ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΛΑΧΤΑΡΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΖΕΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ




Θα γίνεις πολύ φίλος με τον εχθρό σου

όταν και οι δυό σας πεθάνετε.

Χαλίλ Γκιμπράν.









...ΕΔΩ ΓΙΑ ΦΩΤΟ & ΠΟΙΗΣΗ

...ΕΔΩ ΓΙΑ  ΦΩΤΟ & ΠΟΙΗΣΗ
κλικ στην εικόνα για τα φωτοποιήματα

ΛΙΜΑΝΙΑ που λυμαίνονται...


Νόμος του 1957!!
Οι υπευθυνοι χειριστες για το ξεφορτωμα των πλοιων στα λιμανια της χωρας, με τη χρηση των γερανων εκεινης της εποχης και την εμπορευματικη κινηση εκεινης της εποχης, δικαιουνται αμοιβη με το κομματι, λεει ο πιο πανω νόμος του 1957.
Δλδ συμφωνα με τον αριθμο των κοντεϊνερ που ξεφορτωνουν απο τα πλοια και οχι παιρνοντας ενα σταθερο μισθο. Είχε καλως εστω τοτε, για να αυξανει την αποδοτικοτητα.
Σημερα οι γερανοι εχουν εξελιχθει σε ικανοτητα εκφορτωσης, η εμπορευματικη κινηση εχει πολλαπλασιαστει, τα πλοια εχουν χωριτικοτητες 3000 εως 5000(!!) κοντεϊνερ αλλα ο νόμος νόμος.
Αμοιβη με το κομματι.
Οι συνολικες ετησιες αποδοχες των χειριστων αυτων, ΚΡΑΤΗΘΕΙΤΕ, απο 150.000€ εως 200.000€ ητοι 12.500€ εως 17.000€ το μηνα.
Θελησε η κυβερνηση, η οποιαδηποτε κυβερνηση, να διορθωσει το νόμο ωστε αυτη η ανισοτητα και αυθαιρεσια να σταματησει.
Οι χειριστες κατεβηκαν αρχικα σε απεργια, αλλα αφου συμβουλευτηκαν τους πανακριβους νομικους τους συμβουλους (ειχαν λεφτα να τους πληρωσουν, αλλωστε τα λεφτα δεν κρυβονται), αποφασισαν να δουλευουν αλλα σε ρυθμους του 1957.
Ενω θα μπορουσαν δλδ να ξεφορτωνουν ολα τα κοντεϊνερ στον ευλογο χρονο που μεχρι χτες καταφερναν, επιβραδυναν τοσο πολυ το ρυθμο τους, που οι καπετανιοι αγανακτουν για την τραγικη καθυστερηση και οικονομικη τους ζημιά και αποπλεουν σχεδον γεματοι, και αναγκαζονται να ξεφορτωνουν τα εμπορευματα που προοριζονται για τις Ελληνικες επιχειρησεις, σε αλλα ξενα λιμανια που εκει δουλευουν κανονικα.
Τα αποτελεσματα πολλαπλως καταστροφικα το καταλαβαίνετε ολοι, επιχειρησεις μενουν χωρις εμπορευματα, πολλαπλες χρεωσεις μεταφορικων, καταστροφες ή και απωλειες εμπορευματων, απαξιωση και αναξιοπιστια της χωρας διεθνως κλπ κλπ κλπ

Ε ΟΧΙ, εγω με αυτους τους εργαζομενους ειμαι εχθρος, οπως εχθρος ειμαι και με ολους τους αλλους, που εξασφαλιζουν για τη παρτη τους, καταχρηστικα οικονομικα και αλλα προνομια, υπερβολικα πολλαπλασιες συνταξεις απο τις συνταξεις του ιδιωτικου τομεα, υπερογκα εφ' απαξ κλπ κλπ κλπ αδιαφορωντας για τα δικα μου ισα δικαιωματα.
Γιατι τα δικα του απαιτητικα και αδικα "δικαιωματα" πληρωνονται και καλυπτονται απο τη δικη μου ανοχη και αδυναμια να αντιδρασω.
Ε ΟΧΙ.........



