ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΛΑΧΤΑΡΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΖΕΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ




Θα γίνεις πολύ φίλος με τον εχθρό σου

όταν και οι δυό σας πεθάνετε.

Χαλίλ Γκιμπράν.









...ΕΔΩ ΓΙΑ ΦΩΤΟ & ΠΟΙΗΣΗ

...ΕΔΩ ΓΙΑ  ΦΩΤΟ & ΠΟΙΗΣΗ
κλικ στην εικόνα για τα φωτοποιήματα

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΘΕΩΡΙΑ... ΑΛΛΑ ΜΌΝΟ Η ΠΡΑΞΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΞΙΩΝΕΙ...

Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον τον καταιγιστικό λόγο του Χρήστου Γιανναρά και θα ήθελα να συμφωνήσω απολύτως μαζί του, αν αντί για την παρότρυνση της τελευταίας παραγράφου, που και αυτή είναι ωφέλιμη, ως παράδειγμα για την υλοποίηση όσων ανέφερε θα πρότεινε και ένα κόμμα, ένα νέο και μικρό κόμμα. Ένα κόμμα που με την υπερψήφιση του στις ευρωεκλογές (αλλά και στις βουλευτικές αν γίνουν μαζί) θα μπορούσε να αποτελέσει τη μεγάλη έκπληξη, σε μια πορεία παρόμοια με τα όσα ο Χρ. Γιανναρας προτείνει.


Θα το επιχειρήσω και θα το προτείνω εγώ. Είναι ενα νέο κόμμα ελπίδας που λέγεται "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΙ" και τολμά να προβάλλει και να διεκδικεί πολλά από αυτά που ο Χρ. Γιανναράς με τόση πολιτική ευαισθησία προτείνει και που κάθε πολίτης, που δεν έχει διαπλοκο-αναμιχθεί με τα υπάρχοντα κόμματα, διακαώς επιθυμεί.

14 σχόλια:

  1. Γεια σου φίλε vagnes.

    Εδώ και ώρα κοιτάω την σελίδα των "Δημοκρατικών". Οχι ότι υπάρχει περίπτωση, εξάλλου τις πεποιθήσεις μου τις ξέρεις, αλλά ένας πρώην ΠΑΣΠίτης, με τον Μελετόπουλο από το κόμμα του Παπαθεμελή, κάποιον από την ΚΟ.ΔΗ.ΣΟ, άλλος από τον ΣΥΝ και πάρα πολλούς ακόμα, τι ιδεολογική ταυτότητα έχουνε; Δηλαδή είναι ένα κόμμα διαμαρτυρίας ακόμα; Ή τους ενώνει η "αποτυχία" όλων των άλλων κομμάτων; (το "αποτυχία" σε εισαγωγικά γιατί φυσικά και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι η κυβέρνηση Σημίτη).

    Μεγάλη κουβέντα, αλλά απλά ρωτάω για να καταλάβω τι ακριβώς θέλει να πετύχει ο συνδυασμός.

    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...Νίκο αν όσα αναφέρει Ο Χρ. Γιανναράς εκφράζουν μια μικρή ή μεγαλύτερη αλήθεια, τότε σίγουρα όποιοι κυβέρνησαν έχουν μικρό ή μεγάλο μερίδιο ευθύνης.
    Θεωρώ πως σαν ενεργοί πολίτες είμαστε υποχρεωμένοι να κρίνουμε και να αποδίδουμε δίκαια τις ευθύνες που αναλογούν στο κάθε κόμμα αλλά και στον καθένα πολιτικό ξεχωριστά.
    Η πολιτική προέλευση του οποιουδήποτε δεν πρέπει να αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο κριτικής, αλλά η δράση του και οι καθημερινή πράξη του, γιατί πιστεύω πως η πολιτική ή και η κομματική προέλευση δεν είναι ρετσινιά που κάποιος έχει την υποχρέωση να την αποτινάξει πρώτα από πάνω του και μετά να αρχίσει να ασχολείται πάλι με την πολιτική. Οι ταμπέλες φίλε μου Νίκο δεν οδηγούν ποτέ θα έλεγα σε ασφαλή συμπεράσματα. Οδηγούν σε συμπεράσματα μόνο οι θέσεις και οι απόψεις ενός κόμματος που μπορούμε όλοι να τις κρίνουμε και να τις δεχτούμε ή να τις απορίψουμε. Εδώ θα ξαναπώ και πάλι πως ενώ οι θεωρίες, τα λόγια και οι θέσεις είναι απαραίτητες, τελική κρίση πρέπει να βγάζουμε από τις πράξεις του καθενός αλλά και των κομμάτων.

