της μοναξιας δεν μπορει να νικηθει παρα μονο απο ενα καλο συντροφο που ξυπναει καθε μερα διπλα στο δικο σου μαξιλαρι.
    Αυτη την ισχυρη κόλλα, οπως και συ λες, το συμφωνο που συζηταμε ερχεται μονο για να αραιωσει τη δυναμη της, και στη θεση των πιο πανω να προτεινει την ψευδαισθηση ελευθεριας που δινει μια δηθεν ευκολη απαλλαγη και ανεξαρτησια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ελενη πραγματι ειναι σοφο αυτο που ειπες, χρειαζεται δε ελαχιστη σοφια και υπομονη για να το πετυχει ο καθενας μας στην προσωπικη του ζωη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Vagnes, δεν καταλαβαίνω ποιους βολεύει αυτό το νέο συμβόλαιο. Εμένα ας πούμε που έχω κάνει πολιτικό γάμο, αν δεν τον είχα κάνει, δε θα προτιμούσα το συμβόλαιο. Είναι διαφορετικό το βάρος του πολ. γάμου από ένα συμβόλαιο. Αυτό το τελευταίο μοιάζει σαν διευκόλυνση μόνο περιουσιακών και συνταξιοδοτικών θεμάτων μεταξύ ομοφυλοφίλων κυρίως. Και ως τέτοιο το σέβομαι, μια και τα ανθρώπινα δικαιώματα προφυλάσσουν κυρίως τις μειονότητες.
    Η αθλιότητα όμως περί πορνείας του Ανθίμου με βγάζει από τα ρούχα μου. Ας σεβαστούν το ήθος και το ύφος του -επιτέλους- σεμνού Αρχιεπισκόπου και ας ασχολούνται με τα αμπελοχώραφά τους. Τα άλλα δεν είναι δικά τους και δεν τους αφορούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Νομίζω ότι είναι ολοφάνερο, vagnes, πως κανένα σχήμα μέχρι τώρα, ούτε ο πολιτικός, ούτε ο θρησκευτικός γάμος, αποτελεί εχέγγυο για την ποιότητα της σχέσης δυο ανθρώπων ή για τη μακροβιότητά της. Τι μας νοιάζει λοιπόν, εμάς που έχουμε κάνει τις επιλογές μας ή την εκκλησία, αν κάποιοι άνθρωποι που δεν έχουν παντρευτεί κι ούτε σκοπεύουν να το κάνουν για πολλούς και διαφορετικούς λόγους, κατορθώνουν να ζουν καλά μαζί, να έχουν μια ελεύθερη συμβίωση, να κάνουν ακόμα και παιδιά έτσι και να θέλουν μια τυπική κατοχύρωση συμβολαιογραφική, για να μην πχ πέσουν κοράκια οι συγγενείς πάνω τους σε περίπτωση αιφνίδιου θανάτου και τους πάρουν αυτά που έχτισαν με το σύντροφό τους τόσα χρόνια; Για μένα, το ξαναλέω, ό,τι δίνει στους ανθρώπους θάρρος να προχωρήσουν σε συντροφικότητα και μοίρασμα σε μια ατομοκεντρική εποχή, πρέπει να το προστατεύουμε και να το στηρίζουμε, ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές οι άλλες πεποιθησεις μας. Τα παιδιά μας, φίλε μου, κινδυνεύουν πιο πολύ από τη μοναξιά, παρά από οποιοδήποτε έστω και "μαϊμού" γάμο στο μέλλον.
    θερσίτη κι εμένα πολύ μου αρέσει ο νέος αρχιεπίσκοπος. Τιμάει και τον κλάδο μας, έτσι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Θερσιτη μου ολοι οι παπαδες που δεν μας αρεσουν, τονιζουν τις διαφορές απο ολους τους αλλους που μας αρεσουν και αυτο ειναι ως ενα σημειο θετικο. Πραγματι συμφωνουν πολλοι με την ποιοτητα του σημερινου Αρχιεπισκοπου.

    Η συζητηση που καναμε εδω πραγματι βοηθα στο συμπερασμα που καταληγεις gyristroula απλα ο φοβος ο δικος μου ειναι πως ο χαλαρος δεσμος που με το συμφωνο συμβιωσης επιδιωκεται, δεν μπορει να αποτελεσει και το ασφαλεστερο καταφυγιο των παιδιων που θα γεννηθουν απο αυτη τη σχεση.
    Θα διαλεξουν αυτο το συμβολαιο ανθρωποι που υπολογιζουν περισσοτερο τον εαυτο τους και οχι τοσο το θαυμα της πραγματικης συντροφικοτητας, με αποτελεσμα αυτο το χλιαρο δεσιμο να μην ωριμασει ποτε και τα επακολουθα να τα πληρωνουν τα παιδια που θα γεννηθουν απο το συγκεκριμενο ζευγαρι.

    Ειναι ενα συμβολαιο που προσπαθει να επιβραβευσει την ατομικοτητα και την ευκολη απεξαρτηση απο καθε ευθυνη. Δεν δινει κινητρα για να παλεψει κανεις τη σχεση του μεχρι να ανακαλυψει το φως που κρυβεται πισω της.