...νευριαζουμε ε, ας χαλαρωσουμε εδω και εδω

16 σχόλια:

  1. @Vagnes πολύ καλημέρα, τα τραγούδια δεν τα άκουσα γιατί είμαι στην εργασία μου. Λοιπόν...θίγεις ένα μεγάλο θέμα.
    Το θέμα που αναφέρεις χρειάζεται πολύ περισσότερη ανάλυση για να εκφέρω άποψη (όπως ποιος έχει τον κεφαλαιουχικό εξοπλισμός τι ευθύνες υπάρχουν κτλ). Θα σου πω όμως για τις άλλες περιπτώσεις που αναφέρεις στο τέλος.
    Τα προνόμια των χειριστών δεν έχουν σχέση με τα "προνόμια" των δημοσίων υπαλλήλων. Πιστεύω οτι εκείνοι που έχουν μισθολογικά προνόμια σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα δεν πρέπει να θίγονται, αντίθετα θα πρέπει να υπάρχει έντονη διεκδίκηση από τον ιδιωτικό τομέα. Άλλωστε τα δήθεν (όπως λέω) προνόμια των δημοσίων υπαλλήλων αφορούν ένα 10% που ανήκει σε ΔΕΚΟ ή πρώην ΔΕΚΟ. Όλοι οι υπόλοιποι είναι σε δύσκολη θέση, σε πολύ δύσκολη θέση.

    Το μένος που υπάρχει, γενικότερα, εναντίον της λειτουργίας του δημοσίου οφείλεται σε οργανωτικές δυσκολίες και όχι στους εργαζόμενους. Η εξατομίκευση των ευθυνών δεν είναι επιστημονική προσέγγιση. Στο επιστημονικό management όταν κάτι δεν πάει καλά ψάχνει να βρει τι φταίει σε σχέση με την οργάνωση.

    Το τίμημα που πληρώνουμε και δεν έχουμε πιο ανταγωνιστικό δημόσιο είναι οι πελατειακές σχέσεις που δεν αφήνουν να λειτουργήσουν οι μηχανισμοί του όπως πρέπει. Αντί να ψάχνουμε τη λύση στους εργαζόμενους θα πρέπει να ψάξουμε τη λύση σε παράνομες προσλήψεις, τοποθετήσεις, μεταθέσεις, παράνομες εύνοιες. Όταν αυτά υπάρχουν μια οργάνωση ουσιαστικά διαλύεται. Είναι σα να δικάζει ένας δικαστής που παρανομεί συστηματικά. Αυτός που βλέπει τις παρανομίες αρνείται να είναι παραγωγικός. Αυτό είναι κανόνας στο δημόσιο.

    Επίσης βλέπω μεγάλη εκμετάλλευση στον ιδιωτικό τομέα. Υπάρχουν άνθρωποι χωρίς φωνή, πολλές κατηγορίες εργαζομένων που δουλεύουν σε μεσαιωνικές συνθήκες.
    Τι συστήματα έχουμε που διασφαλίζουν την ηθική λειτουργία των ιδιωτικών επιχειρήσεων; Κανένα. Αυτό σημαίνει ότι αποδεχόμαστε την ανηθικότητα της υπόθεσης και είμαστε συνένοχοι. Στο άρθρο μου σήμερα λέω κάτι σχετικό.