    Έχουμε ως δεδομένα τα προβλήματα που συσσώρευτηκαν στον τόπο μας και όλοι εμείς οι ιστολόγοι καθημερινά τα επισημαίνουμε, όπως και ο Χρ. Γιανναράς έκανε με την αναφορά του αυτή.
    Γιατί μου ζητάς να ρίξω για όλα αυτά περισσότερο βάρος ευθύνης στον Μελετόπουλο και στους άλλους των Δημοκρατικών παρά σε όλους αυτούς που μας κυβερνήσαν και μας φορτώσαν με αυτά τα προβλήματα;

    Αν τα πέντε κόμματα που παίζουν ρόλο στην πολιτική σκηνή τα τελευταία χρόνια πάρουν παρόμοια ποσοστά με τα ποσοστά των προηγούμενων εκλογών, ποιά θα είναι η μορφή της διαμαρτυρίας μου και το μήνυμα που θέλω να δώσω σε όλους αυτούς;
    Πως να δώσω ένα μήνυμα ψηφίζοντας τους;
    Πως να βοηθήσω να αλλάξουν τα πράγματα αν δεν τους καταψηφίσω τουλάχιστον στις ευρωεκλογές, αλλά και στις βουλευτικές;
    Από που πρέπει να περιμένω να γεννηθεί κάτι καινούργιο και ελπιδοφόρο όταν κάτι νέο που ξεπηδά έχουμε τόσες επιφυλάξεις να το στηρίξουμε;

    ...κάτι πρέπει να κάνουμε και πρέπει να το ξεκινήσουμε σήμερα όχι αύριο, αυτό να ψάξουμε να βρούμε, αυτό θα πρέπει να είναι το ζητούμενο, εκεί πρέπει να δώσουμε μια άλλη πρόταση...
    Το κόμμα των Δημοκρατικών δεν μπορεί να κυβερνήσει φυσικά και δεν ξέρουμε ακόμη αν θα γίνει ποτέ άξιο για να κυβερνήσει, εκείνο όμως που ξέρουμε είναι πως είναι η σημερινή ευκαιρία μας, να αντιδράσουμε, να πούμε ένα όχι με νόημα να στείλουμε ένα μήνυμα στους πέντε που μας διαφεντεύουν, φίλε μου Νίκο και άλλοι φίλοι...

    ...σταματώ εδώ αλλά φαντάζομαι θα έχουμε κι άλλα να πούμε αργότερα, αν συμετάσχουν κι άλλοι φίλοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είναι τόση η απογοήτευσή μου απο τη πολιτική, που τίποτα δε με συγκινεί πλέον. Δυστυχώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βαγγέλη, σίγουρα όσοι κυβέρνησαν έχουν κάποιο μερίδιο ευθύνης για όσα έγιναν και δεν έγιναν σε αυτή τη χώρα. Τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά. Ο καθένας μας τα βάζει σε μια ζυγαριά και βλέπει προς τα που γέρνει. Προφανώς αν το ισοζύγιο είναι αρνητικό τότε δεν έχει λόγο να ψηφίσει τους ίδιους ανθρώπους.

