Μια πρόταση έχω να κάνω για τη βάση του 10 που συζητιέται αν πρέπει ή όχι να καταργηθεί.
Όλοι οι μαθητές που δεν εισήχθηκαν επειδή δεν έπιασαν τη βάση του 10, έχουν δύο επιλογές κυρίως.
Η πρώτη επιλογή τους, αν τα οικονομικά των γονιών είναι σχετικά καλά , είναι να διαλέξουν ένα πανεπιστήμιο του εξωτερικού και εκεί να πάνε να φοιτήσουν που ω του θαύματος εκεί γίνονται δεκτοί και χωρίς η βάση του 10 να αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την εισαγωγή τους! Βέβαια αυτό συμβαίνει γιατί τα πανεπιστήμια σε αυτή την περίπτωση εισπράττουν δίδακτρα και δεν τους νοιάζει ο βαθμός απολυτηρίου που είχαν στην Ελλάδα.
Η δεύτερη επιλογή τους είναι να παρακολουθήσουν φροντιστήρια και σε όσο το δυνατόν πιο πολλά μαθήματα, έτσι ώστε τον επόμενο χρόνο να έχουν πιο πολλές πιθανότητες εισαγωγής σε ένα ΑΕΙ ή ΤΕΙ. Βέβαια και εδώ θα χρειαστεί να ξοδέψουν ένα μεγάλο ποσό στα φροντιστήρια.
Πάμε καλά μέχρι εδώ;
Και τώρα η πρόταση μου:
Έτσι κι αλλιώς, λοιπόν, αυτοί που δεν πιάνουν την βάση του 10 (και συνεπώς δεν εισάγονατι με τον παρόντα νόμο) θα πληρώσουν με την μια ή την άλλη επιλογή σεβαστό ποσό χρημάτων για να σπουδάσουν και μάλιστα στη δεύτερη επιλογή, δεν θα έχουν εξασφαλίσει και 100% την εισαγωγή τους, γιατί μπορεί να αποτύχουν ξανά.
Η πρόταση μου μοιάζει μετά από αυτά αυτονόητη. Να έρθει το υπουργείο Παιδείας και να πει εισάγονται όλοι ανεξάρτητα από βαθμό σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, αλλά αυτοί που έχουν βαθμολογία κάτω από το 10 θα πληρώσουν δίδακτρα για το πρώτο έτος της φοίτησης τους.
Η πρόταση μου αυτή , δηλ. της καταβολής διδάκτρων, μπορεί να επεκταθεί και σε όλους τους άλλους φοιτητές σε όλα τα έτη φοίτησης, σε εκείνους τους φοιτητές που δεν περνούν τα μαθήματα του έτους των. Για κάθε μάθημα (ή αν θέλετε για κάθε μάθημα πέραν των δύο ή τριών) που λαβαίνουν βαθμό κάτω από τη βάση και επομένως μεταφέρεται για την άλλη εξεταστική περίοδο, να πληρώνουν ένα ποσό που το ύψος του μπορεί να καθοριστεί.
Πριν βιαστείτε να επιχειρηματολογήσετε πως η παιδεία δεν φτιάχνεται με τέτοια τεχνάσματα, αλλά με αναβάθμιση, υποδομές κλπ κλπ θα σας πω πως η πρόταση δεν φιλοδοξεί να λύσει το γενικό πρόβλημα παιδείας που είναι σύνθετο πρόβλημα, αλλά λύνει μια σειρά από άλλα προβλήματα όπως τον ξενιτεμό των παιδιών μας και τη χρηματοδότηση ξένων πανεπιστημίων, καθώς και την κατασπατάληση χρημάτων σε φροντιστήρια αφ΄ ενός, αλλά αφ' ετέρου βοηθάει την πολιτεία με την είσπραξη αυτών των πρόσθετων πόρων, για μια πλουσιότερη χρηματοδότηση των άλλων ελλείψεων στην παιδεία.
Για φανταστείτε, ακόμη, τους φοιτητές, τα παιδιά μας, (για να βάλω και ένα άλλο παράγοντα στη συζήτηση) να ζητούν χρήματα από τους γονείς γιατί δεν περάσανε 2 ή 3 από τα μαθήματα τους!! Θα υπάρξει αλλαγή και στον τρόπο και στον χρόνο παρακολούθησης των μαθημάτων στα πανεπιστήμια που είναι φαντάζομαι και από τα πρώτα ζητούμενα.
Καταλήγοντας θέλω να πω και να γενικεύσω, πως για όλα μπορούν να υπάρξουν λύσεις, εκείνο όμως που χρειάζεται και λείπει δυστυχώς, είναι να κατανοήσουμε όλοι πως για να πάει μπροστά ο τόπος μας, χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε πως δεν πάει άλλο να θέλουμε να πληρώνουν μόνο οι άλλοι και εμείς να απαλλασσόμαστε συνεχώς. Χρειάζεται ΟΛΟΙ να βοηθάμε και να συνεισφέρουμε στο κοινό καλό και όχι με τη ψεύτικη δικαιολογία ότι αφού οι περισσότεροι είναι απατεώνες και κλέβουν, άρα και εμείς θα πρέπει για το ατομικό καλό μας να γίνουμε και εμείς απατεώνες!!
Υπάρχουν πολλοί που ζουν τίμια τη ζωή τους εκεί έξω, δεν θα πω πως είναι οι λιγότεροι γιατί δεν το πιστεύω, αλλά έστω κι αν είναι οι λιγότεροι, η μόνη ελπίδα μας είναι να μοιάσουμε σ’ αυτούς και όχι να γίνουμε όλοι απατεώνες μικροί ή μεγαλύτεροι.
Γυριστρούλα, θερσίτη μήπως στο τέλος ξέφυγα από το θέμα;
ΥΓ:Αν επιθυμείτε ψηφίστε και στην διπλανή, σχετική με το θέμα, δημοσκόπηση...(sic)