    Το Σημαντικότερο:
    Ο υπόλοιπος κόσμος σε λίγο (μέσα στα επόμενα 20 χρόνια) θα αρχίσει σιγά, σιγά να επιστρέφει σε λογικές αποδοχής μειωμένης αποτελεσματικότητας και παραγωγικότητας για να έχει λίγο περισσότερη ανθρωπιά η εργασία του και η ζωή του. Στο διάστημα αυτό εμείς θα μετατραπούμε (λόγω θέλησης για υποτιθέμενη πρόοδο) σε νέες ΗΠΑ. Κάποιος έλεγε ότι αν δεν περάσεις το όριο δεν ξέρεις που πρέπει να το τοποθετήσεις. Διεθνώς το περάσανε αυτό το όριο πηγαίνοντας στην πιο ασύδοτη μορφή της ελεύθερης αγοράς και τώρα επιστρέφουν. Ελπίζω όταν θα συναντηθούμε στο δρόμο να μην τους ξεπεράσουμε (γέλια).
    Συγνώμη για την πολυλογία αλλά το θέμα σου σήμερα ήταν πολύ επίκαιρο και παρασύρθηκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χρόνια πολλά φίλε και ψυχραιμία,εδώ είναι Ελλάδα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεχομαι πραγματι πως τα προνομια τα εχουν λιγοι (10% ή και 20% ειναι σημαντικο ομως), γι' αυτο και με βρισκουν εχθρο τους.

    Δυσκολη θεση ειναι να μη εχεις δουλειά ή να εχεις ζημιες που δεν αναστρεφονται και να βαδιζεις για κλεισιμο της επιχειρησης σου, αυτα τα αναγνωριζω προβληματα σοβαρα.
    Η μονιμοτητα της θεσης και η σιγουρια του μισθου του Δημοσ. υπαλληλου δεν μπορει να θεωρειται δυσκολοτερη θεση, ακομη κι' οταν ο μισθος ειναι μικρος.

    Το management φταιει που δεν ψαχνει να βρει και να διορθωσει, συμφωνοι.
    Ελα ομως που δεν μπορει η πολιτεια το κρατος (το management δλδ) να επιβαλλει την αποψη του, οταν εχει να κανει με μονιμους υπαλληλους που αυθαιρετουν και εκμεταλλευονται ενα νόμο του 57, οπως στο παραδειγμα της αναρτησης μου.

    Ολοι θελουμε να διορθωθουν οι οργανωτικες δυσκολιες αλλα στους αλλους τομεις, οχι εκει οπου εμεις εργαζομαστε, γιατι εκει αλλος λιγοτερο αλλος περισσοτερο βολευται με το μπαχαλο που επικρατει. Αυτο ομως μας τραβαει προς τα κατω σαν χωρα σαν πολιτεια σα λαο.

    Οσο για τις πελατειακες σχεσεις φταιμε πρωτα εμεις που τις ζηταμε και μετα αυτοι που μας τις ικανοποιουν. Πεσ μου εναν Ελληνα που δεν θα σκεφτει πρωτα το ρουσφετι για να κανει τη δουλεια του.
    Εμεις υποχρεωνουμε και απαιτουμε να γινει το ρουσφετι, με ανταμοιβη τις μελλοντικες ψηφους μας.

    Ο ιδιωτικος τομεας δεν εχει μεγαλη και δυναμικη φωνη γιατι γνωριζει πως επικρεμεται απολυση, ζημιες , πτωχευση, ζει μονιμως σε μια ανασφαλεια. Ανασφαλεια ομως που πολλες φορες ειναι και δημιουργικη και παραγωγικη.

    Με τον επιλογο σου, συμφωνω απολυτα και με τα γελια ακομη, αλλα και με το οριο που και μεις σε πολλα σημεια το εχουμε ξεπερασει αλλα δεν εννοουμε να το καθορισουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. εδω ειναι Βαλκανια φιλε μου elias, μας αρεσουν τα παιχνιδια, σπανιωτατα δε και η δουλεια, εχεις δικιο, εχεις δικιο,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εχθροι είμαστε όλοι με αυτούς . Απο το ενα ακρο βλ.700 ευρώ , στο άλλο. Τελικά τι θέλουμε απελευθέρωση με 700 ευρώ η παρεμβατισμό υπέρ τον λίγων?
    Υ.Γ. και εγώ δεν ξέρω τι θέλω!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πάντως ρε παιδιά είναι πολύ κακό να δημιουργούνται κοινωνικές αντιπαλότητες. Το οτι κάποιος έχει λίγα προνόμια (όχι τα πολύ κραυγαλέα) δεν σημαίνει αμέσως οτι θα πρέπει να στραφούμε εναντίον του. Απεναντίας θα πρέπει να κάνουμε κάτι να διορθωθεί λίγο η κατάσταση στον ιδιωτικό τομέα π.χ για τις μεγάλες επιχειρήσεις: άρθρο στο http://liberal-left.blogspot.com/ που προτείνει κάτι που χρόνια έλεγα και έχω δημοσιεύσει παντού, την εφαρμογή συστημάτων ISO κοινωνικής ευθύνης (για αρχή).