    Εγώ νομίζω ότι η πολιτική προέλευση του καθένας μας δείχνει πολλά πράγματα. Για παράδειγμα ο Γιανναρας. Για να είχε συνταχθεί με την Δημοκρατική Αναγέννηση του Παπαθεμελή και ειδικά για να είναι εκπρόσωπος τύπου του κόμματος στις προηγούμενες εκλογές σημαίνει ότι είχε μία άποψη για τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας, για τα Σκόπια, ακόμα και για το ανούσιο θέμα των ταυτοτήτων. Επομένως η πολιτική του προέλευση φανερώνει πολλά πράγματα. Η δράση του και οι καθημερινές του πράξεις που αναφέρεις παρακάτω, θα είναι ο καθρέφτης των απόψεων του. Νομίζω πως αυτό συμβαίνει σε όλους μας. Μπορώ να σου δώσω πολλά παραδείγματα. Ενα πολύ απλό είναι μία εμπειρία που έχω όταν ανέβηκα για μεταπτυχιακό στην Αγγλία. Μία από τις πρώτες μέρες είπαμε να πάμε για ποτό με τους συμφοιτητες για να γνωριστούμε. Κάποιος μας είπε ότι είναι Κύπριος (στα αγγλικά) και αμέσως κάποιοι Ελληνες ξίνισαν. «Επρεπε να πει Τουρκος» μου είπανε. Το παιδί ήταν από την κατεχόμενη πλευρά, Κύπριος δήλωνε. Κάποιοι τον αποφέυγανε λες και έπρεπε να πληρώσει για ότι έκανε η προηγούμενη γενιά. Αυτοί που τον αποφεύγανε έκαναν πράξη την ιδεολογία τους. Αντίστοιχα και όσοι τον (καλο)δεχτήκαμε. Θέλω να πω ότι οι πράξεις μας πρέπει να είναι ο καθρέφτης των θέσεων μας.

    Καμία ευθύνη δεν ρίχνω σε κανένας Μελετόπουλο και φυσικά σε κανέναν άλλον από αυτούς που συνάντησα στην ιστοσελίδα. Ωστόσο αναρωτιέμαι τι κοινό έχουν όλοι αυτοί; Τι ιδεολογικά γνωρίσματα; Μην μου πεις αν και στο ΠΑΣΟΚ έχουν όλοι τα ίδια, γιατί αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι άλλο 3 εκατομμύρια και άλλο 100 άτομα. Η αρχική ομάδα πρέπει να έχει ένα κοινό ιδεολογικό υπόβαθρο.

    Αυτό που αναφέρεις παρακάτω είναι για μένα το πιο σημαντικό.
    «Αν τα πέντε κόμματα που παίζουν ρόλο στην πολιτική σκηνή τα τελευταία χρόνια πάρουν παρόμοια ποσοστά με τα ποσοστά των προηγούμενων εκλογών, ποιά θα είναι η μορφή της διαμαρτυρίας μου και το μήνυμα που θέλω να δώσω σε όλους αυτούς; Πως να δώσω ένα μήνυμα ψηφίζοντας τους;»

    Το ζήτημα είναι να δείξει κάποιος ότι είναι αντίθετος με αυτά τα 5 κόμματα. Δηλαδή είναι ένα ακόμα κόμμα διαμαρτυρίας. Δεν έχει καμία σχέση που είναι ο Μελετόπουλος με κάποιον άλλο, θα μπορουσε να είμαι εγώ με σένα. Δεν θα άλλαζε τίποτα. Αρα δεν ειναι ιδεολογικό το θέμα, αλλά απλά πρέπει να μην ψηφίσουμε αυτά τα 5 κόμματα.

