Μια κοινωνία που θέλει να πάει μπροστά που θέλει να είναι πρωτοπόρα, δεν έχει άλλο δρόμο παρά να επενδύσει στο πολυτιμότερο αγαθό, στην Παιδεία.
Αν όλοι οι εμπλεκόμενοι κατανοήσουν ότι η Παιδεία, δεν είναι για να περνάμε καλά από τη μια και να εκλεγόμαστε καλύτερα από την άλλη τότε θα έχουμε ελπίδα.
Παρόλο όμως που όλοι στην πραγματικότητα το πιστεύουν αυτό, με τις πράξεις τους και με τη γενικότερη πρακτική τους τείνουν να το αμφισβητούν και λένε και πράττουν ακριβώς τα αντίθετα.
Προσπαθούν να μας πείσουν ότι ούτε τα πτυχία ούτε τα Πανεπιστήμια χρειάζονται.
Το λένε πρώτοι απ’ όλους οι φοιτητές γι΄ αυτό και τις μισές μέρες έχουν τα πανεπιστήμια υπό κατάληψη.
Το ίδιο λένε και οι καθηγητές. Η πρώτη γνωριμία καθηγητών-φοιτητών πρόσωπο με πρόσωπο γίνεται στην απονομή των πτυχίων (που σημαίνει: «πάρτο Λίζα και κάντο κορνίζα»). Γνωρίζετε γιατί οι καθηγητές δεν θέλουν την αξιολόγηση; Γιατί ξέρουν ότι τη θέση που κατέχουν την απέκτησαν με άλλες αξίες και όχι με την αξία των πτυχίων τους.
Το ίδιο λένε και οι καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, γι΄ αυτό φροντίζουν να μη μαθαίνουν πολλά στους μαθητές τους το πρωί, κάνουν βέβαια κάποιες «ιδιαίτερες» προσπάθειες το απόγευμα.
Οι γονείς κι’ αυτοί συμφωνούν. Ξέρετε τι χρήματα σκέφτονται ότι θα εξοικονομήσουν από τα φροντιστήρια, από τις μετακομίσεις, από τα ενοίκια, από τα έξοδα διαμονής και διακίνησης, αγορά επίπλων και εξοπλισμού κλπ κλπ , θα τους περίσσευαν τόσα χρήματα που θα μπορούσαν να «τακτοποιήσουν» τα παιδιά τους σε μια θέση.
Το ίδιο λέει και το Υπουργείο Παιδείας έχει καταφέρει να λειτουργεί τα Πανεπιστήμια χωρίς χρήματα, κάθε χρόνο και λιγότερα και μου θυμίζει εκείνον τον κτηνοτρόφο που έλεγε: ότι πάνω εκεί που είχε μάθει το γάιδαρο του να μη τρώει, ψόφησε το ζωντανό.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΑΕΔ οι περισσότεροι άνεργοι είναι πτυχιούχοι. Άρα αυτός που δεν κατέχει πτυχίο έχει περισσότερες πιθανότητες να βρει δουλειά!
Αν κάποιος θέλει να διοριστεί ή να ανοίξει δική του δουλειά, στην πρώτη περίπτωση θέλει γνωριμίες, γλώσσα, «άλλη γλώσσα» δημόσιες σχέσεις, (κονέ που λέμε), στη δεύτερη περίπτωση θέλει χρήματα, δεν χρειάζεται πτυχίο (αν χρειαστεί μπορεί να δανειστεί από κάποιον, που έτσι κι’ αλλιώς εκείνος δεν θα το χρειάζεται).
Αλλά τι σας λέω τώρα, όταν όλοι οι δημοσιογράφοι στα κανάλια λύνουν κάθε πρόβλημα, ιατρικό, κοινωνικό, ψυχολογικό, νομικό, τεχνικό και κανένα πτυχίο απ’ αυτά δεν κατέχουν; Δεν ξέρω καν, αν κατέχουν κι’ αυτό της δημοσιογραφίας.
