Ένας "πολίτης" που δεν έχει σχέση με την τιμιότητα μπορεί να δεχτεί ότι υπάρχουν τίμιοι πολίτες, τίμιοι άνθρωποι, τίμιος πρωθυπουργός;
Ένας που δεν εμπνέει εμπιστοσύνη στη σχέση του με τους άλλους, μπορεί να πιστέψει, ο ίδιος, πως υπάρχουν αξιόπιστοι πολίτες, αξιόπιστοι άνθρωποι, αξιόπιστος πρωθυπουργός;
Έναν πρωθυπουργό μια κυβέρνηση που θέλει να αλλάξει πολλά από τα κακώς κείμενα στη χώρα του, είναι εύκολο να τον εμπιστευτούν καχύποπτοι και ιδιοτελείς πολίτες;
Ένας πολίτης που βάζει το ατομικό του συμφέρον υπεράνω όλων, μπορεί να υποστηρίξει μια κυβέρνηση που θα έχει την βούληση να πλήξει αυτό το συμφέρον του εις όφελος του κοινωνικού συμφέροντος;;
ΟΜΩΣ ΜΟΝΟΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ οι οποίοι είναι διατεθειμένοι να δεχτούν να τους θίγονται τα ατομικά συμφέροντα τους προκειμένου να υπάρχει κοινωνικό όφελος, είναι εκείνοι οι πολίτες που έχουν το δικαίωμα αλλά και την ελπίδα να ζουν κάθε μέρα και σε καλύτερες συνθήκες στη χώρα τους τόσο στη πολιτική όσο και στην οικονομική και κοινωνική τους ζωή. Είναι οι μόνοι ίσως πολίτες που τιμούν το όνομα, τον τιμητικό τίτλο -θα έλεγα- ΠΟΛΙΤΗΣ ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ
Δύσπιστοι, αφερέγγυοι, καχύποπτοι, μη έντιμοι πολίτες δεν είναι δυνατόν να πιστέψουν πως μπορεί να υπάρξει πρωθυπουργός και κυβέρνηση που να μην έχει τα ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ χαρακτηριστικά και άρα εκ προοιμίου στέκονται αντίπαλοι και απέναντι σε κάθε προσπάθεια εξυγίανσης, βάζοντας εμπόδια ή ακόμη και σαμποτάροντας κάθε θετική πρωτοβουλία από όπου και να προέρχεται.
Όλοι αυτοί κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια και θεωρούν πως ο κάθε πρωθυπουργός η κάθε κυβέρνηση είναι ίδια με τους εαυτούς των, νομίζουν πως όλοι είναι ίδιοι με τα "μούτρα" τους (θα μου επιτρέψετε να πω).
Αυτοί (οι τυφλοί) είναι που θα κάνουν τη ζημιά και σε τούτη την κυβέρνηση και σε τούτον τον πρωθυπουργό, αν όλοι οι άλλοι δεν καταλάβουμε γρήγορα πόσο έντεχνα μας παρασέρνουν στον δικό τους κατήφορο, στους δικούς τους ιδιοτελείς σκοπούς, στο δικό τους μίζερο σκοτάδι.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ (ένα πρωτοποριακό μέτρο): Η δημόσια διαβούλευση για το νομοσχέδιο που αφορά τους δανειολήπτες. Ένα εργαλέιο που εξαρτάται από μας να το υποτιμήσουμε ή να το αποδεχτούμε και να το καταστήσουμε εργαλείο Δημοκρατίας.
Δεν θα φταίει καμιά κυβέρνηση αν εμείς αδιαφορήσουμε και δεν συμμετέχουμε.
Και απόψεις που θα το καταδικάσουν εκ προοιμίου θα με στενοχωρήσουν...
Είναι φανερό πως σ'αυτή την προσπάθεια του Γ.Παπανδρέου ο πρώτος αντίπαλος είναι ο εαυτός μας και η κλίμακα αξιών που έχει εγκατασταθεί για τα καλά στη συλλογική μας συνείδηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήVAGNES,
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις πολύ αγνές προθέσεις, ενθουσιασμό και πολλές προσδοκίες γι' αυτό και θα απογοητευτείς χειρότερα από εμάς τους δύσπιστους.
