...μηπως πεταμε στα συννεφα;
Αληθεια τι ειναι αυτο που με κανει να καθομαι εδω τωρα μπροστα στο πληκτρολογιο μου, μετα απο μια κουραστικη μερα εργασιας απο τις 9 το πρωι μεχρι τις 9:30 το βραδυ και να θελω να επικοινωνησω μαζι με σας αγαπημενοι μου μπλογκο-φιλοι;
Ολοι λεμε (και ειναι αληθεια βεβαιως) πως δεν εχουμε χρονο, δεν εχουμε ελευθερο χρονο κι ομως βρισκουμε την ωρα να καθησουμε να γραψουμε και να κατεβασουμε μια αναρτηση, περιμενοντας να ακουμπησουμε και να ευαισθητοποιησουμε τους μπλογκο-φιλους μας!
Περιμενουμε τα σχόλια τους για να συνεχισουμε και να εμβαθυνουμε τη συζητηση και καθε νεο σχόλιο ειναι σαν να περνουμε ενα δωρο-εκπληξη απο εναν αγνωστο μεν, αλλα πολυ οικειο μας μπλογκοφιλο δε.
Ποσες φορες δεν ειπα, (το ειπαμε ολοι φανταζομαι), πως δεν εχω χρονο να δω τον φιλο μου σημερα, ισως αυριο να μπορεσω κι ομως γυρνωντας στο σπιτι καθησα 2 και 3 ωρες να κατεβασω μια αναρτηση και να περιμενω τα σχολια σας, για να συνεχισω με ευχαριστηση και χωρις καθολου κουραση το ταξειδι μεσα στα μπλογκς!
Τι συμβαινει ακριβως;
Μας αρεσει να εκθετουμε ατοφιες τις αποψεις μας, σε ενα θεμα που μας ενδιαφερει και το οποιο εμεις επιλεγουμε καθε φορα, χωρις διακοπες και παρακαμψεις που συνηθως υπαρχουν σε μια παρεα φιλων;
Μας αρεσει γιατι μας δινεται απλοχερα και χωρις περιορισμους η δυνατοτητα να επιλεγουμε οποιον φιλο θελουμε και να κανουμε νεες γνωριμιες καθημερινα;
Και επιπλεον μπορουμε να κανουμε γνωριμιες βγαζοντας ακομη και τα εσωψυχα μας, χωρις να διατρεχουμε μεγαλο συναισθηματικο κινδυνο;
Μας αρεσει το μυστηριο και η γοητεια που συνεπαγεται η ανωνυμια;
Μετα απο αυτα υπαρχει ο κινδυνος να παραμελησουμε (ή και να αντικαταστησουμε) τους καλους μας φιλους, για χαρη των καλων μας μπολγκοφιλων;
Υπαρχει ο κινδυνος ενος νεου ειδους αποκοινωνικοποιησης-αντικοινωνικοτητας;
Μηπως αισθανομαστε πως τελικα μας κανει καλυτερους σαν ανθρωπους το μπλογκινκ και πως γινεται αυτο;
Τι αλλο φιλοι μου μπορουμε να αναρωτηθουμε ωστε να δωσουμε απαντησεις στα ερωτηματα αυτα που τα "ξετρυπωσε" το πρασινο λικερ υστερα απο ενα σχολιο της στην προηγουμενη αναρτηση μου;
...και δεν μπορω να ξεχασω πως φιλία πρωτα απ ολα σημαινει Αγαπη...
Δεν νομίζω ότι αφήνουμε τους φίλους για τους blogοφίλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά τα βράδια που λες, έστω και κουρασμένος, το να κλικάρεις σε κάποιες σελίδες και να διαβάζεις κείμενα, ίσως είναι σαν να διαβάζεις ένα βιβλίο στο κρεβάτι.
Vagnes τα ερωτηματα αυτα ισως να ειναι ανυπαρκτα για την νεωτερη γενια.Θεωρουν δεδομενη την επικοινωνια με αυτο τον τροπο.Μια και ειναι αυτος ο τροπος που εχουν διδαχθει.Μου αρεσει τα πραγματακια που δινω στον αλλο να συνοδευονται απο χειρογραφες καρτουλες με ευχες .Οι νεωτεροι στελνουν ενα e-mail γιατι ετσι εμαθαν.Οποτε εμεις λεω για μενα που ανηκω ηλικιακα λιγο μα πολυ λιγο πιο πανω απο τους νεους εισχωροντας σε αυτο τον μυστικιστικο κοσμο με κανει να νιωθω μαγικα.Με κανει να φανταζομαι πως να ειναι ο αλλος ,αραγε θα του αρεσουν αυτα που γραφω;Στους φιλους μου θα διστασω να παρω τηλ και να τους πω ,Ξερεις τωρα το ραδιο εχει ενα πολυ ωραιο μουσικο κομματι η διαβασα κατι πολυ ενδιαφερον και ακουσε το.Το πιο πιθανον ειναι οτι θα μου πει τωρα δεν εχω χρονο.Στο μπλογκ ξερεις οτι καποιος η καποια ,καποια στιγμη θα σε ανακαλυψει.Αυτο εμενα με συνεπαιρνει.Θα συμφωνησει η διαφωνησει μαζι μου.Το γραφεις στις 3 η ωρα την νυχτα γιατι τοτε εχεις εμπνευση.Δεν σκεφτεσαι αν ενοχλεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω να πω οτι ζητησα κατι απο τον Ndn στο μακρινο Λονδινο και την αλλη μερα ειχε ηδη τακτοποιηθη.Οπως εσυ που προσεφερθεις να βοηθησεις να αλλαξω την εικονα του μπλογκ μου.Το computer μας εχει χαλασει τωρα τρεις βδομαδες ,τι γνωστους τι φιλους εχουμε επιστρατευσει τιποτα ακομα.
