Απο κομμα σε κώμα...

Για το κόμμα που μιλούμε, πως μπορούμε να το πούμε;
Κομ ματιασμένο κόμμα, κόμμα σαν απόκομμα, κόμμα σε κώμα, ή κόμμα που δεν μοιάζει καν με κόμμα αλλά με τελεία;

Ενας βαρια ασθενης πολλες φορες μπορει να πεσει σε κωμα, το επιβεβαιωνουν οι στατιστικες.
Ενα κομμα οταν πεφτει σε κωμα το επιβεβαιωνουν οι δημοσκοπησεις.

Για το κωμα των ασθενων εχουν γραφτει τομοι διατριβων.
Το κωμα στο κομμα επερχεται λογω απουσιας ωφελιμων τριβων.

Ενας ασθενης σε κωμα κινδυνευει να μεινει φυτο.
Ενα κομμα αν εχει αποκοπει απο το λαο του, μετατρεπεται σε γλαστρα και απο κόμμα που ηταν, γινεται απόκομμα.

Αν οι γιατροι δεν βαλουν τα δυνατα τους ο ασθενης συνηθως...τελειωνει.
Αν οι συνεδροι δεν αντιδρασουν δυναμικα, το κομμα συνηθως κομ ματιάζεται και γινεται τελεία.


Ενας ασθενης μονο σε θαυμα ελπιζει.
Το θαυμα σ' ενα κομμα, συνεδριο το λενε και οχι μονο μπορει να αναστησει αλλά και κατι νεο να γεννησει.

Π Α Σ Ο Κ

ΠΑνελληνιος Σοσιαλιστικος Ομιλος Καθηγητων

εναντιον

ΠΑνελλαδικως ΣΟσιαλιστικου Κενού

για θεατες χωρις απαιτησεις...





πριν τον αγωνα χωρις εργα...μετα τον αγωνα χωρις λογια...

ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ;

Κυκλοφοριακο χάος ή κυκλοφοριακος χαρος ονομαζεται;
Οταν στα αλλεπαλληλα μποτιλιαρισματα, χανεις το χρονο σου, χανεις την ψυχραιμια σου, την υγεια σου, τη φυσικη σου κατασταση, χανεις την κοινωνικοτητα και την ευγενεια προς τον συμπασχοντα διπλανο οδηγο, χανεις τα χρηματα σου σπαταλωντας τα στα καυσιμα, στα τελη κυκλοφοριας, στα παρκινκ, στα προστιμα, χανεις στην ουσια τη ιδια σου τη ζωη, γιατι να ονομαζεται κυκλοφοριακο χαος και οχι κυκλοφοριακος χαρος;











...και να 'λεγα οτι δεν υπαρχει η λυση για ολα αυτα...

ΕΡΩΤΗΣΗ

Γιατι δεν εχει ρευμα το Υπουργειο Πολιτισμου;

.............ΕΠΕΣΕ Ο ΓΕΝΙΚΟΣ.......

Αυθεντικο made in Greece

Πεθαινει ενας Ελληνας και παει στην κολαση (που αλλου;)

Τον ξεναγει ενας διαβολος και του δειχνει το λακκο που μεσα ειναι ολοι οι Γερμανοι και γυρω απο το λακκο πολλοι διαβολοι.
-Οταν παει να ξεφυγει κάποιος Γερμανος, του λεει, τον σπρωχνει ενας διαβολος και τον ριχνει παλι κατω στον πατο και αυτο επαναλαμβανεται συνεχεια.

Φευγουν απο κει, πανε παρακατω.
-Εδω του λεει, ειναι ο λακκος των Μεξικανων.
-Εδω γιατι εχει μόνο ενα διαβολο τον ρωταει ο Ελληνας.
-Οι Μεξικανοι βαριουνται, του απανταει. Ενας διαβολος ειναι αρκετος, τους προλαβαινει ολους οσους αποφασιζουν να το σκασουν.

