Με αφορμη τον χαρακτηρισμο "το εκρεμές Ανδρουλακη" απο δημοσιογραφο

-Υπαρχει καποια "εκκρεμοτητα" "τυπικη" που πρεπει να κλεισει, δεν μπορει να μενουν τα θεματα ανοικτα...
Αυτο ή κατι τετοιο, πρεπει να ειπε ο "τυπικος" προϊσταμενος στον αμεσως παρακατω υφισταμενο του και αυτος επιασε αμεσως δουλεια για να διεκπεραιωσει την τυπικη εντολη.
Η πρωτη λεξη που του ηρθε στο μυαλο ηταν διαφθορά, αλλα δεν μπορουσε να εμπνευστει και την απεριψε αμεσως χωρις καμμια αμφιβολια οτι δεν εκανε το σωστο.
Για να συνταξω κειμενο μ' αυτη τη λεξη, σκεφτηκε, θα πρεπει να εχω οργιωδη φαντασια και ηξερε πολυ καλα οτι δεν ειχε αυτο το "προσόν".
Αρχισε λοιπον νεα αναζητηση και η ωρα περναγε χωρις αποτελεσμα.
Εκει που ειχε απογοητευτει και ετοιμαζοταν να παει σπιτι του και να προσπαθησει την αλλη μερα ξανα, αρχισε το ρολοϊ του διαδρόμου να χτυπα ντιν νταν ντιν νταν, γυρνάει και τι να δει, το ρολοϊ ηταν
εκρεμες, πρωτη φορα εβλεπε οτι στο διαδρομο υπηρχε ενα τετοιο ρολοϊ.
Η ιδεα του καρφωθηκε στο μυαλο και αρχισε να γραφει ασταματητα, χωρις να πολυσκεφτει τι σημαίνει εκρεμες. Καθισε ολο το βραδυ να τελειωσει την εργασια του και το πρωϊ την εδωσε για δημοσιευση, να προλαβει την απογευματινή εκδοση.
Ηταν σιγουρος οτι ετσι εκλεινε την εκκρεμοτητα που έμενε ακομη ανοικτη.
Το λαθος που ειχε κανει το καταλαβε πολυ αργοτερα,
αντι για Μιμή ειχε γραψει Μίμη...
Εδω διακοπτω το μυθιστορημα και τρεχω αμεσως στον Μπαμπινιωτη
"Εκκρεμές" ειναι: Το σωμα που κρεμεται απο ΣΤΑΘΕΡΟ σημειο και εκτελει παλινδρομικες κινησεις, αναμεσα σε δυο ΑΚΡΑΙΑ σημεια.
Εχουμε και λεμε το λοιπον:
ΠΡΩΤΟ:
Αν το ΣΤΑΘΕΡΟ σημειο ειναι η ακεραιοτητα, η ευθυτητα, η πολιτικη αναλυση, η διαισθηση, η γνωση της συγχρονης πολιτικης και κοινωνικης πραγματικοτητας και προσπαθεια προβλεψης για το τι ειναι καλυτερο για τον τοπο, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ απο το 'ιδιοτελες' καλο...
ΠΟΥ το προβλημα;
Υπαρχει καποιος απο τους υποψηφιους Προεδρους που μπορει να αμελησει εναν "πολιτικο ογκολιθο".
Εχετε δει πολλους ογκολιθους να ειναι 'ευλιγιστοι στη μεση τους';
Αναγκη να τον συμβουλευονται και να τον 'προσκυνουν' εχουν και ο ΓΑΠ και ο ΒΒ.
ΔΕΥΤΕΡΟ:
Αν λεγοντας ΑΚΡΑΙΑ σημεια, εννοουμε απο τη μια τον ΓΑΠ και απο την αλλη τον ΒΒ, μονο να γελασουμε θα επρεπε με την τοποθετηση των Δημοσιογραφων.