Ο κ. Παπανδρέου κάνει ένα μετέωρο βήμα, αγνοώντας το κόμμα του, γεγονός που θα τον οδηγήσει με μαθηματική βεβαιότητα στην αγκαλιά της παρασιτικής άρχουσας τάξης και στην αποτυχία, όπως ακριβώς συνέβη και με τον κ. Καραμανλή.
...χαίρομαι φίλε Γιώργο που το πιστεύεις, είναι αλήθεια πως είναι ένα από τα βαθιά μου πιστεύω, γιατί βλέπω δίπλα μου συνέχεια συνανθρώπους μου πολύ χειρότερους στην καθημερινή τους πρακτική, από τους πρωθυπουργούς και τις κυβερνήσεις τους.
ΑπάντησηΔιαγραφή...η διαφορά που έχουμε φίλη(ε) μου προεδρική, είναι ότι εγώ ελπίζω και είμαι πρόθυμος να βοηθήσω, ενω εσύ, από ότι φαίνεται τουλάχιστον με τα γραφόμενα σου, ξέρεις και έχεις προδιαγράψει το αποτέλεσμα από τώρα και ίσως περιμένεις τη στιγμή να μας πεις με περηφάνια: "εγώ καλά σας τα έλεγα".
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμως φιλη(ε) μου για να έχει μια ενέργεια προοπτική θετική, θα πρέπει και γω και συ ο δύσπιστος(η)να βάλουμε ένα χεράκι και όχι να ψάχνουμε να βρίσκουμε και να βάζουμε εμπόδια σε αυτή την προσπάθεια.
Καλό είναι να περνά κάποιος από την αριστερά ΄γιατί είναι ένα πανεπιστήμιο αλλά είναι κακό να μένει εκεί για πολύ και κυρίως να προσκολλάται εκεί όπου τα πάντα ιδεολογικά και θεωρητικά έχουν καταρεύσει.
Ίσως αν υπάρξει μια νέα θεωρία πιο ρεαλιστική τότε να έχουμε να πούμε και να αναλύσουμε πιο πολλά, αλλά τώρα η αριστερά δεν δίνει τις απαντησεις που θέλω για να ζήσω στο σήμερα και στο εγγύς μέλλον...δίνει μόνο άρνηση και με την άρνηση δεν μπορώ να ζήσω γιατι κάθε μέρα είμαι υποχρεωμένος να παίρνω θέση για όλα τα πράγματα στη ζωή μου... κι έναν πρωθυπουργό που είναι διατεθειμένος να κάνει 5 βήματα θα σταθώ δίπλα του για να τον ενθαρρύνω να τον υποχρεώσω και να του δώσω δύναμη αν θες, να κάνει κι άλλα 5 κι άλλα 5 και άλλα 10 κοκ...
Φίλε vagnes καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ελπίζω εγώ, βέβαια, πως θα αλλάξει η νοοτροπία μας σε μια ή δυό τετραετίες. Είναι ιστορικό κατάλοιπο αυτό απ' την εποχή της οθωμανικής αυτοκρατορίας που μην ξεχνάμε πως δεν απέχει και πάρα πολύ χρονικά. Αυτά που 'ζηλεύουμε' την οργάνωση, το μικρό και αποτελεσματικό κράτος κλπ, οφείλονται στο απλό γεγονός πως οι Ευρωπαϊκές χώρες είχαν 'κράτος' τετρακόσια χρόνια περισσότερα απο εμάς.
Τι πρέπει να γίνει. Εκείνο που αλλάζει ευκολώτερα είναι το μικρό παιδί. Αυτό που μπορεί θεωρητικά ένα σχολείο, με κατάλληλο τρόπο, να το 'μάθει' να ζει σαν τον ΠΟΛΙΤΗ που ονειρεύεσαι στην ανάρτησή σου. Δεν το έχουμε το σχολείο αυτό ακόμη, αλλά γίνεται.
Για τον μεγάλο, ενήλικα 'Ελληναρά' όμως, τα πράγματα είναι δύσκολα. Λέμε στον πληθυντικό 'συμφέροντα' αλλά στον ενικό αυτή η λέξη ΕΧΕΙ ΠΡΟΣΩΠΟ. Είναι το πρόσωπό μας, του καθενός μας, που είναι πάντα έτοιμος να αντιδράσει όταν θιχτεί η τσεπούλα του, η ασφάλειά του, το βολεματάκι του, όταν κινδυνέψει η ζωή του.
