ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΛΑΧΤΑΡΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΖΕΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ




Θα γίνεις πολύ φίλος με τον εχθρό σου

όταν και οι δυό σας πεθάνετε.

Χαλίλ Γκιμπράν.









...ΕΔΩ ΓΙΑ ΦΩΤΟ & ΠΟΙΗΣΗ

...ΕΔΩ ΓΙΑ  ΦΩΤΟ & ΠΟΙΗΣΗ
κλικ στην εικόνα για τα φωτοποιήματα

ΔΗΘΕΝισμός ΚΑΙ ΝΕΟΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ


Αναρωτηθηκατε ποτε, αφου στην Ελλαδα δεν εχει θεσμοθετηθει και δεν εφαρμοζεται, κανενός ειδους αξιολογηση και η αξιοκρατια ανηκει στις αγνωστες λεξεις, ποια μπορει να ειναι τα προσοντα αυτων που κατεχουν απο μικρες, μεσαιες, εως υψηλες θεσεις κλειδια των Δημοσιων Οργανισμων, αλλα και ολων των υπολοιπων που οριζονται η διοριζονται υπευθυνοι για διαφορους τομεις της πολιτικης, κοινωνικης και οικονομικης ζωης της χωρας μας;

Τα προσοντα λοιπον των πιο πολλων, που κατεχουν διαφορες θεσεις ανευ της στοιχειωδους αξιολογησης, δεν μπορει να ειναι ποιοτικα.

Ικανοτητα διοικησης, ευφυϊα, αντιμετωπιση κρισεων, ευθυκρισια, αποφασιστικοτητα, αξιοπρεπεια, επιστημονικη καταρτιση, ευσυνειδησια, ηγετικη φυσιογνωμια και αλλα αντικειμενικα και χρησιμα προτερηματα δεν μετρωνται και αρα δεν λαμβανονται υπόψη.

Ποια ειναι λοιπον τα αλλα "προσοντα" αυτων, που επιλεγονται για να επιβραβευθουν και να ηγηθουν, σε κορυφαιες και καθοριστικες για το μελλον της χωρας θεσεις;
Μηπως οι γνωριμιες, μηπως οι δημοσιες σχεσεις, μηπως η θρασυτητα, μηπως οι κουμπαριες, μηπως τα αμοιβαια συμφεροντα και εξυπυρετησεις;
Μηπως αλλα προσοντα ιδιωτικης φυσης, ή προσοντα που εμπιπτουν στην προστασια προσωπικων δεδομενων;
Μηπως αμοιβαιες επαγγελματικες και επιχειρηματικες σχεσεις στελεχων και πολιτικης εξουσιας;
Μηπως ολα αυτα και αλλα πολλα, ποσοτικα αλλα ουτε κατα διανοια ποιοτικα προσοντα;

Υποθεστε οποια "προσοντα" εσεις επιθυμειτε, το αποτελεσμα παντως ειναι το ιδιο.
Οι ανθρωποι που κατελαβαν υψηλοβαθμες θεσεις με ουσιαστικη ανυπαρξια γνησιων προσοντων, εγιναν ευκολα και γρηγορα οι νεοπλουτοι που ολοι αναγνωριζουμε διπλα μας.
Απεκτησαν γρηγορο, πολυ, αλλά και υποπτο χρημα, καθως και "δοξα", που δεν μπορει κανενας αξιος να ονειρευτει, για ολη του τη ζωη.
Η κενοτητα τους και η φανερη ελλειψη πραγματικων προσοντων, τους εξαναγκασε στην ανακαλυψη του ΔΗΔΕΝισμου, για να αποκρυψουν(;) απο τους πολλους την πραγματικη πνευματικη, ψυχικη, διοικητικη και ηγετικη τους ανεπαρκεια. ΔΗΔΕΝισμος, ενα κραμα εγωϊσμου, σνομπισμου, θρασυτητας, προκλητικοτητας, χωρις ιχνη πνευματικης, ψυχικης ή αλλης καλλιεργειας και γενικης απαξιωσης ολων των ιδανικων και των αντικειμενικων προτερηματων και γνησια ποιοτικων προσοντων των υπολοιπων.

