Μυστικα που μπορουν να σωσουν ακομη και τη ζωη μας...!

Ενας φιλος μου, καθηγητης μαθηματικων, ταξιδευει συχνα.
Σε καποιο ταξειδι του, βρεθηκε στη Νεα Υορκη σε ενα οχι και τοσο πολυσυχναστο δρομο περιπου μεσανυχτα και να τι μου διηγηθηκε:

"Βαδιζα στο δρομο και πραγματικα ειχα ενα φοβο και μια προαισθηση μηπως κατι μου συμβει, απο αυτα που εβλεπα και σε κινηματογραφικες ταινιες.

Αρχισα να μετανοιωνω που ειχα αποφασισει να περπατησω τοσο αργα σε ενα δρομο που εμοιαζε ερημικος και τα εβαζα με τον εαυτο μου.

Καποια στιγμη ακουω πισω μου βηματα και ο φοβος μεγαλωσε αποτομα.

Ειπα να κανω ενα τεστ να δω αν πραγματικα ακολουθει ο αγνωστος εμενα.
Αρχισα να βαδιζω πιο σιγα και τοτε καταλαβα πως και αυτος που ηταν πισω μου ελλατωσε το βηματισμο του.
Επιταχυνα το βημα μου αποτομα και ακουσα αμεσως ο αγνωστος να επιταχυνει κι αυτος.
Καταλαβα οτι για να γλυτωσω την όποια περιπετεια ή και τη ζωη μου ακομη κατι επρεπε να σκεφτω γρηγορα.

Ο δικαιολογημενος φοβος, εδωσε προτεραιοτητα στη σκεψη και αμεσως αναρωτηθηκα αν αυτο που σκεφτηκα θα μπορουσα με ψυχραιμια να το εφαρμοσω στη δυσκολη στιγμη.

Δεν ειχα ομως αλλα περιθωρια και λυσεις, επρεπε να το επιχειρησω.

Αφησα να με πλησιασει ο αγνωστος και μολις καταλαβα σχεδον την ανασα του δίπλα μου, τον ρωτησα ξαφνικα:
Σε παρακαλω μου λες που ακριβως ειναι η οδος Μπρουκλιν, ειμαι ξενος στην πολη...;
Ο αγνωστος φανερα αιφνιδιασμενος μου απαντα:
Εεεεε... δυο τρια τετραγωνα παρακατω οπως πας στα δεξια και αλλαζει κατευθυνση και χανεται απο τα ματια μου..."

Τι ακριβως συνεβη και αλλαξε το σκηνικο;
Μπορουμε να δωσουμε μια εξηγηση;
Ειναι κατι, ενα μυστικο, που μπορει να σωσει και μας απο μια δυσκολη κατασταση, να σωσει ακομη ακομη και τη ζωη μας σε τελευταια αναλυση.

Περιμενω φιλοι μου να το κουβεντιασουμε...


...εδω ομως κατι πραγματι κλεμμενο



... η Ρουμπινα μεγαλωνει

ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ...

Είναι πράγματι οι συμπτώσεις παιχνίδια της τύχης ή προμηνύουν κάποιο γεγονός που δεν μπορεί ακόμη να εξερευνήσει ο ανθρώπινος εγκέφαλος;

Θα σας διηγηθώ την μεγαλύτερη και πιο απίθανη σύμπτωση που έζησα:

Ιούνιος μήνας διακοπές με σκηνή σε ελεύθερο κάμπινγκ, στην Σκιάθο στην παράλια Βασιληάς (ναι με ήτα έτσι τη θυμάμαι).
Σε νυχτερινη μαζωξη γυρω απο τη φωτια γνωριζω μια οικογενεια (πατερας μητερα και μια πολυ ομορφη κορη) απο την Αυστρια με γαλαζιο αιμα (οπως μας ειχαν πει, καποιος προ-προ παππος ηταν στην αυλη του Βασιλια). Περάσαμε πολυ ωραιες στιγμες.

Επομενη χρονιά διακοπες, εγω και η παρεα μου, τον Ιουλιο στη Ζακυνθο στο Βασιλικο, σε καμπινγκ οργανωμενο.
Κοιμηθηκαμε κουρασμενοι νωρις το βραδυ μολις φτασαμε και οταν ξυπνησαμε, στηναν τη σκηνη τους οι Αυστριακοι ακριβως διπλα μας.
Η χαρα, η εκπληξη και τα γλεντια που επακολουθησαν μειναν στην μνημη μου μεχρι σημερα, οσο κι αν οι Αυστριακοι ηταν στην αρχη παντα πιο συγκρατημενοι.
Μετα απο λιγο κρασακι ολοι γινοτανε Ελληνες γλεντζεδες.

Τριτη χρονια στα Ιωαννινα Αυγουστος, στην πολη μου εργασια στο μαγαζι του πατερα μου τοτε, απο το πρωί ως το βραδυ δεκαωρο κανονικο.
Φιλος απο Αθηνα συμφοιτητης μου ερχεται και μου προτεινει να πιουμε καφε στην Οαση παραδοσιακο καφενειο στην κεντρικη πλατεια Βασιλεως Πυρρου.
Παρολο που ειχε πολυ δουλεια το μαγαζι, ο πατερας μου δινει αδεια να παω με τον φιλο.
Μολις καθομαστε σε πεντε λεπτα διπλα μας ποιοι αλλοι οι Αυστριακοι.
Καταλαβαινετε ξεσηκωσαμε ολο τον κοσμο, που μας κοιταζε λες και ειμαστε τρελλοι (ετσι μοιαζαμε σιγουρα) ακομη και ο φιλος μου απορρουσε και μας κοιταζε καθισμενος στην καλεκλα του, μεχρι που του εξηγησαμε.

Να μη σας κουρασω με αλλες λεπτομερειες, ο φιλος μου αυτος βρισκεται απο τοτε στην Αυστρια παντρεμενος με την ομορφη ξανθιά.
Οταν ερχονται στην Ελλαδα ξεσπαμε παντα σε ασταματητα γελια, οταν θυμομαστε ολη αυτη την ιστορια...

Πως σας φανηκαν αυτες οι συμπτωσεις, ηταν μόνο απο τυχη ή κατι αλλο συμβαινει;

Περιμενω τη δικη σας διηγηση για μεγαλες συμπτωσεις, για να δουμε τι ιστοριες πραγματικες μπορουμε να ακουσουμε εδω...

...ακομη και δω συμπτωσεις

...και δω ο μυστικος συνδυασμος