Καλο απογευμα αγαπητε Vagnes και χαιρομαι ειλικρινα που σε εχω μπλογκοφιλο μου.
Λιγες πρωτες σκεψεις για ενα πολυ καλο θεμα για συζητηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταρχας το ιντερνετ και τα blogs δεν ειναι ενοχλητικα. Γραφεις οποτε θες, δεν σε νοιαζει τι ωρα ειναι, δεν σκεφτεσαι τον @φιλο σου αν εχει χρονο, αν εχει δουλεια, αν, αν, αν. Ο @φιλος σου το διαβαζει οποτε μπορεσει. Συμμετεχει αναλογα με τα κεφια του και με το αν του αρεσει το θεμα (πόσες φορές αληθεια δεν εχουμε βαρεθει βγαινοντας εξω με την πιο καλη παρεα;).
Εχει και τη γοητεια οτι "μηδενιζει" τις αποστασεις και μπορω εγω απο την Αθηνα να συνομιλω με σενα Βαγγελη που εισαι στα Γιαννενα, με τον ταδε που ειναι πχ στη Θεσσαλονικη και με την ταδε που ειναι πχ στην Πατρα και παει λεγοντας. Ακομη και με το Νικο στο Λονδινο μιλαμε λες και τον ξεραμε απο πριν.
Εχει και τη γοητεια της "ανωνυμιας" και οτι τον αλλον δεν τον ξερεις ως χαρακτηρα αλλά τον κρινεις μονο μεσα απο καποιες σκεψεις του.
Και πολλα άλλα, τα οποία θα τα γραψω στη συνεχεια της κουβεντας μας εδω.
Ομως, το ιντερνετ εχει και το πιθανο κακο οτι μπορει να μας αποξενωνει απο τους φιλους της πραγματικης ζωης (αν και για να πω την αληθεια μου, εμενα απο την πλευρα μου πολυ μου αρεσει οταν συναντω @φιλους και απο κοντα, και εχει γινει με καποιους και θα γινει και με αλλους πιστευω) και πολλες φορες απο την οικογενεια μας.
Αλλά πιστευω οτι οι οχι τοσο νεοι σε ηλικια, οι οποιοι εχουμε ζησει τη μαγεια του παιχνιδιου και εξω απο τους 4 τοιχους ενος διαμερισματος (σε αντιθεση με πολλα νεαρα παιδια τα οποια τα μονα παιχνιδια τους εχουν σχεση με το p/c και το play station) ισως το βλεπουμε ολο αυτο σαν ενα παιχνιδι αλλου τυπου.
Και πολλες φορες το ιντερνετ και τα blogs σε φερνουν κοντα σε πραγματα και γεγονοτα τα οποια δεν υπαρχει τροπος να τα πληροφορηθεις αλλιως, απο τα συμβατικα ΜΜΕ εννοω.
Και για καποιους πολιτικοποιημενους απο εμας που ασχολουμαστε με την τεχνολογια, ειναι και καποιος τροπος να ανακαλυψουμε ξανα οτι υπαρχει κοσμος που σκεπτεται και εχει ιδεες. Γιατι ειχαμε αρχισει ισως καποιοι απο μας να πιστευουμε οτι δεν υπαρχει φως απο πουθενα.
Αυτα προς το παρον.
το να γράφεις κάτι που διαβάζουν οι άλλοι είναι πολύ ενδιαφέρον. είμαι σίγουρη ότι για μερικούς το βλογ είναι κάτι σαν συγγραφικό απωθημένο.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι πολλά που διαβάζω περιέχουν πού καλά άρθρα που στις εφημερίδες θές ώρες επί ωρών να ανακαλύψεις......
καλησπέρα κι από μένα.
Καλησπέρα και από εδώ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίγο πριν βγω για να γιορτάσω το Halloween είπα να αφήσω και το δικό μου σχόλιο.
Δεν νομίζω ούτε και εγώ ότι παραμελούμε τους φίλους μας για τους blogοφίλους. Το ίντερνετ είναι μαγικό. Μπορείς να διαβάσεις για απόψεις που ποτέ δεν είχες σκεφτεί, μπορείς να καταθέσεις τις δικές σου προτάσεις, τη δική σου οπτική ματιά και όλα αυτά όποτε θέλεις, όποτε έχεις έμπνευση και χρονο. Σημαντικό είναι ότι αν θες μπορεί να μην μάθει ποτέ κανένας ποιος είσαι.
Εντάξει, είναι λογικό ότι όταν αφιερώνεις σε κάτι ένα μέρος του ελεύθερου χρόνου σου, τότε θα το "κόψεις" από κάπου αλλού. Αλλά συνηθως κόβουμε από αυτά που δεν μας ευχαριστούν και όχι από τις παρέες μας που είναι άνθρωποι που μας ηρεμούνε και μας αρέσει να περνάμε χρόνο μαζί τους. Γι αυτό εξάλλου κάνουμε και παρέα μαζί τους.
Τα blogs είναι ευχαριστη, δημιουργική και πολλές φορές μορφωτική απασχόληση. Εγώ δεν έχω γνωρίσει πολύ κόσμο επειδή κατοικώ στο εξωτερικό, αλλά οι 2 που έτυχε να δω ήταν πολύ καλά παιδιά και έχουμε βρεθεί αρκετές φορές. Σίγουρα όταν μου δωθεί η ευκαιρία θα ήθελα να γωρίσω και άλλους που έχω ξεχωρίσει και πιστεύω ότι θα είναι αξιόλογοι και από κοντά.
Καλό Σαββατοκυριακο σε όλους!
Οχι, τους πραγματικούς μας φίλους δεν τους ξεχνάμε. Όμως το μπλόγκιν δίνει μια διαφορετική αίσθηση επαφής, σε κάνει πιο ανοιχτο,βοηθλαει σαυτό η ανωνυμία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως έτσι ξεδίνουμε, νιώθουμε πιο ελεύθεροι να βγάλουμε τα εσώψυχά μας.
Το θετεις απλα και καθαρα matrix το θεμα με τους φιλους και με το βραδυνο διαβασμα, αλλα τι ειναι κυριως αυτο που σε τραβαει στο μπλογκαρισμα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαγικα νοιωθω και γω πρασινο λικερ εδω μεσα, εκτός απο τα ερωτηματα που εθεσα ειναι και τοσα άλλα που αισθανομαι οταν συνομιλω, ενημερωνομαι, κουβεντιαζω μαζι σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘελω να διαβασω νεα, πολιτικη, χιουμορ, παιχνιδια, ποιηση, να σχολιασω και να αστειευθω, ξερω που πρεπει να παω καθε φορα.
Αλλά και αυτο που λες ειναι πολυ σημαντικο να ρωτησεις κατι που δεν ξερεις και να βρεις μια λυση σε ενα προβλημα που μονος δεν θα μπορουσες να αντιμετωπισεις.
Ακομη οι γνωριμιες που γινονται απο δω μεσα παλι ειναι σπουδαιες και πολυ πιθανον ωρισμενες να καταληγουν και σε μια μονιμη σχεση.
Βεβαια υπαρχουν και αρνητικα αλλα μπορει ο καθενας, αν θελει, να τα αποφευγει. Δεν μου αρεσει καθολου, λογου χαριν, οταν καποιοι επιστρατευουν ολη τη φαντασια τους για να μειωσουν καποιον αλλον, να βρουν τις λεξεις εκεινες που θα τον προσβαλλουν, απλα και μόνο γιατι εχουν διαφορετικη αποψη για καποιο θεμα!
Ειπες αυτο που πραγματικα ειναι σημαντικο: "Το γραφεις στις 3 η ωρα την νυχτα γιατι τοτε εχεις εμπνευση.Δεν σκεφτεσαι αν ενοχλεις." ...δεν μπορω να παρω 3 τα ξημερωματα τον φιλο μου και να του πω αυτο που σκεφτηκα θα με διαολοστειλει και με το δικιο του, ουτε καν τη γυναικα μου δεν μπορω να ξυπνησω για τον ιδιο λογο.
Τωρα οσο για το κομπιουτερ που χαλασε υπαρχει και η τηλεφωνικη γραμμη 1020 που μπορει να σε βοηθησει για τα προβληματα που αντιμετωπιζεις. Αν θελεις να επισκεφτεις και την ιστοσελιδα τους (http://www.1020.gr/)για να λαβεις βοηθεια, μου εχουν πει οτι ειναι σπουδαιοι
Αντωνη κρατω τον επιλογο σου ως κατι πολυ σπουδαιο. Αρχισαμε να εχουμε ελπιδα για φως και μαλιστα αυτο το βλεπουμε σε μεγαλη κλιμακα μεσα απο τα μπλογκς και αυτο ειναι αισιοδοξο για την γειτονια μας για την πολη μας για τη χωρα μας. Βλεπουμε συνανθρωπους μας εδω μεσα που δεν αφεθηκαν στη λαιλαπα της τηλεορασης και του συστηματος, που αντιδρουν και προβληματιζονται, που ειναι ετοιμοι να κατευθυνθουν και σε ομαδικες αντιδρασεις και δρασεις, που προτεινουν και κριτικαρουν με αξιοθαυμαστη λεπτομερεια πολλα απο τα ζητηματα που ταλαιπωρουν τη ζωη μας και εξουθενωνουν τις αντιστασεις μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτο ειναι το πιο μεγαλο οφελος απο τα μπλογκ, η συνειδητοποιηση οτι υπαρχουν κι αλλοι συνειδητοποιημενοι γυρω μας, γι αυτο και αρχισαν να το πολεμουν, γιατι αρχισαν να το φοβουνται, οι διαφοροι εξουσιαστες...
Ειναι και συγγραφικο απωθημενο, γιατι να το κρυψωμεν αλλωστε athinovio.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξερω αν θυμασαι το μυθιστορημα που ειχαμε γραψει απο κοινου πολλοι απο τους φιλους που ειναι εδω μεσα.
Αν θες σου το προτεινω, να μας πεις και την αποψη σου http://vagnes.blogspot.com/search/label/%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%BF%20%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%B1
...ειναι λιγο μακρυ το link αλλα ετσι βγηκε
Τι πιο σπουδαιο ndn να επικοινωνουμε τοσο συχνα, ενω ειμαστε τοσο μακρυα, ειδικα εσυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε ποιο αλλο τροπο θα μπορουσαμε να εχουμε τοσο συχνη επαφη ουτε με τηλεφωνο ουτε ακομη ακομη με email;
Εχω φιλους και συγγενεις στην Ιταλια που τους βλεπω και μιλαμε καθε καλοκαιρι μονο, οταν ερχονται στην Ελλαδα...χμ (μη μου την πεις παλι) ενω μαζι ας εισαι Λονδινο, βγαινουμε σχεδον καθημερινα στις περιπλανησεις του νου...
