ΜΑΡΤΥΡΙΑ
Μια μαρτυρία
ειν’ η ζωή μας όλη
και μια χαρακιά,
στον κόρφο
ενός δέντρου
Όσο πιο βαθιά,
τόσο ανεξίτηλη,
στο πέρασμα του χρόνου.
Μια μαρτυρία
ότι δεν περάσαμε
απαρατήρητοι
από τούτη τη ζωή.
Κι’ η ποίηση
μια μαρτυρία κι’ αυτή,
που το δέντρο της
για να χαράξει
προσπαθεί…
κι’ άλλες φορές
τα καταφέρνει κιόλας!
...ολες αυτες τις τρέλλες που σκαλιζουμε και ζωγραφιζουμε μεσα απο τα blogs μαρτυρίες ζωης δεν ειναι;
Και ολοι εμεις μαρτυρες στα ιστολογια των εικονικων φιλων μας δεν ειμαστε;
...υπαρχει καποιος που διαφωνει ομως, στο οτι η ζωη μας ειναι υπέροχη
Ουδείς διαφωνεί. Κι όποιος διαφωνήσει πέτα τον έξω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα τα πράγματα (σκέψεις, ιδέες, όνειρα, προβλήματα, κακοτοπιές) ένα πράγμα θέλουν.
Μια αισιόδοξη ματιά και πάμε παρακάτω. Έτσι ήταν και έτσι θα παραμείνει ο άνθρωπος.
Την καλησπέρα μου..
Έτσι.... έτσι....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναγκαιότητα ν' αφήσεις το χνάρι σου...
Αυτές τις λέξεις ένα δέντρο στον κήπο σου ένα παιδί
Η ποίηση; Η ποίηση ναι εξορκισμός του θανάτου και αυτή. Γιατί με όλα τα παραπάνω είναι σαν να βγάζουμε γλώσσα στο θάνατο.
Ναι εμείς θα φύγουμε. Ναι εμείς θα χαθούμε. Μα πάλι κάτι από μας θα ναι εδώ
Δικιο εχεις! Ειναι υπεροχη! Με ολα τα στραβα και τα ωραια της, πρεπει να παιρνεις απο ολα κατι και να ρουφας καθε σταγονα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο το ποίημα σου vagnes μου. Εγώ είμαι πολύ πεζή φύση. Ούτε ένα ποίημα της προκοπής δεν μπόρεσα να γράψω στη ζωή μου. Καλό τριήμερο σου εύχομαι
ΑπάντησηΔιαγραφή...μια ευτυχια ειναι τα blogs οταν ανοιγεις τα σχολια και βρισκεις τοσο καλη παρεα
ΑπάντησηΔιαγραφήμια ευτυχια ειναι η ζωη
που στα μικρα κρυβεται
και που ματια απληστα δεν βλεπουν
ναι zanzibar οποιος απαισιοδοξος μπαινει εδω μεσα,
θα τον υποχρεωνουμε να φευγει αισιοδοξος...
Συμφωνοι;
ναι meril θα του κρυβομαστε
πισω απο ποιηματα συνεχως
κι αυτος θα μας ξεχναει... διαρκως
ναι butterfly καθε σταγονα,
γιατι η ζωη η ιδια ειναι μια σταγονα...
οχι meropi δεν εισαι πεζη
γρηγορα θα δεις πως δεν εισαι,
γιατι γρηγορα θα προσπαθησεις
κατι να γραψεις...
μια διαισθηση εχω
...δεν λεω καλο τριημερο γιατι νομιζω ετσι πως σας αποχαιρετω, θα πω περαστε καλα ολα τα εφταημερα των 52 εβδομαδων καθε χρονου του αιωνα μας...
Να θυμάσαι η απαισιοδοξία είναι αδελφή της μιζέριας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τον μίζερο άνθρωπο, όσο και να κοπανιέσαι δεν πρόκειται να τον αλλάξεις.
Τα φιλιά μου!
...απεχθανομαι τη μιζερια, αλλα οσο τιποτα αλλο στη ζωη μου τους μιζερους ανθρωπους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τους μιζερους απαγορευεται αυστηρα η εισοδος.
