ΚΙΝΗΤΡΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ (1)

Για να μπορεσουμε να κανουμε προτασεις που θα βοηθησουν τη χωρα μας να πηγαινει συνεχως ενα βημα μπροστα,ενα φτερουγισμα προς τα Επανω, πρεπει πρωτα απ' ολα να κανουμε μερικες διαπιστωσεις και να δωσουμε ωρισμενες απαντησεις.

Διαπιστωση 1η: Οι εχοντες εξαρτημενη εργασια, κυριως οι δημ. υπαλληλοι, προσπαθουν να δουλευουν οσο το δυνατον λιγοτερο και να αμοιβονται οσο το δυνατον περισσοτερο, εκμεταλευομενοι την παντελη ελλειψη ελεγχου της εργασιας των, τις πολιτικες τους γνωριμιες, τη σιγουρια του μισθου τους και της μη απολυσης των.
Σημειωτεον επισης πρεπει να ειναι και το οτι εχουμε τους περισσοτερους δημ. υπαλληλους στην ΕΕ και σε ποσοστο% και σε απολυτους αριθμους ακομη και απο χωρες με μεγαλυτερο πληθυσμο.
Ειναι λοιπον αυτονοητο οτι σπαταλουμε τεραστιους πορους για την μισθοδοσια χωρις την αναλογη ανταποδωση στην κοινωνια, στερωντας πορους απο αλλους πιο παραγωγικους και κοινωνικους τομεις (πχ. Παιδεια, ερευνα, προνοια, υγεια κλπ).

Προταση 1η: Δεν ειναι απαραιτητη αρχικα η αρση της μονιμοτητας που θα αναστατωνε ως ενα βαθμο την κοινωνια. Ο δημ. υπαλληλος για να εργαστει με ορεξη και παθος, οπως ενας αυτοαπασχολουμενος πρεπει σε κατι να ελπιζει πρεπει να εχει κινητρα.
Η εξομοιωση των μισθων αξιων και μη υπαλληλων δεν λεγεται ισοτης ειναι ισοπεδωση. Η θεσπιση κινητρων για προσθετες αμοιβες αναλογα με την προσφορα εργασιας του καθενος ειναι η λυση.
Οι προσθετες αυτες αμοιβες μπορει να καθοριστουν με μετρησιμα αντικειμενικα κριτηρια που υπαρχουν σε πολλους επαγγελματικους κλαδους. Ο μισθος ενος υπαλληλου χωρις αυτες τις προσθετες αμοιβες, οπως πρεπει να γινει αποδεκτο και κατανοητο, θα πρεπει να ειναι μικρος.
Ο ικανοποιητικος μισθος, γεννα την απραξια και την αναβλητικοτητα (περαστε την αλλη εβδομαδα), θρεφει την τεμπελια και επιβραβευει αξιους και μη με τον ιδιο τροπο.
ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΜΟΙΒΕΤΑΙ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΙΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ).
Απαραιτητη η σταδιακη ανωδυνη μειωση του αριθμου των Δημ. υπαλληλων (πχ.δυο συνταξιοδοτουνται ενας προσλαμβανεται) με παραλληλη εισαγωγη της συγχρονης τεχνολογιας στο Δημοσιο που θα αναπληρωνει με το παραπανω την ελλατωση των θεσεων.
Με την σταδιακη εφαρμογη της παραπανω προτασης το προβλημα αυξησης της ανεργιας θα πρεπει να λυθει με την μετατροπη της τεχνικης κυριως εκπαιδευσης σε μοχλο αναπτυξης της οικονομιας με γεναιες χρηματοδοτησεις αλλα και της εισαγωγης νεων ειδικοτητων αιχμης στην υπολοιπη εκπαιδευση.
Η καταξιωση στην συνειδηση του λαου (της χωρις λογο απαξιωμενης τεχνικης εκπαιδευσης) ειναι ευκολο να επιτευχθει ακολουθωντας τα χναρια της ΕΕ.

