vagnes: Τσεκ απ...

Τσεκ απ...

ΑΣΘΕΝΕΣ ΚΑΤΟΠΤΡΟ

Η υγεία του καθρέφτη μου έχει κλονιστεί τώρα τελευταία.
Είχα παρατηρήσει από καιρό κάποια ανησυχητικά και ύποπτα συμπτώματα διαφόρων ασθενειών.
Όμως κάθε χρόνο και χειρότερα.

Το κακό ξεκίνησε με τις ανεπιθύμητες παρενέργειες των απεικονίσεων του.
Στων ειδώλων τα κρυφά μυστικά, παρουσίαζε, όλο και πιο περιορισμένη εχεμύθεια.

Με το πέρασμα των χρόνων άρχισε να διαφαίνεται και μια σοβαρή βλάβη, στην ικανότητα αποτύπωσης της ομοιότητας, κάθε φορά παρουσίαζε με διαφορετικά χαρακτηριστικά το είδωλο μου.
Παρουσίασε, δηλαδή και ολική ειδωλολατρική ανεπάρκεια.

Η έμφυτη ευγένεια και διακριτικότητα του, σιγά-σιγά υποκαθιστούνταν από φθονερό έως αγενή σχολιασμό, ακόμη και για τους φίλους μου, που τον επισκεπτόταν που και που, για να τον δουν από κοντά.

Το σοβαρότερο όμως όλων, πρόβλημα, ήταν η συνεχώς επιδεινούμενη χρόνια και μεταδοτική ανειλικρίνεια του, μετέδιδε αυτή την ασθένεια σε όσους ερχόταν σε στενή επαφή απέναντι του.

Απαιτείται επειγόντως ιατρική περίθαλψη σας λέω.
Μου είπαν, ότι υπάρχει ένας καλός θεραπευτής εδώ πιο κάτω, αντιμετωπίζει με επιτυχία παρόμοιες περιπτώσεις, χορηγώντας ενέσεις αυτοκριτικής.

Εκεί θα τον πάω, τον αγαπώ εγώ τον καθρέφτη μου δεν λογαριάζω έξοδα.

Για το δικό του καλό
και το δικό μας... άμα σας λέω...

...και για μουσικες ενεσεις εδω

6 σχόλια:

Elias5 Μαΐου 2008 στις 9:57 π.μ.
Οι κατοπτρισμοί στην ζωή μας,οι καθρέφτες,τα παραμορφωτικά κατοπρικά είδωλα, θα υπάρχουν παντού(ολη η κοινωνία καθρεφτίζει και καθρεφτίζεται).Το σώμα ,το πρόσωπο,ο χρόνος ,δεν μπορούν να μην γίνουν αντικέιμενο της κατοπτρικής ιδιότητας του καθρέφτη.Ψάξε φίλε Vagnes,ανθρώπους-κάτοπτρα,άλλες ψυχές να δείς αν η ανειλικρίνια του καθρέφτη στο σπίτι σου, υφίσταται.Αν θέλουμε να βλέπουμε τον εαυτό μας να κατοπτρίζεται όπως είναι στο τώρα, πρέπει να ψάξουμε ψυχές που ξέρουν να καθρεφτίζουν σώματα και μυαλό( ο φόβος του θανάτου και η απέχθεια για τον χρόνο που ζαρώνει και γερνάει το σώμα, με κάνει να μην κοιτάω τα μάτια μου στον καθρέφτη,να μην βλέπω εμένα αλλά το είδωλο μου.Δυστυχώς όμως,έτσι κάνω και με τους ανθρώπους δίπλα μου,ψάχνω να δώ το κατοπρικό μου είδωλο,και οχι το απλό καθρέφτισμα...)
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
gyristroula25 Μαΐου 2008 στις 10:33 μ.μ.
vagnes, όλο και πιο πολύ απελευθερώνεις λόγο, σκέψη και συναίσθημα. Σε λίγο θα δυσκολεύεσαι να πιστέψεις τον καθρέφτη σου. Μεταμορφώνεσαι!
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
NdN6 Μαΐου 2008 στις 4:49 μ.μ.
Εφυγα για Θεσσαλονίκη την Μ.Παρασκευή, γύρισα χτες και τι να δω. Ενα blog γεμάτο ποίηση. Εγώ εχω αρχίσει τα ποστ με τα ταξίδια και την ζωή στο Λονδίνο, εσύ τα ποιήματα, οπότε τα πολιτικά λέω να τα παρατήσουμε μέχρι τις επόμενες εκλογές. Γίναμε ευρωπαίοι φιλε μου!!!
Οσον αφορά τώρα τον καθρέπτη σου, αν κάνει καλή δουλειά ο μάστορας πες μου για να πάω και τον δικό μου εκεί. Μπαίνω μέσα στο σπίτι, με κοιτάει η μανα μου, πάχυνες μου λέει, αλλά δεν είναι από το φαγλητό, από τις μπύρες είναι. Γελάω εγώ, πάνε δες στον καθρέπτη μου λέει. Αρα θα περιμένω να δω τι γίνεται με τον δικό σου, και αν βρεις προκοπή θα στείλω και τον δικό μας εκεί.

Δεν σχολιάζω στο τελευταιο ποστ, γιατί το μόνο που μπορώ να πω εκεί είναι συλληπητήρια.

Να είσαι καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
prasino liker6 Μαΐου 2008 στις 11:43 μ.μ.
Vagnes σαν κυνηγος της τελειοτητας που εισαι ,θελω να σου πω οτι για να κατανοησεις το αριστουργημα του καθρεπτη ,πρεπει να υποκλιθεις μπροστα του.Ετσι θα περιμενεις να εισπραξεις την μαγικη του εκφραση μεσα απο μια γοητετικη εξομολογηση.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
vagnes7 Μαΐου 2008 στις 1:36 π.μ.
Γεια σου φιλε μου Νικόλα
Δεν ξερω πως αλλα συνεβη.
Γεμισε ξαφνικα το μυαλο μου με ποιηση.
Με λιγα λογια ψαγμενα, διαλεγμενα μεγαλα νοηματα βγαινουν φιλε μου.
Να φανταστεις οτι θεωρουσα την ποιηση χαμενο χρονο, εως και πριν λιγο καιρο.

Οσο αφορα τον καθρεφτη μας, αχρηστο τον θεωρω, αφου τελικα βλεπουμε σ'αυτον οτι μας αρεσει και οχι οτι αυτος μας δειχνει.
Θα σου πω ενα περιστατικο που συνεβη χτες σε μια αναρτηση που θα κανω συντομα για να δεις ποσο λαθος βλεπουμε τον εαυτο μας στον προσωπικο μας καθρεφτη....

κοψε και συ λιγο τις μπυρες δεν κανει και θαυματα ο θεραπευτης μου
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
vagnes7 Μαΐου 2008 στις 1:41 π.μ.
συμφωνω πρασινο λικερ ετσι οπως τα λες ειναι, η εξομολογηση που ειναι απο τα πιο χρησιμα αλλα συγχρονως και απο τα πιο δυσκολα πραγματα στη ζωη μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις