Οι υπάλληλοι δεν εμπιστεύονται τους επιχειρηματίες
οι επιχειρηματίες τους υπαλλήλους
οι καταναλωτές δεν εμπιστεύονται τους επαγγελματίες
οι φοιτητές τους καθηγητές τους
ακόμη και οι ασθενείς τους ιατρούς τους
οι αγρότες τους χονδρέμπορους
οι εργάτες τους βιομήχανους και το αντίστροφο
οι έξω από τα κόμματα τους κομματικούς
αλλά ακόμη και η κυβέρνηση δεν εμπιστεύεται τους πολίτες της
και όλοι οι πολίτες δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση τους ακόμη κι αν την έχουν πρόσφατα ψηφίσει!!!
Μέσα σ αυτό το βαρύ νοσηρό κλίμα της αμοιβαίας καχυποψίας, ανυποληψίας και αναξιοπιστίας, υπάρχουν αρκετοί που ξεχωρίζουν, είναι όλοι αυτοί, που στο πόστο τους ο καθένας, κάνει και ξέρει να κάνει καλά τη δουλειά του και όλους αυτούς τους αναγνωρίζουμε και όλους αυτούς τους εξαιρούμε από το γενικό κανόνα. Είναι οι φωτισμένες-αυτόφωτες εξαιρέσεις που ΝΑΙ υπάρχουν και ζουν ανάμεσά μας.
Μέσα όμως σε ένα τόσο βαρύ κλίμα τίποτα θετικό δεν μπορεί να προκύψει για την κοινωνία μας, για τη χώρα μας και το φωτεινό έργο των εξαιρέσεων μικρή συνεισφορά τείνει να έχει στο γενικό καλό.
Επιτρέψτε μου να έχω τη ΒΑΘΕΙΑ πεποίθηση, πως όλα τα δεινά στη χώρα μας - διαχρονικά - προέρχονται από κάποιους από εμάς, που δεν κάνουμε σωστά τη δουλειά μας.
Τα συμπεράσματα φαίνονται αυτονόητα.
Αν όλοι – όλο και πιο πολλοί κάθε μέρα – αποφασίζαμε, μέσα στην κρίση που μας ταλανίζει και πριν αυτή μας αφανίσει εντελώς, να κάναμε ο καθένας σωστά τη δουλειά του και αυτό από εξαίρεση που ίσως είναι σήμερα να γινόταν ο κανόνας αύριο, τότε θα υπήρχαν παραπάνω από βάσιμες ελπίδες να ξεπεράσουμε και την πρωτοφανή κρίση σύντομα.
Αλλιώς η κρίση που έβαλε το χέρι της βαθειά μέσα στη τσέπη μας, αύριο θα μπήξει και το μαχαίρι ως το κόκαλο μας και θα μας τσακίσει.
Η γκρίνια, η συνεχής άρνηση των πάντων, η μετατόπιση της ευθύνης και της όποιας ενοχής μας στους άλλους, όχι μόνο δεν θα μας σώσει, αλλά σταδιακά και με μαθηματική ακρίβεια θα μας μετατρέψει, τυπικά αλλά και ουσιαστικά, σε σκλάβους όσων ξέρουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους είτε αυτοί θα είναι Έλληνες είτε αλλοδαποί είτε ξένοι είτε και από άλλο πλανήτη!!
Ας κάνουμε λοιπόν από αύριο κιόλας μια καινούργια αρχή, πολίτες, επιχειρηματίες, ελεύθεροι επαγγελματίες, υπάλληλοι ιδιωτικοί και δημόσιοι, δάσκαλοι και καθηγητές, μαθητές φοιτητές, αγρότες και εργάτες, βιομήχανοι και δικαστές, αντιπολίτευση και πάνω από όλα κυβέρνηση ας κάνουμε από αύριο κιόλας σωστά τη δουλειά μας, είναι το μόνο όπλο που έχουμε και είναι στο χέρι μας να το χρησιμοποιήσουμε προς όφελος μας.