Καλο Σαββατοκυριακο Νικόλα
Οπως και να το κανουμε Λεοντοκαρδε ο καθενας στη δουλεια του κανει τους μικρους ή μεγαλους συμβιβασμους του, στο μπλοκινγκ αυτους τους συμβιβασμους τους αγνοουμε εντελως και βγαζουμε ολα τα θετικα μας συναισθηματα ολα οσα μας καταπιεζουν και μας στενοχωρουν, χωρις να σκεφτομαστε συνεπειες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑληθεια αν ειχαμε το ονοματεπωνυμο μας, στα μπλογκς, θα συμπεριφερομαστε διαφορετικα και πιο τυπικα;
Τι λετε φιλοι μου γι αυτο;
Τι λες γι αυτο φιλε μου Λεοντοκαρδε;
Η αποψη μου ειναι οτι η (επωνυμος)ανωνυμια, μας κανει ολους πιο αυθορμητους και πιο ρεαλιστικους, πραγμα που ειναι ωφελιμο για μας, αλλα και για ολους που συμμετεχουν στο μπολγκικο σερφαρισμα.
Βαγγελη, πολυ ωραια κουβεντα εχει ξεκινησει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπαντω στο τελευταιο σου ερωτημα.
Πρωτον, αν εγραφα εγω ενα επωνυμο Παπαδοπουλος ποιος θα ηξερε αν ειναι ή οχι αληθεια;
Δευτερον, και το κανονικο μου επωνυμο να ειχα εδω θα ηταν διαφορετικα για μενα μονο σε μια περιπτωση. Αν αυτοι που με διαβαζαν ή συνομιλουσα ηταν γνωστοι μου ή φιλοι μου απο πριν.
Στην περιπτωση που δεν ξερω κανεναν, οπως εγινε οταν αρχισα να γραφω στα blogs δε νομιζω να ειχε καμια διαφορα αν εμφανιζομουν ως Αντωνης ή ως Αντωνης ......
Προβλημα ισως εχουν καποιοι γνωστοι ειτε σε καποια μικρη κοινωνια ειτε στην επαγγελματικη τους ζωη.
Αυτη ειναι η γνωμη μου.
Καλο βραδυ!!!
Κοντεύει χρόνος που μπήκα στη μπλογκόσφαιρα. Στην αρχή ήταν σαν μια ανάγκη μου να γράψω μερικά πράγματα που μου συνέβαιναν όσο μπορούσα, απλά για να καταθέσω όσα βίωνα και να ανακουφίσω την ψυχή μου που ήταν βαριά! Σιγά σιγά ανακάλυψα ότι εδώ μεσα δεν ένοιωθα μόνη μου! Όλη την ώρα όποτε εγώ ήθελα άνοιγα τα μπλογκς και επικοινωνούσα γράφοντας σε ένα @φίλο όπως λέει και ο Αντώνης ό,τι ώρα ήθελα εγώ και μπορούσα! στη συνέχεια είδα ότι υπάρχουν κι άλλοι σκεπτόμενοι άνθρωποι και δεν έμεινα μόνη μου σαν την καλαμιά στον κάμπο! χαχχαχα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα πια θεωρώ ότι εδώ μέσα κυκλοφορώ εγώ με τον πραγματικό εαυτό μου όπως ήμουν πριν και όπως ήθελα να είμαι πάντα και που εκεί έξω δεν μπορούσα λόγω των κοινωνικών και επαγγελματικών συνθηκών! Εδώ είμαστε ελεύθεροι να γράψουμε και να πούμε ότι θέλουμε και να μιλήσουμε με όποιο εμείς θέλουμε αρκεί να μας κάνει "κλικ" το γράψιμο του και η αντανάκλαση της προσωπικότητάς του που διαχέεται μέσα από το μπλογκ του!
Θα μπορούσα να μιλώ μέρες για αυτή τη μοναδική εμπειρία του blogging που καλά λες δεν κάνει πίσω όση κούραση κι αν έχουμε κι όσος χρόνος κι ας μας λείπει!!
Δες τι ώρα σου γράφω;; Θα μπορούσα έξω από εδώ να το κάνω αυτό;; Όχι φυσικά! και τώρα ακούω ωραία μουσική από τον Οαση 88 εδώ στην Αθήνα, και την έχω καταβρεί!
Καλό ξημέρωμα και καλό μήνα!!
Αλλο οι φιλοι της πραγματικης ζωης μας αλλο αυτο που γινεται στα μπλογκ.Εκτος απο καποιους που γνωριζονται κι απο κοντα μεσα απο εδω...ολοι οι υπολοιποι πιστευω εχοντας αναγκη την επικοινωνια μπαινουμε στα μπλογκ και γραφουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπαρχουν βεβαια πολλα ειδη επικοινωνιας.
Αλλοι νοιωθουμε κοντα σ αυτους που επικοινωνουμε ...αλλοι δεν νοιωθουν τιποτε απολυτως και το κανουν για να περνουν την ωρα τους...
Πολλα και διαφορα γινονται εδω μεσα φιλε μου.Υπαρχουν κοπελες που εχουν παντρευτει με γνωριμιες απο τα μπλογκ .Δεν υπαρχει--- για την εποχη μας λεω παντα ε!--- πιο μαζικος τροπος επικοινωνιας.
Με τα θετικα του και τα αρνητικα του οπως ολα τα πραγματα τελικα.
καλημερα
Athinovio μου φαινεται πως εκανα λαθος στο link που σου εδωσα πιο πριν (βραδυ ητανε το 'κανα το λαθος) γι αυτο διορθωνω εδω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν θες σου το προτεινω σωστα αυτη τη φορα, να μας πεις και την αποψη σου
είμαστε οι παρέες που δεν βρίσκουμε πια στα καφενεία...