    Βαγγέλη το νέο που ξεπηδά έχουμε επιφυλάξεις να το στηρίξουμε επειδή στην πραγματικότητα δεν είναι νέο. Νέος θα ήταν ο vagnes όχι μία ομάδα ανθρώπων που μπορεί να έχουν τις καλύτερες προθέσεις, αλλά δεν έχουν καμία συνοχή εκτός από την διαμαρτυρία τους για τα υπόλοιπα 5 κόμματα. Αν θες κάτι νέο θα σου έλεγα τη Φιλελεύθερη Συμμαχία. Οι απόψεις του δεν με βρίσκουν σύμφωνο, αλλά σέβομαι ότι ακόμα και ο Μάνος, ο Κοντογιαννόπουλος, ο Ανδριανόπουλος δεν είχαν θέση εκεί. Γιατί θέση είχαν μόνο οι νέοι. Επρεπε δηλαδη να είσαι και τις ίδιας ιδεολογικής προέλευσης, αλλά να μην είσαι προβεβλημένος πουθενά πριν.

    Θετικό πάντως που ασχολήσε με κάτι καινούργιο. Οταν απογοητευόμαστε από κάτι έχουμε 2 επιλογές. Ειτε να αποχωρήσουμε συνολικά, έιτε να ασχοληθούμε με κάτι άλλο. Το βρίσκω λοιπόν θετικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ...Λεοντόκαρδε είναι πράγματι η απογοήτευση μεγάλη όχι μόνο για την πολιτική αλλά και για τις άλλες πλευρές της ζωής μας γενικά, αυτό όμως κάθε άλλο παρά πρέπει να μας αποθαρρύνει.
    Θα έλεγα απεναντίας αυτό θα πρέπει να μας κρατά σε εγρήγορση.
    Το σχέδιο της απαξίωσης της πολιτικής και της ζωής μας που εκπονούν όσοι ωφελούνται από αυτό, έχει πιθανότητες να αμβλυνθεί ή να ανατραπεί μόνο αν όλοι όσοι αισθανόμαστε βαθιά απογοήτευση δεν πάμε σπίτια μας, δεν ιδιωτεύσουμε.
    Άλλωστε και μόνο που γράφεις και συνεχίζεις το μπλογγινγκ αυτό είναι απόδειξη πως κάτι θέλεις να αλλάξεις κάτι σε καίει που θέλεις να το αποτινάξεις.
    Μη σταματάς καλέ μου φίλε να αγωνίζεσαι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σαν εσένα που παίρνουν κουράγιο από σένα που παίρνει κουράγιο ο ένας από τον άλλο για μια καλύτερη ζωή για καλύτερους πολιτικούς για καλύτερο σύστημα Δημοκρατίας.
    keep walking
    continued to fight as long as you live

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ...φίλε μου Νίκο έχεις δίκιο σε πολλά από αυτά που λές, δεν είπα όμως πως το κόμμα αυτό θα το ψήφιζα έτσι όπως σήμερα είναι αν υπήρχε πιθανότητα να μας κυβερνήσει. Θέλω πολλά περισσότερα να δω για να το πράξω αυτό.
    Θέλω να το δω στην πρακτική του και θέλω να το δω να διαμορφώνει συν τω χρόνω μια πολιτική πλατφόρμα και που θα εκφράζει ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας που δεν διαπλέκεται με το κατεστημένο.

