17 Νοεμβρη 1973
Τεταρτη πρωι 14 Νοεμβρη 1973, γενικη συνελευση στο αμφιθεατρο στο κτιριο Γκίνη με θεμα, να γινουν ελευθερες εκλογες, να διαλυθουν τα διορισμενα συμβουλια των δηθεν εκπροσωπων των φοιτητων και να φυγουν οι διορισμενοι αχρηστοι καθηγητες απο το Πολυτεχνειο.
Ενας απ' αυτους τους καθηγητες, μας εξεταζε, ζυγιζοντας, ναι καλα ακουσατε, ζυγιζοντας στη ζυγαρια τις εργασιες μας, χωρις να ανοιξει τους φακελους.
Δεν ειναι μορφωση αυτη δεν μας αξιζουν τετοιοι καθηγητες, αγανακτουσαμε αλλά δεν μπορουσαμε να το φωναξουμε, μας επνιγε το βαθυ σκοταδι που ειχαν επιβαλλει οι φασιστες.
Φτανει πια, θελουμε μορφωση, ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΟΙΤΗΤΑ ΣΤΗ ΠΑΙΔΕΙΑ, εξω οι χουντικοι ουρανοκατεβατοι αναξιοι καθηγητες, εξω ολοι οι διορισμενοι, θελουμε την Παιδεια ανταξια μας. Εξω η χουντα απο τα πανεπιστημια.
Φτανει πια θελουμε θα καλυτερευσουμε την παιδεια αλλά αυτο δεν μπορει να γινει χωρις να καλυτερευσουμε την Ελλαδα, χωρις να κερδισουμε την Ελευθερια.
Φτανει πια, θελουμε αξιοπρεπεια στη δουλεια μας, δεν μας αρκουν τα ψωροκόμματα που μας πετανε, θελουμε γλυκο δικο μας Ψωμι σε μια Ελλαδα Ελευθερη με την Παιδεια για οδηγο.
ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ. Σας μιλα ο ραδιοφωνικος σταθμος των ελευθερων αγωνιζομενων φοιτητων, των ελευθερων αγωνιζομενων Ελληνων, ειμαστε απορθητοι απο παντου δεν μπορουν να μας νικησουν ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ, ΚΑΤΩ Ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ...
Ασθενοφορα περνουν την Πατησιων ανοιξτε. Υπαρχουν τραυματιες; Οχι ειναι το καμουφλαζ για να σπασουν τα μπολκα και να ριξουν απο μεσα τα δακρυγονα και ριχνουν δακρυγονα ασταματητα, χωρις να μπορουν να μας σταματησουν. Ολοι εκει κανείς δεν φευγει ο σκοπος ειναι ιερος, ο στοχος η ελευθερια...
Τανκς πολλα τανκς εναντιον αοπλων φοιτητων. Δεν μπορουν να μας επιτεθουν ειμαστε αοπλοι, οι φανταροι ειν' αδερφια μας. Αδερφια μας φανταροι δεν θα μας χτυπησατε ειμαστε αοπλοι για ολη την Ελλαδα αγωνιζομαστε και για σας, ελατε μαζι μας μη μας χτυπησετε...
Σε γνωριζω απο την οψη που με βιά μετραει τη γη
Σε γνωριζω απο την κοψη του σπαθιου την τρομερη...
Απ' τα κοκκαλα βγαλμενη των Ελληνων τα ιερα...
Χαιρε ω Χαιρε Ελευθεριά, τραγουδαμε στον σταθμο...
Η πυλη πεφτει, η τιμημενη και ματωμενη σημαια κατω απο τις ερπύστριες τυλιγμενη, προσπαθωντας μάταια να εμποδισει την εκπορθηση, νεκροι φοιτητες στη πυλη, παλης ξεκινημα νεοι αγωνες οδηγοι της ελπιδας οι πρωτοι νεκροι, οχι αλλα δακρυα...