Να, του λεει ξανα ο διαβολος, φτασαμε και στο λακκο των Ελληνων, εκει θα πας και συ.
Κοιταζει απο δω ο Ελληνας κοιταζει απο κει πουθενα διαβολος στο λακκο αυτο, αρχιζει να αισιοδοξει για απόδραση, και τον ρωταει.
-Εδω γιατι δεν υπαρχει κανενας διαβολος;
-Α, του απαντα ο διαβολος, εδω δεν χρειαζεται, γιατι οποιος παει να το σκασει οι αλλοι τον ξανατραβανε μεσα....
-!!!!!;;;;

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ...

Πατήματα ποιοτητας, άλματα χρόνου

Ειπαμε να κανουμε εναν περιπατο, τερπνο κι' ωφελιμο συναμα.
Αποκομισαμε τερψη οφθαλμων και πολλαπλως χρησιμη, ωφελεια χρονου.


Αφηνοντας την κοντινη και αγαπημενη μας Εγνατια, κατηφορισαμε νοτια και θα διεσχιζαμε και την Ιονια οδο, αν η τωρινη κυβερνηση ευρισκε τον τροπο να αρχισει να την κατασκευαζει!



Περασαμε σε 3 λεπτα τη γεφυρα Ριου-Αντιρριου, ενω παλιοτερα θυμαμαι θελαμε τουχιστον 45 λεπτα με το ferry, αν οι καιρικες συνθηκες ηταν ομαλες.

Τρεξαμε τον αυτοκινητοδρομο Κορινθου-Αθηνων στο μισο χρονο, απ' αυτον που θελαμε παλια.

Ανεβηκαμε τη χορταστικη Αττικη οδο και διαλεξαμε μια εξοδο της, που μας εβγαζε δίπλα στο σπιτι μας.










Αποχαιρετησαμε το φιλο μου στο αεροδρομιο Ελ. Βενιζελος και αισθανθηκαμε για μια ακομη φορα Ευρωπαιοι.


Επιστρεψαμε με το μετρό, σε λιγα λεπτα, ενω θελαμε μιαμισυ ωρα και δεν μας εφτανε παλιοτερα.




Γνωρισαμε και τον προαστιακο για πρωτη φορα και θαυμασαμε την απουσια θορυβου και κραδασμων.

Πηγαμε βολτιτσα με το τραμ και αναρωτηθηκαμε γιατι να εχει μόνο η Αθηνα.






Προσπαθησαμε να φανταστουμε πόσα άλλα εργα θα μας αγκαλιαζαν καθημερινα,αν δεν ειχαμε αναλαβει τους Ολυμπιακους αγωνες. Θαυμασαμε παρολα αυτα, πολλα απο τα ολυμπιακα εργα και συμφωνησαμε πως αν υπαρχει βουληση, θαυματα μπορουμε να κανουμε ως Ελληνες.









Ποιοτικα αγγιγματα, βηματα αρχοντιας, αλματα χρονου, δωρηματα πολιτισμου, θαρρείς μιας αλλης εποχης, μελλοντικης, μα ειναι αληθινα σημαδια κι' ενθυμηματα μιας ΧΡΥΣΗΣ και καθως φαινεται μοναδικης και ανεπαναληπτης οκταετιας.

ΚΛΕΙΣΤΟΝ ΛΟΓΩ... CD-DVD-INDIA

Αυτη τη εβδομαδα θα ειμαι απων (ΔΕΝ ΠΑΩ ΙΝΔΙΑ ΠΑΝΤΩΣ), αφηστε το σχολιο σας μετα το χαρακτηριστικο μπιπ
ΜΠΙΙΙΠ...

ΔΗΘΕΝισμός ΚΑΙ ΝΕΟΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ

Αναρωτηθηκατε ποτε, αφου στην Ελλαδα δεν εχει θεσμοθετηθει και δεν εφαρμοζεται, κανενός ειδους αξιολογηση και η αξιοκρατια ανηκει στις αγνωστες λεξεις, ποια μπορει να ειναι τα προσοντα αυτων που κατεχουν απο μικρες, μεσαιες, εως υψηλες θεσεις κλειδια των Δημοσιων Οργανισμων, αλλα και ολων των υπολοιπων που οριζονται η διοριζονται υπευθυνοι για διαφορους τομεις της πολιτικης, κοινωνικης και οικονομικης ζωης της χωρας μας;

Τα προσοντα λοιπον των πιο πολλων, που κατεχουν διαφορες θεσεις ανευ της στοιχειωδους αξιολογησης, δεν μπορει να ειναι ποιοτικα.