Όταν αυτό φτάσει να γίνει ο κανόνας και όχι η εξαίρεση όπως είναι σήμερα, τότε η ζωή μας στην Ελλάδα θα αποκτήσει το πραγματικό της νόημα και στις σωστές της διαστάσεις, τότε θα αρχίσει να αποκαθίσταται και η βαριά πληγωμένη αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ μας.
Η δικαιολογία ότι δεν αρκεί να κάνω εγώ σωστά τη δουλειά μου θα πρέπει να την κάνουν και όλοι οι άλλοι, είναι το σαράκι που κατατρώει τις σάρκες μας από ιδρύσεως του Ελληνικού κράτους και αν δεν είναι ο μοναδικός λόγος που μας έφερε στη δεινή θέση που σήμερα όλοι βρισκόμαστε, είναι ο πιο σημαντικός αλλά και ο πιο επιζήμιος.
Ας καταλάβουμε επιτέλους πως αυτή η καταστροφική νοοτροπία μας, μας οδηγεί στον γκρεμό, στο χάος.
Ας καταλάβουμε επιτέλους πως πρέπει να βάλουμε ένα οριστικό ΤΕΡΜΑ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ
ΚΙΟΛΑΣ… ακόμη κι αυτοί που βολεύονται και εκμεταλλεύονται αυτή την τραγική κατάσταση...
Προσυπογράφω..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαναγιώτη γεια σου υπογραφή ναι αλλά η έμπρακτη εφαρμογή μπορεί μόνο να μας σώσει
ΑπάντησηΔιαγραφήΒαγγέλη τα λες πολυ καλά, αλλά όπως πολύ καλά ξέρεις υπάρχει μία μεγάλη μερίδα του πληθυσμού που βολεύεται από αυτή την κατάσταση. Υπάρχει κόσμος που δεν θέλει να κάνει καλά τη δουλειά του γιατί τότε δεν θα τα "τσεπώσει", δεν θα μπορεί να διορίσει το παιδί του, δεν θα μπορεί να το "παίξει" κάποιος. Πως τους πείθεις αυτούς να αφήσουν το δική τους βόλεψη και να στοιχιθούν με το κοινωνικό καλό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις ότι δεν γίνεται. Ανθρωποι που δεν θα κάνουν τη δουλειά τους πάντοτε θα υπάρχουν το ζήτημα είναι κάποτε να την πληρώνουν...ακόμα και ένας.
Ανοίγεις μεγάλη κουβέντα Βαγγέλη μου με τις σκέψεις σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓίνεται, όμως αυτό που λες;;
Παράδειγμα: Είσαι επιχειρηματίας. Έχεις μια επιχείρηση, και έρχεται ο εφοριακός να σου κάνει τακτικό έλεγχο. Σου το παίζει, λοιπόν, σκληρός επίτηδες τις πρώτες μέρες του ελέγχου, απειλεί να σου ρίξει τα βιβλία, το ένα του βρωμάει, το άλλο του μυρίζει, σε απειλεί με λίγα λόγια να σε καταστρέψει κυριολεκτικά.
Πώς μπορεί και το κάνει;; Είναι απλό. Στηρίζεται στο γράμμα και όχι στην ουσία μιας δαιδαλώδους σκοτεινής νομοθεσίας που κανείς ποτέ δεν ξεκαθάρισε. Απ' την άλλη, βρίσκεται στην πλεονεκτική θέση ανάμεσα στο απρόσωπο 'κράτος' και στον άνυπεράσπιστο φορολογούμενο. Με λίγα λόγια έχει και το μαχαίρι και το πεπόνι.
Φτάνεις λοιπόν στο αμήν και τον ρωτάς τί πρέπει, τί μπορείς να κάνεις. Και τότε φυσικά γίνεται μέλι-γάλα, ξεχνάει και τις 'παραβάσεις' σου και την 'καταστροφή' σου και 'τα βρίσκετε'.
Του σκας κάμποσα στην τσεπούλα του, και οι φόροι έρχονται στο λογικό επίπεδο που θα έπρεπε να είναι εξ αρχής.
Φέυγει ο εφοριακός. Τελειώνει ο έλεγχος.