    Όσο για το δημόσιο το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Τα τελευταία χρόνια στο δημόσιο έχουν μπει ένα σωρό άτομα με προσόντα που όμως υπολειτουργούν λόγω συστήματος. Το κυριότερο είναι η μεγάλη αναξιοκρατία.

    Για τις μικρές ιδιωτικές επιχειρήσεις η μόνη λύση είναι η εκπαίδευση σε θέματα επιχειρηματικότητας-πρωτοτυπίας. Στην αμερική π.χ. πάνε διάσημοι γκουρού του μάνατζμεντ στα νηπιαγωγεία για παρουσιάσεις!! Το να ανοίγει κάποιος ένα μαγαζάκι για να μην λέει οτι είναι άνεργος δεν οδηγεί πουθενά. Η επιχειρηματική αυτοαπασχόληση σε προϊόντα γνώσης είναι μονόδρομος κατά τη γνώμη μου για κάποιον νέο άνθρωπο που τον εκμεταλλεύονται οι επιχειρήσεις. Έχω πολλές ιδέες γι'αυτό. Θα αναφερθώ στο μέλλον εκτενέστερα.

    Πάντως η λύση ΔΕΝ είναι στην κοινωνική αντιπαλότητα. Και προπάντων η λύση δεν είναι στην περισσότερη παραγωγικότητα. Αν το θέμα ήταν η παραγωγικότητα και η ανάπτυξη τότε αν εφαρμόζαμε τους νόμους της αγοράς των ΗΠΑ θα λυνόταν όλα τα προβλήματα, αλλά προφανώς υπάρχουν και άλλοι παράγοντες. Είναι πολύ εύκολο με τα "προφανή" της καθημερινότητας να ξεχάσει κάποιος τον ανθρώπινο παράγοντα.

    Για τις δυσκολίες στις επιχειρήσεις γενικότερα δεν φταίει η ανθρώπινη πλευρά της οικονομίας αλλά άλλοι παράγοντες.

    Τέλος θα πρέπει όλοι να βάλουμε όριο στην κερδοφορία και την δική μας και του συστήματος γενικότερα. Χωρίς όριο στην κερδοφορία αντιμετωπίζουμε τον κίνδυνο να γίνουμε αντικείμενα χρήσης (που ήδη έχουμε γίνει). Ουτοπιστικό λίγο αλλά αν το σκεφτεί κανείς κάπως έτσι είναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. 150.000 τον χρόνο τελικά γίνονται εφοπλιστές;
    Όμως δεν είναι εργαζόμενοι στα λιμάνια μόνο αυτοί των γερνανών.
    Στο σχόλιο που έκανε ο Ν.Λιολιόπουλος θα πω ότι εγώ ξέρω.
    Αν με τον παρεμβατισμό ο κατώτερος μισθός μπορεί να γίνει 1400 ευρώ δεν με πειράζει που θα υπάρχουν κάποιοι έξυπνοι σαν τους αποπάνω..
    Αν και αυτοί αντίπαλοι είναι με τα λεφτά που τους περισσεύουν θα θέλουν υψηλές αποδόσεις όπου τα τοποθετούν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Νικο να σε καλωσορισω και να σου πω πως θα προτιμουσα παρεμβατισμο υπερ των πολλων με κινητρα υπερ των λιγων.

    Τα προβληματα που μας ταλαιπωρουν ειναι ο μη ελεγχος για εφαρμογη των νομων, η ατιμωρησια λογω μη συνετης λειτουργιας των δικαστηριων, οι ασυδοσιες ισχυρων συντεχνιων που αυθαιρετα μεταφραζονται (απο τις συντεχνιες) ως δημοκρατικες διεκδικησεις και τελος η αποψη που εχει εδραιωθει σε ολους μας, πως για ολα φταιει το κρατος που οδηγει στην δικη μας απροθυμια για προσωπικη βελτιωση και επαγγελματικη σοβαροτητα.