    Τα στοιχεία της διακήρυξης του είναι σωστά, πολλές επισημάνσεις αλλά και προτάσεις βρίσκονται στο σωστό δρόμο, αλλά πραγματικά θέλει δουλειά ακόμη και ίσως λείπει και ένας μεγάλος ηγέτης.
    Όμως εδώ δεν πρόκειται γι αυτό, δεν μιλάμε για ένα κόμμα εξουσίας, μιλάμε για μια διέξοδο δική μας, μιλάμε για ψήφο σε ένα κόμμα που δεν έχει τις φαιδρότητες που έχουν τα περισσότερα κόμματα που μετέχουν στις ευρωεκλογές, δεν έχει παλιούς και απαξιωμένους από την κοινή γνώμη επαγγελματίες πολιτικούς.
    Για την ώρα αυτά μου φτάνουν για να μεταφέρουν το μήνυμα μου προς τα κόμματα που με απογοητεύουν.
    Δεν μπορώ να ανήκω στην συμπαγή μάζα των κομμάτων που δεν με ικανοποιούν και να μιλούν οι δημοσκοπήσεις για μένα πως ανήκω στη μάζα των ισχυρών συσπειρώσεων των οπαδών.
    Όχι αυτό δεν το δέχομαι, δεν ανήκω και καννενας από εμας εδώ στο διαδίκτυο που ξημεροβραδιαζόμαστε δεν ανήκει ούτε μπορεί να θεωρείται τιμητικό να ανήκει στις συσπειρώσεις, στις εκάστοτε ισχυρές εκλογικές συσπειρώσεις των κομμάτων. Πρέπει να αλλάξει αυτό πρέπει να αντιδράσουμε και η πιο πρόσφορη αντίδραση σήμερα είναι οι Δημοκρατικοί ή η Φιλελέυθερη συμμαχία αν θες ας το ψάξουμε πιο καλά, όχι όμως ο Μάνος, όχι ο Ανδριανόπουλος όχι ο Κοντογιανόπουλος όχι αυτοί που όταν μπορούσαν δεν έπραξαν τα ανάλογα.