Εξ’ άλλου υπάρχει η πρωινή – μεσημεριανή εκπαιδευτική τηλεόραση, που προσφέρει επαγγελματικά επιμορφωτικά σεμινάρια για όλους, η μάνα μου εκεί επιμορφώνεται καθημερινά. Όσοι παρακολουθούν κατέχουν όλα τα γνωστικά αντικείμενα. Τι να τα κάνουν τα πτυχία;
Εδώ που τα λέμε, τώρα που το ξανασκέφτομαι, ούτε τα Πανεπιστήμια χρειάζονται κανείς δεν πατάει εκεί. Οι αναρχικοί οι οποίοι τα επισκέπτονται τακτικά έχουν περισσότερες παρουσίες από τους φοιτητές. Όταν τα αφήνουν οι αναρχικοί τα καταλαμβάνουν οι φοιτητές, Να η λύση για τους αναρχικούς: τους δίνουμε ένα πτυχίο (με τόσες παρουσίες το δικαιούνται οι άνθρωποι) και αρχίζουν να ψάχνουν μέρα νύχτα για δουλειά, που χρόνος και όρεξη μετά για βανδαλισμούς και άλλα έκτροπα.
Άρα λοιπόν σύμφωνα με τα παραπάνω, όλοι φαντάζομαι συμφωνούν, ότι δεν χρειάζονται τα πτυχία, τι θέλουμε και μαλώνουμε και ερχόμαστε σε αντιπαραθέσεις, ας τα καταργήσουμε, να το πούμε και στους άλλους λαούς που δεν το έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη. Έχουμε υποχρέωση να το κάνουμε πάντα ήμασταν πρωτοπόροι στον πλανήτη, θυμηθείτε τους αρχαίους ημών προγόνους. Κακώς καθυστερούμε.
Ας αποδείξουμε γρήγορα όλοι οι εμπλεκόμενοι, με πράξεις όμως, ότι τα συμπεράσματα αυτά δεν μπορεί να είναι λογικά.
Ας μη πω άλλα, γιατί σε κάποιον που είπα τα ίδια προχτές, με έβρισε και μου είπε: «Α να μου χαθείς παλιό απόφοιτε», με έβρισε γιατί ήξερε ο αθεόφοβος, ότι είχα στην κατοχή μου κάποιο πτυχίο.
«ο απόφοιτος»
Δημοσιευτηκε 7/3/2007 στην τοπικη εφημεριδα "ΠΡΩΪΝΟΣ ΛΟΓΟΣ" ως Χρονογραφημα.
Αν όλοι οι εμπλεκόμενοι κατανοήσουν ότι η Παιδεία, δεν είναι για να περνάμε καλά από τη μια και να εκλεγόμαστε καλύτερα από την άλλη τότε θα έχουμε ελπίδα.
Παρόλο όμως που όλοι στην πραγματικότητα το πιστεύουν αυτό, με τις πράξεις τους και με τη γενικότερη πρακτική τους τείνουν να το αμφισβητούν και λένε και πράττουν ακριβώς τα αντίθετα.
Προσπαθούν να μας πείσουν ότι ούτε τα πτυχία ούτε τα Πανεπιστήμια χρειάζονται.
Το λένε πρώτοι απ’ όλους οι φοιτητές γι΄ αυτό και τις μισές μέρες έχουν τα πανεπιστήμια υπό κατάληψη.
Το ίδιο λένε και οι καθηγητές. Η πρώτη γνωριμία καθηγητών-φοιτητών πρόσωπο με πρόσωπο γίνεται στην απονομή των πτυχίων (που σημαίνει: «πάρτο Λίζα και κάντο κορνίζα»). Γνωρίζετε γιατί οι καθηγητές δεν θέλουν την αξιολόγηση; Γιατί ξέρουν ότι τη θέση που κατέχουν την απέκτησαν με άλλες αξίες και όχι με την αξία των πτυχίων τους.
Το ίδιο λένε και οι καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, γι΄ αυτό φροντίζουν να μη μαθαίνουν πολλά στους μαθητές τους το πρωί, κάνουν βέβαια κάποιες «ιδιαίτερες» προσπάθειες το απόγευμα.
Οι γονείς κι’ αυτοί συμφωνούν. Ξέρετε τι χρήματα σκέφτονται ότι θα εξοικονομήσουν από τα φροντιστήρια, από τις μετακομίσεις, από τα ενοίκια, από τα έξοδα διαμονής και διακίνησης, αγορά επίπλων και εξοπλισμού κλπ κλπ , θα τους περίσσευαν τόσα χρήματα που θα μπορούσαν να «τακτοποιήσουν» τα παιδιά τους σε μια θέση.