ΑπάντησηΔιαγραφήmarianaonice βλεπω την ωρα πραγματι που μου γραφεις και με το ραδιοφωνο που ακους, μου δινεις μια ζωντανη εικονα που μ΄ αρεσει πολυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι λυτρωτικο το μπλογκινγ, βγαζουμε την ψυχουλα μας εδω μεσα, που ειναι δυσκολο να το κανουμε με τοση ανεση οπουδηποτε αλλου.
Ειλικρινα γεμιζω μια αισιοδοξια (βεβαια ειμαι αισιοδοξος γενικα ο μουρλος) οποια ωρα και να ανοιξω το μπλογκ.
Αισθανομαι μια χαρα να δω ποιος σχολιασε, τι ειπε, με τι διαθεση, τι θελει να πει, μια χαρα να του απαντησω, μια πρωτογνωρη εμπειρια επαφης, εικονικης μεν ανθρωπινης και γεματης αισθηματα δε.
Αυτο μας λειπει; Δεν ξερω, ισως ενας απο τους λογους που αγαπαω το μπλογκιγκ και τους φιλους μου που "ταξιδευουν" εδω μεσα, μαζι μου...
Η δυνατοτητα της επιλογης ειναι σε αναπτυγμενο βαθμο faraona μου, στα μπλογκς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙσως αυτο να φαινεται λιγο εγωιστικο, αλλα ειναι ομως απο την αλλη και λυτρωτικο, αποτιναζει τους τυπους και παει κατευθειαν στην ουσια που αναζητα ο καθενας απο μας.
Οι επιλογες στη ζωη δεν ακολουθουν τον ιδιο κανονα, πολλες φορες ειμαστε αναγκασμενοι να ακολουθησουμε καποιους δρομους που δεν μας αρεσουν και τοσο. Οι τυποι τρωνε την ουσια σε πολλες περιπτωσεις στη ζωη μας (και δεν μπορει να γινει και αλλιως βεβαια), αυτο ομως εδω μεσα δεν ισχυει και ειναι ενα απο τα σημεια που μας ελκει ολους πιστευω...
...ο διαδικτιακος καφενες, τσουκνιδα φιλε μου ακριβως, οι αναλυσεις, πολιτικες, κοινωνικες, οικονομικες που γινονται εδω μεσα ουτε στα καφενεια της μεταπολιτευσης δεν γινόνταν ουτε καν στα καλυτερα εντυπα δεν γινονται, φιλε μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι αυτο μας βαλαν και στο ματι τα ΜΜΕ τρομαρα τους...
Πολύ ενδιαφέρον θέμα και μου αρέσει να το παρακολουθώ 3 μέρες τώρα, χωρίς να συμμετέχω. Όπως μου άρεσε από παιδί να παρακολουθώ σιωπηλή και απαρατήρητη τις συζητήσεις των μεγάλων. (Δύσκολο να το πιστέψεις, αν με γνωρίσεις βέβαια)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που σου δίνει το ιστολογείν και άλλες μορφές κοινωνικής δικτύωσης μέσα από το διαδίκτυο, είναι κάτι που καμιά κοινωνία δεν μπορούσε να δώσει στα μέλη της. Η εύρεση των ομοίων, των ανθρώπων που σου ταιριάζουν πνευματικά, που ό,τι τους απασχολεί είναι και δική σου αγωνία, που έχουν αισθητικές επιλογές που σου πηγαίνουν, ηθικές αξίες, πολιτικές απόψεις, χιούμορ, βιώματα... Πες μου έναν τρόπο να μπορείς να βρεις έστω κι έναν τέτοιον άνθρωπο το χρόνο, εκτός διαδικτύου. Και δίπλα σου να κάθεται στη δουλειά ή στο λεωφορείο κάθε μέρα, δύσκολα θα σου ανοίξει ούτε καν το ένα εκατοστό όσων σου δώσει ένα απλό κλικ εδώ μέσα.
Θα μου πείτε αυτό είναι "εικονικό", ο καθένας λέει ό,τι θέλει, η πραγματικότητα απέχει κλπ κλπ. Νομίζω ότι όποιοι ξέρουν να επιλέγουν ανθρώπους στον έξω κόσμο, έχουν και κριτήρια για τους μπλογκόφιλους. Η εμπειρία η δική μου είναι άκρως ενθαρρυντική. Όσους συνάντησα στον έξω κόσμο, όχι μόνο δεν με απογοήτευσαν, αλλά είναι πια φίλοι, χωρίς επιθετικούς προσδιορισμούς.
Καλημέρα Vagnes μου και άλλοι καλοί μου bloggoφίλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι είναι το blogging για μένα? Είναι μια ωραία ευκαιρία να γνωρίσω ανθρώπους όλων των ηλικιών που έχουν ενδιαφέρουσες απόψεις, να τις ακούσω, να ακούσουν κι αυτοί τις δικές μου, να γελάσω με τα αστεία τους, να γελάσουν κι αυτοί με τα δικά μου, να με παρηγορήσουν όταν είμαι λυπημένη, να τους παρηγορήσω κι εγώ, να ξετυλίξω τις αναμνήσεις μου για να μάθουν και οι νεώτεροι από πρώτο χέρι ιστορικά γεγονότα, να ακούσω τα βιώματα και τις ανησυχίες των νέων κλπ κλπ.
Στην πραγματική ζωή δεν θα ήταν δύσκολο να μαζευτούμε σε μια παρέα εγώ (56 χρόνων), εσύ Vagnes μου συνομήλικε, η Mariana On Ice (λίγο νεώτερη), ο Αντώνης (35άρης νομίζω), Ο Ιάκωβος (μόνο 19 χρόνων) και όλοι οι άλλοι (γύρω στα 30-35 οι περισσότεροι)??? Κι όμως στο blogging πόσες φορές μαζευτήκαμε και τα είπαμε???? Γοητευτικό μου φαίνεται.