Τί θα κάνεις από εκεί και μετά εσύ ώς επιχειρηματίας;;
Απλό: Από εκεί και μετά θα κλέψεις όσα μπορείς περισσότερα ! Διότι ξέρεις πως κλέψεις-δεν κλέψεις η κατάληξη θα είναι ακριβώς η ίδια. Θα έρθει ο επόμενος τακτικός έλεγχος. Θα έρθει ο επόμενος εφοριακός. Θα γίνει η επόμενη 'συναλλαγή'.
Και πρόσεξε: Αυτά που σκάει κάθε φορά ο επιχειρηματίας πηγαίνουν πολύ 'ψηλά'. Πάνε στον ελεγκτή. Στον προϊστάμενό του. Στον έφορο. Στον γραμματέα του υπουργείου που τον έκανε έφορο. Και πιό ψηλά...
Πες μου τώρα εσύ, πώς αλλιώς μπορεί να σπάσει αυτό όλο, χωρίς αυτό που λέει ο Νίκος, χωρίς δηλαδή επιτέλους κάποιος να τιμωρήσει κάποιον....
Φίλοι μου Νίκο και Θανάση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα πω πως δεν έχετε δίκιο κάτω από τις σημερινές (από τις μέχρι χτες αν θέλετε) συνθήκες.
Να όμως τι θέλω να πω.
Αν κάναμε οι πιο πολλοί καλά τη δουλειά μας και αποτελούσαμε τον κανόνα και όχι τις εξαιρέσεις όπως ισχύει σήμερα, τα πράγματα στη χώρα μας θα ήταν πολύ διαφορετικά προς το καλύτερο.
Για να πάω στο παράδειγμα σου Θανάση, τότε δεν θα χρειαζόταν να έλθω σε επαφή με τον ελεγκτή εφοριακό γιατί το κράτος από τους φόρους που θα κατέβαλα θα είχε πλεόνασμα και επομένως ο εφοριακός θα έμενε στο γραφείο να κάνει την υπόλοιπη γραφική εργασία του.
Τα χρήματα που θα συγκέντρωνε το κράτος θα τα επένδυε σε έργα και υποδομές ανάπτυξης και δεν θα τα πήγαινε στους δανειστές μας και τα επιτόκια τους. Τότε και ο πολίτης θα έβλεπε έργα στη γειτονιά του και στην πόλη του και θα παρακινούνταν να πληρώνει κανονικά τους φόρους του αφού θα ήταν απόλυτα ανταποδοτικοί κλπ
Φαντάζομαι Νίκο και Θανάση καταλάβατε πολύ καλά που το πάω γι αυτό βάζω το ΑΝ θα κάναμε όλοι σωστά τη δουλειά μας θα απολαμβάναμε αυτά που δεν μπορούμε τώρα, μια και τα περισσότερα από τα χρήματα μας και οι φόροι σήμερα πάνε για αποπληρωμή δανείων κλπ
Εκείνο λοιπόν που λέω είναι αν καταφέρουμε και οι σωστοί γίνουμε ο κανόνας και όχι η εξαίρεση που είμαστε σήμερα, τότε ακόμη και αυτοί που θα μένανε στην παρανομία και στην φοροδιαφυγή θα μας κάνανε μικρή ζημιά.
Και αν μάλιστα σαν πολίτες θα είχαμε τη δυνατότητα να καταγγέλλουμε την παρανομία (ανωνύμως ή επωνύμως προαιρετικά)και να μη μπλέκουμε στα γρανάζια της δικαιοσύνης σε ατελείωτες δίκες, τότε και οι λίγοι που θα παρανομούσαν εύκολα θα τους έπιανε η τσιμπίδα του νόμου και έτσι και αυτοί σιγά-σιγά θα αναγκαζόταν να γίνουν νόμιμοι γιατί αυτό θα ήταν τότε το συμφέρον τους ενω σήμερα δεν είναι.
Και βεβαίως δεν μιλώ πως θα έρθει ο παράδεισος στη γη, αλλά δεν θα κινδυνεύαμε να αφανιστούμε όπως ίσως συμβαίνει τώρα.