    Μίλησα και μιλώ για το Σημίτη πως είχε θετικό ισοζύγιο και ακόμη θα είχε αν έπαιζε κάποιο σπουδαίο ρόλο.
    Όμως βλέπεις πως τον έχουν παροπλίσει και αυτό αν μη τι άλλο με κάνει δύσπιστο για τις δυνατότητες και τις προθέσεις του σημερινού αρχηγού του ΠΑΣΟΚ.
    Δεν θέλω πρωθυπουργό έναν άλλο Καραμανλή που να ανήκει στο ΠΑΣΟΚ αυτή τη φορά, θέλω ένα ηγέτη που να με καταλαβαίνει εκεί κάτω που ζω, θέλω ένα ηγέτη βοηθό μου και όχι διαχειριστή και συνεχιστή μιας κατάστασης και αυτό αν έχω μια ελπίδα να το δω στον Γ. Παπανδρέου πρέπει να του δώσω ένα μήνυμα σύντομο και σύντομα.
    Αν το μήνυμα μου είναι συνέχισε όπως είσαι αρκεί να μην έχω τον Καραμανλή πρωθυπουργό νομίζω πως δεν κάνω τίποτα για τα συμφεροντά μου, αλλά επαυξάνω την άποψη που φαίνεται πως έχουν όλοι οι πολιτικοί μας, δηλ. ότι και να κάνουν μας έχουν στο τσεπάκι τους. Ε όχι αυτό θέλω να τους δώσω να καταλάβουν πως δεν ισχύει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. vagnes, αν και είναι νωρίς ακόμα για να έχω ολοκληρωμένη άποψη για τους Δημοκρατικούς, αφού δεν έχω προλάβει να ενημερωθώ σωστά, μου αρέσει που υπάρχει ένα κόμμα χωρίς μπετόν ιδεολογική ταυτότητα. Μου αρέσει που επιδιώκεται ένα μίνιμουμ συναίνεσης στη βάση της κοινής λογικής και των κακώς κειμένων. Τι με χαλάει; Που όλα αυτά δεν μπορούν να έχουν αποτελεσματική παρέμβαση στο πολιτικό γίγνεσθαι, που μένουν περιθωριακά και γραφικά. Για μένα, πριν επιδιώξουν ψήφο ή και παράλληλα με αυτό, θα έπρεπε να έχουν επιδιώξει να δημιουργήσουν ή να ενισχύσουν κινήσεις, ομάδες, φορείς, που πράττουν αντίθετα στις κρατούσες νοοτροπίες και τακτικές. Για παράδειγμα, να δημιουργήσουν έναν εκπαιδευτικό όμιλο, μια κίνηση ενεργών καταναλωτών, μια ομάδα με συγκεκριμένη περιβαλλοντική δράση, όπως αυτή που της καίνε τα σπίτια οι τραμπούκοι.
    Αυτή θα ήταν μια πορεία που μπορεί να διεμβολίσει αποτελεσματικά τη συμπαγή μας αδράνεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ...πολλοί σύλλογοι ενεργών πολιτών υπάρχουν, γυριστρούλα μου, αλλά δημιουργούνται και άλλοι σχεδόν καθημερινά. Ο πολίτης που θα θελήσει κάποια στιγμή να συμμετάσχει σε κάποια κίνηση δυσκολεύεται να επιλέξει έχοντας και άλλες πιθανόν επιφυλάξεις για την αποτελεσματικότητα και την αυθεντικότητα αυτών των κινήσεων, έτσι αποθαρρύνεται, βρίσκει άλλοθι αν θες και διαλέγει ξανά να παραμένει στο περιθώριο.
    Το σημείο δηλ. που διαφωνώ μαζί σου είναι πως όλα αυτά που προτείνεις πρέπει να ακολουθήσουν όχι να προηγηθούν. Ας αποκτήσει οντότητα το υπό συζήτηση κόμμα (ή όποιο άλλο κόμμα) και μετά ας έρθουν οι δράσεις που είναι απαραίτητες μερικές από τις οποίες προτείνεις, μερικές από τις οποίες προκύπτουν συν τω χρόνω.