Και όχι δεν παραμελούμε τους πραγματικούς μας φίλους. Την ώρα που γράφουμε στο pc, καμιά χαζοεκπομπή θα παρακολουθούσαμε στη χαζοκούτι, δεν θα βγαίναμε με τους φίλους μας.
Καλή Κυριακή σε όλους
Καλημέρα κι από μένα. Εμεινα να διαβάζω και να διαβάζω. Να σου πω την αλήθεια, δεν έχω κάτι σπουδαίο να πω, ειπώθηκαν σχεδόν όλα, αλλά θα πω δυο λόγια γιατί μου άρεσε ο τρόπος που έθεσες την ανάρτησή σου. Ξέρουμε όλοι για το θέμα αυτό έχουν γραφτεί άπειρες αναρτήσεις. Αλλο όμως είναι να θέτεις ερωτηματικά (το οποίο το βρήκα απίστευτα γοητευτικό) και άλλο είναι να θέτεις κανόνες και δηλώσεις που τον άλλον μπορεί να μην τον αφορούν στο ελάχιστο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σου πω για μένα μόνο λοιπόν. Εχω περάσει από διάφορες φάσεις.
Υπήρχαν φορές που ταυτίστηκα τόσο πολύ με ανθρώπους που ένιωσα ότι "δεν είναι δυνατόν" να συμβαίνει. Οχι οτι ανακάλυψα σήμερα το ιντερνετ, ασχολούμε πάραααα πολλά χρόνια, αλλά το να μπορείς να βγάλεις σε ένα κείμενο το ποιος είσαι, είναι πάρα πολύ σπουδαίο, που σε πραγματικό χρόνο θέλει απλά πολύ χρόνο.
Υπήρξαν άλλες φορές που δεν ξέρω αν θα το πιστέψεις ένιωσα προδοσία. Με ανθρώπους που ανοίχτηκα πάρα πολύ και διαπίστωσα ότι ήθελαν να εκμεταλευτούν την επαφή και την ανταλλαγή σχολίων για διάφορους λόγους. Και είναι τρομερό συναίσθημα να νιώθεις έτσι για κάποιον που δεν ξέρεις. Αυτό από μόνο του ειναι μια μορφή συγκίνησης σημαντική.
Υπήρξαν άλλες φορές που ένιωσα ότι έσπασε η ανωνυμία κι αυτό με έκανε να κουμποθώ και να μην γράφω όπως θέλω κι αυτό με έκανε να θέλω να κλείσω το μπλογκ. Μα και τι έγινε; Μου έλεγαν. Εγινε. Γιατί για μένα όταν γράφω, δεν είναι σημαντικό να μου δώσεις μια εικόνα, είναι σημαντικό να σε αγγίξω αν μπορώ, να με αγγίξεις αν μπορείς και από αυτό που γεννάμε να πέρνουνε γνώση και δύναμη. Μια δύναμη που σε κάνει να χαμογελάς, όταν έρχονται τα δύσκολα και να επιμένεις.
Μα θα μου πεις σωστά, στους φίλους σου δεν ακουμπάς, δεν στηρίζεσαι; Φυσικά και ναι. Αλλά εκεί, επειδή εμπλέκονται και άλλοι ανθρωποι, οι οικογένειες, οι γνωριμίες σε προσωπικό επίπεδο, δεν ξέρω πόσο μπορείς να αφεθείς σε ρεαλιστικό βαθμό.
Οταν ξεκίνησα είχα ζήσει μια ιστορία, για την οποία ήξεραν μόνο δύο μου φίλοι. Και δεν ήθελα να μιλήσω σε κανέναν γι αυτό, γιατί είχα ακούσει προτροπές και "έλα πρέπει να ζήσεις" που δεν τις άντεχα. Οταν έγραψα γι αυτό, λυτρώθηκα. Γιατί βρήκα ανθρώπους που μου είπαν "ζήσ' το κι όσο πάρει, γιατί κι εγώ το βίωσα" ή το άλλο πρωί άφηναν δυο λόγια που εμένα με έκαναν να ανοίγομαι αντί να θέλω να τρέξω μακριά, όπως μου έκαναν οι πραγματικοί μου φίλοι (γιατί νόμιζαν οτι έτσι ήταν το σωστό, δεν τους κατηγορώ).
Αλλωστε πιστεύω ότι πολλοί άνθρωποι προσπαθούν από το μέσο να προβληθούν (και δεν είναι απαραίτητα κακό) και άλλοι να έρθουν κοντά. Ο καθένας μέσα σε αυτό θα βρει αυτό που χρειάζεται, χωρίς να λογοδοτεί. Εγώ σε διαβάζω ώρα τώρα, χωρίς να λογοδοτώ γιατί μου αρέσεις ή όχι. Αυτό μας κάνει πιο ασφαλείς.
Συγγνώμη για την κατάχρηση του χώρου, καλή σου μέρα. Καλημέρα σε όλα τα φιλαράκια μου παραπάνω.Με καποιους απο αυτούς κλάψαμε αρκετά βράδια και την άλλη μέρα γελάσαμε περισσότερο. Υπάρχει κάτι πιο λυτρωτικό από αυτό;
Vagnes σε ευχαριστω για την πληροφορια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη υπολοιπη Κυριακη.
...οταν ομως αποφασιζεις να συμμετασχεις, γυριστρουλα μου, το γραπτο σου μιλαει... ποτε δεν ειναι φλυαρο, παντα επισημαινει τα σπουδαιοτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ευρεση των ομοίων, ειναι πραγματι η πιο σπουδαια ισως κατακτηση αυτου του μεσου και καλα κάνεις και το υπογραμμιζεις.