Οι δυο Προεδροι ανήκαν και ανηκουν στον ιδιο χωρο, συνεργαστηκαν και θα συνεργαστουν μετα τις 11/11 με επιτυχια, εχουν τοσα κοινα σημεια, που μονο η διεκδικηση της Προεδριας , φυσικο και επομενο ειναι να τους θέτει σε αντιπαραθεση.
Κυριοι το ζητουμενο ειναι παντα το σημαντικοτερο.
Το ζητουμενο λοιπον δεν ειναι πιο απο τα παιδιά (ΓΑΠ, ΒΒ) θα ειναι στο τιμονι του ΠΑΣΟΚ, αλλα το ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ-ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΟ ειναι η παραγωγη
της ΝΕΑΣ πολιτικης στην αντιμετωπιση των συγχρονων προβληματων,
που να απαντα και να μην "απατά" τους πολιτες και εδω η Ικανοτητα του Μιμη ειναι δεδομενη, ολοι το γνωριζουν ακομη και αυτοι που τον "εβαλαν" σε "εκκρεμοτητα"!
Ισως αυτη του την ικανοτητα προσπαθουν να υποβαθμισουν, με το μόνο τροπο που αυτοι ξερουν... τους αστηριχτους χαρακτηρισμους.
Η αποφαση του Μιμη, ειναι σαφες, οτι θα εχει ΜΕΓΑΛΗ πολιτικη βαρυτητα, θα γύρισει την "πλαστιγγα" προς κάποια κατευθυνση.
Το αν θα τη γυρισει στη σωστη μεριά για το κινημα και το λαο, αυτο μενει να αποδειχθει στο μελλον.
Ο Μιμης, νομιζουν καποιοι, οτι αυτα τα αγνοει και "παιζει" μόνο για το δικό του μελλον; Αλοιμονο...!!
Ωστοσο, το ειπα και το επαναλαμβανω σημερα, προσωπικα προτιμω τον προβληματισμο και την πολιτικη που παραγεται μεσα στο καλυτερο ιστολογιο Ελληνα πολιτικού στο διαδυκτιο, παρα την επισημη αναγγελια της όποιας υποστηρηξης Προεδρου, που επιμενω μετ' επιφασεως, δεν ειναι το μειζον.
"Για να ειμαστε ΣΤΑΘΕΡΟΙ στις ιδέες μας ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ συνεχως, οπως και η παγκοσμια πραγματικοτητα που μας περιβαλλει και το επιβαλλει".
Ακριβως το πιο πανω ειναι o ΜΙΜΗΣ, το κερδισε με το σπαθι του, θα προσπαθησω και θα πρεπει ολοι να προσπαθησουμε να το κατακτησουμε ο καθενας για τον εαυτο του, ασχετως αν συμφωνουμε ή οχι με τις εκαστοτε επιλογες και αποφασεις του.
Αν επιθυμουμε καποτε απο οπαδοι να μεταπηδησουμε στην πολιτικη ωριμοτητα, που θα παραγει νεες ιδεες και θα αφηνει πισω τα ανωριμα υβρεολόγια.
Το παρακατω δεν ειναι δικη μου διατυπωση ειναι τα λογια, του τι συμβουλεύει ο Αλαστερ Κάμπελ - επικοινωνιακός εγκέφαλος του Μπλερ - την Κεντροαριστερά μέσα από τις σελίδες της ιταλικής La Republica.
Ας αποτελεσει αυτη η ρήση το εναυσμα και το συμπερασμα για την ανεξαρτησια των αναζητησεων μας.
"Ας γράφουν λοιπόν ό,τι θέλουν οι εφημερίδες, ας παρουσιάζουν ό,τι θέλουν οι τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα, ο σωστός πολιτικός οφείλει να προχωρεί με τη σκέψη ότι η νίκη του εξαρτάται από τον λαό και για τον λόγο αυτό, προς τον λαό πρέπει να έχει στραμμένο το βλέμμα του και να κατευθύνει τις προσπάθειές του."