    Το πιο δύσκολο πάντως απ΄ όλα είναι αυτό που πολύ σωστά επισημαίνεις, το μπετόν της συμπαγούς αδράνειας μας. Πολλοί από εμάς έχουν συμβιβαστεί, πολλοί έχουν βολευτεί ή εκμεταλλεύονται το καθεστώς, άλλοι έχουν χάσει την αγωνιστικότητα τους άλλοι τα πιστεύω τους, άλλοι είναι φορτωμένοι με “δολοφονική” καχυποψία για τα πάντα και τους πάντες ειδικά για ότι νέο πάει να ξεπηδήσει και αυτή η καχυποψία μπορεί μερικές φορές να σώζει αλλά πολλές φορές καταπνίγει και κατασπαράζει ακόμη και κάτι που θα μπορούσε να αποβεί ωφέλιμο και θετικό για όλους.
    Πολλά είναι αλήθεια τα κόμματα που μετέχουν στις εκλογές τα περισσότερα είναι γραφικά, αλλά η αποδοκιμασία όλων αυτών των κομμάτων χωρίς προβληματισμό είναι άδικη αφού μαζί με τα γραφικά καίγονται και αυτά που θα μπορούσαν να έχουν μια ευοίωνη προοπτική.
    Με βάση αυτό το σκεπτικό θέλω να δώσω κάθε ευκαιρία σε φερέγγυους νέους κομματικούς σχηματισμούς, (με αυστηρή και άγρυπνη κριτική ματιά πάντα), αφού οι πέντε κομματικοί σχηματισμοί (επί το ορθότερο κομματικοί μηχανισμοί) που παίζουν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στη ζωή μου, ενδιαφέρονται περισσότερο για τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων και ξεχνούν πως υπάρχω και γω και θέλω να συνεχίσω να υπάρχω και να ζω με αξιοπρέπεια και αξιοκρατία. Ένα διαρκές αίτημα που δεν μπορούν αλλά και δεν θέλουν να μου το ικανοποιήσουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. vagnes, φίλε μου, κάποιος που ζητάει την ψήφο των πολιτών οφείλει να βγει και από την αδράνεια και από την καχυποψία και να προτείνει και να εμπνεύσει και άλλους να το κάνουν. Αν δεν μπορεί να βγάλει κανέναν και πουθενά από το καβούκι του, δεν έχει νόημα και να του δώσεις ψήφο, τι να την κάνει; vagnes μη με παρεξηγείς, δεν την έχω στημένη σε οτιδήποτε νέο, για να το πυροβολήσω. Προσπαθώ να εκφράσω την αγωνία και την ελπίδα ενός ανέστιου πολιτικά και κομματικά πολίτη, που δίνει "οδηγίες" πώς να τον βρουν όσοι έχουν κάτι γι' αυτόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ...σκέψου γυριστρούλα πως αποφασίσαμε να κάνουμε μια κίνηση ενεργών πολιτών όλοι όσοι συναντηθήκαμε σε τούτο το μπλογκο-ραντεβού, φαντάσου τις δυσκολίες αν κανείς μεγάλος δεν δεχόμαστε να μας χρηματοδοτήσει για να μη είμαστε εξαρτημένοι, αναλογίσου αν τα ΜΜΕ θα μας προβάλλουν χωρίς να είμαστε γνωστοί από τα τηλεοπτικά παράθυρα, σκέψου τι αγώνα θα έπρεπε να κάνουμε για να αποκτήσουμε σε όλες τις πόλεις επαφές και υποστηρικτές του έργου μας ...να μη μακρυγορώ σκέψου όλες τις δυσκολίες ενός νέοσύστατου κόμματος που προσπαθεί να βαδίσει τα πρώτα του βήματα χωρίς εξαρτήσεις και χωρίς τρανταχτά τηλεοπτικά ονόματα.
    Τι πιθανότητες έχει να προχωρήσει στο δεύτερο του βήμα αν κάποιοι σαν έμας με ανοιχτά αλλά επαναλαμβάνω κριτικά μυαλά δεν το στηρίξουμε στην αρχή;

    ...σου εστειλα e-mail αύριο να ακούσεις τον πρόεδρο Μελετόπουλο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Σήμερα Παρασκευή το πρωί 9:30 στον ΡΣ ΣΚΑΙ ας ακούσουμε τον πρόεδρο των Δημοκρατικών Μελέτη Μελετόπουλο και ας μιλήσουμε μετά για τις εντυπώσεις μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. οκ vagnes, αρκεί να πιάνει το Σκάι στο νησί που θα βρίσκομαι. Εκεί τίποτε δεν είναι δεδομένο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ωχ! Το πρωί; Τώρα το είδα! Θα είμαι σχολείο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. vagnes σ΄ευχαριστώ για τα ενθαρυντικά σου λόγια. Προσπαθώ να πιστέψω κάπου, έχω παλέψει πολύ στη ζωή μου μέχρι τώρα και δε σταματώ να ελπίζω.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

σπείρε μια σκέψη, κάθε σπόρος είναι μια λαχτάρα.

ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Ετικέτες

πολιτική (82) ποίηση (70) κοινωνία (69) πολιτική σάτυρα (12) πολίτης (11) σάτιρα (10) σύνθεση (10) άνθρωπος (9) Επανω-πολιτικη (7) παιδεία (7) φιλοσοφείν (7) Ελλάδα (6) αυτοκριτική (6) ευχές (6) θρησκεία (6) πολιτική ηγεσία (6) ψήφος (6) ΠΑΣΟΚ (5) άποψη (5) Οικονομική κρίση (4) νέοι (4) παιχνιδι (4) φωτογραφία (4) bloggers (3) ΝΔ (3) Πίστη (3) αγανακτισμένοι (3) αξιοκρατία (3) αξιολόγηση (3) αφιέρωση (3) ζωή (3) κοινωνική συνείδηση (3) κρίση (3) νέα κυβέρνηση (3) υγεία (3) φιλία (3) χιούμορ (3) ψυχολογία (3) 28δις (2) Έλληνες (2) Δημοκρατικοί (2) Ομπάμα (2) Προεδρική Δημοκρατία (2) ΣΥΡΙΖΑ (2) ανέκδοτο (2) αντίο (2) αποχή (2) απόψεις (2) βατοπέδι (2) δημοσκόπηση (2) εκλογές (2) ευρωεκλογές (2) ευχή (2) καθημερινότητα (2) κριτική (2) ποδήλατο (2) πολιτική πρόταση (2) πολιτική ωριμότητα (2) συνέδριο (2) συνδιάσκεψη (2) συνεργασία (2) τεστ (2) τηλεόραση (2) τράπεζες (2) χ (2) χοίροι (2) ... ... ... (1) 1821 (1) 1989 (1) 2009 (1) NO INDIA (1) blogs (1) e-διαδήλωση (1) slide (1) viza (1) Γιώργος (1) Δημόσιο (1) Διεθνισμος (1) Ελληνικη γλωσσα (1) Επανω-προτασεις (1) Ευρώπη (1) Ιωαννινα (1) ΜΜΕ (1) Μαρία (1) ΟΛΠ (1) ΟΤΕ (1) Π.Ο.Υ. (1) Παπανδρέου (1) Πολυτεχνείο (1) Σημίτης (1) αγάπη (1) αγώνες (1) αδικία (1) αθωπνορς (1) αισιοδοξία (1) αισχος (1) αισχροκέρδεια (1) ακρόαμα (1) αλλαγη νομων (1) αμπελοφιλοσοφείν (1) αναξιοπιστία (1) ανεργία (1) αντίδραση (1) αξία (1) αξιοπιστία (1) αποδοχή (1) αποτέλεσμα (1) αποτέφρωση (1) αποτελέσματα (1) αποψη (1) αριστερά (1) ασυδοσία (1) ασφαλιστικό (1) αυτάρκεια (1) βάση του 10 (1) βίοι παράλληλοι (1) βιντεοσυνθέσεις (1) βουλή (1) γέλιο (1) γνωριμία (1) γρίππη (1) δάνειο (1) δημοσιευμένο άρθρο (1) δημοσιο (1) διάγγελμα (1) διάλειμμα (1) διαμαντι (1) διαμαρτυρία (1) διαπίστωση (1) διαπλοκή (1) δράση (1) εαυτός (1) ειρωνία (1) ελευθερία (1) ελπίδα (1) επιλογή (1) επιμόρφωση (1) επιχειρήσεις (1) επιχειρηματικότητα (1) εργασία (1) ευθύνη (1) εφαρμογή νόμων (1) εφεγαλκος (1) ηγέτης (1) ηλικία (1) θοες (1) ιατρική (1) ιστορία (1) κήπος (1) κίνητρα (1) καθηγητές (1) καπιταλισμός (1) καταλήψεις (1) κοινή λογική (1) κοινότητα (1) κοσμημα (1) κυβέρνηση (1) κόμματα (1) κόσμος (1) λευκό (1) λιμάνια (1) μέτρα (1) μαργαριτάρια (1) μνήμες (1) μουσική (1) νέα γενιά (1) νέο κόμμα (1) οικονομια (1) ομαδικο μυθιστορημα (1) ορφάνια (1) παγκοσμιοποίηση (1) παιδιά (1) παραμύθι (1) περιπετεια (1) πλανήτης (1) πλούτος (1) ποδόσφαιρο (1) πολίτευμα (1) πολη (1) πολιτική ποίηση (1) πολιτικο διλλημα (1) πολιτικό λογοπαίγνιο (1) προανακριτική (1) προβληματισμός (1) πρωταπριλιά (1) ραδιόφωνο (1) σκάνδαλο (1) σοφία (1) σπίτι (1) συναίσθημα (1) συντεχνίες (1) σύμπνοια (1) σύμπτωση (1) σύνθημα (1) σύνοδος (1) σύστημα (1) τύχη (1) φάρμακα (1) φθινόπωρο (1) χρήμα (1) χόμπυ (1) ψωμί (1) ωριμότητα (1) ωριμότητα πολιτική (1)

η ωρα κανει καλα τη δουλειά της, ΕΜΕΙΣ;