...οσον αφορα τον επιλογο του σχολίου σου, παραμενει ακομη αισιοδοξος, γιατι δεν με εχεις γνωρισει απο κοντα...! χαχα
...ποσα πολλα σημαινει για ολους εμας το μπλογκινγ, φαινεται και απο τα προσωπικα σχόλια του καθενος. Ο καθενας μας προσθεσε και κατι θετικο, οπως εσυ Μεροπη μου εδω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμοιογενεις παρεες, με κοινα ενδιαφεροντα και προβληματισμους και ας υπαρχει διαφορα ηλικιας, ειναι κατι πραγματικα που αξιζει να τονισουμε Μεροπη και αλλοι φιλοι.
Η διαμορφωση αποψεων που συμβαινει εδω μεσα, ακομη και οταν διαφωνουμε μεταξυ μας, δρα θετικα, απεναντι στα προβληματα της ζωης μας, ειτε αυτα ειναι ψυχολογικα ειτε πολιτικα ειτε κοινωνικα ειτε πολιτιστικα ειτε ειτε...
Αλλά και η αποφυγη του χαζοκουτίου μικρο πραγμα ειναι αλλωστε;
Σε καλωσοριζω στο μπλογκ μου και στη κουβεντα μας freedula.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλα και μόνο που δηλωνεις οτι δεν εχεις κατι σπουδαιο να πεις δειχνει ενα χαρακτηρα σπουδαιο.
Το σημαντικο που αναφερεις για σενα ειναι και για μενα αυτο που επιθυμω, οπως πολυ ωραια το γραφεις εσυ: "...Γιατί για μένα όταν γράφω, δεν είναι σημαντικό να μου δώσεις μια εικόνα, είναι σημαντικό να σε αγγίξω αν μπορώ, να με αγγίξεις αν μπορείς και από αυτό που γεννάμε να πέρνουνε γνώση και δύναμη."
Δεν εχω να προσθεσω τιποτα τα λεει ολα το σχόλιο σου.
Πραγματικο Φιλο λεμε, πρώτα απ ολα, αυτον που μπορουμε να ανοιξουμε την καρδια μας αφοβα. Στα μπλογκς αυτο το κανουμε χωρις καθολου φοβο, ανοιγουμε την ψυχουλα μας. Το συμπερασμα μου λοιπον ειναι οτι οι μπλογκοφιλοι ειναι πραγματικοι φιλοι.
Τι λετε γι αυτο;
Τι λες γι αυτο freedula;
...ελπιζω να λυθει το προβλημα σου πρασινο λικερ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, πιστεύω οτι η ανωνυμία κατά κάποιο τρόπο,μας απελευθερώνει, μας κάνει πιό ανοιχτούς να πούμε το πόνο μας,τα προβλήματά μας,σε έναν άγνωστο κόσμο των μπλόγκερς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓινόμαστε ενα με τουε μπλόγκερς,γιατί δε γνωριζόμαστε. ΄Ισως τότε για διάφορους λόγους να αποφεύγαμε να ξανοιχτούμε.
Καλό μήνα.
Καλώς σε βρήκα. Σε ευχαριστώ για όσα λες, έχω μάθει να σέβομαι πολύ
ΑπάντησηΔιαγραφήτους ανθρώπους και να τους ακούω όταν έχουν πραγματικά κάτι να πουν,
πέρα από εντυπωσιασμούς και φαμφάρες.
Οσο για αυτό που ρωτάς, δεν ξέρω με σαφήνεια να σου απαντήσω. Εχω ακόμα ενδοιασμούς στο να μπλέξω σε συναντήσεις με μπλογκοπαρέες κλπ. Ισως είναι ένα προσωπικό κόλλημα, πες το έτσι. Δεν έχει να κάνει με κοινωνικότητα. Εχει να κάνει με
μια περίεργη διάθεση να κρατάω από τον καθένα που πλησιάζω, όσα βγάζει
η ψυχή του και να τον έχω μέσα μου τοποθετημένο ψηλά. Η επαφή φθείρει την ουσία κι αυτούς τους φίλους που λες, επειδή τους θέλω πραγματικά αληθινούς, ίσως δεν τους θέλω γήινους.
Τώρα θα μου πεις δεν έχεις την ανάγκη να αγγίξεις κάποιον που σε πλησιάζει συναισθηματικά; Να τον
αγκαλιάσεις; Να νιώσεις οτι είναι εδώ και σε κοιτά στα μάτια; Ναι την έχω. Αλλά αυτό που προέχει
είναι να ξέρω ότι οι λέξεις του είναι φλέβες και κυλούν με αίμα.
Ξέρω ότι αυτός μου ο ισχυρισμός και η διάθεση, είναι σε πολλά αντιφατική με όσα έγραψα παραπάνω,
μα αυτή είναι η αλήθεια μου. Κι αυτή μόνο θέλω να καταθέτω.
Να σου πω βρε Vagnes... Τόση κίνηση που έχει κάθε μέρα στην Αθήνα, μέχρι να ντυθείς, να φτιαχτείς, να συνεννοηθείς, να φτάσεις στον προορισμό σου... θα πρέπει να γυρίσεις πίσω κι επικοινωνία μηδέν! Αστειεύομαι βέβαια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ δεν πιστεύω ότι μπορείς να παραμελήσεις τους φίλους σου για τους μπλογκόφιλους, είναι εντελώς διαφορετικό. Άλλου είδους επικοινωνία και ψυχαγωγία έχεις εκεί κι άλλη εδώ. Πάντως το θέμα που έθεσες είναι πολύ ενδιαφέρον και σίγουρα δεν χωράει μια και μόνο απάντηση. Καλό σου βράδυ!