Η πολιτικη ηγεσια του τοπου μας, τα κομματα και κυριως τα λεγομενα προοδευτικα, θετωντας εμποδια, στην θεσμοθετηση της αξιολογησης σε ολες τις βαθμιδες της Δημοσιας διοικησης και εξ αυτου του λογου στην αδυναμια εφαρμογης μιας γνησιας και θεραπευτικης των δεινων που μας περιστοιχιζουν, αξιοκρατιας, ΥΠΟΝΟΜΕΥΟΥΝ την αισιοδοξη προοπτικη για εξοδο της χωρας μας απο την πολιτικο-κοινωνικο-οικονομικη-ηθικη κριση που μας "γονατιζει", αλλα και ΚΑΤΑΡΡΑΚΩΝΟΥΝ το ηθικο, τα ιδανικα και το μελλον των νεων μας. Των νεων που αποτελουν την πολυτιμοτερη ελπιδα ολων μας.

14 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα,

    Φυσικά και δεν θα διαφωνήσω στο πνεύμα του κειμένου σου, απλά θεωρώ ότι το σοβαρότερο πρόβλημα δεν έγκειται στην πλήρωση των ανώτατων διευθυντικών στελεχών, αλλά των μεσαίων στελεχών. Για παράδειγμα ότι και να πούμε για τον Αθανασόπουλο είναι λίγο. Το βιογραφικό του, αλλά και οι επιτυχίες του στην TOYOTA MOTOR EUROPE τον κατατάσουν στους καλύτερους managers. Ακόμα απορώ γιατί άφησε τις κοσμοπολίτικες Βρυξέλλες για το ρόλο "σάκος του μποξ" στη ΔΕΗ. Ο Πιλάβιος στην επιτροπή κεφαλαιαγοράς είναι επίσης πολύ καταρτισμένος. Υπάρχουν και άλλοι.

    Φυσικά υπάρχει και οι άλλοι πλευρά. Και ο Τσουπίδης και ο Μηλιάκος είναι κουμπάροι του Καραμανλή. Για περιφερειάρχες, ΓΓ Υπουργείων κτλ δεν υπάρχει λογος συζήτησης. Αυτοι είναι και οι νεοπλουτοι, οι "δήθεν" που περιγράφεις. Αυτοί ειναι που χρησιμοποιούν τις κρατικές κάρτες για να αγοράσουν ακόμα και ντομάτες.

    Τα μεσσαία στελέχη όμως είναι αυτά που προέρχονται αποκλειστικά από τον κομματικό σωλήνα. Διευθυντές Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, , Τομεάρχες δημοσίων οργανισμών κτλ βρίσκουν θέση αποκλειστικά και μόνο λόγω γνωριμιών και ρουσφετιών.

    Σε αυτό συντέλεσε και το σύστημα των προηγούμενων κυβερνήσεων. Ευκαιρία είναι την επόμενη φορά να φτιάξουμε κάτι αξιοκρατικό. Το ζήτημα είναι πως θα αλλάξουμε αντιλήψεις και νοοτροπίες τόσο βαθιά ριζωμένες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εχεις απολυτο δικιο το θεμα αφορα ολους απο μικρες εως πολυ υψηλες θεσεις και εχω κανει ηδη τη σχετικη διορθωτικη προσθηκη.
    Αν ξεκινησει καποτε η αξιολογηση φιλε μου, θα πρεπει φυσικα να τους συμπεριλαβει ολους μεχρι και την καθαριστρια, που λεει ο λογος.
    Ξερεις πιο βλεπω το μεγαλυτερο προβλημα και ισως συμφωνησουμε.
    Το προβλημα ειναι οτι ολοι ζηταμε θεσμοθετηση αυστηρων ελεγχων και αξιολογησεων σε ολους τους τομεις και χωρους, πλην των δικων μας.

    Ο δημοκρατικος ελεγχος που ζηταμε και η αξιοκρατικη ανελιξη δεν γινεται "αναιμακτα".