Οχι άλλα δακρυα, θυμησου γενιά του Πολυτεχνειου ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΔΑΚΡΥΑ εισαι εξουσια πια γενιά του Πολυτεχνειου, δωσε τιμη στο αιμα των νεκρων που ανοιξαν το δρομο της Ελευθεριας. Δωσε στα παιδια μας την Παιδεια που αξιζουν, μοιραστε το Ψωμι πιο δικαια, χωρις Παιδεια και δικαιο Ψωμι, η Ελευθερια μας στενη εως ανυπαρκτη, τιμηστε τους νεκρους μας, συμφοιτητες και συναγωνιστες μας...
ΨΩΜΙ,ΠΑΙΔΕΙΑ,ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΑ ΔΩΣΕΙ ΦΙΛΕ ΜΟΥ?Η ΝΔ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλε scorpios
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν δεν ησυχαζουμε τοτε μπορει και η ΝΔ να δωσει καποια ψιχουλα, παντα η ησυχια η δικη μας ειναι επικινδυνη
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή1973 Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία
ΑπάντησηΔιαγραφή2007 Λεφτά, Βλακεία, Αδιαφορία
Καλημέρα φίλε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρατάω από το κείμενο ότι το γράφεις σε α’ πληυθυντικό πρόσωπο. Σημαίνει ότι είσαι συνάδελφος (μηχανικός εννοώ).
Από εκει και πέρα πρέπει να κάνουμε σύγκριση του τότε με το τώρα. Για ποιο λόγο πέθαναν εκείνα τα παιδιά και τι απολαμβάνουμε εμείς. Σίγουρα, την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ μας. Εκφραζόμαστε ελεύθερα, γράφουμε τα κείμενα μας, ενημερωνόμαστε (τα γράφω αυτά γιατί πχ στην Κίνα δεν μπορούν οι νέοι της ηλικίας μου να τα κάνουν).
Από εκεί και πέρα: διορισμένους άχρηστους καθηγητές έχει και το σημερινό Πανεπιστήμειο. Η διαφορά είναι ότι σήμερα είναι καλυμμένοι με το μανδύα του εκλεγμένου. Ελάχιστες ωστόσο εκλογές δεν είναι στημένες. Ευτυχώς το Πολυτεχνείο (και δεν το λέω για να ευλογήσω τα γένεια μας) είναι σε καλύτερη μοίρα από άλλες σχολές.
Αξιοπρεπεια στη δουλεια μας και μεροκάμματα που να αντιστοιχούν στην πραγματική δουλειά που βγάζουμε δεν υπάρχουν στην Ελλάδα. Έτσι μου λένε οι πρωην συμφοιτητές μου και δεν έχω λόγο να μην τους πιστέψω. Εδώ στην ξενιτιά τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα σε αυτόν τον τομέα.
Τέλος φίλε vagnes θα ήθελα να σου πω ότι οι προτροπές σου προς τη γενιά του Πολυτεχνείου είναι καλοδεχούμενες. Ωστόσο αυτοί που κυβερνάνε από αυτή τη γενιά είναι ήδη αλλοτριωμένοι. Συνήθισαν στις θωρακισμένες MERCEDES και στα YSL κοστούμια. Νομίζω πως ήρθε η ώρα να μας αδειάζουν τη γωνιά. Και η νέα γενιά που έρχεται έχει ικανούς ανθρώπους. Αν θέλουν ας μείνουν «πίσω από τις κάμερες» να βοηθήσουν με την εμπειρία τους.
Φιλε not the boy next door
ΑπάντησηΔιαγραφήΠειναμε απο παιδεια οταν θα αρχισουμε να πειναμε απο ψωμι, θα στενεψουν τα περιθωρια και της ελευθεριας, συνεπως τοτε υπαρχουν ελπιδες να γλυτωσουμε απο την αδιαφορια και τη βλακεια που λες.
Πιστευω θα ηταν πιο σωστο να ξυπνησουμε γρηγοροτερα
Φιλε και συναδελφε ndn
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ΕΜΠ το 1967 ηταν στην ογδοη θεση παγκοσμιως στη λιστα με τα Πολυτεχνεια. Τωρα; Ουτε γνωριζω αν υπαρχει αριθμος...