Για τον κακομαθημένο ενήλικα λοιπόν, χρειάζεται και λίγο 'καταστολή'. Αν δεν πιάσεις δυό εφοριακούς που τα τσεπώνουν, αν δεν πιάσεις δυό πολεοδόμους, αν δεν κλείσεις δυο επιχειρήσεις που δουλεύουν με μαύρη εργασία, αν δεν αφαιρέσεις κάνα δυο διπλώματα οδήγησης απ' όσους τρέχουν με 80 δίπλα σε παιδικές χαρές, δεν αλλάζει το πράγμα.
Όσο χαϊδευόμαστε δεν θ' αλλάξει τίποτε. Επιχειρεί η Υπουργός Περιβάλλοντος να φτιάξει Υπηρεσία Κατεδάφισης Αυθαιρέτων. Τι θα γίνει όμως όταν η μπουλντόζα φτάσει στην πρώτη περίφραξη; Όλοι μας μπορούμε να το φανταστούμε: Ιδιοκτήτες με μαύρες σημαίες, κανάλια που θα δείχνουν τον χαμό, αντιπολιτευόμενοι πολιτικοί (ακόμη και αριστεροί, καθώς άλλο το αυθαίρετο του πλούσιου κι άλλο το αυθαίρετο του φτωχού) που θα κατακρίνουν μονάχα χωρίς να προτείνουν τίποτε.
Κί όταν θα καεί το επόμενο δάσος ΟΛΟΙ αυτοί θα καταδικάζουν την ίδια Υπουργό.
Η νέα κυβέρνηση δείχνει καλά σημάδια. Αλλά έχει αρχίσει ένας πόλεμος. Κι έδώ απ' τα blogs -σαν ελεύθερες φωνές- μπορούμε κάπως να βοηθήσουμε. Και δεν εννοώ μόνο με επιβράβευση. Αλλά και με γόνιμη κριτική, όπου χρειάζεται.
Ελπίζω, vagnes, γιατί αλίμονο αν δεν υπάρχει άλλη πλέον ελπίδα. Ναι, το επισημαίνετε εύστοχα: εμείς είμαστε το μεγάλι αγκάθι σε αυτήν την προσπάθεια. Εμείς με τα μικροσυμφέροντά μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή...ναι Θανάση εμείς είμαστε τα μεγαλύτερα εμπόδια, έχουμε τη "δύναμη" να ανατρέπουμε θετικά μέτρα χάριν των μικροσυμφερόντων μας, χωρίς να κατανοούμε πως το κοινωνικό συμφέρον όταν το αφήσουμε να ανθίσει τότε θα επωφεληθούμε περισσότερα όλοι μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ παιδεία αυτή η παιδεία θα πρέπει να αποτελέσει το πρώτο σκαλοπάτι, αλλά είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα όταν οδηγήσαμε τα παιδιά να θεωρούν την παιδεία και τη μόρφωση κάτι δευτερεύον.
Συμφωνώ και με όσα λες για τιμωρία, επιτέλους θα πρέπει να υπάρχει έλεγχος εφαρμογής των νόμων και τιμωρία παραδειγματική προς συνετισμό όλων μας. Να πιστέψουμε πως με τα ψέματα δεν μπορούμε να συνεχίζουμε ες αεί.
...είμαστε τόσοι πολλοί που συμφωνούμε Θερσίτη μου αλλά δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί όλοι εμείς δεν καταφέρνουμε να επικρατήσουμε, δεν καταφέρνουμε να επιβάλλουμε τις απόψεις μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα έχουμε πολλές ευκαιρίες ακόμη ίσως τούτη με την νέα κυβέρνηση να είναι και η τελευταία.
Ο λαός έχασε την εμπιστοσύνη της κυβέρνησης και δεν μπορεί να τη ξανακερδίσει παρά μονάχα με διπλή προσπάθεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα ήταν τότε, πιο απλό η κυβέρνηση να διαλύσει το λαό και να εκλέξει έναν άλλον;
Μπ. Μπρεχτ
Με τα υλικά που έχεις χτίζεις... Όλα τα υπόλοιπα παραμένουν σχέδια επί χάρτου...