Διαπιστωση 2η: Ο ελεγχος της εφαρμογης των νομων που ψηφιζοννται απο την Βουλη των Ελληνων και η τιμωρια των παρανομουντων, κυμαινεται απο αποσπασματικη και επιλεκτικη εως ανυπαρκτη.
Τα λογια του Θουκιδιδη, εδω και χιλιαδες χρονια, ειναι οσο ποτε αλλοτε επικαιρα: "προτιμω μια χωρα με κακους νομους που εφαρμοζονται, παρα μια χωρα με καλους νομους που δεν εφαρμοζονται".
Η μη εφαρμογη των νομων βοηθα τους παρανομους στις ενεργειες τους. Ειναι αραγε αυτο που θελουν να διδαξουν την κοινωνια οι κυβερνησεις μας;
Η μη τιμωρια της μικρης ή μεγαλης παρανομιας ειναι η πιο βαρβαρη κακοποιηση της ισοτητας του νοματαγους πολιτη. Αντι να υπαρχει ανταμοιβη στον ευσυνειδητο πολιτη επιβραβευεται δια της ατιμωρησιας ο παρανομών.

Προταση 2η: Η αποφασιστικοτητα για την σταδιακη εφαρμογη των νομων μπορει να ξεκινησει απο τα πιο απλα, αλλα με απολυτη συνεπεια - συνεχεια και ελεγχο.
Η τηρηση της καθαριοτητας των πολεων και η επιβολη προστιμων στους μη συμορφουμενους, ο απολυτος σεβασμος και η τηρηση του ΚΟΚ, αφου βεβαια διορθωθουν οι πολλες ξεχασμενες και απαραδεκτες πινακιδες (με την βοηθεια και τις υποδειξεις των οδηγων) κλπ η γρηγορη απονομη δικαιοσυνης χωρις ασκοπες αναβολες των δικαστικων διαδικασιων, θεσπιση κινητρων για γρηγορες περαιωσεις σε δικαστες και νομικους, χρονοβορα δικαιοσυνη ισοδυναμει με απουσια δικαιοσυνης.
Οι ελεγκτικοι μηχανισμοι υπαρχουν αλλα ειναι παροπλισμενοι στα γραφεια τους, χρειαζονται κινητρα για να ενεργοποιηθουν.
Τα ρουσφετια και οι επιλεκτικες εξυπηρετησεις θα πρεπει να τιμωρουνται αυστηροτερα απο τα παραπτωματα των πολιτων, γιατι δρουν ως ηθικοι αυτουργοι και ενθαρρυνουν τις παρανομιες (πχ. βουλευτης που μεσολαβει για επιλεκτικη μεταχειρηση να χανει την βουλευτικη του ιδιοτητα και να αντικαθισταται απο τον αναπληρωτη του, αξιωματουχος να υποβιβαζεται ενα βαθμο με αντιστοιχη μειωση του μισθου του κλπ).
Κανεις ευσυνειδητος και νομοταγης πολιτης δεν ενοχλειται απο τα μετρα αυτα, καννενα πολιτικο κοστος αν αυτα αποφασιστουν, νομοθετηθουν και εφαρμοσθουν απο κοινου απ' ολα τα κομματα, σε κοινο τραπεζι. Ας βρεθει ενα κομμα να φερει αντιρηση.
Η ανωνυμη καταγγελια απο εναν πολιτη στις ελεγκτικες υπηρεσιες ειναι μετρο ισονομιας και απαλλαγης απο το φοβο αντιποίνων ενδεχομενως και πρεπει να κατοχυρωθει με νόμο. Η αυθαιρεσια των παρανομουντων δεν μπορει και δεν πρεπει να βασιζεται στον δικαιολογημενο φοβο που εμπεριεχει μια επωνυμη καταγγελια. Η ελεγχομενη επεξεργασια της εκαστοτε καταγγελιας αφου αποκαλυψει με αποδεικτικα στοιχεια πλεον την καθε περιπτωση και αναλογα με τη σοβαροτητα της, θα προστατευει και θα εγγυαται τα ατομικα δικαιωματα παρανομούντων και μη.

Διαπιστωση 3η: Η υλοποιηση ολων των προτασεων επαφιεται στην πολιτικη βουληση των εκαστοτε κυβερνησεων. -ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ... και με τις δικη σας συμβολη αν θελετε, με προτασεις και κυριως λυσεις