"...δεν λεω καλο τριημερο γιατι νομιζω ετσι πως σας αποχαιρετω, θα πω περαστε καλα ολα τα εφταημερα των 52 εβδομαδων καθε χρονου του αιωνα μας..."
ΑπάντησηΔιαγραφήτο ποίημα μ' αρεσε πολύ, όμως το παραπάνω το βρίσκω ποιητικότερο και αληθινότερο όλων ... να είσαι καλά φίλε
Αχ, ελπίζω να μη μείνουν πίσω κι ΟΛΑ όλα όσα έχουμε γράψει! Φαντάζεσαι τα καημένα τα εγγονοδισεγγονάκια της γυριστρούλας τι θα λένε για τα διαδικτυακά πονήματα της προ προ γιαγιάς τους; Vagnes! Μήπως να αρχίσω να το παίρνω πολύ στα σοβαρά αυτό; Δεν παίζουμε ε;
ΑπάντησηΔιαγραφήφΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΤΡΑΟΥΔΙ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα λεει ολα!
Φιλω σε!
...επεστρεψα απο ταξιδι στο Νυμφαιο και σε καλωσοριζω στο σπιτικο μου αφηγητρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα εισαι καλα και συ και σ' ευχαριστω για το σχολιο σου...
θα τα λεμε αφου υποθετω σε γοητευουν οι αφηγησεις...
...gyristroula το μόνο υπαρκτο κινδυνο που βλεπω, ειναι τα δισεγγονα σου να σε ζηλευουν, επειδη δεν θα μπορουν να σου μοιάσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφή... faraona γειτονισσα
ΑπάντησηΔιαγραφήανταποδιδω σε
να 'σαι καλα
Αγαπητε ρομαντικε Vagnes,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτο το εργο τεχνης που ονομαζεται ζωη ,θελω μονο να το απολαυσω χωρις να αφησω ιχνη.Δεν θα επιδιωξω να ανακαλυψω τα συστατικα του ελιξηριου για την αθανασια της υπαρξης μου. Δεν θελω να με θυμουνται,δεν θελω να υπαρχει κατι που να μαρτυρα στους μελλοντικους οτι περασα απο αυτη την ζωη.Ακομα και η οικογενεια μου στην δικια της πορεια ας προχωρησει χωρις την θυμηση μου.Νομιζω γινονται πιο ευκολα τα πραγματα ετσι.
ταπεινο μου ηδυποτο...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι να θελεις αυτο που επιθυμεις
δεν προκειται να γινει,
γιατι απλουστατα τις παρουσιες σαν και τη δικη σου,
δεν επιθυμει κανενας για να τις ξεχναει...
Έχεις τόσο δίκιο σε αυτά που αναφέρεις. Πόσες φορές δεν περνάει αυτή η σκέψη από το μυαλό μου. Τι αφήνουμε πίσω. Τα γονίδια μας στα παιδιά μας, κάποιες αναμνήσεις οι οποίες με το πέρασμα των χρόνων θα χαθούν μαζί με το θάνατο όσων τις φέρουν και τα ίχνη μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊχνη από τα βήματά μας στις ακρογυαλιές, από τις ανάσες μας στον αέρα, από μία λέξη σε ηλεκτρονική μορφή, από ένα κρυμμένο ποίημα για όσο αντέξει η σελίδα, από το ξεχασμένο μας όνομα σε μια δημόσια υπηρεσία...
Ίχνη ζωής, ζούμε για να αφήνουμε ίχνη. Και δε μας αρκούν ποτέ τα ίχνη που αφήνουμε πίσω μας. Για αυτό λατρεύουμε τη ζωή.
Για να συνεχίσουμε.
...ειθε πανω σ΄αυτα τα ιχνη μας antonio
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι στα ιχνη του καθε ανθρωπου που περνά απο τουτη δω τη συντομη ζωη,
ας βρουνε την αληθεια ή το ψεμα, αυτοι που απο πισω ακολουθουν,
ωστε τη ζωη τους να ωφελησουν και το σπιτι τους τη γη να προστατεψουν...