...νομιζω Λεοντοκαρδε φιλε μου πως εχεις δικιο η ανωνυμια (που ειναι επωνυμος στην ουσια της) απελευθερωνει περισσοτερο ογκο αληθινων εξομολογησεων και αυθεντικων συναισθηματων, πραγμα που μας ελκει ολους, γιατι δεν το εχουμε αυτο στην καθημερινη μας ζωη. Εκει εξω προεχει η δουλεια και οι αλλες υποχρεωτικες προτεραιοτητες...ενω εδω βρισκουμε τη χαλαρωση και τις αδελφες ψυχες που θα μας ακουσουν, θα μας συμβουλεψουν, θα ακουσουμε τις αποψεις και τα σχολια τους και θα βγαλουμε ησυχα τα συμπερασματα μας
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μαγεία του άγνωστου σε πολλους αρεσει freedula.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι φορες που αυτη η μαγεια χανεται με την προσωπικη επαφη, ειναι φορες βεβαια που ενισχυεται και αυτο μόνο θετικα αποτελεσματα μπορει να εχει.
Ομως τη φαντασια την εξαπτει η ανωνυμια και η συνομιλια με ενα αγνωστο/η.
Δημιουργειται μια εικονα ενας μυθος που εμενα μου αρεσει, με ταξιδευει, προσωπικα.
Η συναντηση, ενδεχεται να απομυθοποιησει αυτη την εικονα...δεν ξερω. Απο την αλλη ομως μπορει η εικονα που εχουμε για καποιον/α να τον/την αδικει...
Εκεινο που σιγουρα παντως ξερω ειναι οτι μ' αρεσει, με συναρπαζει, θαλεγα, να μιλω και να επικοινωνω με τοσους ενδιαφεροντες χαρακτηρες που εδω μεσα γνωρισα και γνωριζω καθημερινα...
Καλως τη Μαρια Τζιριτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι δυο διαφορετικα πραγματα, εχεις απολυτο δικιο, αλλα εχουν πολλες ομοιοτητες βεβαια.
Ειναι επικοινωνια και τα δυο, ειναι γνωριμιες, ειναι ταξειδι σε αγνωστες περιπτωσεις και καταστασεις, ειναι ενημερωση και αυτα γινονται και στις δυο περιπτωσεις.
Ειναι βεβαια η προσωπικη επαφη ανωτερη και υπερανω ολων, γιατι εκει βλεπει κανείς και αντιλαμβανεται την πραγματικη αξια, αλλα και την αντιστοιχια λογων και εργων των φιλων μας και γνωστων μας.
Η προσωπικη επαφη εχει να κανει με την πραξη και το σωμα, ενω το μπλογκινγκ εχει να κανει με τα λογια και το πνευμα...
Καλησπέρα vagnes!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας αρέσει να συμφωνούμε, αλλά και να διαφωνούμε με ανθρώπους που δε γνωρίζουμε.
Να κριτικάρουμε απόψεις, όχι πρόσωπα. Αφού η ανωνυμία αίρει τις ανθρώπινες προκαταλήψεις που δημιουργεί μια μακρόχρονη γνωριμία.
Αλλά η φιλία είναι ευρύτερη. Είναι συμμετοχή στα δύσκολα. Κι αυτό νομίζω πως δεν έχει υποκατάστατο την μπλογκοφιλία.
Καλό βράδυ!
Να προσθεσω δυο λογια με βαση την προσωπικη μου εμπειρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν με καποιους ανθρωπους εχεις τετοια επαφη, με λογο, πνευμα και συναισθημα οπως γινεται πολλες φορες εδω στα blogs εμενα μου αρεσει αν εχω την ευκαιρια να γνωρισω καποιους και απο κοντα. Και οσες φορες εχει γινει μεχρι τωρα, ηταν πολυ καλο. Γιατι καλο ειναι να συνομιλεις με καποιον "ιντερνετικα", αλλά αλλιως ειναι η προσωπικη επαφη. Περναει πλεον σε μια πιο γηινη διασταση η γνωριμια.
Βεβαια δεχομαι την αποψη οποιων δεν θελουν για τους δικους τους λογους να γνωριστουν με καποιους που συνομιλουν πολυ συχνα ή και καθημερινα πολλες φορες μεσω των μπλογκς.
Καλως τον τον ikor τον συναδελφο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι η κριτικη στα προσωπα (κοινως κουτσομπολιό) λειπει απο τα μπλογκς και αυτο ειναι πραγματι παλι ενα απο τα θετικα του, κριτικαρουμε θεσεις και προτασεις, και βγαζουμε ολοι χρησιμα συμπερασματα.
... συνεχισα τη συζητηση που ανοιξαμε στο Πασχαλη...
νασαι καλα
Αντωνη η δικη σου εμπειρια και της γυριστρουλας ειναι θετικες και αυτο ειναι λιγο ως πολυ αναμενομενο, γιατι γινεται μια γνωριμια με εναν αγνωστο φυσιογνωμικα αλλά απο την άλλη πολυ γνωστο για τις αποψεις και τα προβληματα του ενδεχομενως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρα φανταζομαι μπορει να αισθανθουν ολοι μια πρωτογνωρη οικειοτητα και ζεστασια κατι οπως οταν λεμε "αυτον/η ειναι σαν να τον γνωριζω απο παλιά"...
...παντως η προσκληση μου για Ιωαννινα ειναι διαρκείας
Πραγματι η δικη μου εμπειρια ειναι θετικη, πολυ θετικη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ειναι σιγουρο Βαγγελη, οτι οταν θα ξανανεβω προς τα Γιαννενα θα ερθω να γνωριστουμε και απο κοντα.
:)