    Η αδυναμια κυριως και η απροθυμια των πολιτικων να εφαρμοσουν ενα αξιοπιστο αξιοκρατικο συστημα στη χωρα μας οσο συνεχιζεται, συσσωρευει και προσθετα προβληματα που στραγγαλιζουν οτι καλο παει να γεννηθει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. μιλας για επιχειρηματική αυτοαπασχόληση σε προϊόντα γνώσης greek rider και θα επιθυμουσα πολυ να κανεις μια αναρτηση η να μας πεις εδω κατι περι αυτου.


    Το ψαρι παντως για μενα βρωμαει περισσοτερο στην ουρα, γιατι στην ουσια αυτη η ουρα μας κυβερνα.
    Και εξηγουμαι να μη παρεξηγηθω, η ΚΑΚΗ ουρα που κινει ή ακινοτηποιει συμφωνα με τα γουστα και τα συμφεροντα της ολα τα νηματα του δημοσιου βιου.
    Η ηγεσια φυσικα εχει τεραστιο μεριδιο ευθυνης αλλα οταν φορτωνουμε τα λαθη ολα σ' αυτην ειναι σαν να βρισκουμε ενα πονηρο και βολικο αλλοθι για τις δικες μας παραλειψεις και ατασθαλιες.

    Αν γινουμε συνειδητα καλοι ως πολιτες, ως εργαζομενοι, ως υπαλληλοι και επαγγελματιες οι πιο πολλοι, θα απαιτησουμε και θα κερδιζουμε καθε μερα και την γενικη αξιοπιστια και αξιοκρατια ολων των υπολοιπων που συνειδητα κι αυτοι εκμεταλλευονται τις αδυναμιες του συστηματος για προσωπικο οφελος. Δεν θα φτασουμε στο αριστα αλλα δεν θα μενουμε και κατω απο τη βαση που σημερα ειμαστε.

    Η ανθρωπινη πλευρα της οικονομιας, ξερω διαφωνεις, αλλα εχει τεραστια ευθυνη φιλε μου κατα την αποψη μου. Ο επιλογος σου και πολυ σωστα, αυτη την ανθρωπινη πλευρα βαζει μεσα στο προβλημα.

    Περιμενουμε την αναρτηση σου για τα προϊοντα γνωσης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ειμαι εναντια σ' αυτους και μονο καπιτ κουμ, αλλα και σε ολους που καμουφλαρουν την τεμπελια την αδιαφορια και την ιδιοτελεια τους με δηθεν δημοκρατικους μανδυες, οχι φυσικα εναντια στους πολλους που ευσυνειδητα κανουν τη δουλεια τους.
    Ειμαι αυστηρος ομως εδω, οποιος δεν κανει καλα τη δουλεια που ειναι υποχρεωμενος να κανει αποτελει μεγαλο προβλημα, αφου συντελει, συντηρει και μεγενθυνει και ολα τα υπολοιπα προβληματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @vagnes σου υπόσχομαι οτι για τα προϊόντα γνώσης και την αυτοαπασχόληση θα κάνω ανάρτηση σύντομα και θα επανέρχομαι και στο μέλλον συχνά. Πιστεύω οτι έχουμε εγκλωβιστεί σε μονοδιάστατες λογικές (στην Ελλάδα) ακόμη και οι αμερικάνοι που κατά τα άλλα τους κριτικάρω με κάθε ευκαιρία, έχουν κάποια θετικά πράγματα να μας δείξουν.