    Η διευκολυνση για την επιδιωξη της ατομικοτητας ειναι απο τα πιο επικινδυνα εδεσματα που εντεχνα μας σερβιρει το συστημα και τα διάφορα συμφεροντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

σπείρε μια σκέψη, κάθε σπόρος είναι μια λαχτάρα.

ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Ετικέτες

πολιτική (82) ποίηση (70) κοινωνία (69) πολιτική σάτυρα (12) πολίτης (11) σάτιρα (10) σύνθεση (10) άνθρωπος (9) Επανω-πολιτικη (7) παιδεία (7) φιλοσοφείν (7) Ελλάδα (6) αυτοκριτική (6) ευχές (6) θρησκεία (6) πολιτική ηγεσία (6) ψήφος (6) ΠΑΣΟΚ (5) άποψη (5) Οικονομική κρίση (4) νέοι (4) παιχνιδι (4) φωτογραφία (4) bloggers (3) ΝΔ (3) Πίστη (3) αγανακτισμένοι (3) αξιοκρατία (3) αξιολόγηση (3) αφιέρωση (3) ζωή (3) κοινωνική συνείδηση (3) κρίση (3) νέα κυβέρνηση (3) υγεία (3) φιλία (3) χιούμορ (3) ψυχολογία (3) 28δις (2) Έλληνες (2) Δημοκρατικοί (2) Ομπάμα (2) Προεδρική Δημοκρατία (2) ΣΥΡΙΖΑ (2) ανέκδοτο (2) αντίο (2) αποχή (2) απόψεις (2) βατοπέδι (2) δημοσκόπηση (2) εκλογές (2) ευρωεκλογές (2) ευχή (2) καθημερινότητα (2) κριτική (2) ποδήλατο (2) πολιτική πρόταση (2) πολιτική ωριμότητα (2) συνέδριο (2) συνδιάσκεψη (2) συνεργασία (2) τεστ (2) τηλεόραση (2) τράπεζες (2) χ (2) χοίροι (2) ... ... ... (1) 1821 (1) 1989 (1) 2009 (1) NO INDIA (1) blogs (1) e-διαδήλωση (1) slide (1) viza (1) Γιώργος (1) Δημόσιο (1) Διεθνισμος (1) Ελληνικη γλωσσα (1) Επανω-προτασεις (1) Ευρώπη (1) Ιωαννινα (1) ΜΜΕ (1) Μαρία (1) ΟΛΠ (1) ΟΤΕ (1) Π.Ο.Υ. (1) Παπανδρέου (1) Πολυτεχνείο (1) Σημίτης (1) αγάπη (1) αγώνες (1) αδικία (1) αθωπνορς (1) αισιοδοξία (1) αισχος (1) αισχροκέρδεια (1) ακρόαμα (1) αλλαγη νομων (1) αμπελοφιλοσοφείν (1) αναξιοπιστία (1) ανεργία (1) αντίδραση (1) αξία (1) αξιοπιστία (1) αποδοχή (1) αποτέλεσμα (1) αποτέφρωση (1) αποτελέσματα (1) αποψη (1) αριστερά (1) ασυδοσία (1) ασφαλιστικό (1) αυτάρκεια (1) βάση του 10 (1) βίοι παράλληλοι (1) βιντεοσυνθέσεις (1) βουλή (1) γέλιο (1) γνωριμία (1) γρίππη (1) δάνειο (1) δημοσιευμένο άρθρο (1) δημοσιο (1) διάγγελμα (1) διάλειμμα (1) διαμαντι (1) διαμαρτυρία (1) διαπίστωση (1) διαπλοκή (1) δράση (1) εαυτός (1) ειρωνία (1) ελευθερία (1) ελπίδα (1) επιλογή (1) επιμόρφωση (1) επιχειρήσεις (1) επιχειρηματικότητα (1) εργασία (1) ευθύνη (1) εφαρμογή νόμων (1) εφεγαλκος (1) ηγέτης (1) ηλικία (1) θοες (1) ιατρική (1) ιστορία (1) κήπος (1) κίνητρα (1) καθηγητές (1) καπιταλισμός (1) καταλήψεις (1) κοινή λογική (1) κοινότητα (1) κοσμημα (1) κυβέρνηση (1) κόμματα (1) κόσμος (1) λευκό (1) λιμάνια (1) μέτρα (1) μαργαριτάρια (1) μνήμες (1) μουσική (1) νέα γενιά (1) νέο κόμμα (1) οικονομια (1) ομαδικο μυθιστορημα (1) ορφάνια (1) παγκοσμιοποίηση (1) παιδιά (1) παραμύθι (1) περιπετεια (1) πλανήτης (1) πλούτος (1) ποδόσφαιρο (1) πολίτευμα (1) πολη (1) πολιτική ποίηση (1) πολιτικο διλλημα (1) πολιτικό λογοπαίγνιο (1) προανακριτική (1) προβληματισμός (1) πρωταπριλιά (1) ραδιόφωνο (1) σκάνδαλο (1) σοφία (1) σπίτι (1) συναίσθημα (1) συντεχνίες (1) σύμπνοια (1) σύμπτωση (1) σύνθημα (1) σύνοδος (1) σύστημα (1) τύχη (1) φάρμακα (1) φθινόπωρο (1) χρήμα (1) χόμπυ (1) ψωμί (1) ωριμότητα (1) ωριμότητα πολιτική (1)

η ωρα κανει καλα τη δουλειά της, ΕΜΕΙΣ;