ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΛΑΧΤΑΡΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΖΕΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ




Θα γίνεις πολύ φίλος με τον εχθρό σου

όταν και οι δυό σας πεθάνετε.

Χαλίλ Γκιμπράν.









...ΕΔΩ ΓΙΑ ΦΩΤΟ & ΠΟΙΗΣΗ

...ΕΔΩ ΓΙΑ  ΦΩΤΟ & ΠΟΙΗΣΗ
κλικ στην εικόνα για τα φωτοποιήματα

Το κλαμα δεν ειναι αρκετο για το φιλο μου Γιωργο...

Γεια σου αγαπημενε φιλε μου Γιωργο μας αφησες Κυριακη βροχερο και μουντο πρωινο για το δρομο που δεν γυριζει πισω
Δεν μπορεσαν τα ΟΧΙ της ημερας, των παιδιων σου, της γυναικας σου και τα δικα μας να αποτρεψουν το χαμο σου φιλε μου γλυκε
Γιατι ομως ετσι αποφασισες να κανεις το τελευταιο σου ταξειδι οχι απο τη θεση του οδηγου αλλα απο τη ΒΑΡΙΑ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΣΟΥ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ στη Βουλγαρια για να κανεις τεφρα τα ομορφα σου ματια το σωμα σου το μυαλο σου τις ιδεες σου και τα ονειρα που ειχες στην ψυχη σου να γινουν σταχτη;;;;;;;;
Πληγωθηκαμε βαθια ολοι οι φιλοι σου απο το χαμο σου δεν μπορουσαμε να σε δουμε να παλευεις τοσο ανισα μ' αυτη τη καταρα που σε βρηκε, δεν ηθελες ουτε εσυ να σε βλεπουμε, περιμεναμε οτι θαβγαινες και παλι νικητης, τοσες και τοσες φορες πολεμησες με γενναιοτητα και κερδισες,αλλα τουτη ηταν αγιατρευτη πληγη γλυκε μου φιλε αγαπημενε.
Πως να μη κλαιω που δεν ηθελες να σε δουμε και δεν τολμησα να παρακουσω ο αχρηστος τη εντολη σου.
Πως να σε δω τωρα μεσα σ'ενα δοχει.. ουτε τη λεξη δεν μπορω να γραψω.
Πως καταφερες να μας πεισεις ξανα και παλι ιδεολογε μου, οτι τιποτα δεν σου αντιστεκεται. θελαμε να το πιστεψουμε και αυτο οπως τοσα αλλα που μας ειπες και τα πραγματοποιησες.

Συγχωρα, συγχωρεσε μας ολους μας φιλε μου που δεν μπορεσαμε να κανουμε τιποτα για να σε κλεψουμε και να σε ξεστρατισουμε απο τα κοφτερα δοντια που σε λαβωσαν
Πως τις τυψεις μου να σβησω;; Που το κερακι μου ν' αναψω για να ακουσω τα παραπονα σου απο μενα

"Ειναι τοσα τα πραγματα που μπορεσα να μαθω απο εσας,αλλα πραγματικα δεν θα μου χρησιμευσουν πολυ,γιατι οταν θα με κλεισουν μεσα σε εκεινο το κουτι δυστυχως θα εχω πεθανει".
Gabriel Garsia Markes.

Ειναι τοσα τα πραγματα που θα μπορουσαμε να μαθουμε απο εσενα,που πραγματικα θα μας χρησιμευαν πολυ,γιατι οταν θα σε κλεισουν σταχτη μεσα σε εκεινο το κουτι δυστυχως θα εχεις πεθανει".

Πως να σου πω Φιλε μου, αν σε παρηγορει, πως αυτη η ασθενεια γεμισε τον παραδεισο που εσυ απαρνιεσαι με την εντολη σου;;
Συγχωρησε τον θεε μου αξιζει η ψυχη του να σωθει, παρακληση στην εκκλησιά θα κανουμε οι φιλοι του.