    Αυτό δείχνει οτι δεν είμαι τουλάχιστον μονοδιάστατος. Ένας κύκλος προβλημάτων είναι τα κύρια προβλήματα και η γενική κατεύθυνση και ένας άλλος μικρότερος τα πιο καθημερινά. Καμιά φορά παρεξηγούμαι επειδή αναφέρομαι συχνά στον μεγαλύτερο κύκλο. Για κάποια από τα πιο μικρά δες και εδώ http://greekrider.blogspot.com/
    2008/03/blog-post_348.html

    Για το θέμα της επιχειρηματικότητας θα επανέλθω άμεσα με post.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Συμφωνώ, vagnes, ότι αυτή η συντεχνιακή λογική οδηγεί σε ακραίες ανισότητες οικονομικές και νομικές, όμως σε μια κοινωνία όπου το παράνομο κέρδος, η διαφθορά, η διαπλοκή, η απόλυτη ασυδοσία των μεγάλων επιχειρήσεων είναι καθεστώς, γιατί ζητάμε μόνο από τους εργαζόμενους να παραιτηθούν από τα όποια προνόμιά τους; Μήπως να αρχίζαμε από αυτούς που συσσώρευσαν πλούτο εις βάρος της κοινωνίας, χάρη στις παραπάνω δραστηριότητες, μπας και φιλοτιμηθούν και οι υπόλοιποι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. gyristroula το ποιος θα ξεκινησει πρωτος μια βελτιωση, δινει το αλλοθι σε ολους να μενουν στα ιδια.

    Θα γινω καλος αμα διορθωθουν ολοι οι αλλοι ειναι, κατα την αποψη μου, μια υπεκφυγη που διαιωνιζει μια διαπιστωμενη κακη κατασταση.
    Ουτε ο συμψηφισμος ασυδοσιών, ομως δινει αποδεκτη λυση.
    Το παραδειγμα που αναφερω δεν αφορα καταπιεζόμενους, αλλα καταπιεστες εργαζομενους και πλουσιο αμοιβομενους που αφηνουν μικρες και μεσαιες επιχειρησεις χωρις τα απαραιτητα εμπορευματα που η μεταπωληση τους αποτελει το δικο τους μεροκαματο.

    Οι μικρες οι μεσαιες και οι μη διαπλεκομενες μεγαλες επιχειρησεις επιτελουν χρησιμο εργο στην κοινωνια και δεν πρεπει να θεωρουνται εχθροι οπως πολλες φορες δυστυχως διαπιστωνω να υπαρχει η αποψη αυτη, σε πολλους εργαζομενους με εξαρτημενη σχεση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. φιλε μου greek rider ανυπακοη δεν ειναι δραση ειναι αντιδραση και αρνηση και η αρνηση δεν εχει αποδειχτει οτι μας οφελει, καθε αλλο θα ελεγα.
    Τι πραγματικα εχει προσφερει μεχρι σημερα η ανυπακοη ποια ειναι τα επιτευγματα της ωστε η κοινωνια μας να μην ειναι τοσο πισω;
    Πιστευω πως η καλοπιστη υποβολη προτασης και η εφαρμοσιμη λυση ενος προβληματος, εστω και μικρου στην αρχη, ειναι προς τη σωστη κατευθυνση. Ξεκιναμε απο τα μικρα μικρα και παμε και στα μεγαλυτερα.

