Η υποκρισια παντα κυβερνουσε παντα ηταν- και θα ειναι- στην εξουσια.
Το συστημα προβαλλοντας -ιδε TV και ΜΜΕ- καθ' υπερβολη τις αρνητικες πλευρες της κοινωνιας, δημιουργει φοβικα συνδρομα στον πολιτη με στοχο παντα να τον οδηγει στον ατομικισμο και στο φοβο απεναντι στον συνανθρωπο του.
Ο ατομικισμος με τη σειρα του γεννα την ανασφαλεια, που οδηγει τον πολιτη στις αρνητικες πρακτικες, που καθημερινα ζουμε στον τοπο μας. Αναζητηση δουλειας με πλαγιους τροπους, εξυπηρετηση απο το παραθυρο, ρουσφετι, αδιαφανεις συναλλαγες, διαπλοκη, παρανομος χρηματισμος, μη τηρηση νόμων, ασεβεια προς τα δικαιωματα των συνανθρωπων, παρατυπιες ενιοτε και παρανομιες, για να αναφερω μονο μερικες.
Οσο αυτες οι αρνητικες πρακτικες δεν δημοσιοποιουνται, το συστημα δουλευει ρολοϊ.
Ομως παντα υπαρχουν καποιοι που φωναζουν, που διαμαρτυρονται, που ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΟΥΝ τις ενστασεις τους, που δεν αποδεχονται τα στραβα και βεβαια αυτο ανεξαρτητα απο το αν οι προθεσεις τους ειναι καλες ή οχι. Ανεξαρτητα δηλαδη αν η επιδιωξη του ενος ειναι γνησια και αποσκοπει ειλικρινα στην επιλυση του προβληματος και η επιδιωξη του άλλου απλως αποβλεπει στα οικονομικα και γενικα οφελη και συμφεροντα του ιδιου ή αυτων που τον κατευθυνουν και πιθανον τον χρηματοδοτουν.
Το συστημα, απο αυτη τη δημοσιοποιηση των ενστασεων, εχει στη διαθεση του δυο επιλογες:
Η πρωτη επιλογη ειναι να "θάψει" το θεμα, γιατι δεν βλεπει να οφελειται απο τη συνεχιση της κρισης, δινοντας τις σχετικες οδηγιες "ταφής" στα ΜΜΕ, οπου προθυμως
και με το αζημιωτο φυσικα, το θεμα τερματιζεται, χωρις μια δικαιη επιλυση ή εστω μια σαφη απαντηση και δεσμευση.
Η δευτερη επιλογη ειναι να αναδειξει και να μεγενθυνει το προβλημα αν προσδοκα
πολιτικα ή αλλα οφελη.
Στη δευτερη αυτη περιπτωση το συστημα -φαινομενικα μονο- δειχνει να κλονιζεται και στην προσπαθεια του να πεισει πως νοιαζεται για την αληθεια και τη δικαιοσυνη, αντι να διορθωσει τα κακως κειμενα που γεννουν τις συγκεκριμενες παραβατικες καταστασεις,
αναζητα το εξιλαστηριο θυμα που θα σηκωσει ολο το βαρος της κρισης και εξαντλει στο προσωπο του υποκριτικα ολη την αυστηροτητα του.
Το "κερδος" πολλαπλο για το αητητο συστημα, εξωθεν καλη μαρτυρια περι διαφανειας κλπ κλπ, εκτονωση της κρισης, απαλλαγη απο τις φωνες των διαμαρτυρομενων (γνησιους ή μη), απαλλαγη μονιμη ή προσωρινη απο το προσωπο που ηταν η αφορμη για την εμφανιση της κρισης, πιθανοτητα επιλυσης του προβληματος με αλλαγη προσωπου και στρατηγικης στο θεμα που προεκυψε.Τα προσωπα δεν ειχαν ουτε εχουν καμια απολυτως αξια (τοσο κυνικα) οταν δεν μπορουν να εξυπηρετησουν το συμφερον του συστηματος.
Για να κανω πιο συγκεκριμενα τα πιο πανω, θα αναφερω ενα μονο επικαιρο παραδειγμα.
Υποχρεωθηκε σε παραιτηση ο Β. Μαγγινας και η παραιτηση του εγινε αμεσα αποδεκτη (και ετσι φυσικα επρεπε να γινει).
Η ανευρεση και διακριβωση των αδικηματων που ορθως βαρυνουν τον Β.Μαγγινα, θα αναζητουνταν ακομη και αν ηταν απλος βουλευτης ή υπουργος σε αλλο Υπουργειο ή εχει να κανει μονο με τη θεση του στο Υπουργειο Απασχολησης και τη σχεση του με το ασφαλιστικο;
Κανεις αλλος Υπουργος δεν κανει παρανομιες ή παρατυπιες ομοιες (διορισμο, αυθαιρετα, λαθραπασχοληση) ή παρομοιες με του Β. Μαγγινα;
Οι ενοχοι του πορισματος Ζορμπα (ομολογα) που ειναι πιο σοβαρο αδικημα απο του Β Μαγγινα και αφορα και το φλεγον θεμα του ασφαλιστικου, ποτε θα δημοσιοποιηθουν;
Πότε δημοσιοποιουνται παρατυπιες και παρανομιες Υπουργων, βουλευτων, πολιτων, κλπ;
Η απαντηση μοιαζει να ειναι εμφανης και αυτονοητη, οταν το συστημα κρινει, οτι η δημοσιοποιηση βολευει και οφελει πολλαπλα.
ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΒΟΛΕΥΕΙ ΚΥΒΕΡΝΑ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ.