Φιλε μου πολυαγαπημενε ας ειναι αυτη σου η τελεταια επιθυμια οροσημο για μια συζητηση που θα γινει στη μνημη σου και θα μπορεσει και η δικη σου ψυχη να γευτει και να αναπαυτει,
γιατι ειν' αθανατη η ψυχη
ακομη κι' αν την καψεις
το δρομο της θα βρει για να διαβει
εκει π' ανθρωπου λογικη χωρις βοηθεια θεϊκη
δεν γινεται απο μονη της να φτασει

Αντιο φιλε στο μακρυνο σου ταξειδι καλο δρομο.....

13 σχόλια:

  1. Vagnes
    Σου εχω γραψει στο δικο μου ποστ την αποψη μου.Δεν χρειαζεται συγχωρεση ο φιλος σας γι αυτη του την επιθυμια.Πρεπει να την σεβαστειτε και νομιζω και παλι θα σου το πω οτι εκανε το καλυτερο.Δεν σημαινει οτι ολοι αυτοι που ακολουθουν αυτον τον τροπο ειναι καταδικασμενοι στο πυρ το εξωτερον.Ολη του η πορεια στην καθημερινη του ζωη που σιγουρα θα εγινε με σεβασμο ,αξιοπρεπεια θα χαθει;Mην καταστρεφεται την μνημη του.Η οικογενεια του θα το ηξερε.Συγνωμη αν δεν συμφωνω μαζι σου.Η ψυχη του δεν χρειαζεται παρακλησεις .Εχει εσας να τον θυμαστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Vagnes,
    Πριν τέσσερα χρόνια έχασα τον πατέρα μου, στα 80 του.
    Ένα παιχνίδι απο αυτά που κάνει η τύχη με έφερε στο σπίτι του εκείνη τη μέρα, ενώ μπορεί να πέρναγε και μήνας για να τον δώ.
    Η τελευταία του κουβέντα πριν χωρίσουμε, ήταν πως, αν έφευγε ήθελε να τον στείλουμε στη Βουλγαρία για καύση.
    Στο δρόμο ήμουν, δεν είχα προλάβει να φτάσω σπίτι κι έιχε πέσει. Έτρεξα σπιτι του μα δεν τον πρόλαβα.
    Στα "διαδικαστικά" που αποφασίζονται εκείνη τη στιγμή με τον αδερφό μου δεν το σκεφτήκαμε δεύτερη φορά: η φωνή του ήταν ακόμα στα αυτιά του. Ήταν η τελευταία του κουβέντα του σε μένα. Πως θα μπορούσαμε να κάνουμέ κάτι άλλο.
    Ήταν κρύο όταν, μετά την νεκρώσιμη ακολουθία,η νεκροφόρα έφυγε για τη Βουλγαρία. Ένα ταξίδι και μια αναμονήσκληρή, που η σκέψη των ενδιάμεσων σταθμών και βημάτων σε παγώνει.
    Ξέρεις, Vagnes, τι ήταν αυτό που με έκανε μέσα στην απώλεια, τον πόνο και τις δύσκολες σκέψεις, να νοιώθω ικανοποίηση: Ότι πραγματοποιήσαμε την επιθυμία του. Το βάρος μιας άλλης στάσης δεν ξέρω αν θα μπορούσα να το αντέξω.
    Αυτό σκέψου φίλε.
    Ότι αυτό που ήθελε ο φίλος σου ήταν αυτό. Κάνε του το χατίρι.
    Δε μετάνοιωσα ποτέ που έκανα το τελυταίο χαρτίρι του πατέρα μου. Για άλλα χατίρια που δεν του έκανα μετάνοιωσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. φιλε Γιωργο σ'ευχαριστω μεσα απτην καρδιαμου
    ξερεις τι με βασανιζει... μηπως το ζητησε γιατι δεν καταφεραμε να τον σωσουμε 52 χρονω ηταν ο Γιωργης μας ενα διαμαντι ψυχης...........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. πρασινο λικερ σευχαριστω
    ειναι ενα μεγαλο και επωδυνο ταξειδι καθε σταθμος και δακρυ καθε ωρα το γιατι καθε στιγμη μας θυμιζει ποσες μερες ειχαμε να τον δουμε και να τωρα.......... ουτε τωρα θα τον δουμε για ενα μονο χαϊδεμα ενα φιλι......
    Δες πως το περιεγραψε ο φιλος πιο πανω πουχασε τον πατερα του δεν ειναι ευκολο
    εδω ζει και ο πατερας του και η μανα του.... θαναι διπλα τα παιδια του πως θα αντεξουν στην φωτια, πως θα γυρισουμε εχοντας στα χερια..... δεν ειναι ευκολο δεν ειναι αλλο να το ζεις αλλο να το ζητας ειναι μακρυνο ταξειδι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. vagnes
    Πολυ σοφος ο φιλος σας.Δεν ηθελε τι συμπονοια σας.Δεν ηθελε το χαδι σας που θα παγωνε.Φερθηκε ακριβως οπως επρεπε για αυτο του το ταξιδι.Ειδες και ο πατερας του Γιωργου Σακελλιων,80 χρονων και ζητησε αξιοπρεπεια για το τελος.Μακαρι να μπορουμε και εμεις ,χωρις οικτο χωρις κλαμματα.Προσπαθησε να σκεφτεις με ηρεμια .Αποδεξου αυτη την κατασταση για να βοηθησεις και τους δικου του ανθρωπους.
    Nα εχεις ενα γαληνιο βραδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ισως η ανθρώπινη στιγμή,να μην χρειάζεται Λόγο. Επιθυμία και Θάνατος,ιεροποιούν δεσμούς όπως η φιλία,ο έρωτας.Σε αυτά τα ταξίδια, λίγοι έχουν πληρωμένο εισιτήριο και ο Γιωργος σας,μάλλον φρόντισε να γίνει λαθρεπιβάτης...
    Ο αγωνας της ζωής γίνεται νοητός στο όριο της..Οι συγχωρέσεις και οι μετάνοιες,δεν χωράνε στις ελλειπτικές τροχιές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. H σχέση μου με τον θάνατο(αν και γεννήθηκε σε πρώιμη ηλικία)ξεκίνησε να γίνεται πολύ έντονη οταν κάνοντας ζαπιγκ πριν 8 χρόνια είδα στην λίστα των νεκρών αεροπορικού δυστυχήματος, το όνομα της κοπέλας που 5 μήνες πριν φίλησα και ερωτευτήκαμε αρκετά έντονα( αν και αεροσυνοδός,ατύχησε να σκοτωθεί επιβάτης...).Δεν χρειάζεται να σας περιγράψω τίποτα.
    Ψυχοχοπαθολογικές ανωμαλίες και σχεδόν παρανοικές αντιλήψεις και κοσμοθεωρήσεις με συντρόφευσαν για μήνες,ισως και χρόνια....Εζησα,απο τότε,ως λάτρης του Τυχαίου και της σιωπηρής συνωμοσίας των πιθανοτήτων στην ανθρώπινη κοινωνία.Εγιαν οπαδός της άχρονης προσδοκίας,του νομίσματος που καλείται στιγμές και του θεικού στοιχείου της επίγνωσης. Δεν προσκολλήθηκα στην θρησκευτική πλευρά του θείου και της χριστιανικής αθανασίας,το αντίθετο,πείστηκα και άρχισα να διερευνώ νευροβιολογικά την νοητή κατασκευή της ανώτερης πίστης,ως αυταπάτης και αυτοάμυνας στις νευρώσεις,στο ένστικτο θανάτου,στην ορμητική των ψυχώσεων συνέπεια ισχυρών σοκ (όπως ο έρωτας,ως νεκρό ανακοινωθέν στην τηλεόραση μου)
    Η ζωή μου άλλαξε,οχι γιατί έζησα το σόκ,αλλά γιατίδιαχειρίστηκα το μετατραυματικό μου άγχος και ανακάλυψα την αξία της επίγνωσης των σχέσεων νευροβιολογίας/ψυχολογίας/υπαρξιακής φιλοσοφίας και φυσικά ψυχανάλυσης...Πιστεύω ακράδαντα οτι η αυτοθεραπευτική μέθοδος της ενδοσκόπησης και της αυτοανάλυσης,ως συστατικά για κάποια δόση ευτυχίας,πηγάζει απο τηνσχεδόν ψυχαναγκαστική αναζήτηση ερεθισμάτων και εμπειριών που ως σκαπανείς,θα εξορύξουν απωθημένα τράυματα που στηρίζουν τις νευρωτικές συμπεριφορές μας.Πιο απλά: ψάχνοντας την δυστυχία της ζωής,ο άνθρωπος οφέιλει να απελευθερωθεί απο τα δεσμά του υποσυνείδητου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Φιλε elias
    οι σκεψεις και οι αναλυσεις σου βαθειες που πρεπει να ξαναδιαβασει για να κατανοησει κανεις τη συμπυκνωση που κανεις στην αληθεια, χαιρομαι που βρεθηκες στο δρομο μου