    ...αλλα θα τα ξαναπουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γιατί, vagnes, μόνο εδώ η επιχειρηματικότητα είναι η πιο...ασφαλής και κερδοφόρα δραστηριότητα, αφού καταστρατηγείται η ίδια η αρχή του ανταγωνισμού και ουσιαστικά όλοι δημόσιοι υπάλληλοι γίνονται, αφού πλουτίζουν κλέβοντας το κράτος.
    Συμφωνώ μαζί σου, δεν είναι λογική ο συμψηφισμός, αλλά έλα και στη θέση αυτών των ανθρώπων, που καλώς ή κακώς έμαθαν να πληρώνονται έτσι.
    Πώς τους ζητάμε να δείξουν τέτοια ανωτερότητα και να παραιτηθούν από τα προνόμιά τους, από πού να παραδειγματισθούν; Από τους βουλευτές ή τους δικαστές μας;
    Από τον αρχηγό του κράτους μέχρι τον τελευταίο υπάλληλο όλοι θέλουμε να αρχίσει η δικαιοσύνη και η ίση μεταχείριση από τους άλλους...
    Από πού να αρχίσουμε; Εννοείται από αυτούς που είναι πιο ψηλά...για να τους βλέπουμε καλύτερα, μωρέ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. gyristroula γι' αυτο ειπα με πικρα οτι πολλοι θεωρουν τις επιχειρησεις εχθρο.
    Η μεγαλη πλειοψηφια των μικρων-μεσαιων επιχειρησεων δεν ασχολειται με το κλεψιμο του κρατους ειτε, αν θες, γιατι δεν μπορουν ειτε γιατι δεν θελουν... και σε οτι με αφορα δεν θελω καθολου μα καθολου, γιατι η εξαρτηση και η στη συνεχεια διαπλοκη ειναι ενα φρουτο που απεχθανομαι και δεν ειμαι το μοναδικο παραδειγμα.
    Υπαρχουν καλοι επιχειρηματιες...ας τους αγαπαμε, μη τους πληγωνουμε...
    Καθημερινα κρινομαστε και κανουμε αγωνα για να αρεσουμε...αν ειναι τοσο ευκολα τα πραγματα οπως πιστευουν οι πιο πολλοι, γιατι δεν αφηνουν τις δικες τους δουλειες ωστε να μας μιμηθουν και να επωφεληθουν

    Γνωριζεις καλυτερα απο πολλους τις αποψεις μου και θα πω το εξης: Δεν ειναι ουτε λογικο ουτε ηθικο να λεμε αφου αυτοι που ειναι πιο ψηλα ειναι διεφθαρμενοι, δικαιολογουμαστε ποσο μαλλον να ειμαστε και μεις. Αφου αδικουν ας αδικησουμε και μεις, ξερεις αυτο δεν μου αρεσει γιατι πιστευω πως μπορει να κανει θαυματα η προσωπικη βελτιωση του καθενος, αυτο σου ειχα πει παλιοτερα σε μια προτροπη που μου εκανες, για τη πολλαπλη χρησιμοτητα της τεχνης και του πολιτισμου γενικοτερα, ως αντιδοτο στην περιρρεουσα διαφθορα.
    Γιατι και οι ανθρωποι που δεν διαπλεκονται ειναι πολλοι και ευτυχισμενοι και δεν εχουν μπει στα ταμεια ανεργιας ποτέ, κανουν δε και οικονομια στους κοινωνικους πορους, ουτε και να αρωστησουμε δεν τολμαμε.
    Πρεπει παντα να ξεχωριζουμε σε ολα τα επαγγελματα, τους μεν απο τους δε gyristroula οπως και στο δικο σας κλαδο που τοσες φορες εχουμε συζητησει μαζι με ολους τους φιλους καθηγητες.

    ΥΓ με παρεσυρες και δεν χιουμουρισα καθολου, πως με καταφερες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

σπείρε μια σκέψη, κάθε σπόρος είναι μια λαχτάρα.

ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Ετικέτες

πολιτική (82) ποίηση (70) κοινωνία (69) πολιτική σάτυρα (12) πολίτης (11) σάτιρα (10) σύνθεση (10) άνθρωπος (9) Επανω-πολιτικη (7) παιδεία (7) φιλοσοφείν (7) Ελλάδα (6) αυτοκριτική (6) ευχές (6) θρησκεία (6) πολιτική ηγεσία (6) ψήφος (6) ΠΑΣΟΚ (5) άποψη (5) Οικονομική κρίση (4) νέοι (4) παιχνιδι (4) φωτογραφία (4) bloggers (3) ΝΔ (3) Πίστη (3) αγανακτισμένοι (3) αξιοκρατία (3) αξιολόγηση (3) αφιέρωση (3) ζωή (3) κοινωνική συνείδηση (3) κρίση (3) νέα κυβέρνηση (3) υγεία (3) φιλία (3) χιούμορ (3) ψυχολογία (3) 28δις (2) Έλληνες (2) Δημοκρατικοί (2) Ομπάμα (2) Προεδρική Δημοκρατία (2) ΣΥΡΙΖΑ (2) ανέκδοτο (2) αντίο (2) αποχή (2) απόψεις (2) βατοπέδι (2) δημοσκόπηση (2) εκλογές (2) ευρωεκλογές (2) ευχή (2) καθημερινότητα (2) κριτική (2) ποδήλατο (2) πολιτική πρόταση (2) πολιτική ωριμότητα (2) συνέδριο (2) συνδιάσκεψη (2) συνεργασία (2) τεστ (2) τηλεόραση (2) τράπεζες (2) χ (2) χοίροι (2) ... ... ... (1) 1821 (1) 1989 (1) 2009 (1) NO INDIA (1) blogs (1) e-διαδήλωση (1) slide (1) viza (1) Γιώργος (1) Δημόσιο (1) Διεθνισμος (1) Ελληνικη γλωσσα (1) Επανω-προτασεις (1) Ευρώπη (1) Ιωαννινα (1) ΜΜΕ (1) Μαρία (1) ΟΛΠ (1) ΟΤΕ (1) Π.Ο.Υ. (1) Παπανδρέου (1) Πολυτεχνείο (1) Σημίτης (1) αγάπη (1) αγώνες (1) αδικία (1) αθωπνορς (1) αισιοδοξία (1) αισχος (1) αισχροκέρδεια (1) ακρόαμα (1) αλλαγη νομων (1) αμπελοφιλοσοφείν (1) αναξιοπιστία (1) ανεργία (1) αντίδραση (1) αξία (1) αξιοπιστία (1) αποδοχή (1) αποτέλεσμα (1) αποτέφρωση (1) αποτελέσματα (1) αποψη (1) αριστερά (1) ασυδοσία (1) ασφαλιστικό (1) αυτάρκεια (1) βάση του 10 (1) βίοι παράλληλοι (1) βιντεοσυνθέσεις (1) βουλή (1) γέλιο (1) γνωριμία (1) γρίππη (1) δάνειο (1) δημοσιευμένο άρθρο (1) δημοσιο (1) διάγγελμα (1) διάλειμμα (1) διαμαντι (1) διαμαρτυρία (1) διαπίστωση (1) διαπλοκή (1) δράση (1) εαυτός (1) ειρωνία (1) ελευθερία (1) ελπίδα (1) επιλογή (1) επιμόρφωση (1) επιχειρήσεις (1) επιχειρηματικότητα (1) εργασία (1) ευθύνη (1) εφαρμογή νόμων (1) εφεγαλκος (1) ηγέτης (1) ηλικία (1) θοες (1) ιατρική (1) ιστορία (1) κήπος (1) κίνητρα (1) καθηγητές (1) καπιταλισμός (1) καταλήψεις (1) κοινή λογική (1) κοινότητα (1) κοσμημα (1) κυβέρνηση (1) κόμματα (1) κόσμος (1) λευκό (1) λιμάνια (1) μέτρα (1) μαργαριτάρια (1) μνήμες (1) μουσική (1) νέα γενιά (1) νέο κόμμα (1) οικονομια (1) ομαδικο μυθιστορημα (1) ορφάνια (1) παγκοσμιοποίηση (1) παιδιά (1) παραμύθι (1) περιπετεια (1) πλανήτης (1) πλούτος (1) ποδόσφαιρο (1) πολίτευμα (1) πολη (1) πολιτική ποίηση (1) πολιτικο διλλημα (1) πολιτικό λογοπαίγνιο (1) προανακριτική (1) προβληματισμός (1) πρωταπριλιά (1) ραδιόφωνο (1) σκάνδαλο (1) σοφία (1) σπίτι (1) συναίσθημα (1) συντεχνίες (1) σύμπνοια (1) σύμπτωση (1) σύνθημα (1) σύνοδος (1) σύστημα (1) τύχη (1) φάρμακα (1) φθινόπωρο (1) χρήμα (1) χόμπυ (1) ψωμί (1) ωριμότητα (1) ωριμότητα πολιτική (1)

η ωρα κανει καλα τη δουλειά της, ΕΜΕΙΣ;