Ικανοτητα διοικησης, ευφυϊα, αντιμετωπιση κρισεων, ευθυκρισια, αποφασιστικοτητα, αξιοπρεπεια, επιστημονικη καταρτιση, ευσυνειδησια, ηγετικη φυσιογνωμια και αλλα αντικειμενικα και χρησιμα προτερηματα δεν μετρωνται και αρα δεν λαμβανονται υπόψη.

Ποια ειναι λοιπον τα αλλα "προσοντα" αυτων, που επιλεγονται για να επιβραβευθουν και να ηγηθουν, σε κορυφαιες και καθοριστικες για το μελλον της χωρας θεσεις;
Μηπως οι γνωριμιες, μηπως οι δημοσιες σχεσεις, μηπως η θρασυτητα, μηπως οι κουμπαριες, μηπως τα αμοιβαια συμφεροντα και εξυπυρετησεις;
Μηπως αλλα προσοντα ιδιωτικης φυσης, ή προσοντα που εμπιπτουν στην προστασια προσωπικων δεδομενων;
Μηπως αμοιβαιες επαγγελματικες και επιχειρηματικες σχεσεις στελεχων και πολιτικης εξουσιας;
Μηπως ολα αυτα και αλλα πολλα, ποσοτικα αλλα ουτε κατα διανοια ποιοτικα προσοντα;

Υποθεστε οποια "προσοντα" εσεις επιθυμειτε, το αποτελεσμα παντως ειναι το ιδιο.
Οι ανθρωποι που κατελαβαν υψηλοβαθμες θεσεις με ουσιαστικη ανυπαρξια γνησιων προσοντων, εγιναν ευκολα και γρηγορα οι νεοπλουτοι που ολοι αναγνωριζουμε διπλα μας.
Απεκτησαν γρηγορο, πολυ, αλλά και υποπτο χρημα, καθως και "δοξα", που δεν μπορει κανενας αξιος να ονειρευτει, για ολη του τη ζωη.
Η κενοτητα τους και η φανερη ελλειψη πραγματικων προσοντων, τους εξαναγκασε στην ανακαλυψη του ΔΗΔΕΝισμου, για να αποκρυψουν(;) απο τους πολλους την πραγματικη πνευματικη, ψυχικη, διοικητικη και ηγετικη τους ανεπαρκεια. ΔΗΔΕΝισμος, ενα κραμα εγωϊσμου, σνομπισμου, θρασυτητας, προκλητικοτητας, χωρις ιχνη πνευματικης, ψυχικης ή αλλης καλλιεργειας και γενικης απαξιωσης ολων των ιδανικων και των αντικειμενικων προτερηματων και γνησια ποιοτικων προσοντων των υπολοιπων.

Η πολιτικη ηγεσια του τοπου μας, τα κομματα και κυριως τα λεγομενα προοδευτικα, θετωντας εμποδια, στην θεσμοθετηση της αξιολογησης σε ολες τις βαθμιδες της Δημοσιας διοικησης και εξ αυτου του λογου στην αδυναμια εφαρμογης μιας γνησιας και θεραπευτικης των δεινων που μας περιστοιχιζουν, αξιοκρατιας, ΥΠΟΝΟΜΕΥΟΥΝ την αισιοδοξη προοπτικη για εξοδο της χωρας μας απο την πολιτικο-κοινωνικο-οικονομικη-ηθικη κριση που μας "γονατιζει", αλλα και ΚΑΤΑΡΡΑΚΩΝΟΥΝ το ηθικο, τα ιδανικα και το μελλον των νεων μας. Των νεων που αποτελουν την πολυτιμοτερη ελπιδα ολων μας.

ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑ

Στην προσαπθεια μου να ελαφρυνω λιγο την πολιτικη κατασταση που επικρατει, μου ηρθε η ιδεα ενος τεστ.
Το τεστ λαμβανει αυθαιρετως δυο παραμετρους και προσπαθει να βγαλει συμπερασματα απο τους συνδυασμους των.
Η πρωτη παραμετρος ειναι το μυαλο η ευφυΐα και η δευτερη το χρημα.


Αν κανουμε ολους τους μεταξυ τους συνδυασμους εχουμε τα πιο κατω αποτελεσματα:
Α. ΠΟΛΥ ΜΥΑΛΟ - ΛΙΓΑ ΧΡΗΜΑΤΑ
Β. ΠΟΛΥ ΜΥΑΛΟ - ΠΟΛΛΑ ΧΡΗΜΑΤΑ
Γ. ΛΙΓΟ ΜΥΑΛΟ - ΠΟΛΛΑ ΧΡΗΜΑΤΑ
Δ. ΛΙΓΟ ΜΥΑΛΟ - ΛΙΓΑ ΧΡΗΜΑΤΑ

Πολιτικα οι πολιτες χωριζονται σε τεσσερις κυριες κατηγοριες:
1. ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗΣ
2. ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΑΣ
3. ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ
4. ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ




Το τεστ σας ζητα να ζευγαρωσετε, συμφωνα με την αποψη σας, τα γραμματα με τους αριθμους. Σας περιμενω

ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΑΔΙΕΞΟΔΟΥ

Παιδεια, Υγεια, Ασφαλιστικο, ειναι μερικα μονο απο τα προβληματα που αντιμετωπιζουν οι ισχυρες(;) μονοκομματικες κυβερνητικες πλειοψηφιες.
Προβληματα που μεγενθυνονται και καθιστανται δυσεπιλυτα και απο αυτο και μόνο το λογο του μονοκομματισμου, πολλες φορες.


Οι μονοκομματικες κυβερνησεις εδειξαν -τοσα χρονια πια- πως οχι μονο δεν μπορουν να εγγυηθουν και να διαχειριστουν την αντιμετωπιση των προβληματων του δημοσιου τομεα, αλλα απεναντιας οδηγουν στη συσωρευση και νεων προβληματων.
Γινεται "ευκολοτερη" και χωρις ελεγχο, η ασυδοτη εκμεταλευση εως καταχρηση των μεσων και των πορων του Δημοσιου τομεα.

Αν δεν βρεθει η φορμουλα να ανεξαρτοποιηθει αυτο που λεμε κρατος (κεντρικη διοικηση και τοπικη αυτοδιοικηση) απο την πολιτικη και απο τον εναγκαλισμο της με τα πολιτικα κομματα, φοβαμαι πως καμια κυβερνηση δεν μπορει να αποτελεσει, τον αξιοπιστο διαχειριστη οποιουδηποτε φορεα με δημοσιο συμφερον.

Σκοπιμα ή οχι, η αποτυχια των μονοκομματικων κυβερνησεων ηταν παταγώδης, προς την κατευθυνση της γνησιας ανεξαρτοποιησης της κρατικης μηχανης.


Η κυρια προϋποθεση για να μπορεσει το πιο πανω να επιτευχθει, ειναι να συνειδητοποιησουμε ολοι την ωφελεια και τη χρησιμοτητα των συνεργατικων-συμμαχικων κυβερνησεων

Μια κυβερνηση συνεργασιας για να ειναι η σχεση των κομματων που θα την απαρτιζουν αξιοπιστη, ειναι υποχρεωμενη -εκτός των αλλων- να αφησει ανεξαρτητη τη δημοσια διοικηση και μαλιστα να νομοθετησει για την γνησια ανεξαρτησια της.
Στη συνεχεια μια ανεξαρτητη δημοσια διοικηση, με μια ετησια και απαραιτητη αξιολογηση του εργου της αλλα και των στελεχων και υπαλληλων της, θα μπορουσε σιγα-σιγα να εγγυηθει και τη χρηστη διαχειρηση των οικονομικων πορων και μεσων, ολων των φορεων του ευρυτερου δημοσιου τομεα.