Το ίδιο λέει και το Υπουργείο Παιδείας έχει καταφέρει να λειτουργεί τα Πανεπιστήμια χωρίς χρήματα, κάθε χρόνο και λιγότερα και μου θυμίζει εκείνον τον κτηνοτρόφο που έλεγε: ότι πάνω εκεί που είχε μάθει το γάιδαρο του να μη τρώει, ψόφησε το ζωντανό.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΑΕΔ οι περισσότεροι άνεργοι είναι πτυχιούχοι. Άρα αυτός που δεν κατέχει πτυχίο έχει περισσότερες πιθανότητες να βρει δουλειά!
Αν κάποιος θέλει να διοριστεί ή να ανοίξει δική του δουλειά, στην πρώτη περίπτωση θέλει γνωριμίες, γλώσσα, «άλλη γλώσσα» δημόσιες σχέσεις, (κονέ που λέμε), στη δεύτερη περίπτωση θέλει χρήματα, δεν χρειάζεται πτυχίο (αν χρειαστεί μπορεί να δανειστεί από κάποιον, που έτσι κι’ αλλιώς εκείνος δεν θα το χρειάζεται).
Αλλά τι σας λέω τώρα, όταν όλοι οι δημοσιογράφοι στα κανάλια λύνουν κάθε πρόβλημα, ιατρικό, κοινωνικό, ψυχολογικό, νομικό, τεχνικό και κανένα πτυχίο απ’ αυτά δεν κατέχουν; Δεν ξέρω καν, αν κατέχουν κι’ αυτό της δημοσιογραφίας.
Εξ’ άλλου υπάρχει η πρωινή – μεσημεριανή εκπαιδευτική τηλεόραση, που προσφέρει επαγγελματικά επιμορφωτικά σεμινάρια για όλους, η μάνα μου εκεί επιμορφώνεται καθημερινά. Όσοι παρακολουθούν κατέχουν όλα τα γνωστικά αντικείμενα. Τι να τα κάνουν τα πτυχία;
Εδώ που τα λέμε, τώρα που το ξανασκέφτομαι, ούτε τα Πανεπιστήμια χρειάζονται κανείς δεν πατάει εκεί. Οι αναρχικοί οι οποίοι τα επισκέπτονται τακτικά έχουν περισσότερες παρουσίες από τους φοιτητές. Όταν τα αφήνουν οι αναρχικοί τα καταλαμβάνουν οι φοιτητές, Να η λύση για τους αναρχικούς: τους δίνουμε ένα πτυχίο (με τόσες παρουσίες το δικαιούνται οι άνθρωποι) και αρχίζουν να ψάχνουν μέρα νύχτα για δουλειά, που χρόνος και όρεξη μετά για βανδαλισμούς και άλλα έκτροπα.
Άρα λοιπόν σύμφωνα με τα παραπάνω, όλοι φαντάζομαι συμφωνούν, ότι δεν χρειάζονται τα πτυχία, τι θέλουμε και μαλώνουμε και ερχόμαστε σε αντιπαραθέσεις, ας τα καταργήσουμε, να το πούμε και στους άλλους λαούς που δεν το έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη. Έχουμε υποχρέωση να το κάνουμε πάντα ήμασταν πρωτοπόροι στον πλανήτη, θυμηθείτε τους αρχαίους ημών προγόνους. Κακώς καθυστερούμε.
Ας αποδείξουμε γρήγορα όλοι οι εμπλεκόμενοι, με πράξεις όμως, ότι τα συμπεράσματα αυτά δεν μπορεί να είναι λογικά.
Ας μη πω άλλα, γιατί σε κάποιον που είπα τα ίδια προχτές, με έβρισε και μου είπε: «Α να μου χαθείς παλιό απόφοιτε», με έβρισε γιατί ήξερε ο αθεόφοβος, ότι είχα στην κατοχή μου κάποιο πτυχίο.
«ο απόφοιτος»
Δημοσιευτηκε 7/3/2007 στην τοπικη εφημεριδα "ΠΡΩΪΝΟΣ ΛΟΓΟΣ" ως Χρονογραφημα.
Δοκιμη για τη φωτο του προφιλ μου, αυτο το σχολιο
ΑπάντησηΔιαγραφή