ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΛΑΧΤΑΡΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΖΕΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ




Θα γίνεις πολύ φίλος με τον εχθρό σου

όταν και οι δυό σας πεθάνετε.

Χαλίλ Γκιμπράν.









...ΕΔΩ ΓΙΑ ΦΩΤΟ & ΠΟΙΗΣΗ

...ΕΔΩ ΓΙΑ  ΦΩΤΟ & ΠΟΙΗΣΗ
κλικ στην εικόνα για τα φωτοποιήματα

Οικονομική κρίση ή έλλειψη ορθής κρίσης;


Ζούμε σε μια εποχή παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, όπως οι ειδικοί μας λένε και κάθε μέρα ακούμε διάφορες αναλύσεις για τα αίτια της κρίσης από βαρύγδουπους οικονομολόγους.
Από την άλλη οι διάφοροι επιχειρηματίες και βιομήχανοι ανά τον κόσμο, παραπονιούνται για μείωση του τζίρου και των κερδών τους και καθημερινά μαθαίνουμε πως προβαίνουν ή σκοπεύουν να προβούν στο μέλλον και σε άλλες απολύσεις εργαζομένων.

Δηλώνω άσχετος με την υψηλή οικονομική επιστήμη, ωστόσο νομίζω πως έχω το δικαίωμα να επισημάνω ένα φαινόμενο που ίσως ακόμη, σκόπιμα ή όχι, δεν έχει τονιστεί ιδιαίτερα από τους σπουδαίους οικονομολόγους.

Πριν μια εικοσαετία, περίπου, κάποιοι «έξυπνοι» Ευρωπαίοι και Αμερικάνοι επιχειρηματίες ανακάλυψαν(!!), πως ήταν σπουδαία επιχειρηματική ιδέα, να μεταφέρουν τις επιχειρήσεις τους ή να ιδρύσουν θυγατρικές σε χώρες της Άπω Ανατολής κυρίως, όπου μπορούσαν να επωφεληθούν από τα φτηνά εργατικά χέρια, όπως συνηθίζουν να λένε. Απέλυσαν λοιπόν μεγάλο τμήμα από το προσωπικό τους στην Ευρώπη (και Αμερική), έκλεισαν ή αφήσανε να υπολειτουργούν τα εργοστάσια τους και μετέφεραν την περισσότερη παραγωγή τους στην Ασία, με μηδενικές σχεδόν επενδύσεις.

Η ιδέα θεωρήθηκε πρωτοπόρα απόλυτα κερδοφόρα, «επαναστατική»(;) και σιγά-σιγά την μιμήθηκαν όλοι, ακόμη και οι πιο γνωστές Ευρωπαϊκές φίρμες.
Εκμηδένισαν λοιπόν στο ελάχιστο το εργατικό κόστος των προϊόντων τους, κράτησαν τα υπερκέρδη για τους εαυτούς των, αφού οι τιμές στην ουσία δεν μειώθηκαν και έφερναν, τα παραγόμενα στην Ασία προϊόντα τους, στην Ευρωπαϊκή αγορά να τα πουλήσουν!!
Πού να τα πουλήσουν δηλαδή;
Στους ανθρώπους και τους Ευρωπαίους εργαζόμενους που μόλις είχαν απολύσει, στους ανθρώπους εκείνους που εφαρμόζοντας την «σπουδαία» ιδέα τους, τους είχαν πετάξει στην ανεργία!!!

Τώρα, σήμερα, όλοι αυτοί οι «έξυπνοι» επιχειρηματίες και βιομήχανοι στέρεψαν από ιδέες, για τo πως θα μπορούσαν να ανατρέψουν και να αναστρέψουν την άσχημη κατάσταση και η μόνη λύση που βρίσκουν είναι ξανά πάλι οι απολύσεις και η σκανδαλώδης χρηματοδότηση τους από τα κρατικά ταμεία δηλαδή πάλι από τους δικούς μας πόρους!!!