    Ποσοι απο μας ειμαστε ομως διατεθειμενοι να παραδεχτουμε οτι καποιοι μπορει να ειναι καλυτεροι απο μας και να δεχτουμε αδιαμαρτυρητα να προωθηθουν γρηγοροτερα απο μας.
    Για να γινει αυτο πρεπει η πολιτεια η εκαστοτε κυβερνηση να αποκτησει τη χαμενη της αξιοπιστια, ωστε το καθε μετρο που θα προτεινει να γινεται αποδεκτο αδιαμαρτυρητα.
    Αυτο ομως θελει πολυ δουλεια ακομη και δεν βλεπω και τη ενεργο βουληση απο τα κομματα να το βολιδοσκοπουν τουλαχιστον, ωστε να ερθει καποτε και η ωρα να το υλοποιησουν.
    Η συνεχης αξιολογηση που υφιστανται οι ιδιωτικες επιχειρησεις μικρες μεγαλες, αποτελεσε και αποτελει το μετρο της βελτιωσης και της βιωσιμοτητας των.
    Δεν ξερω αλλα δινω τη μεγιστη βαρυτητα στην αξιολογηση και πολλες φορες μπορει να γινομαι σκληρος απεναντι σε οσους προσπαθουν με διαφορους τροπους να την αρνουνται και να την πολεμουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το θέμα είναι, vagnes, ότι αυτοί όσο είναι η εξουσία, όσο καθορίζουν με τον δηθενισμό τους, όπως σωστά λες, τον απόλυτο αμοραλισμό στην πολιτική και έξω από αυτήν, και αξιολόγηση να θεσπίσουν, θα έχουν κάτω από το τραπέζι και χίλιους τρόπους, για να την παρακάμψουν. Δηλαδή το "κοίτα ποιος μιλάει" θα παίξει το βασικότερο ρόλο και στην αξιολόγηση.
    Για να γίνουν βήματα που θα απαιτήσουν συναίνεση και ξεβόλεμα από το σύνολο της κοινωνίας, πρέπει αυτοί που θα τα εισηγηθούν να έχουν πάνω από όλα το ηθικό και κοινωνικό έρεισμα, την έξωθεν καλή μαρτυρία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. vagnes η πρότασή σου προχωράει. Μπορείς να διαβάσεις τα σχόλια και την κατάληξη στο blog μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εχεις δικιο gyristrula οτι η ελλειψη πολιτικης αξιοπιστιας σκοτωνει ολες τις θετικες προσπαθειες εν τη γενεσει τους.

    Οι πολιτες, ζητουν ενα κομμα που να τους κυβερνησει με νεο οραμα και προοπτικη διορθωσης και καλυτερευσης των υπηρεσιων που του παρεχονται απο την πολιτεια, βασιμη ελπιδα βελτιωσης των οικονομικων του, περιβαλλον εξασφαλισης εργασιας στους ανεργους νεους και εδραιωση πεποιθησης οτι τα χρηματα που συνεισφερει θα επιστρεφουν στον ιδιο χωρις να μπαινουν σε διεφθαρμενες τσεπες (για να πω τα κυριοτερα).
    Αυτα τα παραπανω σε συνθηκες Δημοκρατιας, εμφανους δικαιοσυνης και ελευθεριας.
    Αν λοιπον ενα κομμα αποφασισει δυναμικα και εμπρακτα να 'επενδυσει' στην αποκατασταση της χαμενης αξιοπιστιας και να εχει ενα προγραμμα εξουσιας που να απαντα στις παραπανω απαιτησεις που θεσαμε, τα πραγματα μπορει να αρχισουν να ειναι πιο αισιοδοξα, παρολο που και το εργο αυτο ειναι αρκετα δυσκολο, αλλα οχι ακατορθωτο.
    Αυτο το κομμα προς τα που να το βρουμε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η προταση στην οποια αναφερεται η tractatus ειναι 'μια μερα ολοι με κλειστη την TV' σε ενδειξη διαμαρτυριας για τη χαμηλη ποιοτητα που προσφερει.
    Επεται συνεχεια tractatus