    Θα σε ρωτησω τουτο ομως:
    πως εξηγειται τα προσωπα ολων των κοντινων μου, που εχασα και ειχαν ζωγραφισμενο το χαμογελο στο προσωπο τους την ωρα της ανοδου, ηταν χωρις πραγματικα εξαιρεση αυτων που πιστευαν βαθια;
    Πως να ξεχασω τη χειροτερη μορφη φοβου θανατου που αντικρυσα (θανατου πανικος σκληρος) πριν απο λιγο αλλα και αλλοτε σε ανθρωπους που μακρυα απο την πιστη ηταν;
    Αντικρυσες πραγματικο χριστιανο που να μην ειναι, ευτυχισμενος ή χαρουμενος; Εστω και χαζοχαρουμενος σε τελευταια αναλυση (μακαριοι οι πτωχοι τω πνευματι)

    Διαβασα καπου, που με σημαδεψε:
    "Αν μπορουσαμε ολοι στη γη για ενα μηνα να ζουσαμε σαν πραγματικοι χριστιανοι τοτε ολα τα προβληματα, αυτο το μηνα, θα ειχαν λυθει"
    Γιατι να μη τεινουμε προς τα εκει αν τη ζωη μας την κανει καλυτερη, ας ειναι και ψευδαισθηση για μερικους, αλλωστε με πολυεπιπεδες ψευδαισθησεις δεν συζουμε καθημερινα;

    Τι ζητα η πιστη;
    Αγαπη, ταπεινοφροσυνη, δικαιοσυνη, αυτα δεν επιζητουν να λυσουν αλλωστε και οι πολιτικες μας αναλυσεις και αναζητησεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ξέρεις τι λέει
    το άσμα ασμάτων;
    "Δυνατή σαν τον θάνατο αγάπη."
    Ο δεσμός και η ύπαρξη του άλλου χάνεται στα μάτια μας με την απώλεια της μνήμης του και της συντροφίας του προσώπου του..
    Όσο για την αποτέφρωση έχω ήδη μιλήσει νωρίτερα:
    http://tsouknida.blogspot.com/2007/02/blog-post_11.html
    Να ένα απόσπασμα:
    "Αλλά ο άλλος, που ζητά αποτέφρωση με εκκλησιαστική κηδεία γιατί το κάνει; Μα σαν μια πράξη, σαν ένα αίτημα, έστω και ύστατο, Ελευθερίας.
    Ελευθερίας από καθιερωμένες συνήθειες, από δογματικά συστήματα, από ιεροποιημένες πρακτικές.
    Ζητά το σεβασμό στην προσωπική του θέση χωρίς να θέλει να χάσει τη σχέση του με το Πρόσωπο του Χριστού.
    Και τι κάνουν οι α-νόητοι απέναντι σε αυτό. Απαγορεύουν, λέγοντας: "αν ζητάς τον Χριστό, θα τον πάρεις, όπως εμείς θέλουμε."
    Ο παράδεισος είναι τόσο
    μέσα πράγμα που οι διαχειριστές στην πόρτα του φαντάζουν τόσο αστείοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Δεν ηξερα οτι ειχες σχεση και με θεολογια. Διαβασα ολη την αναρτηση οπως και τα σχολια που εγιναν. Μια πολυ καλη συζητηση που οδηγει σε χρησιμα συμπερασματα προς εφαρμογη, οπως καθε καλη και καλοπροαιρετη χωρις δογματικους φανατισμους και προσκολησεις.

    Στην περιπτωση μας εγινε κακονικα η νεκρωσιμη ακολουθια και ακολουθει το ταξιδι που ακομη δεν εχει ολοκληρωθει (θα χρειαστει συνολικα λογω και Σαββατοκυριακου μια εβδομαδα!!), λογω και της "απαραιτητης"γραφειοκρατιας. Γιατι αυτο ακομη δεν μπορει να γινει στην Ελλαδα.

    Αφου απο πλευρας της πιστης και της εκκλησιας επιτρεπεται σημερα να ψαλλεί η νεκρωσιμη ακολουθια, (αρα δεν αποτελει αμαρτια) γιατι η εκκλησια πρωτα, η πολιτεια μετα δεν φροντιζουν να βοηθησουν την περαιτερω διαδικασια εντος του νομού ή εστω εντος της Ελλαδας και ταλαιπωρουν ψυχικα και καταξοδευουν ηθικα και χρηματικα (10.000€ η ολη υποθεση) τους συγγενεις που βρισκονται στην χειροτερη ψυχικη κατασταση που μπορει να βρεθει ο ανθρωπος;
    Τι ζηταω και γω τωρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Φίλε Vagnes

    Αρχικά συλληπητήρια για το χαμό του φίλου σου. Ωστόσο θα μου επιτρέψεις να έχω διαφορετική άποψη από εσένα για την τελευταία επιθυμία του φίλου σου. Αρχικά δεν νομίζω ότι χρειαζεται συγχωρεση ο φιλος σας γι αυτη του την επιθυμια.Όπως έγραψε ο φίλος prasino liker δεν σημαινει οτι ολοι αυτοι που ακολουθουν αυτον τον τροπο ειναι καταδικασμενοι στο πυρ το εξωτερον.
    Επίσης νομίζω ότι το καλύτερο μέρος για να ακούσεις τα παράπονα του δεν είναι η εκκλησία αλλά τα αγαπημένα σας μέρη. Ίσως καποια ταβερνεία που συνηθίζατε να συναντιέστε, ίσως κάποιο παγκάκι, ίσως η γειτονιά που μεγαλώσατε...

    Να ζήσετε να τον θυμάστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Φιλε ndn
    Σ' ευχαριστω και παλι. Αν χασεις καποιον που αγαπας το μόνο που μπορει να σε παρηγορησει πραγματικα, ειναι η ελπιδα οτι καποια μερα μπορει να τον ξαναδεις, ακομη κι αν αυτη η ελπιδα δεν ειναι αληθινη...
    Λιγες αλλωστε ελπιδες ειναι αληθινες κι' ομως δεν μπορουμε να ζησουμε χωρις αυτες

    ΑπάντησηΔιαγραφή

σπείρε μια σκέψη, κάθε σπόρος είναι μια λαχτάρα.

ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Ετικέτες

πολιτική (82) ποίηση (70) κοινωνία (69) πολιτική σάτυρα (12) πολίτης (11) σάτιρα (10) σύνθεση (10) άνθρωπος (9) Επανω-πολιτικη (7) παιδεία (7) φιλοσοφείν (7) Ελλάδα (6) αυτοκριτική (6) ευχές (6) θρησκεία (6) πολιτική ηγεσία (6) ψήφος (6) ΠΑΣΟΚ (5) άποψη (5) Οικονομική κρίση (4) νέοι (4) παιχνιδι (4) φωτογραφία (4) bloggers (3) ΝΔ (3) Πίστη (3) αγανακτισμένοι (3) αξιοκρατία (3) αξιολόγηση (3) αφιέρωση (3) ζωή (3) κοινωνική συνείδηση (3) κρίση (3) νέα κυβέρνηση (3) υγεία (3) φιλία (3) χιούμορ (3) ψυχολογία (3) 28δις (2) Έλληνες (2) Δημοκρατικοί (2) Ομπάμα (2) Προεδρική Δημοκρατία (2) ΣΥΡΙΖΑ (2) ανέκδοτο (2) αντίο (2) αποχή (2) απόψεις (2) βατοπέδι (2) δημοσκόπηση (2) εκλογές (2) ευρωεκλογές (2) ευχή (2) καθημερινότητα (2) κριτική (2) ποδήλατο (2) πολιτική πρόταση (2) πολιτική ωριμότητα (2) συνέδριο (2) συνδιάσκεψη (2) συνεργασία (2) τεστ (2) τηλεόραση (2) τράπεζες (2) χ (2) χοίροι (2) ... ... ... (1) 1821 (1) 1989 (1) 2009 (1) NO INDIA (1) blogs (1) e-διαδήλωση (1) slide (1) viza (1) Γιώργος (1) Δημόσιο (1) Διεθνισμος (1) Ελληνικη γλωσσα (1) Επανω-προτασεις (1) Ευρώπη (1) Ιωαννινα (1) ΜΜΕ (1) Μαρία (1) ΟΛΠ (1) ΟΤΕ (1) Π.Ο.Υ. (1) Παπανδρέου (1) Πολυτεχνείο (1) Σημίτης (1) αγάπη (1) αγώνες (1) αδικία (1) αθωπνορς (1) αισιοδοξία (1) αισχος (1) αισχροκέρδεια (1) ακρόαμα (1) αλλαγη νομων (1) αμπελοφιλοσοφείν (1) αναξιοπιστία (1) ανεργία (1) αντίδραση (1) αξία (1) αξιοπιστία (1) αποδοχή (1) αποτέλεσμα (1) αποτέφρωση (1) αποτελέσματα (1) αποψη (1) αριστερά (1) ασυδοσία (1) ασφαλιστικό (1) αυτάρκεια (1) βάση του 10 (1) βίοι παράλληλοι (1) βιντεοσυνθέσεις (1) βουλή (1) γέλιο (1) γνωριμία (1) γρίππη (1) δάνειο (1) δημοσιευμένο άρθρο (1) δημοσιο (1) διάγγελμα (1) διάλειμμα (1) διαμαντι (1) διαμαρτυρία (1) διαπίστωση (1) διαπλοκή (1) δράση (1) εαυτός (1) ειρωνία (1) ελευθερία (1) ελπίδα (1) επιλογή (1) επιμόρφωση (1) επιχειρήσεις (1) επιχειρηματικότητα (1) εργασία (1) ευθύνη (1) εφαρμογή νόμων (1) εφεγαλκος (1) ηγέτης (1) ηλικία (1) θοες (1) ιατρική (1) ιστορία (1) κήπος (1) κίνητρα (1) καθηγητές (1) καπιταλισμός (1) καταλήψεις (1) κοινή λογική (1) κοινότητα (1) κοσμημα (1) κυβέρνηση (1) κόμματα (1) κόσμος (1) λευκό (1) λιμάνια (1) μέτρα (1) μαργαριτάρια (1) μνήμες (1) μουσική (1) νέα γενιά (1) νέο κόμμα (1) οικονομια (1) ομαδικο μυθιστορημα (1) ορφάνια (1) παγκοσμιοποίηση (1) παιδιά (1) παραμύθι (1) περιπετεια (1) πλανήτης (1) πλούτος (1) ποδόσφαιρο (1) πολίτευμα (1) πολη (1) πολιτική ποίηση (1) πολιτικο διλλημα (1) πολιτικό λογοπαίγνιο (1) προανακριτική (1) προβληματισμός (1) πρωταπριλιά (1) ραδιόφωνο (1) σκάνδαλο (1) σοφία (1) σπίτι (1) συναίσθημα (1) συντεχνίες (1) σύμπνοια (1) σύμπτωση (1) σύνθημα (1) σύνοδος (1) σύστημα (1) τύχη (1) φάρμακα (1) φθινόπωρο (1) χρήμα (1) χόμπυ (1) ψωμί (1) ωριμότητα (1) ωριμότητα πολιτική (1)

η ωρα κανει καλα τη δουλειά της, ΕΜΕΙΣ;