Ενας μηχανικος μπορει να κανει τα παντα μεχρι και να ξενιτευτει οπως εσυ. Γνωρισα συναδελφους με οικολογικα προϊοντα, εναν ταξιτζη που μου εδειξε την καρτα του ΤΕΕ και δεν μου χρεωσε τη διαδρομη μεγαλη κουβεντα ειχαμε ανοιξει θυμαμαι κλπ κλπ
Εκεινο νομιζω που προεχει ειναι η συνειδηση μας, τα ΜΜΕ την αντισταση αυτη της συνειδησης μας επιχειρει να μειωσει (και δυστυχως τα καταφερνει σε μεγαλο βαθμο) ωστε οι πιο πολλοι να παρασυρομαστε προς τα ευκολα και να συμβιβαζομαστε τελικως.
Ομως οι πιο πολλοι και σιωπηροι πιστευω εχουν καθαρη τη συνειδηση τους, και οταν συμβιβαζονται συμβιβαζονται με αξιοπρεπεια.
Αυτοι οι τελευταιοι πρεπει να πιστεψουν στην δυναμη τους και να παρασυρουν τους αλλους. Οσο αυτοι θεωρουν το εαυτο τους αδυναμο τοσο λιγοτερες ελπιδες εχουμε ως χώρα.
Δεν αναζηταμε τον παραδεισο στη γη αλοιμονο, αλλωστε καμμια χωρα δεν ειναι ουτε μπορει να γινει παραδεισος, καθε μερα κατι πιο πανω ζηταμε, λιγη δοση ποιοτητας παραπανω καθε μερα, στη δουλεια μας, στο επαγγελμα μας στη ζωη μας. ΜΠορουμε ειμαι απολυτα βεβαιος
1973 Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία
ΑπάντησηΔιαγραφή2007 Κόκα, Τιβί και Ανεργεία
Φιλε τσουκνιδα
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ στοχος λειπει, ο στοχος.
Πρεπει να συμφωνησουμε σε ενα κοινο στοχο, τοτε ολα βρισκουν το δρομο τους.
Ετσι ξεκινησαμε εμεις ετσι και αλλοι στην ιστορια καθε χωρας.
ΤΑ κομματα και οι εντεχνοι διαχωρισμοι που μας επιβαλλουν ειναι τις περισσοτερες φορες τα ανυπερβλητα εμποδια.
Θα σου θυμισω οτι στο Πολυτεχνειο δεν υπηρξαν κομματα και παραταξεις, υπηρξαν φοιτητες ενωμενοι αποφασισμενοι και πισω τους ηρθε ολος ο λαος και ακολουθησαν μετα τελευταια και καταϊδρωμενα τα κομματα, ηθελαν δεν ηθελαν...
Αυτους που θελουν αυτα που λες εσυ και ο φιλος not the boy...αφηστε τους πισω ακολουθηστε το δικο σας ιδανικο και το δικο σας κοινο συνθημα. Ας ξεκινησουμε με το κυριοτερο, την βελτιωση της Παιδειας για παραδειγμα.
Αυτα προς το παρον
Ποτέ μία αλλαγή στον κόσμο δεν ξεκίνησε από ανθρώπους που είχαν κάτι να χάσουν. Αλλαγή γίνεται από αυτούς που δεν έχουν πια να χάσουν τίποτε και η κινητοποίηση είναι η μόνη τους διέξοδος. Δυστυχώς μέχρι τότε θα σαρκάζουμε και θα ειρωνευόμαστε στους πεσόντες του Πολυτεχνείου. Δε μας πονάει ακόμη … Είμαστε η γενιά που «καίει τα καύσιμα» της προηγούμενης. Ακόμη αντέχουμε και βολευόμαστε στον καναπέ μας. Σε λίγο όμως …
ΑπάντησηΔιαγραφή