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Vagnes θιγεις ενα θεμα που στην Ελλαδα δεν νομιζω να αλλαξει ποτε.
    Στις σημαντικες θεσεις παντα θα επικρατουν οι γνωστοι.Ειναι αυτοι που ο περιγυρος τους θα φερνει ψηφους στις εκλογες.Γνωση εμπειρια δεν θα ειναι αποδεχτη.Κατα πρωτον ποιος θα κρινει αμεροληπτα; Πως θα μπορει να το κανει που θα απειληθει ;Eιναι απιστευτη η δυναμη ολων αυτων που δεν αξιζουν.Ακριβως επειδη τους λειπει η παιδεια ,καταληγουν σε απρεπη μεσα για να επικρατησουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Το πρόβλημα, vagnes, μοιάζει να είναι η αρχή αυτής της προσπάθειας. Ποιος έχει την αξιοπιστία και το θάρρος να την αναλάβει. Φοβάμαι κανείς.
    Εμείς, οι από κάτω, κάθε φορά θα προσπαθούμε να βολέψουμε εαυτούς και αλλήλους.
    Κάποτε, το 1975, ένας 15χρονος πήγε στα κεντρικά γραφεία ενός κόμματος και αυτοοργανώθηκε. Ανέλαβε τότε στην περιοχή του γραφείο νεολαίας, μαθητικό, διαφώτισης κτλ. Τόσο πολλά ήταν τα μέλη. Όμως οι συζητήσεις μεταξύ των μελών ήταν ένα ανοιχτό πανεπιστήμιο για τον 15χρονο.
    Πέρασαν τα χρόνια και κάποιον Οκτώβρη έγιναν εκλογές νικηφόρες για το κόμμα που στήριζε ο νεαρός.
    Όταν γύρισε από το εκλογικό τμήμα στο οποίο ήταν αντιπρόσωπος, είδε στην τηλεόραση τον ηγέτη του να μιλάει, αλλά δεν τον άκουσε, γιατί γύρω του ήταν χιλιάδες άγνωστοί του. Εκείνη τη βραδιά έκλαψε και έφυγε από το εκλογικό κέντρο και το κόμμα του. Έμεινε μακριά, γιατί οι αυλοκόλακες, οι αρχολίπαροι, οι τυχοδιώκτες και οι μετακινούμενοι όχλοι υποψήφιων δημόσιων υπαλλήλων είχαν καταλάβει το χώρο του. Από τότε αυτοί προσπαθούν και τα καταφέρνουν να διαλύσουν όχι το κόμμα αλλά και τα όνειρα εκείνου του πιτσιρικά.
    Frustra frustratis, λένε οι Λατίνοι.
    Εγώ λέω: Ελπίζω, αφού ελπίζεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Θερσιτη
    Πως γινεται η ιστορια να επαναλαμβανεται, χωρις καθολου παραλαγες και απο την αλλη να βιωνουμε την εξελιξη;
    Κατακτησαμε πολλα και πρωτα απο ολα την ελευθερια μας, αυτη την ελευθερια που αν θες, δεν ειναι ολοκληρωμενη που δεν θα ολοκληρωθει ποτέ.
    Αν ανατρεξουμε στην ιστορια ομως θα δουμε στη διαδρομη της, βαρβαρες και σκοτεινες σελιδες στερησεων και καταστροφων.
    Αυτη τη βελτιωμενη εικονα εν σχεσει με το παρελθον την κερδισαν καποιοι που ηλπιζαν, και πιθανον πολλοι απο μας να τους μοιαζουν.

    Μπορουμε να συνεχισουμε με πιστη το εργο αυτο κι' ας φαινεται στα ματια μας μικρο κι' ας φαινεται οτι ειμαστε μια σταλα στον ωκεανο. Μια τελευταια σταλα ξεχειλιζει το ποτηρι και τοτε κι αλλες ακολουθουν ξοπισω της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. πρασινο λικερ
    Το ποτέ, ποτέ δεν κερδισε.
    Ποτέ μη λεμε ποτέ, γιατι αυτο μας ακινητοποιει την σκεψη και την προταση που θα μπορουσε να λυσει προβληματα.
    Λυση παντα υπαρχει οταν υπαρχει εστω και ενας ανθρωπος που την προτεινει, γιατι πισω απ' αυτον ειναι πολλοι που ακουνε κι' αλλοι τοσοι που θα ηταν προθυμοι μαζι να την υλοποιησουν.
    Αλλα εστω η συνειδητοποιηση και η αναλυση του προβληματος ειναι ενα βημα επανω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Γιατί ξεχάσαμε τόσο γρήγορα το ΑΣΕΠ? Εντάξει, η σημερινή κυβέρνηση το κατήργησε, αλλά όπως έλεγε τις προάλλες και μια φίλη, το ΑΣΕΠ είναι ο Παρθενώνας του 20ου αιώνα.

    Τα περασμένα χρόνια είχαν γίνει βήματα για περισότερη αξιοκρατία. Αντί όμως να παίρνει τη σκυτάλη η μία κυβέρνηση από την άλλη και να βάζει ένα ακόμα λιθαράκι, ο ένας μαλλιοτραβιέται με τον άλλο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Και όλοι αυτοί φίλε μου, επειδή είναι βαθύτατα κομπλεξικοί, συνωστίζονται στο Μέγαρο, παρακολουθούν εκστασιασμένοι τον Γ. Άλλεν να παίζει τζαζ (ανάθεμα και αν είχαν ακούσει πιο πριν...), δεν χάνουν παράσταση μπαλλέτου κλπ. παρκάροντας τις Πόρσε τους απέξω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

σπείρε μια σκέψη, κάθε σπόρος είναι μια λαχτάρα.

ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Ετικέτες

πολιτική (82) ποίηση (70) κοινωνία (69) πολιτική σάτυρα (12) πολίτης (11) σάτιρα (10) σύνθεση (10) άνθρωπος (9) Επανω-πολιτικη (7) παιδεία (7) φιλοσοφείν (7) Ελλάδα (6) αυτοκριτική (6) ευχές (6) θρησκεία (6) πολιτική ηγεσία (6) ψήφος (6) ΠΑΣΟΚ (5) άποψη (5) Οικονομική κρίση (4) νέοι (4) παιχνιδι (4) φωτογραφία (4) bloggers (3) ΝΔ (3) Πίστη (3) αγανακτισμένοι (3) αξιοκρατία (3) αξιολόγηση (3) αφιέρωση (3) ζωή (3) κοινωνική συνείδηση (3) κρίση (3) νέα κυβέρνηση (3) υγεία (3) φιλία (3) χιούμορ (3) ψυχολογία (3) 28δις (2) Έλληνες (2) Δημοκρατικοί (2) Ομπάμα (2) Προεδρική Δημοκρατία (2) ΣΥΡΙΖΑ (2) ανέκδοτο (2) αντίο (2) αποχή (2) απόψεις (2) βατοπέδι (2) δημοσκόπηση (2) εκλογές (2) ευρωεκλογές (2) ευχή (2) καθημερινότητα (2) κριτική (2) ποδήλατο (2) πολιτική πρόταση (2) πολιτική ωριμότητα (2) συνέδριο (2) συνδιάσκεψη (2) συνεργασία (2) τεστ (2) τηλεόραση (2) τράπεζες (2) χ (2) χοίροι (2) ... ... ... (1) 1821 (1) 1989 (1) 2009 (1) NO INDIA (1) blogs (1) e-διαδήλωση (1) slide (1) viza (1) Γιώργος (1) Δημόσιο (1) Διεθνισμος (1) Ελληνικη γλωσσα (1) Επανω-προτασεις (1) Ευρώπη (1) Ιωαννινα (1) ΜΜΕ (1) Μαρία (1) ΟΛΠ (1) ΟΤΕ (1) Π.Ο.Υ. (1) Παπανδρέου (1) Πολυτεχνείο (1) Σημίτης (1) αγάπη (1) αγώνες (1) αδικία (1) αθωπνορς (1) αισιοδοξία (1) αισχος (1) αισχροκέρδεια (1) ακρόαμα (1) αλλαγη νομων (1) αμπελοφιλοσοφείν (1) αναξιοπιστία (1) ανεργία (1) αντίδραση (1) αξία (1) αξιοπιστία (1) αποδοχή (1) αποτέλεσμα (1) αποτέφρωση (1) αποτελέσματα (1) αποψη (1) αριστερά (1) ασυδοσία (1) ασφαλιστικό (1) αυτάρκεια (1) βάση του 10 (1) βίοι παράλληλοι (1) βιντεοσυνθέσεις (1) βουλή (1) γέλιο (1) γνωριμία (1) γρίππη (1) δάνειο (1) δημοσιευμένο άρθρο (1) δημοσιο (1) διάγγελμα (1) διάλειμμα (1) διαμαντι (1) διαμαρτυρία (1) διαπίστωση (1) διαπλοκή (1) δράση (1) εαυτός (1) ειρωνία (1) ελευθερία (1) ελπίδα (1) επιλογή (1) επιμόρφωση (1) επιχειρήσεις (1) επιχειρηματικότητα (1) εργασία (1) ευθύνη (1) εφαρμογή νόμων (1) εφεγαλκος (1) ηγέτης (1) ηλικία (1) θοες (1) ιατρική (1) ιστορία (1) κήπος (1) κίνητρα (1) καθηγητές (1) καπιταλισμός (1) καταλήψεις (1) κοινή λογική (1) κοινότητα (1) κοσμημα (1) κυβέρνηση (1) κόμματα (1) κόσμος (1) λευκό (1) λιμάνια (1) μέτρα (1) μαργαριτάρια (1) μνήμες (1) μουσική (1) νέα γενιά (1) νέο κόμμα (1) οικονομια (1) ομαδικο μυθιστορημα (1) ορφάνια (1) παγκοσμιοποίηση (1) παιδιά (1) παραμύθι (1) περιπετεια (1) πλανήτης (1) πλούτος (1) ποδόσφαιρο (1) πολίτευμα (1) πολη (1) πολιτική ποίηση (1) πολιτικο διλλημα (1) πολιτικό λογοπαίγνιο (1) προανακριτική (1) προβληματισμός (1) πρωταπριλιά (1) ραδιόφωνο (1) σκάνδαλο (1) σοφία (1) σπίτι (1) συναίσθημα (1) συντεχνίες (1) σύμπνοια (1) σύμπτωση (1) σύνθημα (1) σύνοδος (1) σύστημα (1) τύχη (1) φάρμακα (1) φθινόπωρο (1) χρήμα (1) χόμπυ (1) ψωμί (1) ωριμότητα (1) ωριμότητα πολιτική (1)

η ωρα κανει καλα τη δουλειά της, ΕΜΕΙΣ;