Είναι βέβαιο πως η εξαθλίωση των εργαζομένων, οι απολύσεις και η ανεργία οδηγούν σε μείωση της κατανάλωσης, και εξ αυτού και σε μείωση των κερδών των επιχειρήσεων, η μείωση των κερδών σε νέες απολύσεις και πάλι σε νέα μείωση της κατανάλωσης και πάλι σε νέες απολύσεις κοκ. Μπαίνουμε μοιραία έτσι σε ένα φαύλο κύκλο που επιδεινώνει αντί να βελτιώνει την κατάσταση.

Είπα δηλώνω άσχετος με τα υψηλά οικονομικά και δεν έχω να προτείνω κάποια λύση που να στηρίζεται σε επιστημονική βάση, η διαφαινόμενη όμως μοναδική και χρυσή λύση, πρέπει κύρια να στηρίζεται σε δύο σκέλη:

Α) Την διατήρηση πάση θυσία των θέσεων εργασίας σε όλες τις ιδιωτικές επιχειρήσεις (φυσικά και τις δημόσιες) και εκεί είναι θεμιτό να υπάρξει βοήθεια από το κράτος και την ΕΕ συντονισμένα, στον επιχειρηματία, με μοναδικό όμως σκοπό τη διατήρηση όλων των θέσεων των εργαζομένων, μέχρι και της τελευταίας και

Β) Τον προσωρινό και δραστικό έλεγχο, μέχρι η κρίση να ξεπεραστεί, των υψηλών κερδών των ιδιοκτητών των επιχειρήσεων και βιομηχανιών, με επιβολή καθορισμένων μέγιστων τιμών σε μια σειρά προϊόντων και αγαθών ευρείας λαϊκής κατανάλωσης (πχ καύσιμα, τρόφιμα, είδη σούπερ μάρκετ) που κάλλιστα μπορούν προσωρινά (το τονίζω) να επιβληθούν.

Δεν ξέρω αν αυτά που ανέφερα στέκουν, εκείνο όμως που όλοι γνωρίζουμε, είναι πως όλα αυτά που μας πρότειναν και εφάρμοσαν οι ειδικοί, για τη στήριξη των επιχειρήσεων και δη των Τραπεζών μέχρι τώρα, δεν έλυσαν το σοβαρό πρόβλημα της κρίσης, απεναντίας το όξυναν.

Μήπως ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα καταβάλλοντας περισσότερες προσπάθειες για την ενίσχυση και στήριξη των εργαζομένων και λιγότερες για τους επιχειρηματίες;;

Μήπως ήρθε η ώρα να κατανοήσουν ότι αυτή την κρίση την γέννησε το περιβάλλον ασυδοσίας που «καλλιέργησε» η κάθε κυβέρνηση για όλες τις μεγαλο-επιχειρήσεις και τους μεγαλο-επιχειρηματίες;;

Μήπως ήρθε η ώρα να χάσουν (οι επιχειρήσεις) κάποια προνόμια από τα κεκτημένα τους, να μειώσουν το ασύδοτο κυνήγι του υπερκέρδους, προς χάριν μιας πιο ισορροπημένης και με πιο ανθρώπινους κανόνες οικονομικής ανάπτυξης;;...

...ή μήπως επιθυμούν να επιμένουν ακόμη στις αποδειγμένα αναποτελεσματικές μεθόδους των, ώστε να συνεχίσουμε τον κατήφορο που περπατάμε, έως ότου συναντήσουμε όλοι μαζί χέρι-χέρι τον γκρεμό;;


...μετά από όλα αυτά ας χαλαρώσουμε λίγο

4 σχόλια:

  1. Για να το κάνουν όμως αυτό, Vagnes, χρειάζεται οι τράπεζες να σκεφτούν όχι οικονομικά αλλά κοινωνικά. Ποιος όμως είναι ο σκοπός των τραπεζών; Η προσφορά στο σύνολο; Προφανώς όχι. Άρα χρειάζεται άλλη διοίκηση, άλλη φιλοσοφία. Άρα ξαναπάμε το κουβάρι στο ζήτημα της λαϊκής αφύπνισης. Από του λαού άρξασθε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Από του λαού άρξασθε...αυτό είναι και το δικό μου πιστεύω, Θερσίτη μου, δεν μπορεί να ξεκινήσει τίποτα καλό από πάνω.
    Αφού η ιστορία μας διδάσκει πως η "δουλειά" των κάθε λογής εξουσιών είναι, ότι καλό ξεκινάει από κάτω (που σπάνια και αυτό γίνεται πια) να το πολεμούν, να το καταστρέφουν να το στρέφουν εναντίον μας και στο τέλος να το αφανίζουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μάλλον έλλειψη ορθής κρίσης....
    Και να σκεφτέι κανείς πως οι μεγαλοεπιχειρήσεις έχουν απορροφήσει τεράστια κρατικά κονδύλια σε όλες τις χώρες προκειμένου να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας.
    Και όμως απολύουν.....
    Φτιαχτή είναι η οικονομική κρίση. Αποσκοπεί στη μείωση της τιμής των μετοχών των εταιριών έτσι ώστε να εξαγοραστούν ευκολότερα από όσους έχουν συγκεντρώσει τεράστια αποθέματα ρευστότητας στα χέρια τους.
    Αποσκοπεί στις φοβίες των πολιτών και στις υποχωρήσεις που θα κάνουν κατά συνέπεια προκειμένου να μην χάσουν τις δουλειές τους.
    κλπ κλπ
    Ας σκεφτούμε πως η έμφαση σε όλο τον κόσμο είναι να χτιστούν ξενοδοχεία 5στερα και 6στερα, γήπεδα γκόλφ, Spa. Εάν υπήρχε γενικότερη κρίση και στα υψηλά εισοδήματα δεν θα το έκαναν...
    Οσο για τις τράπεζες κανείς δεν ισχυρίστηκε πως είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα. Οταν τα ίδια τα κράτη δεν ασκούν κοινωνική πολιτική γιατί μια ιδιωτική επιχείρηση να το κάνει? Και όμως όπου χρειάστηκε έδειξαν κοινωνικό πρόσωπο όπως όταν πολλές επιχειρήσεις καταστράφηκαν με τους σεισμούς της Αθήνας, όπως και στα πυροπαθή χωριά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλώς ήρθες dyosmaraki και πολύ σωστά τα λες όλα.
    Το μέλημα αυτών που κυβερνούν είναι να σώσουν και να αυξήσουν τις περιουσίες των εχόντων και κάθε φορά το πετυχαίνουν με διάφορα τερτίπια.
    Μόνο που αυτό κάποτε θα γυρίσει και ανάποδα και έτσι θα αναγκαστούν να αναθεωρήσουν κάποια πράγματα. Αυτό θέλω να ελπίζω τουλάχιστον...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

σπείρε μια σκέψη, κάθε σπόρος είναι μια λαχτάρα.

ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Ετικέτες

πολιτική (82) ποίηση (70) κοινωνία (69) πολιτική σάτυρα (12) πολίτης (11) σάτιρα (10) σύνθεση (10) άνθρωπος (9) Επανω-πολιτικη (7) παιδεία (7) φιλοσοφείν (7) Ελλάδα (6) αυτοκριτική (6) ευχές (6) θρησκεία (6) πολιτική ηγεσία (6) ψήφος (6) ΠΑΣΟΚ (5) άποψη (5) Οικονομική κρίση (4) νέοι (4) παιχνιδι (4) φωτογραφία (4) bloggers (3) ΝΔ (3) Πίστη (3) αγανακτισμένοι (3) αξιοκρατία (3) αξιολόγηση (3) αφιέρωση (3) ζωή (3) κοινωνική συνείδηση (3) κρίση (3) νέα κυβέρνηση (3) υγεία (3) φιλία (3) χιούμορ (3) ψυχολογία (3) 28δις (2) Έλληνες (2) Δημοκρατικοί (2) Ομπάμα (2) Προεδρική Δημοκρατία (2) ΣΥΡΙΖΑ (2) ανέκδοτο (2) αντίο (2) αποχή (2) απόψεις (2) βατοπέδι (2) δημοσκόπηση (2) εκλογές (2) ευρωεκλογές (2) ευχή (2) καθημερινότητα (2) κριτική (2) ποδήλατο (2) πολιτική πρόταση (2) πολιτική ωριμότητα (2) συνέδριο (2) συνδιάσκεψη (2) συνεργασία (2) τεστ (2) τηλεόραση (2) τράπεζες (2) χ (2) χοίροι (2) ... ... ... (1) 1821 (1) 1989 (1) 2009 (1) NO INDIA (1) blogs (1) e-διαδήλωση (1) slide (1) viza (1) Γιώργος (1) Δημόσιο (1) Διεθνισμος (1) Ελληνικη γλωσσα (1) Επανω-προτασεις (1) Ευρώπη (1) Ιωαννινα (1) ΜΜΕ (1) Μαρία (1) ΟΛΠ (1) ΟΤΕ (1) Π.Ο.Υ. (1) Παπανδρέου (1) Πολυτεχνείο (1) Σημίτης (1) αγάπη (1) αγώνες (1) αδικία (1) αθωπνορς (1) αισιοδοξία (1) αισχος (1) αισχροκέρδεια (1) ακρόαμα (1) αλλαγη νομων (1) αμπελοφιλοσοφείν (1) αναξιοπιστία (1) ανεργία (1) αντίδραση (1) αξία (1) αξιοπιστία (1) αποδοχή (1) αποτέλεσμα (1) αποτέφρωση (1) αποτελέσματα (1) αποψη (1) αριστερά (1) ασυδοσία (1) ασφαλιστικό (1) αυτάρκεια (1) βάση του 10 (1) βίοι παράλληλοι (1) βιντεοσυνθέσεις (1) βουλή (1) γέλιο (1) γνωριμία (1) γρίππη (1) δάνειο (1) δημοσιευμένο άρθρο (1) δημοσιο (1) διάγγελμα (1) διάλειμμα (1) διαμαντι (1) διαμαρτυρία (1) διαπίστωση (1) διαπλοκή (1) δράση (1) εαυτός (1) ειρωνία (1) ελευθερία (1) ελπίδα (1) επιλογή (1) επιμόρφωση (1) επιχειρήσεις (1) επιχειρηματικότητα (1) εργασία (1) ευθύνη (1) εφαρμογή νόμων (1) εφεγαλκος (1) ηγέτης (1) ηλικία (1) θοες (1) ιατρική (1) ιστορία (1) κήπος (1) κίνητρα (1) καθηγητές (1) καπιταλισμός (1) καταλήψεις (1) κοινή λογική (1) κοινότητα (1) κοσμημα (1) κυβέρνηση (1) κόμματα (1) κόσμος (1) λευκό (1) λιμάνια (1) μέτρα (1) μαργαριτάρια (1) μνήμες (1) μουσική (1) νέα γενιά (1) νέο κόμμα (1) οικονομια (1) ομαδικο μυθιστορημα (1) ορφάνια (1) παγκοσμιοποίηση (1) παιδιά (1) παραμύθι (1) περιπετεια (1) πλανήτης (1) πλούτος (1) ποδόσφαιρο (1) πολίτευμα (1) πολη (1) πολιτική ποίηση (1) πολιτικο διλλημα (1) πολιτικό λογοπαίγνιο (1) προανακριτική (1) προβληματισμός (1) πρωταπριλιά (1) ραδιόφωνο (1) σκάνδαλο (1) σοφία (1) σπίτι (1) συναίσθημα (1) συντεχνίες (1) σύμπνοια (1) σύμπτωση (1) σύνθημα (1) σύνοδος (1) σύστημα (1) τύχη (1) φάρμακα (1) φθινόπωρο (1) χρήμα (1) χόμπυ (1) ψωμί (1) ωριμότητα (1) ωριμότητα πολιτική (1)

η ωρα κανει καλα τη δουλειά της, ΕΜΕΙΣ;