Σημερα λοιπον δεν ειναι σωστο να ειμαστε γενικα και ακριτα εναντιον των ιδιωτικων παρεμβασεων και δρασεων αν δεν εξασφαλιστει πρωτα η παραπανω προϋποθεση.
Μια ιδιωτικη συνδρομη για την επιλυση των προβληματων που ανακυπτουν σε διαφορους τομεις με προκαθορισμενους κανονες και απολυτα ελεγχομενα αποτελεσματα, δεν μπορει να αντιμετωπιζεται ως εσαει και εκ προοιμίου εχθρος των λαϊκων συμφεροντων.

Οι συνεργατικες κυβερνησεις μπορουν να εγγυηθουν με την αξιοπιστια -που λειπει απο τις μονοκομματικες- την προσπαθεια για την εξυγιανση και την απεξαρτηση του δημοσιου τομεα απο τον κομματικο εναγκαλισμο, που ασφυκτικα σημερα τον εκμεταλλευεται και συγχρονως να δεχτει και την υγιη συνεργασια με ιδιωτικες επιχειρησεις οπου αυτο κρινεται απαραιτητο και επιλυει συγκεκριμενα προβληματα.

Τα κομματα που με ενεργη βουληση, επιθυμουν τη συνεργασια τους για το σχηματισμο συμμαχικης κυβερνησης, μπορουν να οδηγησουν στη λυση πολλα απο τα αδιεξοδα που εχουν συσσωρευτει, με μεγαλυτερη ευχερεια, λαϊκη αποδοχη και αξιοπιστια.

Τα περισσοτερα κομματα αυτο το αντιλαμβανονται, οσα ομως δεν εχουν τη διαθεση να προβουν στις καταλληλες ενεργειες για να το υλοποιησουν, ας αναλαβουν τις δικες τους ευθυνες αλλα απο την αλλη, ας χασουν τις δικες μας ψηφους.

ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΣΥΝΘΗΜΑ

Νεα χρονιά νεα συνθηματα.

Εγραφα σε μια αναρτηση μου με τιτλο "Αξιοκρατια παντου" στις 25 Σεπτ. 2007:

[Το συνθημα "αλλαγη" που γεννησε το ΠΑΣΟΚ ειναι αναγκαιο αλλα δεν ειναι πια και ικανο για να παμε παρακατω με προοπτικη.

Το "Αλλαζω" σκετο δεν λεει τιποτα. Το επελεξε ο Ανδρεας (το 1981 και γρηγοροτερα) γιατι τοτε τα παντα ηθελαν αλλαγη, δεν ειχε ξανακυβερνησει και ο κοσμος καταλαβε με σαφηνεια τι εννοουσε.

Σημερα το συνθημα αλλαγη ακουγεται με επιφυλακτικοτητα, γιατι το ΠΑΣΟΚ εχει ανεβει στην εξουσια και εχει δωσει δειγματα διακυβερνησης.

Το συνθημα που θα συνεπαρει, κατα την αποψη μου, ειναι το "αξιοκρατια παντου" με ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ για το ποια θα ειναι τα πρωτα βηματα για να επιτευχθει.]

Οσο απλοϊκο και να μας φαινεται, το Πασοκ δεν εχει συνθημα φιλοι μου.
Το συνθημα και η ΣΤΑΘΕΡΗ ΠΡΟΣΗΛΩΣΗ σ' αυτο, ειναι ικανο αρχικα να ξυπνησει και στη συνεχεια να συνεπαρει τους πολιτες.

Το ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΝΤΟΥ, κατα την αποψη μου μπορει να σπασει τα δεσμα που ολοι διαπιστωνουμε οτι υπαρχουν και καθηλωνουν τον απλο πολιτη στον καναπε και στην απαξιωση των παντων, που σερβιρεται σκοπιμα και πλουσιοπαροχα απο τα ιδιωτικα, κυριως, ΜΜΕ.

Κανενας δεν εχει χρονο να διαβαζει μακροσκελη κειμενα θεσεων και προγραμματων, που τελικως τα εκλαμβανει, σαν τα ψιλα γραμματα των ασφαλιστηριων συμβολαιων, καθοριστικα αλλα συγχρονως και αποκρουστικα.
Για το ασφαλιστηριο συμβολαιο μας, ομως μας αρκει και μας σιγουρευει, η συνεπεια και η αξιοπιστια της ασφαλιστικης επιχειρησης, για να επιλεξουμε τον πολιτικο μας ομως φορεα, το στοιχειο της αξιοπιστιας δεν το εχουμε ως δεδομενο ωστε να δεχτουμε και τα προγραμματα του, με την απαιτουμενη βεβαιοτητα για την εφαρμογη τους.

Ολοι ομως εμεις κατανοουμε τι μας ταλαιπωρει καθημερινα.
Το κομμα που αυριο θελει να μας κυβερνησει δεν πρεπει να κατανοησει κι' αυτο αυτη την μικρη και απλη αληθεια.
Οι υπογειες συναλλαγες, οι πολιτικες διαπλοκες, οι επιλεκτικες τοποθετησεις και εξυπηρετησεις, οι "πλαγιοι" και παγιοι διορισμοι και τα ρουσφετια, οι μονιμοι, κουραστικοι και αποκρουστικοι ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ της πολιτικης σκηνης, ο ηθικος ξεπεσμος της εξουσιας αλλα και των κομματων τελικα (ως ενα μικρο ή μεγαλυτερο βαθμο), για να μη κουραζω, ειναι αυτο που δεν μπορουμε να ανεχτουμε και ετσι γινομαστε δυσπιστοι και δυσκινητοι στην δραστηριοποιηση μας.

Το συνθημα που θα τολμησει να ταρακουνησει αυτο τον πολιτικο και ηθικο ξεπεσμο, εχει μεγαλες ελπιδες να βαλει τις βασεις για μια νεα ελπιδοφορα πορεια.

Το "ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΝΤΟΥ" φανταζει ιδανικο για την επιτευξη του στοχου.

Απο κει και περα, η εμπρακτη προσηλωση σε ενεργειες για την υλοποιηση του συνθηματος στην πραξη, θα δωσει σιγουρα τα θετικα αποτελεσματα, που μπορει το Πασοκ και ο καθενας μας να αναμενει.

Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΖΩΗ

Εχουμε συνηθισει να μετραμε ποσα πραγματα μας πληγωνουν στη ζωη, ποσες καταστασεις ειναι δυσαρεστες και να ξεχναμε τις ευχαριστες πλευρες της ζωης μας.
Εχουμε εθιστει στις επικινδυνες ουσιες που εκπεμπονται απο παντου, αλλα κυριως απο τα ιδιωτικα τηλεοπτικα ΜΜΕ που για πολλους απο μας ειναι η πιο αγαπημενη μας καθημερινη "τροφή" και συντροφια. Η συγκεκριμενη "εξαρτηση" μας, τεινει να μετατραπει σε σοβαρη και ανιατη ασθενεια.
Αυτα τα ΜΜΕ "εισαγουν" μεσα στα σπιτια μας, με ακαταπαυστη, ανεξηγητη και ισως σκοπιμη εμμονη, ολες τις αρνητικες πλευρες του ανθρωπου και της ζωης και αδιαφορουν προκλητικα για τις θετικες.
Η γνωμη των τηλεπαρουσιαστων και σχολιαστων, γινεται, ακριτα τις πιο πολλες φορες, αποψη των πολλων, με αποτελεσμα μια επαναλαμβανομενη μονοτονια απαισιοδοξων και απαξιωτικων αποψεων για τα παντα.

Η δικη μας ομως ζωη, δεν ειναι ποτε τοσο μαυρη οσο μας σερβιρεται πλουσιοπαροχα.
Εχει τις μαυρες της πλευρες, οπως εχει και τις γκριζες, αλλα εχει παρα πολλες λευκες και πολυχρωμες σελιδες, οψεις, αποψεις, δρασεις και γεγονοτα.

Αυτες τις καταστασεις ελατε ολοι να τονισουμε και να αναδειξουμε τη νεα χρονια, σε πεισμα και εναντιον οσων θελουν, επιζητουν και ωφελουνται απο το αντιθετο.

Ο χρόνος αλλαξε, ελατε και μεις να τον μιμηθουμε.